ไปร่วมอนุโมทนาคนรับพระแก้วหน้าตัก 4 นิ้ว 388 คนที่ฮ่องกง หน้า 4 #61

พระแก้วของ Lalique หน้าตักประมาณ 8.34 นิ้ว องค์ใหญ่สุดของโลกเช่นกัน ก็เหมือนกับบัคคาร่าที่ไปจำหน่ายองค์รองและองค์เล็กเป็นจำนวนมาก เพราะองค์ใหญ่ราคาปลอดภาษีองค์ละครึ่งล้านบาท ถ้าเสียภาษีและประกันความพึงพอใจ ประกันแตกแล้ว มาถึงเมืองไทยคงจะองค์ละไม่ต่ำกว่า 1 ล้านกว่าบาท

Lalique ถนัดที่จะสร้างชิ้นงานแก้วในทุกเฉดสี แต่เขาเลือกสร้างพระในลักษณะผิวฝ้า มีสีขาวฝ้าและสีเหลืองฝ้า ทั้ง 2 สีทำผิวในระบบเจียรนัยพิเศษที่มีชื่อเรียกพิเศษในวงการแก้วอันดับหนึ่งของโลกด้วย


องค์สีออกเหลืองจากแสงหลอดนี้ผมใช้หลอดทังสเตนฮาโลเย่นครับ หลอดไฟอยู่ในฐานไม้ห่างจากก้นองค์พระเพียง 1 นิ้ว เป็นหลอดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 3 นิ้ว ขั้วเกลียว E27 ขนาด 75 วัตต์ ตัวหลอดชนิดนี้ไม่สมควรใช้นาน แต่ขณะนั้นผมอยู่ในระหว่างทดสอบทดลองว่า องค์พระแก้วองค์นี้ ( ต้องระบุว่าเฉพาะองค์นี้เพราะการทดลองทำเป็นองค์ ๆ ไป ไม่ได้ทำทั้งหมด ) จะไม่มีความเครียดในเนื้อแก้วหลงเหลืออยู่ ตัวหลอดชนิดนี้ผลิตความร้อนที่หลอดไฟมากกว่า 200 เซลเซียส ผมทดสอบด้วยการเปิดครึ่งชั่วโมงถึง 1 ชั่วโมงสลับปิด 5 นาที ตั้งแต่ประมาณ 08.00 น. - 13.00 น. ผลออกมาเป็นที่น่าพอใจ เพราะถ้าตามทฤษฏีแล้ว การเร่งด้วยความร้อนระดับนี้หากเหลือความเครียดในเนื้อแก้วมักแตกตั้งแต่ไม่กี่นาทีแรก ๆ แล้วครับ


ขอบังอาจนำรูปพระแก้วที่ผมสร้างมาเปรียบเทียบกับอันดับหนึ่งของโลกหน่อยครับ ผมให้ใคร ๆ เขาดู เขาบอกว่า เขายกให้องค์ของผมเป็นอันดับหนึ่งมากกว่า


องค์ใหญ่สุดของ Baccarat หน้าตัก 8.5 นิ้วสีใสบริสุทธิ์เนื่องจาก Baccarat เป็นโรงงานแก้วที่เน้นความใสสุด ๆ ของแก้วอันดับ 1 ของโลก

หมายเหตุ
ผมสร้างโครงการพระแก้วโดยไม่รู้มาก่อนว่า Baccarat และ Lalique ก็สร้าง ต่างคนต่างไม่รู้จักกันและกันว่าใครมีโครงการอะไรอยู่ในมือ Lalique ใช้ความพยายามพัฒนาฝีมือแรงงานและวิธีการสร้างพระแก้วของ Lalique อยู่ 7 ปี เมื่อประสบความสำเร็จเมื่อปี 2008 ปลายปี เขาจึงประกาศออกมา ส่วน Baccarat ผมไม่ทราบว่าเขาปกปิดอยู่กี่ปี มาทราบว่าเขาสำเร็จประมาณปี 2006 หรือ 2007 ส่วนผมเริ่มตั้่งแต่ต้นปี 2005 ทั้ง 3 ไม่เคยนัดกันสร้าง แต่สร้างแทบจะเป็นรูปแบบเดียวกันเลย เนื่องจากความคิดพื้นฐานของผมเข้าข้างฝรั่งมากพอสมควร คือเน้นทุกอย่างอันดับหนึ่งของโลก และผมยังคิดว่า ของผมสวยกว่า

