โศลกธรรมคำสอนวัชรยาน โดย มิลาเรปะ

เมื่อตระหนักรู้ถึงธรรมชาติที่แท้จริงของตน
และเข้าใจสรรพสิ่งอย่างที่มันเป็น
โยคาวจรจึงมีความสุขอยู่เป็นนิจ
เมื่อวิ่งไล่ล่าไขว่คว้าภาพลวงตา และ
ทรมานตนด้วยทุกข์อันสาหัส
ผู้ปฏิบัติธรรม จึงทุกข์อยู่เป็นนิจ
โศลกธรรมคำสอนวัชรยาน โดย มิลาเรปะ ที่มา พระไตรปิฏกฉบับสากลวิีธรรมจากพุทธปัญญา

 

เมื่อดำรงอยุ่ในสภาวะจิตที่ไม่ปรุงแต่ง
อยู่ในธรรมชาติของจิตตนเองพินิจจิตตนเอง
โยคาวจรจึงมีความสุขอยู่เป็นนิจ
เมื่อเดินตามอารมณ์แห่งผัสสะ
จึงตกเป็นเหยื่อของความยึดติดและความรังเกียจ
ผู้ปฏิบัติธรรมจึงทุกข์อยุ่เป็นนิจ
โศลกธรรมคำสอนวัชรยาน โดย มิลาเรปะ ที่มา พระไตรปิฏกฉบับสากลวิถีธรรมจากพุทธปัญญา

 

เมื่อตระหนักรู้ว่าประสบการณ์ทั้งปวงคือคุณธรรมทั้งปวงที่เป็นมรรคานำไปสุ่การปฏิบัติดับทุกข์
ขจัดสิ้นซึ่งความกลัว ความหวัง และ ความสงสัย
โยคาวจรจึงมีความสุขอยู่เป็นนิจ
เมื่อเพ้อเจ้อ แต่เรื่องไร้สาระ และยังกำราบ โลกธรรมแปดไม่ได้ ผุ้ปฏิบัติธรรมจึงทุกข์อยู่เป็นนิจ
โศลกธรรมคำสอนวัชรยาน โดย มิลาเรปะ

หมายเหตุ โลกธรรมแปดคือ โลกธรรม 8 หมายถึง ธรรมดาของโลก เรื่องของโลก ธรรมชาติของโลกที่ครอบงำสัตว์โลกและสัตว์โลกต้องเป็นไปตามธรรมดานี้ 8 ประการอันประกอบด้วย
โลกธรรมฝ่ายอิฏฐารมณ์ คือ พอใจของมนุษย์ เป็นที่รักเป็นที่ปรารถนา
ลาภ หมายความว่า ได้ผลประโยชน์ ได้มาซึ่งทรัพย์
ยศ หมายความว่า ได้รับฐานันดรสูงขึ้น ได้อำนาจเป็นใหญ่เป็นโต
สรรเสริญ คือ ได้ยิน ได้ฟัง คำสรรเสริญคำชมเชย คำยกย่อง เป็นที่น่าพอใจ
สุข คือ ได้ความสบายกาย สบายใจ ความเบิกบาน บันเทิงใจเริงใจ
โลกธรรมฝ่ายอนิฏฐารมณ์ คือ ความไม่พอใจของมนุษย์ ไม่เป็นที่ปรารถนา
เสื่อมลาภ หมายความว่า เสียลาภไป ไม่อาจดำรงอยู่ได้
เสื่อมยศ หมายถึง ถูกลดอำนาจความเป็นใหญ่
นินทาว่าร้าย หมายถึง ถูกตำหนิติเตียนว่าไม่ดี ถูกติฉินนินทา หรือถูกกล่าวร้ายให้เสียหาย
ทุกข์ คือ ได้รับความทุกขเวทนา ทรมานกาย ทรมานใจ

 

เมื่อเข้าใจดีแล้ว ว่าทุกอย่างคือจิต เกิดจากจิต. และยอมรับประสบการณ์ทั้งปวงว่าคือมิตรที่คอยสงเคราะห์. โยคาวจรจึงมีความสุขอยู่เป็นนิจ เมื่อใช้ชีวิตที่เกิดมาเป็นมนุษย์ไปกับสิ่งล่อใจ เพื่อที่จะเสียใจในภายหลังเมื่อความตายมาถึง ผู้ปฏิบัติธรรมจึงทุกข์อยู่เป็นนิจ.

โศลกธรรมคำสอนวัชรยาน. โดย มิลาเรปะ

 

เมื่อตระหนักรู้อย่างหมดจดอยู่ภายใน และดำรงอยู่ในธรรมชาติเดิมแท้ของจิตและปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในจิต. โยคาวจรจึงมีความสุขอยู่เป็นนิจ. เมื่อในหัวมีแต่ความอยาก โหยไห้ และโหยหา ถึงสิ่งที่ปรารถนา ผู้ปฏิบัติธรรมจึงทุกข์อยู่เป็นนิจ.

โศลกธรรมคำสอนวัชรยาน โดย มิลาเรปะ

 

เมื่อตระหนักรู้อย่างต่อเนื่อง
เพราะปล่อยวางความคิดทันทีที่มันผุดขึ้น
โยคาวจรจึงมีความสุขอยู่เป็นนิจ
เมื่อเชื่อในสิ่งที่เชื่อตามกันมา
โดยไม่เข้าใจธรรมชาติของจิต
ผู้ปฏิบัติธรรมจึงทุกข์อยู่เป็นนิจ
โศลกธรรมวัชรยาน โดย มิลาเรปะ

 

เมื่อละทิ้งกิจทางโลกทั้งปวง
และไม่หมกมุ่นอยู่แต่กับเป้าหมาย
โยคาวจรจึงมีความสุขอยู่เป็นนิจ
คอยแ่วุ่นวายทางโลกกิจการทางโลกทั้งปวง
โดยรับเอาความทุกข์ทั้งหลายมาแบกรับไว้คนเดียว
ผู้ปฏิบัติธรรมจึงทุกข์อยู่เป็นนิจ
โศลกธรรมคำสอน วัชรยาน โดย มิลาเรปะ