เรื่องเด่น โลกอันนี้มีเกิดมีตาย ไม่มีเต็ม เวียนว่ายตายเกิดอยู่ตลอดไป

“ มนุษย์มีเกิดมีตาย
สัตว์เดรัจฉานมีเกิดมีตาย
เทวดามีเกิดมีตาย
พรหมมีเกิดมีตาย รวมแล้วโลกอันนี้มีเกิดมีตาย ไม่มีเต็ม เวียนว่ายตายเกิดอยู่ตลอดไป เป็นทุกข์อยู่ตลอดไป เป็นภพเป็นชาติยืดยาวด้วยเชื้อเกิดเชื้อตาย ภาวนาแล้ววิชชาเกิดพอรู้จักได้การเกิดตายของเจ้าของ เห็นโทษเห็นภัยของการท่องเที่ยวเกิด แก่ เจ็บตาย เป็นภพเป็นชาติ เกิดแล้วตาย เกิดแล้วตาย ไม่มีอะไรจะยั่งยืนถาวร ”

“ เกิดตายมาของผู้ข้าฯ จะนับตั้งแต่ชาติชีวิตที่เคยได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์
– เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์ ๗ ชาติ อยู่เพชรบูรณ์ก่อนพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันมาตรัส ๓ หมื่นปี
– มาเกิดเชียงใหม่
– ไปเกิดอยู่สิบสองปันนาสิบสองจุไทย ก่อนศาสนา ๒๘,๐๐๐ ปี
– มาเกิดอยู่มุกดาหาร เป็นกษัตริย์ ๗ ชาติ ราษฎร ๕ ชาติ ก่อนศาสนา ๑๓,๐๐๐ ปี
– เกิดปราจีนบุรี เป็นเจ้านาย ๔ ชีวิต ก่อนศาสนา ๖,๕๐๐ ปี
– เกิดอยู่ลพบุรี เป็นราษฎร ๓ ชีวิต

เป็นกษัตริย์ ๕ ชีวิต ก่อนศาสนา ๓,๐๐๐ ปี
– ไปเกิดอยู่พาราณสี
– เกิดอยู่กรุงกบิลพัสดุ์ เป็นเจ้าสีหนุราช
– เกิดกุสินารา เป็นพันธุละเสนาบดี
– เกิดอยู่เนปาล บวชเป็นฤาษี มีหมู่ ๕๐๐ ฤาษิณี ๒๕๐ ตน ฤาษี ๒๕๐ ตน มีพระเถรเจ้าจากอินเดียธุดงค์ไปโปรดขณะนั้นอยู่ ๑๘ ปี พวกฤาษีสาวก ๕๐๐ เขาได้สำเร็จธรรมะหมด เหลือแต่เราคนเดียว
– เกิดอยู่เวียงจันทร์ ฟังธรรมพระมหากัจจายนะ อายุ ๑๔ ปี เป็นลูกคู่แฝดกับย่าแก้ว (คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ)
– เกิด เวสาลี อายุ ๑๘ ปี สังคยานาครั้งที่ ๒ อายุ ๓๑ ปีตาย แล้วเกิดอีกบวชเป็นพระ อายุ ๔๐ ปีตาย
– เกิด ภูฎาน อาฬวี สร้างวัดใหญ่ที่สุด อายุ ๕๕ ปีตาย ได้พระบรมสารีริกธาตุ ๓ บาตรและพระธาตุสาวกอีกมากมาย
– เกิดเมืองลังกา เป็นกษัตริย์ เทวนัมปิยะทำสังคายนา อายุ ๕๐ ปีตาย
– เกิดนครวัด เป็นนายทหาร อายุ ๗๓ ปี
– เกิดอุทุมพร เป็นลูกเศรษฐี อายุ ๕๕ ปี
– เกิดนครวัดแล้วมา สร้างพนมรุ้ง อายุ ๖๓ ปี
– เกิดเป็นลูกเจ้าเมืองสุรินทร์ ๔ ชีวิต แต่ละชีวิตอายุได้ ๓๓ ปีตายทุกชีวิต โทษสมัยฆ่าเขา ๕๐๐ คน เมืองกุสินารา
– เกิดพิษณุโลก อายุ ๓๐ ปีตาย
– เกิดเมืองเชียงแสน
– เกิดเมืองลังกา เป็นกษัติย์องค์ที่ ๕ อายุ ๕๕ ปี
– เกิดพิษณุโลก สร้างวัดเขาสมอแครง อายุ ๕๓ ปี
– เกิดเมืองเชียงแสน เป็น พรหมราช สร้างพระธาตุจอมกิตติ
– เกิดลำพูน เป็นลูกชายเจ้าแม่จามเทวี อายุ ๙๐ ปี
– เกิดเชียงใหม่ บ้านหนองอุกนาหวาย สร้างวัด ๖ วัด อายุ ๕๕ ปี
– เกิดแม่ทะ เป็นนายบัณฑิต เทศน์ธรรมสอนผู้คน อายุ ๕๕ ปี
– เกิดเมืองซัวเถา เป็นเศรษฐี อายุ ๕๕ ปี
ตายมาเป็นกษัตริย์ อายุ ๖๓ ปี
ตายมาเป็นฮ่องเต้ อายุ ๖๓ ปี