 

ขอบคุณมากๆค่ะที่ให้ความรู้..เป็นงานที่ปราณีตมากค่ะ

 

พระแก้วหน้าตัก 9 นิ้วกลวงเป่าด้วยปอด 500 องค์ทีมคนไทยสร้าง



อย่างไรก็ดี พระพุทธรูปหลอมน้ำแก้ว Sodalimesilica ที่ค่าอัลฟ่าต่ำกว่า 100 เนื้อแก้วสีเกือบเทียบเท่า lead crystal วิธีการสร้างเป่าด้วยปอดจากผมและทีมช่างสมัยก่อนได้ถูกสร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2548 - 2549 สำเร็จด้วยดีจำนวนประมาณ 500 องค์ด้วยทีมคนไทยเกือบจะล้วน ๆ ดังมีรายนามต่อไปนี้

ผู้นำโครงการที่แท้จริง : ผมไม่ทราบ

ผู้นำโครงการ : นายสมบูรณ์ ติยะวงศ์สกุล

อาจารย์ฝ่ายพัฒนาแม่พิมพ์เหล็กอุตสาหกรรมพลาสติค ม. เกษตรศาสตร์

ช่างสร้างแม่พิมพ์เหล็กเฉพาะสำหรับงานแก้วเป่าด้วยปอดและระบบปั๊ม pressed glass

นายช่างแก้วในระบบเป่าแก้วด้วยปอดและระบบปั๊ม pressed glass อาวุโสสุดของจีนโดยการเอื้อเฟื้อของ Mrs. Ammy บุตรีในธรรมของอาจารย์วิชาแก้วของผมเอง

อาจารย์ช่างแก้วเป่าด้วยปอดอาวุโสหลายท่าน

และทีมช่างเป่าแก้วด้วยปอดที่ยอมอดทนพัฒนาฝีมือการปั้นแก้วลูกโป่งจนสามารถเป่าองค์พระแก้วกลวงได้สำเร็จเป็นที่น่าพอใจในระดับหนึ่งกระทั่งได้พระแก้วที่คัดแล้วจำนวนประมาณ 500 องค์

ชาวลานธรรมเสวนาและจากที่อื่น ๆ อีกจำนวนหนึ่งที่สนับสนุนโครงการจนกระทั่งสำเร็จ

ฝ่ายเตาอบลดอุณหภูมิพิเศษของโรงงานแก้วแห่งหนึ่งซึ่งเราใช้เตาในช่วงนั้น ต้องหยุดงานอื่นทั้งหมดเพราะอุณหภูมิองค์พระแก้วไม่เหมือนกับสินค้าอื่น ๆ

ในการสร้างพระแก้วหน้าตัก 9 นิ้วองค์ตันเริ่มต้นพร้อม ๆ กันตั้งแต่มกราคม 2548 ต่อมาประมาณพฤษภาคม 2549 องค์กลวงสำเร็จ 500 องค์ ผมได้เริ่มงานองค์ตันต่อจนกระทั่งประสบความสำเร็จเมื่อประมาณเดือนสิงหาคม 2552 หรือ ค.ศ. 2009 จึงเป็นที่มาของชื่อเล่นผมว่า glassbuddha2009

หมายเหตุ
พระแก้วทั้งหมดได้น้อมถวายไว้แล้วในพระพุทธศาสนาและบางส่วนได้มอบให้บุคคลธรรมดาฟรีไม่คิดมูลค่าและอีกส่วนได้มอบให้แก่ผู้สนับสนุนโครงการไปแล้ว

 

พระแก้วกลวงเป่าแก้วด้วยปอดทั้งสีใสและสีฝ้าจำนวนหนึ่งประมาณมากกว่าครึ่งร้อยองค์ได้น้อมถวายวัดแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด และทางวัดได้จัดงานให้เช่าบูชาพระแก้วในอัตราสีใสองค์ละ 25,000.- บาท และแบบสีฝ้าในอัตราองค์ละ 100,000.- บาท ( ตามคำบอกเล่าของท่านเจ้าอาวาสที่บอกผมว่า ปล่อยได้หมดไม่เหลือเลยแม้แต่องค์เดียว ) และได้นำพระแก้วใสจำนวน 58 องค์กลับมาให้ผมทำสีผิวให้กลายเป็นสีฝ้า ผมได้ทำเสร็จแล้วและส่งกลับไปที่วัดได้ภายในไม่กี่วัน จึงทำให้วัดได้จตุปัจจัยเข้าวัดจำนวนหนึ่ง

