โปรดช่วยคนทุกข์ใจกับการทำผิดศึลด้วยค่ะ

คำตอบของผมคุณอาจจะไม่ชอบใจ ผมขออภัยนะครับ คุณกระทำในสิ่งที่เรียกว่าความหลง หลงว่าคุณนั้นเหนือกว่าภรรยาเขา หลงว่าคนจะต้องมาชื่นชมในความงามความที่เขามีใจให้คุณที่เหนือกว่าภรรยาเขา หากคุณยังหลงอยู่ก็ยากที่จะแนะนำ เพราะสิ่งที่คุณวุ่นวายอยู่นั้น มันเคยเกิดกับผมแต่ผมไม่ได้หลงระเริงไปกับมัน เพราะผมถือว่า มันทำให้เสียเวลาเปล่า


.

 

มั่นคงไว้นะครับ จขกท.


.

 

โดนใจมากค่ะ

ดิฉันขอตอบรวมๆเลยน่ะคะ สำหรับทุกกระทู้ที่ส่งมาให้กำลังใจและคำแนะนำที่ดีต่อดิฉัน ดิฉันอยากจะบอกพี่ๆ และเพื่อนๆทุก โพส ที่โพสส่งให้มา มันได้ส่งผลให้ดิฉันมีกำลังใจพร้อมที่จะเผชิญกับสิ่งเลวร้ายเข้ามาในชีวิต(คือผลแห่งกรรม) ดิฉันยินดีพร้อมรับโทษทัณฑ์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นและก็ เป็นสัตย์จริงของคุณพรพิมล ทำไมตอนทำ ทำไมดิฉันไม่คิด ทำไมไม่นึกถึงจิตใจของคนอื่น ถ้าเป็นดิฉันใครมาทำอย่างนี้กับแฟนตัวเอง ดิฉันก็ต้องทุกข์เป็นเรื่องธรรดา ถ้าถามว่าความรู้สึกเจ็บปวดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้น ใครเจ็บกว่ากัน ดิฉันไม่อาจจะทราบได้ว่าใครเจ็บปวดกว่ากัน สิ่งที่ดิฉันทราบ ณ. ปัจจุบัน ดิฉันได้สร้างตราบาปไว้ให้กับตัวเองเข้าแล้ว และเป็นตราบาป ที่รู้สึกผิด ไม่มีเสื่อมคลายได้ถึงแม้ว่ากาลเวลามันจะผ่านมานานแค่ไหน ความรู้สึกผิด และอยากขอโทษมันยังอยู่ในใจตลอดมา เท่าที่ดิฉันจำความได้ ตัวดิฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไร แต่สิ่งที่บุพการีสอนยังอยู่ในใจเสอมนั้นก็คือ ถ้าคิดว่าทำสิ่งใดแล้วดี ลูกจงทำเถิดแต่อย่าลืม ว่าทำอะไรไปแล้วอย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อน คำๆนี้มันได้หายไปตอนที่ดิฉันมาหลงรูป เสียง ธรรมมารมณ์ ดิฉันจะไม่โทษว่าอาจจะเป็นกรรมเก่า ดิฉันมักจะโทษมันเป็นเพราะการกระทำของตัวเองมากกว่า คิดดี ทำดี ย่อมได้ดี คิดไม่ดี ผลไม่ดีก็ตามมา อาจจะไม่เสียหายอะไรเลย แต่อย่างน้อยสิ่งที่เสียไปมันไม่ใช่เงินทอง แต่มันเป็นความรู้สึก นี่เราทำบ้าอะไรออกไป มาถึงตอนนี้ จะมานั่งคร่ำครวญว่าฉันผิดไปแล้วก็ใช่ที่ เป็นจริงอย่างที่พี่ๆ และเพื่อนๆ สมาชิกหลายๆคนที่เข้ามาช่วยเตือนสติ บอกไว้ คนเราต้องอยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แก้ไขที่ตัวเรา เตือนตัวเอง เตือนสติ จะไม่ขอทำผิดซ้ำซาก หากแม้นให้ไปจุดธูปให้สัตย์ปฏิญาณต่อองค์พระประธานในโบส์ ดิฉันพร้อมที่จะทำให้ได้ และจะไม่ทำให้พี่ๆ และเพื่อนๆสมาชิก ต้องผิดหวังกับคำสัตย์นี้ื ขอขอบคุณคุณ พรพิมลมากๆที่ได้พูดได้โดนใจมากๆเลย ทำให้นึกถึงตอนเด็กๆ มักจะทำอะไรไม่คิดและจะโดนผู้ใหญ่ดุเสอม ดิฉันก็อยากจะบอกคุณพรพิมลด้วยว่า ต่อแต่นี้ต่อไป ดิฉันจะไม่ทำร้ายใครด้วย กาย วาจา และใจ จะขอนำธรรม คำสั่งสอนขององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเป็นเข็มทิศ ชี้ทางสว่าง ส่องทางนิพพานให้ได้สำเร็จมรรคผล ในชาติปัจจุบันนี่้ สาธุ สาธุ

