ใครเคยมีอาการที่เรียกว่า ปิติ บ้างคะ???

คือ ก้อยเคยอ่านหนังสือ ของพระราชพรหมยานน่ะค่ะ ท่านบอกว่า อาการปิติคือ อาการที่ขนพองสยองเกล้า ขนลุกโดยไม่ทราบสาเหตุ (ไม่ใช่ปวดเข้าห้องน้ำนะ) ก็วันนั้นก้อยไปบริจาคโลงศพน่ะค่ะ พอบริจาคเสร็จ รู้สึกว่าขนลุกตั้งแต่ศีรษะจนถึงเท้าเลย เป็นอยู่สักพักนึง ทั้งๆที่ก็ไม่มีลม ไม่มีอะไรมากระทบ เพื่อนๆคิดว่าอย่างไรคะ อย่างนี้เรียกว่าอาการ ปิติ หรือไม่ แล้ว ปิติ ไม่ได้แสดงออกแค่ใน จิต เราเท่านั้นใช่ไหมคะ ????? ขอบคุณทุกคนที่มาช่วยโพสและช่วยตอบนะคะ [b-wai]

 

นั่นล่ะคับ

ปิติเป็นอาการนึงของสมาธิ เช่นเวลาดูคอนเสริตนักร้องร้องเพราะๆ แล้วขนลุก

ฟังคนพูดแล้วขนลุก

ดูหนังแล้วน้ำตาไหล

ปิติมีห้าแบบ

ถ้านั่งสมาธิคล่องๆ รักษาอารมณ์สมาธิระดับนั้นไว้ ปิติมาตลอดล่ะครับ

บางคนขนลุก บางคนน้ำตาไหล ตัวโยก ตัวเบา รู้สึกตัวใหญ่ตัวเล็ก

ปิติทั้งนั้น

^^

 

นอนยังว่าแม่นแล้ว

 

ปิติ เป็นเด็กรุ่นเดียวกับผมไงมี มานี มานะ วีระ ชูใจ เพชร เจ้าแก่ สีเท่า

อ้าวๆๆๆ ล้อเล่นครับ เมื่อคืนก้มีคนถามเรื่องนี้อยู่พอดีครับ คือเค้าบอกว่า นั่งสมาธิแล้ว น้ำตาไหล ขนลุก จากนั้นเจ็บหน้า มันเกิดอะไรขึ้นกับเค้าเหรอครับ เมื่อเกิดอาการแบบนี้เค้าจึงเลิกฝึก

 

มันเป็นอาการของปิติ นั้งไปเรื่อยๆ ก็หายเองแหละ

 

ปีติครับ...

... ลองทำอนุสสติ 10 อย่างดู .... ให้ผลคล้ายๆกัน โดยเฉพาะพุทธานุสสติ ..ปีติ เกิดหนักมาก

 

ปวดอึจนขนลุกนี่ปิติรึเปล่าครับ ???????? เหอๆๆๆ

 

ม่ายรู้ เเต่ถ้าเป็นอาการขนลุกซู่ยังกะมีอะไรเเล่นไปตามกระดูกสันหลังเเล้วไปโผล่โพล๊ะพุ่งยังกะน้ำพุที่หัวก็เคยเป็นเเล้ว
เเล้วก็อาการน้ำตาไหลรินล่ะมั้ง เห็นเพื่อนที่อยู่ชมรมพุทธมันเล่าให้ฟัง
ลองคิดถึงเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากๆดูสิ เช่น กำเนิดของจักรวาล อะไรประมาณนี้เเล้วก็จะเข้าใจในบางเรื่องทีคิดว่าตัวเองเข้าใจเเล้ว

.......................................................
เพื่อน..... ย่อมไปคนละทาง
คนรัก..... ตายเเล้วเเยกจาก

 

ตอนเด็กๆตอนเข้านอนกำลังจะหลับ เคยรู้สึกว่าตัวเองพองขึ้นๆ เหมือนปุยฝ้ายค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเป็นแล้ว หากรู้สึกอย่างนั้นอีกเมื่อไหร่ก็ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็กค่ะ ไม่ทราบว่าอย่างนี้เรียกปิติหรือปล่าว?