 

​

ผมใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สร้างรูปภาพพระพุทธชินราชองค์นี้ได้ด้วยความบังเอิญ และสร้างได้เพียงครั้งเดียว ยังไม่สามารถสร้างได้ใกล้เคียงอีกครั้ง​

​

นอกจากโครงการได้สร้างพระแก้วหน้าตัก 9 นิ้วแล้ว ทางโครงการยังได้ช่วยเหลือพระภิกษุอาพาธและอื่น ๆ อีกพอสมควร จากการช่วยเหลือพระภิกษุอาพาธที่ศิริราชพยาบาลทำให้รู้จักหัวหน้าฝ่ายสังคมสงเคราะห์ขณะนั้น ทางสังคมสงเคราะห์ได้ติดต่อให้โครงการช่วยค่าตรวจเนื้อเยื่อไตแก่สามเณรรูปหนึ่งที่ท่านต้องเสียเงินตรวจเนื้อเยื่อก่อนการบริจาคไตให้มารดาตนเอง ทางโครงการได้น้อมถวายค่าตรวจไปประมาณ 2 หมื่นกว่าบาทและได้น้อมถวายพระแก้วองค์นี้ไปด้วย ขอให้ท่านได้นำไปประดิษฐานไว้ที่พระอุโบสถที่วัดที่ท่านจำพรรษาอยู่ ต่อมาผมได้รูปนี้โดยบังเอิญ เป็นรูปพระแก้วที่ถวายสามเณรไป ปัจจุบันสามเณรได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว

​

น้อมถวายหลวงปู่ท่อนโดยเจ้าภาพผู้ร่วมสนับสนุนโครงการจากอเมริกา​

น้อมถวายหลวงปู่คำบ่อโดยเจ้่าภาพผู้ร่วมสนับสนุนโครงการจากอเมริกา


น้อมถวายพระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโปจำนวนรวมทั้งที่เจ้าภาพร่วมสนับสนุนโครงการนำไปน้อมถวายเองและที่จัดส่งทางขนส่งรวมประมาณ 8 องค์




ในส่วนขององค์พระแก้วตัน ๆ ทั้งที่สร้างจากแก้ว Sodalimesilica และแก้วคริสตัลแท้ ๆ นั้นได้น้อมถวายไว้ในพระพุทธศาสนา ในภาพทางวัดศรีโสดาได้มอบให้พระภิกษุของวัดศรีโสดาจำนวน 4 รูปมาเป็นตัวแทนรับมอบ ( จึงปรากฏภาพผมเพราะพระภิกษุอีกรูปเป็นผู้ถ่ายให้ ) และเป็นวัดเดียวที่บอกผมว่า จะทำที่ประดิษฐานไว้ในหอสวดมนต์ของพระภิกษุชั้น 3 ที่มีพระภิกษุสวดมนต์นับร้อย ๆ รูป นอกนั้นที่ผมเคยถวายไปที่วัดอื่น ๆ ถูกเก็บไว้ในกุฏิแทบทั้งหมดหรือทั้งหมด

หมายเหตุ
พระภิกษุในภาพล่างสุดที่ท่านปิดหน้าตอนที่ท่านและคณะเป็นตัวแทนมารับมอบนั้น ท่านบอกว่า ท่านท้าวสักกเทวราชมาร่วมอนุโมทนา ทำให้ท่านรู้สึกไปเช่นนั้น ( ควรไม่ควรกล่าว ขอทุกท่านโปรดพิจารณา )

 

ขออธิบายภาพดังต่อไปนี้

ซ้ายบนเป็นภาพการเปลี่ยนเบ้าหลอมแก้วคริสตัลของ Lalique ในระบบอนุรักษ์นิยมเดิม ซึ่งเชื่อกันว่า ระบบเดิมนี้เองที่ทำให้น้ำแก้วมีคุณภาพสูงสุดของโลก

