ใครเป็นคนขี้โมโหบ้างครับ มีวิธีแก้โรคขี้โมโหมาบอก

ตามหัวข้อเลยครับ แชร์ประสบการณ์เป็นข้อคิดให้หน่อยครับ

สำหรับผมขอประเดิมเลยละกันครับ ผมรู้สึกเป็นคนขี้โมโหตอนอายุราว 38-39 เนี่ยครับ ไม่รู็มันเป็นเพราะฮอร์โมนหรือเปล่าแต่รู้สึกหงุดหงิดอารมณ์เสียบ่อย ที่สำคัญผมไม่ได้หงุดหงิดกับคนรอบข้างนะ แต่ผมมักหงุดหงิดกับคนที่ผมไม่รู้จัก หลายครั้งที่ผมรู้สึกเหมือนผมกำลังหาเรื่องเค้ามากกว่า จนหลังๆหงุดหงิดตั้งแต่ตื่นล่ะครับทั้งเสียงนาฬิกาปลุก ทั้งตอนใส่เสื้อผ้า พอหงุดหงิดแล้วขับรถนี่ออกจะกวนชาวบ้านเค้าด้วย เป็นประเภทเบียดก็เบียดชนก็ชนมาเด่ะ เวลาเดินห้างถ้าบริกรพูดจาไม่เข้าหูนี่ผมโวยเลย ออกแนวประเภทมนุษย์ลุงอ่ะครับ จนวันนึงผมรู้สึกแบบนี่ผมจะบ้าหรืองัยวะ วันๆหงุดหงิดเค้าไปทั่ว พาครอบครัวไปเที่ยวก็มักทำให้บรรยากาศเสีย แล้ววันนึงก็ถึงจุดที่ผมรู้สึกพอ มันต้องพอแล้วก่อนที่ผมจะบ้ามากไปกว่านี้ เรื่องของเรื่องคือ..ผมขอตัดรายระเอียดไปละกันแต่เอาเป็นว่าผมโมโหมากขนาดขับรถไล่ชนมอไซต์ เนื่องจากแค่เค้าบีบแตรแล้วมองหน้าผม เพราะผมเปลี่ยนเลนตัดหน้าเค้า เท่านั้นแหล่ะครับ แค่มองหน้า ผมบี้ตามไปข้างๆ เปิดกระจกตะโกนถาม มึงมีปัญหาไรวะ จอดเด่ะไอ๊สลัด

เค้าขับหนี ผมตามจะมีเรื่องเเม่งให้ได้ ตามไม่นานหรอกครับ เค้าก็หลุด หนีไปได้ ผมก็หงุดหงิดอีก ภาพในหัวขึ้นมาเลย นี่ถ้ามันจอด จะลงไปทำงี้ๆๆๆๆๆ คิดไปโกรธไป แต่แว๊บนึงก็แว๊บมาในหัว ถามตัวเองว่ามึงทำแล้วได้อะไร แค่นั้นเองครับที่จุดประกายความคิด เค้าตายตัวเองติดคุก นี่หรอที่ต้องการ กลับกันเค้าไม่ตายเราดันขับไปบวก 10 ล้อเอง เหมือนที่ผมบอกอ่ะ ผมบอกตัวเองเลยพอๆๆ ด่าตัวเองอยู่พักก็หาวิธี

ผมมีวิธีของผมแบบนี้ครับ โหลดแอปพวกไดอารี่ วันไหนโกรธใคร สาเหตที่ โกรธกี่นาที กี่ชั่วโมง จดไว้ให้หมด กลับบ้านก่อนนอนพิจารณาเอาครับ ว่าสมควรมั้ย เพราะอะไร เอาใจตัวเองไปใส่ใจคนอื่นดู พอพิจารณาแล้วสบายใจครับ ท่องสัพเพสัตตาต่อ แผ่ส่วนกุศลไปเลย โหยหลับสบายครับ ตื่นมานี่สดใสเลย ผมจดไปเรื่อยๆครับ จากเดือนละเป็น 10ๆ รายการ ผมทำตั้งแต่ตอนอายุเกือบ 40 ปัจจุบัน 41 ไม่ต้องจดบันทึกแล้วครับ ปัจจุบันอาการดีขึ้นเยอะแล้วครับหายบ้า จนแฟนเอ่ยปากชมล่ะครับ เดี๋ยวนี้พี่ใจเย็นขึ้นเยอะเลยนะ ใครจะเอาไปลองใช้ดูก็ได้นะครับ หรือใครเคยผ่านวิธีไหนดีๆเล่าให้ฟังบ้างครับ

 

คนโมโหง่ายๆนี้ก็คือคนที่ขาดสติง่ายหรือคนสติอ่อนๆ
จะให้สติแข็งก็คงต้องฝึกสติปัฏฐาน 4 ครับ จะว่าไปเป็นกรรมฐานเลยใหมผมว่าก็ไม่นะครับ
เพราะก็ไม่ได้ถึงกับให้ปลีกตัวออกจากกาม แค่เพียงให้รู้ กริยาอาการทั่วทั้งร่างกาย
ตั้งแต่หัวจรดเท้า ว่าขณะนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน
พอสติแข็งขึ้น การยับยั้งชั่งใจการฉุดคิดก็จะไวขึ้นหนักแน่นขึ้นเองครับ
แต่ก็คงต้องทำความเข้าใจ ในผู้อื่นให้มากขึ้นด้วยครับ ทุกคนเขาก็ต้องมีเหตุผลของเขาเอง
ประมาณนี้ครับ

 