 

อย่าไปติดทุกข์ครับ ปล่อยให้มันผ่านไป เลิกไปสนใจใยดี ตามกฏไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เมื่อมีเกิดย่อมมีดับ ไม่ช้าเหตุการณ์ทั้งหลายมันจะผ่านไปจนเราลืมไปในที่สุด เหมือนกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำไป อดีตและอนาคตสามารถแก้ไขได้ด้วยปัจจุบัน

 

ดีครับ.....ค่อยๆทำไปเดี๋ยวก็ละได้เองแหละครับ


เอาคำสอนหลวงพ่อฤาษีของพวกเรา
ไปคิด+ตรองดูนะครับ

พรหมวิหาร.4
เป็นอาหารของศีล
เป็นกำลังของฌาน





หลวงปู่มั่นท่านกล่าวใว้สั้นๆ

เรื่องของศีลว่า.....ผู้มีศีล
เป็นผู้ไม่ก่อเวร+
ก่อภัยใดๆ กับผู้ใคร

 

ทุกสิ่งทุกอย่างใจคุณรู้-ใจคุณเห็นอยู่แล้ว..ใจมันไม่โกหกใจ ไม่ต้องไปบอกใครที่ไหน ในเมือใจคุณรู้ดี...อยู่กับปัจจุบันนะค่ะ..ผ่านแล้วก็ผ่านไปหากใจมันกลับมาดีแล้ว เรื่องเก่าๆก็ช่างมัน (ขอให้คุณโชคดีกับชีวิตใหม่ค่ะ)

 

อาจิณณกรรม

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยครับ เมื่อคุณเจ้าของกระทู้รู้แล้วว่ายังไม่ได้ทำผิดศีล จนครบองค์ศีล ข้อกาเมฯแล้วก็สบายใจได้ อย่าไปคิดมันมากเน้อ แม้ว่าอกุศลกรรมใดๆก็ตามที่ตนได้ทำแล้วก็อย่าหวนกลับไประลึกนึกถึงมันอีก เพียงแต่ให้รู้ไว้ว่านั่นเป็นสิ่งที่ผิด ไม่ควรทำอีกเด็ดขาด

ให้คุณหมั่นสร้างความดี มีความเพียรอยู่ (ปโยคสมบัติ) คือให้ทาน รักษาศีล สวดมนต์ เจริญสมถะหรือวิปัสสนาภาวนา ทำกุศลบ่อยๆ เนื่องๆ และคิดถึงคุณความดีที่ตนทำแล้วเสมอๆ ให้ทุกครั้งที่ตนทำดีก็ให้เกิดความอิ่มอกอิ่มใจที่ได้ทำบุญ ทำความดี ไม่เกิดความเศร้าหมองใจในภายหลัง ศีลธรรม กุศลกรรมที่เป็นสิ่งที่ทำเสมอๆนี้ย่อมส่งผลให้คุณมีความสุขแม้ในชาตินี้และชาติต่อๆไป