ขวาบนเป็นช่างแก้ว 3 คน ( 2 คนเป็นคนประคองน้ำหนักแก้ว คนที่เก่งจริง ๆ คือคนที่ไม่เห็นในภาพ ) ช่างม้วนน้ำแก้วคนนี้ ต้องพัฒนาฝีมือการม้วนน้ำแก้วที่กำลังร้อนถึง 1,400 เซลเซียส ด้วยสายตาที่เป็นเยี่ยม จะต้องม้วนไม่เอาฟองอากาศและเส้นใยเข้ามาในก้อนแก้วที่มีน้ำหนักกว่าสิบกิโลกรัมก้อนนี้เป็นอันขาด มิเช่นนั้น งานทั้งหมดจะหมดคุณค่า การฝึกฝนพัฒนาการม้วนให้ไม่มีฟองและไม่มีเส้นใยนี้ จากที่เป็นช่างม้วนอันดับหนึ่งของโลกแล้ว ยังต้องฝึกอีกนานเกือบ 7 ปีเต็ม

ซ้าย ภาพที่ช่างพ่นไฟใช้ปืนไฟลบรอยตะเข็บของแม่พิมพ์ ช่างลบตะเข็บคนนี้ก็เป็นช่างอันดับหนึ่งของโลกในวิชาของเขาเช่นกัน ทราบมาว่าคนนี้ก็ต้องฝึกนานเช่นกัน

ขวา ภาพการใช้แม่พิมพ์เหล็ก up side down เวลาสร้างด้วยแม่พิมพ์เหล็กนั้น เราใช้วิธีนี้ครับ แล้วนำก้อนแก้วที่มีน้ำหนักกว่า 10 ก.ก. อัดด้วยเครื่องดันหรือแรงงานคน เพื่อให้น้ำแก้วสอดแทรกเข้าไปทุกรายละเอียดและบางส่วนอาจเป็นรอยที่ตะเข็บแม่พิมพ์ จึงต้องมีการลบด้วยไฟ

นอกนั้นก็เป็นภาพองค์พระแก้วที่สร้างไปแล้ว ส่วนองค์สีแดงนั้น เอาไว้จะนำภาพองค์นี้มาให้ร่วมกันอนุโมทนาด้วยการชมพระพุทธบารมีโดยทั่วกันในโอกาสต่อไปครับ องค์สีแดงนี้หน้าตัก 3 นิ้วเศษ นับเป็นพระแก้วองค์ที่สวยที่สุดในโลกนับถึงขณะนี้ครับ

 

ทำเป็นสีรุ้งได้มั้ยครับ

 

ตอบคุณ twentynine ครับ ได้ครับ มีทั้งแบบการใช้สีรุ้งเคลือบภายนอกที่ผิวแก้ว หรือการเจียรนัยให้เกิดมุมเหมือนอัญมณี คล้ายมุมการเจียรนัยของเพชร ซึ่งโรงงานแก้วที่เด่นที่สุดในการเจียรนัยแก้วให้เป็นมุมคล้ายเพชร ( ไม่ใช้วิธีเคลือบสารภายนอก ) ได้แก่ Swarovski ยกเว้นแก้วชนิดเดียวที่ไม่ควรเคลือบสารรุ้งเพราะจะไปบดบังผิวอันสวยงามของแก้วชนิดนั้นนั่นคือแก้วยูเรเนี่ยม Uranium Glass ( แก้วยูเรเนี่ยมเรืองแสงในที่มืด )

สมัยที่ผมยังทำงานแก้วในวัยหนุ่ม เนื่องจากโคมไฟประเภทหนึ่งคนนิยมเคลือบรุ้ง ผมได้ใช้วิธีเคลือบผิว ซึ่งต่อมาพบว่าผิวเคลือบของรุ้งนั้นไม่ดี มีสภาพหลุดร่อนได้เพียงผ่านไปไม่กี่ปี ไม่เหมือนการเจียรนัยผิวที่ไม่มีวันหลุดร่อนหรือแปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลาครับ แต่ทุกวันนี้ผมไม่ได้ตามข่าวจากโรงงานรับเคลือบรุ้งแก้ว ไม่ทราบว่าวิวัฒนาการดีขึ้นถึงขั้นไม่หลุดร่อนแล้วหรือยังครับ

 

