47. ..โอ้ดวงจำปา มาลางามยิ่ง มิ่งเมืองลาวเอย..

รายการโทรทัศน์ของลาวมีไม่กี่ช่อง ก็จะมีช่อง ลาวสตาร์ แล้วก็อะไรอีกช่องจำไม่ได้ ส่วนมากก็จะดูจากของฝั่งไทย ถ้าฟังดีๆ ภาษาก็ไม่ต่างกับเรามากแต่จะฟังด้วยสำเนียงไม่ออกเสียมากกว่า....

 

ถ้าอาหารแบบฉบับลาวแท้ๆ ไม่ทราบอ่ะจ่ะ ก็คงจะรสจัดหล่ะมั้ง

 

รสชาดแบบไทยๆ อ่ะจ่ะ ส้มตำไม่เผ็ดมาก....

 

ภาพยังไม่คมอ่ะ สีเพี้ยนๆ ด้วย....

 

ข้ามฝั่งลาวแล้วอย่าสั่งส้มตำล่ะ .....ยี้..... กินมาแล้วทั้งลาวเหนือลาวใต้ แต่ถ้าร้านที่ขายนักท่องเที่ยวไทยเค้าปรับรสให้คนไทยด้วย ส้มตำอีสานบ้านเฮานัวกว่าจ้า

 

เค้าไม่รู้ว่าใครสั่งเมนูอ่ะ เค้ามีหน้าที่กินอย่างเดียวอ่ะจะ่พี่นู๋ อิ อิ...

 

เมื่อไหร่จะมีใครใจดีเอาผลมณีโคตรมาฝากเรามั่งนะ เห็นแต่ต้นมานานแล้ว รออยู่นะจ๊ะคนดี

แม่สร้อยทำให้เราหวลความหลังกลับไปเปิดทริปเก่าๆชมอีกรอบ ฮือๆๆๆ อยากไปอีกอ่ะ
http://palungjit.org/threads/สบายดีปีใหม่-เยี่ยมยามลาวใต้-ไปกับสาวพลังจิต.167733/

 

พี่นู๋ ตั้งชื่อกระทู้ซะยาวเหมือนกันเลย... เค้าก็ว่าจำได้นะว่าพี่นู๋เคยลงไว้อ่ะ... แต่หาไม่เจอ....

 

น้ำตกใหญ่นะ น้ำแรงด้วย ตกไปก็ไม่เหลืออ่ะ....
กระทู้ยังไม่จบนะ ยังมีที่จะไปอีกหลายที่....

 

ว้าว บรรยายสรรพคุณเพิ่มเติมยิ่งน่าสน ใครมีขอชมเป็นขวัญตาหน่อยเถอะจ้า
มีเยอะก็ขอๆๆๆๆๆๆๆนะ

 

​

ป้ายต่อไปที่พวกเราจะแวะกัน โดยย้อนทางเดินกลับ เพราะถ้าเดินหน้าไปอีกไม่ถึง ๑๐ กิโลเมตรก็จะไปทะลุประเทศกัมพูชา นั่นคือ น้ำตกหลี่ผี แต่ก่อนที่จะพูดถึงเรืองน้ำตกหลี่ผี ขอพูดถึงเรื่อง มหานทีสี่พันดอนก่อน ที่แรกสร้อยฟ้ามาลา ไม่ทราบเลยว่า มหานทีสี่พันดอนนี่อยู่ตรงไหน แล้วเข้าใจว่าในการมาเที่ยวครั้งนี้ ทางผู้จัดจะพาไปยังสี่พันดอน เพราะไปนึกเทียบกับสามพันโบกของไทยว่าเหมือนกันหรือเปล่า แต่พอต้องเขียนกระทู้แล้วค้นคว้าหาข้อมูลถึงได้ถึงบางอ้อว่า มหานทีสี่พันดอน ก็คือ แม่น้ำโขงที่มีเกาะแก่ง สันดอนอยู่ในแม่น้ำเป็นจำนวนถึงสี่พันดอน ซึ่งน้ำตกคอนพะเพ็ง น้ำตกหลี่ผี ก็เป็นส่วนหนึ่งในสี่พันดอน หลายๆ ดอน มีความกว้างใหญ่ขนาดเมืองๆ หนึ่งได้เลย

​

 

งามแท้งามว่า อยากไปนำเด้ .... อิอิ

 

รูปสวยค่ะ น่าไปซักครั้ง

 

มาเตอะมาแ่อ่ว เวียงจำปากันนะเจ้า... คิ คิ กลายเป็นภาษาเหนือไปแล้ว....

 

ประเทศลาวไปเที่ยวได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องกลัวเรื่องภัยผู้ร้ายเลยหล่ะ....

 

ยังอีกเยอะ.... ต้องค้างสักคืนนะ...
ก็รูปยังใส่กรอบไม่ทัน เรื่องเลยชะงัก เดี๋ยวคืนนี้จะเริ่มโม้ต่อ....

 

โรงแรมที่เค้าพัก ก็อยู่ในระดับ ๔ ดาวอ่ะจ่ะ เป็นโรงแรมใหม่ แต่ค่าที่พักเท่าไหร่ไม่รู้อ้ะจ่ะ งานนี้เค้าไปฟรีทั้งงาน อิ อิ....

 

มาช่วยป่วนกระทู้แม่สร้อยดีกว่า

อย่าคิดว่าไม่น่ากลัว
ไปหลวงพระบาง แอบไปถ่ายรูปในตลาดสดยามเช้าแต่ผู้เดียว เนื่องด้วยเพื่อนฝูงพึ่งกลับมานอนกันตอนตีห้า เราก็เดินถ่ายรูปในตลาดไปเรื่อยๆ ผู้คนคึกคัก แต่เราก็ระวังตัว (ข้ามาคนเดียว) ถึงท้ายๆตลาด มีคนเวียดมาพูดคุยเรื่องกล้องที่เราใช้ มันก็น่ากลัวอยู่นะ ก็คุยด้วยนิดหน่อย แล้วก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ พอพ้นตลาดเพื่อกลับที่พักเป็นถนนหลักแต่ไม่มีใครเดิน เพราะเค้าขับรถกัน ก็มีชายหนุ่มหวังดีเดินตามเราแบบรักษาระยะห่าง สัญชาติญาณนักสืบเริ่มทำงาน ก็เลยเดินข้ามถนนมาอีกฝั่ง เขาก็ยังรักษาระยะห่างอย่างคงที่ เอาละหยุดเดินดิ มันจะเอายังไงกะตรู เขาก็หยุด เราก็เลยหยุดให้นานทำเป็นชมวิวไปเรื่อยๆ เค้าทนไม่ไหวก็หันหลังกลับไปตลาด ทีนี้ดิวิญญาณโกยเข้าสิง จ้ำอ้าวกลับที่พักเลยอ่ะ

 

เค้าคงตกหลุมรักพี่นู๋มั้ง คงตามมาขอเบอร์แหง๋มๆ.....

 

ฮ่วยๆๆๆๆ
มันน่ากลัวคักๆ
แถมภาษาอิสานกะลาวหลวงพระบางก็พูดไม่ค่อยจะเหมือนกัน