แล้วถ้ามีแบบโมโหใครไม่เป็น ตั้งแต่เกิดถึงปัจจุบันล่ะคับเก็บไว้ในใจจนมันหายโมโห

ไปเอง แต่อาจมีหลุดไปบ้างเป็นบางครั้งเขาต้องทำไงครับ เรียกเก็บกดเป่า แบบนี้ดีรึ

เป่าเอ่ย

 

เห็นด้วย กับ คุณ pongsanun ครับ ใช้ สติปัฎฐาน 4 พิจารณา อารมณ์ ครับ ฝึกบ่อยๆ ต่อไปก็จะรู้เท่าทันอารมณ์ตัวเองครับ เมื่อก่อนผมก็ขี้โมโหมากเลยครับ แต่หลังๆก็ อาศัย สติปัฏฐาน 4 และ ฟังธรรมและพิจารณาธรรม ก็ทำให้เย็นลงมากเลยครับ

เมื่อตอนปีใหม่ได้ฟังธรรมมะมาครับ เลยขอนำแชร์ครับ "เรื่องอารมณ์โกรธ คนอื่น แค้นคนอื่น หรือแม้กระทั่งอยากจะฆ่า คนอื่นนั้น หากพิจารณาจริงๆแล้ว เราไม่ต้องไปโกรธ ไปแค้นเขาหรอก เพราะ อย่างไร อีกไม่กี่ปี เดี๋ยวเขาก็ต้องตายอยู่ดี ไม่ว่าจะตายด้วย โรค หรืออุบัติเหตุ หรือชรา เราไม่ต้องไปโกรธ ไปแค้น หรือไปฆ่ากันหรอก ......"
ผมเวลาเจอคนที่ทำให้ผมโมโห หรือ โกรธ หรือทำเรื่องแย่ๆ ตอนแรกก็โกรธ แค้น เขานะครับ แต่พอ ลองนำ คำกล่าวข้างต้นไปพิจารณามองดู ผู้ที่ทำให้ผมโกรธ จริงๆ แล้ว ก็ไม่มีอะไรเลย และพอมองย้อนกลับมาที่ตัวเรา ตัวเราเองก็คงต้อง ตาย สักวัน ดังนั้น จึงไม่มีเหตุผลที่จะโกรธหรือ โมโหคนอื่นครับ ปล่อยๆเขาไปบ้าง
หรือลอง ฟัง คำสอนของหลวงพ่อสนองครับ ตามลิ้งนี้ครับ https://www.youtube.com/watch?v=hd1htseIU_s

ลองพยายามฝึกดูนะครับ โกรธแล้ว ไม่มีผลดีต่อตัวเราหรอกครับ(ไม่ว่าจะทำให้สุขภาพ กาย สุขภาพจิตเสีย ปวดหัว ไม่สบายใจ บางทีก็ทำให้เป็น โรค ไมเกรน) เหมือนเรา ถือไฟไว้ในมือ สุดท้ายไฟก็ลวกมือเรา ถ้าเราพิจารณาแล้วว่า การโกรธ โมโหนั้นเป็นไฟ เราก็ ต้องทิ้งมันลง จะถือไฟให้มันเผามือเราทำไม นะครับ

 

เก็บไว้เฉยๆ เพราะจำยอมไม่มีทางแก้ แบบนั้นเรียกเก็บกด

เก็บแบบปลดปล่อย เพราะเข้าใจตัวเอง เข้าใจเหตุปัจจัยต่างๆ ที่เข้ามากระทบ
รู้ต้นสายปลายเหตุ รู้วิธีแก้ปัญหา มีปัญญาความสามารถจะจัดการปัญหาต่างๆ ตามทางที่ตัวเองเลือก แบบนี้ไม่เรียกเก็บกด

 

ยกมือจ้า. เปนคนขี้โมโหค่อนข้างง่ายค่ะ. แต่เก็บอารมได้เปนึรั้งคราว. เรารุ้ว่าหัวเสียเมื่อไหร่จะเหวี่ยงอารมและเดินออกมาค่ะ ไม่งั้นมีเรื่องเเน่. เดี๋ยวนี้ก้เปนอยู่ค่ะ แต่ดีขึ้นเยอะ เพราะนั่งสมาธิแหละค่ะ. ชอบอารมตอนสงบมากกกกกก. มันสบายใจสุดๆ. ช่วงนี้ก็ขี้โมโหค่ะ. แต่ยับยั้งตัวเองอยู่ และทำได้ดีมาก. เมื่อวานเพิ่งโมโหไปเองค่ะ. จากที่อดกลั้นมานาน. แต่ก้แค่เหวี่ยงเบาๆ แค่เเสดงสีน่า. กับคำพูดคนอารมเสีย. ลองนั่งสมาธิสิค่ะ เริ่ดค่ะ. รับรอง

 

มีนะครับ พี่ที่ผมรู้จักเป็นแบบนี้จริงๆ เธอมีความสุขจริงๆครับ

 

จริงๆเป็นคนช่างโมโหค่ะ แต่ระงับได้และยิ้มแทน จนคนที่อยู่ใกล้ตัวบอกว่าเป็นคนใจเย็นและใจดี แต่ใครที่ช่างสังเกตจะทราบได้ไม่ยาก แม้ชั่วเวลาที่โมโหจะไม่นาน
วิธีแก้เวลาโมโห...คือระงับอารมณ์นั้นค่ะ
กลั้นหายใจนิดๆ ก็หาย...
ขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะคะ

 

คนขี้โมโหส่วนใหญ่จะจิตใจดี..หุหุ..

 

ต้องเริ่มจากอาหารนถ้าธาตุไม่ดีก็ยังคงใจร้อนเหมือนเดิม ลองดูอาหารและผลไม้ที่คนธาตุร้อนห้ามทานในgoogleนะคะ