พระแก้วหน้าตัก 3 นิ้วเศษที่สวยที่สุดของโลก


ซ้ายม้าสร้างจากแก้วคริสตัลตัน ด้วยวิธีตัดและต่อจากแก้วหลาย ๆ ชิ้น ประกอบกันเป็นม้า ขวาพระพุทธรูปหน้าตักประมาณ 3 นิ้วเศษ เฉพาะองค์พระเป็นชิ้นเดียวไม่มีการตัดต่อ

นับว่าเป็นพระแก้วขนาดหน้าตัก 3 นิ้วเศษที่สวยที่สุดของโลกเท่าที่ผมเคยเห็นมา

ม้าตัวนี้สร้างโดยบริษัท Swarovski ออสเตรีย
ผมน้อมถวายทั้งพระแก้วและม้าพร้อมกันเป็นชุดแก่พระภิกษุบางสำนักสงฆ์ แต่บางแห่งผมน้อมถวายแต่พระแก้วปางนี้ไว้แล้วในพระพุทธศาสนาหลายแห่ง และหากมีกำลังอีกก็จะถวายอีก

...................................................


...................................................


ส่วนม้ายกขาหน้า 2 เท้านี้เป็นการใช้ชิ้นส่วนแก้วเจียรนัยที่เป็นชิ้น ๆ มาทากาวติดกันขึ้นมาเป็นม้ายกขา ซึ่งผมเคยซื้อมาน้อมถวายพระภิกษุบางสำนักสงฆ์ แต่ในอนาคตหากพบก็จะไม่ซื้ออีก เพราะกาวที่โรงงานแก้วในไทยใช้ เราคงไม่ได้ใช้กาวของ Swarovski จึงทำให้อายุของกาวอยู่ได้ไม่กี่ปีก็หลุด


หมายเหตุ
จากการสอบถามบริษัท Swarovski เขายอมรับกาวของ Swarovski เองก็อาจจะหลุดได้เช่นกัน แต่แน่นอนว่ายาวนานกว่า และติดแน่นไร้รอยต่อมากกว่า

 

สวยมากเลยครับ

 

ศิลปะเชียงแสน สิงห์หนึ่ง ก็เป็นศิลปะที่ดูสวยงามและสมสัดส่วนดีครับ...
นอกจากนี้แล้ว ศิลปะที่ผมชอบ ก็เป็นพุทธศิลป์ของ พระพุทธชินราช...

ส่วนที่ชอบมากๆ ก็คงเป็นศิลปะสุโขทัย บริสุทธิ์ เกศเปลวเพลิง คางหยิก หางตะขาบ นิ้วกระดก แบบรูปข้างล่างนี้ครับ...



หากมีงบประมาณก็ปรารถนาจะสร้างพุทธศิลปนี้ไว้ เป็นแก้ว แต่คงเป็นองค์หน้าตักเพียง 3-5 นิ้ว เท่านั้น วัตถุประสงค์คงเป็นการนำมาฝึกกรรมฐาน สำหรับท่านที่หนักไปทาง ราคะจริต คือชอบสวยๆงามๆ มีพุทธานุสติ และอาโลกสิณเป็นเครื่องผูกใจ...จึงอยากเรียนถามครับว่า ถ้าเป็นหน้าตัก 3 นิ้ว และ 5 นิ้ว ตามพุทธศิลป์นี้ ต้นทุนการสร้างจะอยู่ที่องค์ละประมาณเท่าไรครับ...
ขอบคุณครับ

 

ตอบคุณ raming2555 ครับ องค์พระพุทธรูปศิลปะเชียงแสนองค์ที่คุณ raming2555 โพสต์นี้น่าจะเป็นสิงห์ 3 ครับ เพราะองค์ที่เป็นสิงห์หนึ่งนั้นคือองค์พระพุทธรูปแก้วที่ผมโพสต์ไว้ด้านบนครับ สิงห์หนึ่งชายสังฆาฏิจะสั้นอยู่แถวพระอุระ อกล่ำปึก ส่วนมากขัดสมาธิเพ็ชร ( คือยกฝ่าเท้าขึ้นมาขัดกันทั้งสองมองเห็นฝ่าเท้าทั้งสอง ) ต่อมาไม่ทราบว่ากี่ปีนะครับ ช่างหล่อพระพุทธรูปในสมัยนั้นไม่ทราบเกิดอะไรดลใจ ปั้นให้หน้าอกเล็กลงมาเล็กน้อย ชายสังฆาฏิยาวลงมาอีกหน่อย แต่ก็พบที่สิงห์ 2 ชายสังฆาฏิยาว ต่อมาอีกไม่ทราบกี่ปีแต่น่าจะนานอย่างน้อยหลายสิบหรือนับร้อยปี เชียงแสนสิงห์สามจึงเป็นที่นิยมของช่างพุทธศิลป์ในสมัยนั้น หน้าอกเล็กลงมาเท่ากับองค์ที่คุณ raming2555 โพสต์นี่แหละครับ สังฆาฏิยาวลงมาถึงสะดือ ( หรืออาจเรียกว่าปิดสะดือ ) ฝ่าเท้าจะเห็นยกขึ้นข้างเดียวหรือเรียกว่า นั่งสมาธิเท้าขวาทับเท้าซ้ายครับ