– เกิดเชียงแสน เป็นพญาเม็งราย บูรณะเชียงใหม่
– เกิดจังหวัดตาก อำเภอสามเงา เป็นคนเผาถ่าน อายุ ๔๑ ปี
– เกิดแม่สอด เป็นคนเลี้ยงโค ๓๐๐ ตัว อายุ ๕๕ ปี
– เกิดจังหวัดตาก บวชอยู่วัด สีตลาราม อายุ ๔๑ ปีตาย
– เกิดเชียงแสน เป็นพระเจ้าแสนภูมิ อายุ ๕๕ ปี
– เกิด เมืองเว้ เป็นกษัตริย์ อายุ ๔๐ ปี
– เกิดเชียงใหม่ เป็นพระเจ้ากือนา ฟ้าผ่ากลางเวียง สร้างวัดหล่อพระมากหลายร้อย
– เกิดกรุงศรีอยุธยาทำสงครามกับพม่าตาขาว
– เกิดลพบุรี เป็นไก่ ๕ ชีวิต เป็นตาผ้าขาวอายุได้ ๓๓ ปีตาย
– เกิดกรุงเทพเป็นราชโอรสของพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
– เกิดบ้านห้วยทราย ”

๔๑๘.) “ คมธรรม ”
“ ทุกข์และกรรมเป็นกฎกติกาของโลกอย่างหนึ่งจะมาโอดครวญทำไม ”
“ ธรรมอำนวยสุขให้ทั้งคราวสำราญและคราวตกทุกข์ ”
“ เอาตัวตนเกินไป ปฏิบัติธรรมไม่เป็นธรรม ”
“ ความสงบความผ่องแผ้ว ความอ่อนโยน ธรรมชาติมันสอนให้หมด ”
“ อย่าหาความสุขจากความเกียจคร้าน
ความฟุ่มเฟือย
หรือการยกข้ออ้างใดๆ
ความตั้งใจที่ดีเท่านั้นจะเป็นมิตรของตน
ปราชญ์ท่านสอนให้หาความสุขจากการทำดีประกอบคุณงามความดี ให้หาความสุขจากการศึกษาหาความรู้ในธรรม อีกอย่างหนึ่งขอให้คิดนึกว่า ชีวิตจิตใจที่จะเป็นสุขผาสุขได้นั้นต้องเป็นชีวิตที่เรียบง่าย ถูกครรลองธรรมวินัยขององค์พระพุทธเจ้า ”
“ ในชีวิตไม่มีอะไรจะเป็นที่พึ่งของตนได้ดีเท่ากับการรำลึกถึงความดีงาม อันตนเคยทำ (ทำไว้มาก ทำให้มาก ทำได้มาก) เพราะเป็นธรรมเอิบอาบซาบซ่านทั่วแล้วในจิต อีกทั้งอันเป็นทรัพย์ภายในอันจะก่อประโยชน์ให้ในทุกที่สถานใจ ”
“ ขอจงพอใจอยู่แต่เรื่องที่ได้ทำความดี ”
“ อย่ามาบ่นว่า “ เมื่อใดจะหมดเวรหมดกรรมกันเสียที ทำไมชีวิตนี้มันทุกข์หนักทุกข์หนา ”
ก็ตัวเองแท้ ๆ ไม่ชำระกรรมของตัว การรู้อะไรดี ไม่รู้อะไรไม่ดี จะให้พ้นกรรมได้อย่างไร จะหมดเวรหมดกรรมได้อย่างไร ”

“ ใครเป็นผู้ทำกรรม กาย – ๑ –
วาจา – ๑ –
ใจ – ๑ –
วัตถุ – ๑ –
ทำแล้วให้ใจเป็นผู้เก็บผู้เดียว ทำตอนนี้เก็บตอนนี้มีชีวิตอยู่นี้แหละ ”
“ ความรู้ ๓ อย่าง ๑. ความรู้ที่ทำกิเลสให้สงบ
๒. ความรู้ที่ทำให้กิเลสดับไป
๓. ความรู้ที่ส่งเสริมกิเลส ”

“ หากยังมีความอยาก ความอาลัยในจิตอยู่มีกิญจนะกังวลอะไรอยู่ในตน จะเกิดมรรคไม่ได้หรอก เพราะธรรมหยาบมีไว้แก้ของหยาบ มัชฌิมธรรมมีไว้แก่กิเลสนุสัยของกลาง ธรรมละเอียดมีไว้แก้ของละเอียด
๑. หากมีอุปนิสัยพร้อมจะบรรลุก็จะได้ตามภูมิธรรมได้ใน ปฐมวัย ๑
มัชฌิมวัย ๒
ปัจฉิมวัย ๓
ใกล้ตาย ๔
๒. หากไม่ได้ก็ได้ในสวรรค์
๓. หรือได้นิสัยพระปัจเจกก์
๔. หรือได้เป็นมนุษย์สุคติ
ได้บรรลุเร็วไวๆ
ได้เป็นนิสัย อุปนิสัยต่อไป ”

“ รู้ความจริงความเป็นจริง แล้วปล่อยตามความจริงนั้น ใจมันก็มีที่ลง เพราะมีท่าลงโดยรอบ จิตเป็นธรรม นั้นความจริง ใจมันทราบในความชัดเจน จะไปถามหาอะไรอีก มันเป็นแล้วก็แล้วไป
อดีตก็เรื่องของมัน
อนาคตก็เรื่องของมัน
ไปยุ่งกับมันทำไม
เอาให้ใจมันเข้ากับปัจจุบันได้
ตรงนั้นแหละ ต้นเหง้าของธรรม ”

คัดจากธรรมประวัติหลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ : วัยสุดท้ายบ่พ่ายแพ้แก่ตน

๑ ธันวาคม ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น