โรงแรมจำเป็น

เรื่อง โรงแรมจำเป็น
เรื่องมีอยู่ว่าตอนนั้นจำได้ว่าไปเที่ยวจังหวัดประจวบกับครอบครัวไปกันทั้งหมด 6 คน รวมทั้งผมด้วย คุณพ่อเป็นคนขับรถน่ะครับ ผมไปๆๆมาที่ประจวบบ่อยเพราะบ้านคุณอาอยู่ที่ประจวบคับ เลยไปๆๆมาๆบ่อย จนวันนึงจะกลับกรุงเทพออกจากประจวบก็ ตีหนึ่งแล้ว กระไว้กันว่าจะมาถึงกรุงเทพกันตอนเช้าเลย แต่พอรถมาถึงปราณบุรี รถความร้อนขึ้นครับ ทำให้รถเกิดปัญหาขึ้นทำให้พ่อต้องหยุดรถ ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้เลย มองหาปั้มน้ำมันก็ไม่มี เพราะดังมากแล้วที่สำคัญเปลี่ยวมากๆๆ ด้วย ป่าทั้งนั้นเลย จึงตกลงกันว่าหาที่พักก่อนเลย ทำอะไรไม่ได้เลยตอนนั้น มืดก็มืด เปลี่ยวด้วย ตามช่างซ่อมรถตอนนั้นก็ไม่ได้ ตี 2 จะตี 3 อยู่แล้ว คุณพ่อจึงประคองรถจนไปเจอโรงแรมนึงที่เปิดอยู่ริมถนนกลางป่า เป็นโรงแรมม่านรูดน่ะ ไม่รู้จะไปไหนแล้วมืดด้วย จึงเข้ามาพักกันที่นี้แหละจะจอดอยู่ที่เดิมจะโดนปล้นเอาเพราะมืดจริงๆๆครับ หลังจากที่เอารถเข้ามาในโรงแรมแล้วก็เจอกับลุงแก่ๆคนนึงเป็นยามเฝ้าโรงแรมนี้แหละ หลังจากที่เอารถเข้ามาแล้วก็จอดรถดูรถกับพ่อ พักนึงส่วนคนอื่น เข้าไปนอนพักกันแล้ว โรงแรมนี้ค่าพักถูกมากๆ 350 บาท ต่อคืน หลังจากนั้นพ่อก็บอกผมว่าไปนอนกันเถอะทำอะไรไม่ได้แล้วหลังจากที่ผมเข้าไปในห้องพัก รู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันทีเลยครับ ห้องดูเก่าๆ ที่สำคัญเหม็นอับมากๆ ผมเข้ามาแล้วแล้วลืมหยิบน้ำดื่มลงมาจากรถ เลยเดินกลับไปเอาในรถ จึงไปเจอกับลุงที่เป็นยามผมเลยถามลุงไปว่า ลุงครับปกติทีนี้คนเยอะมั้ยครับ ลุงแกบอกว่าไม่ค่อยมีหรอกโรงแรมนี้เปิดมานานแล้วไม่ค่อยมีคนหรอกหนุ่ม หลังจากที่ผมพูดแล้วก็เข้าห้องเพื่อนอน เพราะเหนื่อยจากการเดินทาง นอนไปได้ซักพัก ดูนาริกาตี 5 แล้ว แต่ท้องฟ้ายังมืดๆอยู่ ผมต้องตกใจตื่นเมื่อได้ยินเสียงน้ำไหล ภายในห้องน้ำ ผมจึงมองไปรอบๆมองทุกคนที่นอนอยู่ ทุกคนยังอยู่ครบ ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำ และที่น่าสงสัยคือ น้ำที่เปิดอยู่ในห้องน้ำตอนนี้ ค่อยๆเปิดแรงขึ้นเรือ้ยๆเหมือนคนค่อยๆบิดฝาก็อกให้แรงขึ้นเรื้อยๆๆ ๆๆ ๆๆ ลองนึกภาพคนค่อยๆบิดฝาก็อกดูน่ะ ผมนอนฟังอยู่พักใหญ่ ทนไม่ไหวจึงลุกไปดูที่ห้องน้ำ แต่สิ่งที่พบคือ ห้องน้ำพื้นไม่เปรียกน้ำที่สำคัญคือ น้ำเปิดแบบหยดน้ำธรรมดาด้วยซ้ำแล้วสิ่งที่ผมได้ยินคืออะไร เล่นเอาผมงงเหมือนกัน หลังจากนั้นมานอนต่อ นอนไปยังไม่ทันหลับ เอาอีกแล้วเสียงเปิดน้ำเหมือนเดิมอีก คราวนี้เร่งน้ำแรงกว่าเดิมอีก ในตอนนั้นเวลานั้นผมคิดว่า เมื่อไหร่จะเช้าซักทีว่ะ เวลามันเดินช้าจัง ประสาทกรูจะเสียอยู่แล้ว ผมทนไม่ไหว เหนื่อยจึงหลับไป มาสดุ้งอีกทีก็เช้าแล้ว พี่สาวมาปลุกให้เก็บของกับกรุงเทพ ก่อนที่ผมจะออกจากทีนี้ ผมได้ยกมือไหว้แล้วบอกว่า ผมมาพักแค่ชั่วคราวแค่มาขอพักอาศัยครับ ถ้าทำอะไรผิดต้องขออภัยด้วย ผมยกมือไหว้แล้วรีบกลับเลย
ที่มา เว็ปช็อกเอ็ฟเอ็ม.คอม

​

 

น่ากลัวว่ะ