เรื่องที่มาของรูปนี้ยังไม่ใช่สาระเท่าไรครับ เพราะท่านใดสนใจศิลปะยุคไหนอย่างไรเป็นสิทธิส่วนบุคคลครับ มาพูดถึงเรื่องงานสร้างพระพุทธรูปจากแก้วในรูปทรงและขนาดที่คุณ raming2555 ต้องการดีกว่า

การสร้างองค์พระพุทธรูปจากแก้วในรูปทรงที่คุณ raming2555 โพสต์นี้ สามารถสร้างได้ 3 วิธีใหญ่ ๆ ดังต่อไปนี้ครับ

1. การสร้างในระบบ pressed glass

2. การสร้างในระบบ lost wax glass

3. การสร้างในระบบช่างแก้วใช้เครื่องมือพิเศษปั้นด้วยมือไม่ใช้แม่พิมพ์มากนัก

แล้วเดี๋ยวจะเล่าถึงรายละเอียดแต่ละวิธีพร้อมทั้งสิ่งที่ควรรู้ครับ

 

พระพุทธรูปแก้วองค์นี้ครับที่เป็นเชียงแสนสิงห์หนึ่ง

 

คำถามที่ช่างแก้วที่ดีต้องถามเจ้าภาพหรือคนสร้าง

คำถามที่ช่างแก้วที่ดีเมื่อทราบขนาดและรูปทรงของพระพุทธรูปแล้ว มีความจำเป็นต้องถามเจ้าภาพหรือคนสร้างครับ

ในระบบการสร้างทั้ง 3 อย่างใช้ตั้งแต่ข้อ 1.1, 1.2, 1.3, 1.4 และ 1.5
( ในข้อ 1.4 เว้นการสร้างแบบช่างปั้นแก้วด้วยมือ )

1. ต้องการคุณภาพอย่างไร เช่น

1.1 เรื่องฟองอากาศ
1.1.1 ต้องไม่มีฟองอากาศเลยแม้แต่เม็ดเดียว
1.1.2 อนุโลมให้มีฟองอากาศได้เม็ดเท่าปลายเข็มและไม่เกิน 100 เม็ด
1.1.3 อนุญาตให้มีฟองอากาศใหญ่กว่าปลายเข็มได้บ้างและไม่เกิน 300 เม็ด
1.1.4 อนุญาตให้มีฟองอากาศใหญ่ได้ไม่เกินหัวเข็มหมุดโดยเม็ดใหญ่เท่าหัวเข็มหมุดมีได้ไม่เกิน 2 เม็ด ส่วนเม็ดเล็ก ๆ มีได้ไม่เกิน 400 เม็ด

1.2 เรื่องเส้นวุ้นในเนื้อแก้ว
1.2.1 ต้องไม่มีเส้นวุ้นเลย
1.2.2 อนุโลมให้มีได้ไม่เกิน 2 เส้นยาวเส้นละไม่เกิน 2 ซ.ม.
1.2.3 อนุญาตให้มีได้ไม่เกิน 1 กลุ่ม เส้นวุ้นกลุ่มที่ไม่ใหญ่เกิน 2X2 ซ.ม.
1.2.4 อนุญาตให้มีได้ไม่เกิน 2 กลุ่ม เส้นวุ้นกลุ่มที่ไม่ใหญ่เกิน 2X2 ซ.ม.