 

ช่วงกำลังจะหลับ เคลิ่มๆ บางทีจิตเข้าไปสู่สมาธิเองได้ครับ
อาการรู้สึกตัวเองพองขึ้น ก็คงเป็นปิติแหละครับ

แต่อาการ ดูหนังแล้วปลิ้มปิติน้ำตาไหล
หรือ ฟังเพลงเพราะๆ แล้วขนลุก
นี้ผมไม่แน่ใจนะว่าเป็นปิติอันเดียวกะตอนเข้าสมาธิหรือปล่าว
จิตตอนช่วงที่มีปิติได้นี้ต้องมีสมาธิถึงระดับหนึ่งเลยนะครับ
ผมเคยทั้งเข้าสมาธิแล้วน้ำตาไหล ทั้งขนลุก ความรู้สึกมันไม่เหมือน
กับเวลาดูหนังแล้วน้ำตาไหล หรือฟังเพลงแล้วขนลุกนะ
จิตมันจะนิ่งๆ น้ำตามันก็ไหลๆมาเอง หรือขนลุกเองของมัน เป็นความรู้สึกเบาๆมากกว่า

 

ปีตี 5 เกิดจากการทำสมาธิ เมื่อจิตเข้าสู่อุปจารสมาธิ เท่านั้นนี่ครับ...


ถ้าตอนบริจาคโลงศพ คงเกิดอาการปิตีธรรมดาของใจขณะนั้นมากกว่า


คงไม่ใช่ปีตี 5 ตามที่หลวงพ่อกล่าวกระมังครับ

 

ตามมาอ่านค่ะ
ได้ความรู้ดีค่ะ
ขอบคุณ ผู้ถาม ผู้ตอบ

 

เคยเกิดอาการปิติเหมือนกันตอนที่ไปทำบุญสังฆทานเป็นครั้งแรก พอทำเสร็จเดินออกจากวัด รู้สึกปิิติจิตนิ่ง นิ่งมากๆๆๆจนดำดิ่งรู้สึกว่าใจมันยิ้ม ความรู้สึกเหมือนกำลังตกหลุกรักมันยิ้มได้ทั้งวัน แม้มีอะไรมากระทบกับจิตใจก้อไม่รู้สึกว่าอะไร จิตตอนนั้นจับจิตได้นิ่งมากๆๆๆจนไม่อยากคิดอะไร อยากรู้สึกแบบนั้นอีกค่ะ วิเศษมากๆๆๆ แบบนี้เค้าเรียกว่าปิติรึเปล่าค่ะ

 

อย่ายึดติดตำรามากหนักสิ ปิติทั้ง5 สามารถเกิดขึ้นได้ทุกครั้งที่มันจะเกิด ไม่จำเป็นต้องนั่งสมาธิ
แล้วปิติถึงจะเกิด ว่าไปมันสามารถเกิดได้ทุกเวลา เช่นได้ยินเขาทำบุญกันหนักๆ เช่นสร้างโบสถ์ สร้างศาลา สร้าง แล้วขนลุกชูชันนั้นก็เป็น ปิติ บางท่านพอได้ยิน ปิติเกิดชนิดร้องไห้ แทบไม่หยุดก็มี
อย่างผมปิติเกิดจนชินชาซะแล้ว จะขนลุกซุ่ชูชัน ขนพองสยองเกล้า เท่านั้นเอง ส่วนน้ำตาใหลออกมา
ก็เมื่อเกิดปิติที่แรงจริงๆ เคยเกิดมากสุดก็ตอนที่ซึ้งในพุทธเมตตา มากตอนนั้น น้ำตาซึมเลย อิอิอิ

 