หากต้องการความวิมุติหลุดพ้นคุณก็ต้องบำเพ็ญตนให้ได้ซึ่งคุณธรรม
หากต้องการความสุขในภพภูมิที่ได้กำเนิดก็หมั่นรักษาตนให้อยู่ในศีลธรรมละครับ

 

ไม่เป็นไร ไม่มีใครไม่เคยผิด จริงๆแล้วเราเกลียดคนผิดศีลข้อสามที่สุด แต่คุณมีหิริโอตปะ ละอายก่อนจะสาย ลืมซะ ใช้เวลาหน่อย เดี๋ยวมันก็หายไป

 

เริ่มต้นใหม่ได้ครับ..ไม่มีคำว่าสายสำหรับการเริ่มต้นที่ดี...อย่าให้ผิดอีกละกัน

 

ระวังจิตเกาะความเศร้าหมอง..จะไปในทางไม่ดีนะครับ
...รู้ ละและวางเสีย

 

*"คนเราต้องอยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แก้ไขที่ตัวเรา เตือนตัวเอง เตือนสติ จะไม่ขอทำผิดซ้ำซาก "
*"นำธรรม คำสั่งสอนขององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้ามาเป็นเข็มทิศ ชี้ทางสว่าง ส่องทางนิพพานให้ได้สำเร็จมรรคผล ในชาติปัจจุบันนี่้ สาธุ สาธุ"
..........._/|\_ สาธุ สาธุ สาธุ ........."บัวพ้นน้ำ"...................

"บัวพ้นน้ำ"รับแสง ............ ธัมมา
ตั้งจิตตรงมรรคคา .............ชูช่อ
เหนือโคลนตมธารา.............มิต้อง หวนสู่
"บัวพ้นน้ำ"เช่นหน่อ............อะริ - ยะชน
..........._/|\_ สาธุ สาธุ สาธุ ........"บัวพ้นน้ำ"...................

 

ถ้าคุณจะถามว่าศีลขาดข้อสามขาดหรือไม่ ขอตอบว่าไม่ขาดครับแค่ ด่าง เพราะว่าศีลจะขาดได้ ต้องมีองค์ประกอบดังนี้คับ 1.คิดที่จะกระทำชั่ว หรือตั้งใจทำ 2.กระทำชั่วในสิ่งนั้นทางกาย 3.กระทำจนสำเร็จ
ของคุณยังดีที่คุณมี หิริโอตัปปะ ยับยั้งไว้ ไว้ได้ ดังนั้นเมื่อคุณสำนึกในความผิดนั้นแล้วกลับตัวใหม่ ขอให้คุณสมาทานศีลและขอขมาแด่องค์สมเด็จพระจอมตรัยสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วตั้งต้นใหม่ขอให้ลืมสิ่งนั้นซะ อย่าไปยึดติด ทุกคนมีโอกาสทำชั่วได้ตราบเท่าที่ยังไม่สามรถตัดกิเลสได้อย่างสิ้นเชิง(สังโยชน์10) เป็นกำลังใจให้นะครับ มีอะไรสงสัยก็สามารถ ถามได้ผมจะตอบเท่าที่ผมสามารถตอบได้ ครับ ยินดีอย่างยิ่งครับ

 