1.3 เรื่องการเจียรนัยผิว
1.3.1 ต้องเจียรนัยผิวด้วยวิธีพิเศษเช่นการเจียรนัยแบบ Lalique
1.3.2 อนุโลมใช้วิธีการเจียรแบบผ้าขัดเบอร์ละเอียดทั้งองค์ก็พอ
1.3.3 อนุญาตให้ใช้วิธีปะปนกันระหว่างการเจียรนัยผิวแค่บางส่วน
1.3.4 อนุญาตให้ไม่ต้องเจียรนัยแค่กัดน้ำยาให้สีผิวฝ้า ๆ ก็พอ

1.4 เรื่องความเต็มหรือพร่องของเนื้อแก้วที่องค์พระ
1.4.1 เนื้อแก้วต้องเต็มทุกรายละเอียด
1.4.2 อนุโลมให้มีการเกินหรือพร่องของเนื้อแก้วได้เช่นมีเนื้อเกินบางส่วนเล็กน้อย หรือมีส่วนพร่องเหมือนมีหลุมเล็ก ๆ เท่าปลายเข็มหมุด
1.4.3 อนุญาตให้มีเนื้อเกินบางส่วนและเนื้อพร่องขนาดปลายเข็มหมุดบางส่วนแต่ทั้งองค์ต้องไม่เกิน 4 จุด
1.4.4 อนุญาตให้มีเนื้อเกินและพร่องได้ในขนาดที่ใหญ่กว่าปลายเข็มหมุดได้ แต่ทั้งองค์ต้องไม่เกิน 4 จุด

1.5 เรื่องคุณภาพของเนื้อแก้วโดยการทดสอบ
1.5.1 การตรวจคุณภาพด้วยการใช้เลนส์โพลาไร้ซิ่งเลนส์พิเศษ และ เพิ่มการทดสอบด้วยความร้อนเช่นการใช้หลอดไฟเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 3 นิ้วที่ให้ความร้อนมากกว่า 200 เซลเซียสจี้ห่างแค่ 1 นิ้วทางด้านล่างนานประมาณ 5 ชั่วโมงแล้วปล่อยเย็นเอง การทดสอบนี้ทำทุกวันนาน 1 เดือนขึ้นไป
1.5.2 การตรวจคุณภาพด้วยการใช้เลนส์โพลาไร้ซิ่งเลนส์พิเศษ หรือ การทดสอบด้วยความร้อนตามข้อ 1.5.1 เพียงอย่างหนึ่งอย่างใด
1.5.3 การตรวจด้วยการใช้มือดีดเคาะด้วยผู้ชำนาญการ
1.5.4 ไม่ต้องตรวจสอบ

 

หรือสรุปว่า จะสร้างให้ดีที่สุดของโลกหรือสร้างแค่ผ่าน ๆ ไป

อีกวิธีที่จะถามเจ้าภาพคือ ท่านต้องการสร้างให้ดีที่สุดของโลก หรือต้องการสร้างแค่ผ่าน ๆ ไป แค่พอสร้างขึ้นมาแล้วไม่แตกร้าวภายใน 3 เดือน 6 หกก็พอแล้ว ถ้าเป็นคำตอบแรกคือต้องการสร้างให้ดีที่สุดของโลก ก็จะเหมือนกับที่ Lalique และ Bacara ทำมาแล้ว คือต้องเป็นที่สุดของโลกเท่านั้น แต่ถ้าคำตอบคือ ต้องการสร้างให้แค่ผ่าน ๆ ไปเท่านั้น ก็จะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งผมไม่สนับสนุนเลย เนื่องจากงานการสร้างพระพุทธรูปจากแก้วนั้น เมื่อผ่านไป 30 ปีแล้วแก้วแตกร้าวเอง หรือแม้แต่มีรอยคล้ายเส้นขีดอยู่ในแก้วภายหลัง เจ้าของผู้ที่บูชาอยู่อาจใจสลายได้

คำตอบที่ผมอยากให้คนสร้างพระพุทธรูปจากแก้วทุกท่านตอบคือ ต้องการสร้างให้ดีที่สุดในโลก ถึงแม้วิธีการต่าง ๆ จะยากสักหน่อย แต่เมื่อได้ชิ้นงานแล้ว ชิ้นงานซึ่งเป็นองค์พระพุทธรูปจะอยู่กับผู้บูชาไปนานแสนนานนับร้อยนับพันปีโดยไม่มีรอยเส้นขีดในเนื้อแก้วเกิดขึ้นภายหลัง ไม่แตก ไม่ร้าวเอง คงคุณค่าตลอดอนันตกาลครับ

 

ขอบคุณครับ สำหรับความรู้ที่อธิบายมา ซึ่งในปัจจุบันนี้คงจะหาผู้ที่รู้ลึกขนาดนี้ได้ยาก...
ในปัจจุบันผมไม่ทราบว่า มีเทคโนโลยี หรือเครื่องจักร ที่ช่วยอำนวยความสะดวกในการสร้าง ให้ง่ายขึ้น โดยมีประสิทธิภาพเท่ากับ หรือดีกว่าเดิมหรือไม่ครับ?