ผมเองเวลาทำจิตนิ่ง ๆ แล้วจะมีอาการตัวโยก สั่นไหวตลอดเวลาครับ เป็นตั้งแต่ปี 40 เมื่อตอนบวชอยู่ที่วัดป่า และทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ครับ ยิ่งนิ่ง หรือสงบมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งสั่นหรือโยงแรงมาก ๆ จนขนาดลืมตามองดูตนเอง พระที่ห้อยคอยังกระทบกับหน้าอกเลยครับ แต่หลวงพ่อท่านแนะนำว่า หายใจเข้าออกแรง ๆ อาการนี้ก็จะหาย ก็เป็นจริงอย่างที่ท่านบอกครับ แต่พอหลับตานั่งสมาธิต่อก็เป็นอีก เบื่อ ๆ ครับกับอาการนี้ เมื่อไหร่จะหมดไปสักที กลัวคนอื่นเค้าเห็น แล้วนึกว่า ผีเข้าครับ เพราะเคยไปวัดนั่งฟังพระสวด พอหลับตาทำจิตนิ่งเมื่อไหร่ มาทันทีเลยครับ กลัวคนนั่งข้าง ๆ ตกใจ เลยพยายามนั่งใกล้ ๆ กับเพื่อน ๆ เอาไว้ครับ เพราะเค้าจะรู้อาการของเราแล้วครับ

 

ปีติครับ ขนลุก ตัวพอง น้ำตาซึม ตัวโยก(อย่างแรง!!) สำหรับผมยังขนาดอีกอย่างครับ ตัวไม่ลอยซักที

ปีตีมี 5 อย่าง ครับ เกิดได้ทุกเวลา เริ่มตั้งแต่อุปจารสมาธิ ครับ

พีี่
worawee watsanachin<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_76253", true); </SCRIPT> เหมือนกันเลยครับ นั่งพนมมือไม่ได้ มันจะไหว ๆ ยิ่ง ปล่อย ยิ่งแรงครับ เคยไปนั่งสวดมนต์ ยาย ๆ ตกใจกันหมด

 

เคยมีพี่คนหนึ่งที่ชวนเรานั่งสมาธิ เห็นแกนั่งแล้วตัวโยกไปมา แปลกใจอยู่เหมือนกันแต่ไม่ได้แต่ไม่ได้เอ่ยปากถาม ตอนนั้นนึกว่าแกคงโคลงตัวแกเองเพื่อให้จิตสงบได้ง่าย ตอนนี้ถึงทราบแล้วว่าอาการนี้เรียกว่าปิตินั่นเอง (น่าจะใช่นะ)

 

แล้ว ถ้า อาการที่ เราเกิด ขยลุกซุ่ ทั้งตัว ตั้งแต่หัวจรด เท้า เมือ่ เข้าไป สู่ สถานที่ศักดิ์สิทธิ

เชน ศาลหลักเมือง บ้านบางบ้าน ที่เมื่อเดินเข้าไป เกิด อาการเลยค่ะ

อยากรู้ว่า มันคืออะไร ........... ไม่เข้าใจ

ล่าสุด เกิด อาการนี้ เมื่อเข้าไป ที่ศาลหลักเมืองที่ สงขลา อ่ะ ค่ะ แต่ มันรู้สึกว่า อิ่มใจ หัวใจเต้นแรง . ?? มันคือะไร

 

ปิติ อาการ ที่ สัมผัส สู่ใจ และ กาย ด้วยความรู้สึกพิเศษอย่างหนึ่ง ซึ่งจะพบเห็น
หรือสัมผัสได้ด้วยตัวเองเท่านั้น ตัวเองเท่านั้นจริงๆ

เมื่อยังเด็ก หนูเห็นคุณยาย น้ำตาไหลเวลาฟังเทศน์
แม่ น้ำตาซึม หรือได้กลิ่นดอกไม้หอม แม้ขณะ อยู่ในรถ ที่ไม่มีดอกไม้ชนิดนั้น
แต่ใจแม่น้อมนึกไปถึง บุญ ที่แม่เพิ่งประกอบมา ด้วยใจที่พร้อม แล้วปิติก็เกิด