เรื่องไม่ดีเรื่องเก่า ยกมันออกไปจากอกเอาไปเลย ทิ้งมันไป ไม่ทำอีกก็พอ นึกแต่เรื่องดีๆ คิดแต่เรื่องดีๆ และต่อแต่นี้ก็หาแต่เรื่องดๆทำ บุญนะทำเข้าไป สวดมนต์ปฏิบัติเข้าไป แล้วก็ทำตามหน้าที่ๆเราต้องทำ อะไรที่ทำแล้วสบายใจมีความสุข แต่ทำแล้วไม่ไปเบียดเบียนเขาพอ ไอเรื่องทุกข์ยกออกไปเลยยกทิ้งไปเลย มันไม่จำเป็นหรอก ตายไปมันก็เรือนหาย ยิ่งคิดยึดติดก็เป็นกรรม เอาออกก็หมดทุกข์ แต่ได้ใช้แน่หล่ะ ถ้าหมั่นทำบุญคิดดี ทำดี เอาความรู้สึกแย่ๆออกไปได้ ตายไปก็ได้ไปภพภูมิที่ดี บุญหนากว่ากรรมมันก็เบาบางลง แต่ในชาติที่เกิดเป็นคนก็อาจจะได้พบกับมันแต่หากเราทำบุญไว้เยอะบุญนั้นก็จะช่วยเราได้ มีคนที่ทำแย่กว่าคุณคิดไม่ได้แบบคุณเยอะทั้งโลกอ่ะ เอาเรื่องแย่ๆออกไปเลยทิ้งมันไป เก็บไว้ไม่มีประโยชน์อ่ะ ขวางทางทำดีเปล่าๆ เอาออกไปเลยแล้วอย่าทำอีก ใช้ชีวิตให้มีความสุขทำตามหน้าที่ ไม่เบียดเบียนคนอื่น อะไรที่มีความสุขทำไป แต่อย่างทิ้งธรรมะ และไปเบียดเบียนใครอีก องคุลีมารทำผิดก็นิพพานในชาตินั้นเลยนะ แล้วเราจะทิ้งความเศร้าโศรกที่มันคอยทำร้ายตัวเอง ขวางทางทำบุญทำให้จิตใจมีความสุข นี้ทิ้งมั้ยล่ะ หรือจะอยู่แบบไม่มีความสุข ขังตัวเองไว้กับความทุกข์ทำบุญก็ไม่มีความสุข ใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุขต่อไป เราจะทิ้งความทุกข์ทั้งหมดไปแล้วเริ่มต้นใหม่เลยได้มั้ยหรือจะรอให้ลืมแล้วไปเกิดชาติหน้าค่อยลืมค่อยเริ่มต้นใหม่ มีค่าเท่ากันแหละ เริ่มใหม่เร็วย่อมดีกว่า ลืมเร็วทิ้งเร็วก็ย่อมสุขเร็วกว่าแก้ไขตัวใหม่ได้อย่างมีความสุขไวกว่า พระพุทธเจ้าสอนให้ลูกๆทั้งหลายพ้นทุกข์หมดทุกข์พบสุข ที่ท่านบำเพ็ญเพียรมาแทบตายก็ให้ลูกๆพ้นทุกข์ไม่ต้องพบทุกข์ แล้วเราขังตัวเองไว้กับความทุกข์คิดว่ามันถูกต้องแล้วหรือ

 

อยู่แบบสุข ย่อมดีกว่าอยู่แบบทุกข์
อยู่สวรรค์ ย่อมดีกว่าอยู่นรก
นิ่งเฉย วางเฉย ปล่อยวาง หยุดกรรม ยอมรับผลกรรม ทำใจดี ทำใจได้ ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย ไม่สนสุข ไม่สนทุกข์ ไม่สนนรก ไม่สนสวรรค์....ก็นิพพาน....เท่านั้นเอง

 

"โปรดช่วยคนทุกข์ใจกับการทำผิดศึลด้วยค่ะ "

ขอเอาใจช่วย ให้คุณผ่านพ้นความทุกข์เหล่านั้น ไปได้ด้วยดี
ความรักไม่เข้าใครออกใคร....แต่คุณผ่านมาได้ ด้วยมีศีลธรรมคอยฉุดรั้งไว้..