หนูจ๋อยเอง ได้สัมผัส " ธรรมวิเศษ " นี้ ผ่านการทำบุญในหลายๆครั้ง
ด้วยหัวใจที่เปี่ยมสุข อิ่มด้วยศรัทธา และ ชุมฉ่ำเย็นใจด้วย " ธรรมรส"
สมผัสกระแส เมตตา ของพระพุทธองค์ที่ยังแผ่ให้หนูสัมผัส ผ่านพระธรรม
ที่ท่านฝากไว้จนถึงเดี่ยวนี้ นี่คือความงดงามอันเป็นที่สุด ที่หนูจ๋อยรู้จักค่ะ

หนู เคยได้จัดดอกไม้ งานศพ หลวงปู่ ...วัดมเหยงค์ เป็นเมรุสด
มีดอกไม้ บัวสีขาว รายรอบ หลายร้อยดอก กับดอกรักขาว ที่หนูจ๋อขอเมตตา
จากเจ้าอาวาส ให้ญาติธรรม ไปเก็บมา ร้อยทางมะพร้าวๆ เรียบๆ ง่ายๆ
สลับกับมะลิขาว ให้หอมกระจายกลิ่นไปทั่ว งาน ญาติธรรมร่วมใจร่วมแรง
จนพิธีเสร็จ พระ นับร้อย ชี อีกมากมายรวมทั้ง ญาติธรรมทั้งหลายเดินช้าๆ
กำหนดจิตนิ่งรวมเป็นหนึ่ง รอบๆ สถานที่นั้น ยามโพล้เพล้ หนูจ๋อยเห็น เพลิง
ลุกโชน ...ลุก บน โลงสีขาว ดอกไม้ ม่านมะลิปลิว ....เหมือนย้อนกลับไป
ยุคพุทธกาล หนูขนลุก ปิติแผ่ซ่านไปทั้งตัว ระถึง พระพุทธองค์ ผู้ทรงพระเมตตายิ่ง
กราบพระธรรม ก็เหมือนกราบท่าน ....น้ำตาหนูไหล

อีกครั้ง ที่วัด ที่อุทัย
หนูไป ดูแล แลนด?สเคป ที่นั่น ....ตั้งแต่วัดเพิ่งจะมีแต่ที่ ที่ ผู้กรุณาบริจ่าคมา
โอกาส เหล่านี้หาไม่ได้ง่ายๆ ในชีวิต หนูถือเป็นที่สุด อย่างหนึ่งที่ได้ตอบแทนพระศาสนา
ที่ทำให้หนูจ๋อยมี วันนี้ รู้สุข รู้ทุกข์ รู้จักชีวิต

ปิติ เหล่านี้ ตามมาทุกครั้ง เป็นพลังวิเศษ ให้ชีวิตหนูจ๋อยค่ะ

 

บุญย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม บุญย่อมรักษาผู้บำเพ็ญบุญ

ภพใดที่อกุศลกรรมให้ผล ภพนั้นจะหาความสุขแม้แต่น้อยนิด ไม่มีเลย
ดังนั้น เมื่ออยู่ในภูมิมนุษย์ อย่าหลงอยู่ในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส และอารมณ์
อย่าเพลิดเพลิน

รูป เป็นอสุภะ เต็มไปด้วยโรค เป็นของเปื่อยเน่า ผุพัง ไม่มีอิสระ ไม่มีแก่น ไม่มีสาระ

ให้ทำกาย วาจา ใจ ให้เป็นบุญ ให้บริสุทธิ์ อ่อนโยน เมตตา นุ่มนวล ยินดี และปลาบปลื้ม
ทำมีแต่กุศลธรรมในกาย วาจา ใจ (ไม่มีอกุศล ไม่มีอิจฉา ริษยา ไม่เป็นบาป)
เบิกบาน ผ่องใส ขาดจาก โลภ โกรธ หลง สังโยชน์ก็จะ เบาบางลงจากกุศลที่ได้