สำหรับผมแล้ว การสร้างพระแก้วนั้น คงไม่กล้าคิดไปถึงว่าให้ดีที่สุดในโลก เนื่องเพราะการที่จะให้ดีที่สุดในโลกได้ สิ่งนั้นต้องมีเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น ความคาดหวังผมคงเป็นการสร้างเพื่อให้ผู้ที่มีใจศรัทธาในพระพุทธศาสนา สามารถมีไว้ครอบครองได้...ดังนั้นจึงคงมีเพียงคุณลักษณะสมบัติตามข้อ....
1.1.1
1.2.1
1.3.1
1.4.1
1.5.1

ก็เพียงพอครับแล้วเพิ่มการเจียรไนที่ทำให้เกิดรุ้ง เมื่อกระทบเข้ากับแสงขาวแล้ว โดยไม่ต้องพ่นทรายทำผิว...การทำคงเป็นวิธี Pressed glass ซึ่งวัตถุดิบจะมีต้นทุนที่ราคาถูกกว่า

แต่ก็ไม่แน่ใจว่าตรงส่วนที่เกศเป็นเปลวเพลิงนั้น จะสามารถทำออกมาได้หรือไม่ เนื่องจากศิลปะสุโขทัย ในยุคนั้น เวลาหล่อก็ไม่สามารถเทหล่อส่วนเกศเปลวเพลิงนี้ได้ มักจะเทหล่อมาสวมเข้าในภายหลัง ต่างจากเชียงแสนที่เกศจะเป็นบัวตูม ซึ่งโอกาสแตกหักเสียหายดูจะน้อยกว่า...

ส่วนวิธีการเป่าแก้ว ผมมองว่าไม่สามารถทำให้องค์พระออกมาเหมือนกันทั้งหมด เนื่องจากต้องพึ่งทักษะของช่างเป่าแก้ว จังหวะ ความร้อน ฯลฯ ทำให้องค์พระแต่ละองค์คล้ายกันแต่มีรายละเอียดที่แตกต่างกัน...

 

ตอบคุณ raming2555 ครับ เป็นความเข้าใจผิดของคนส่วนใหญ่ส่วนหนึ่งครับ ที่คิดว่าการสร้างให้ดีที่สุดในโลกจะต้องมีเพียงชิ้นเดียว องค์เดียว นั่นคือความคิดของงานโลหะ เนื่องจากโลหะที่แพง ๆ เช่นทองคำ สามารถสร้างได้น้อยเมื่อเทียบกับจำนวนทองคำที่แพงครับ

งานแก้วที่ดีที่สุดของโลก ดีที่สุดบนโลกนี้ หากสร้างให้ดีที่สุดของโลกแล้วไม่มีความตระหนี่ ไม่มีการค้า การที่จะทำมูลค่าเพิ่มเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว ยิ่งสร้างยิ่งถูกครับ ราคาการสร้างจะเป็นว่า ยิ่งองค์หลัง ๆ ไปจะยิ่งถูกจนเทียบเท่ากับน้ำหนักแก้ว+ค่าพลังงาน+ค่าแรงเท่านั้นเองครับ ต้นทุนองค์หลัง ๆ จะเหลือแค่องค์ละไม่กี่สิบบาทหรือไม่กี่ร้อยบาทเท่่านั้น

คำถามจึงเกิดขึ้นว่า แล้วบริษัทแก้วชั้นนำของโลกอย่าง Lalique หรือ Baccarat ทำไมสร้างเป็นเชิงพาณิชย์แล้วแพง องค์ละครึ่งล้าน ถ้าเข้าประเทศไทยที่ยังต้องมีภาษีนำเข้า ยังต้องมีการประกันแตก ยังต้องมีการประกันความพอใจ องค์หนึ่งหน้าตักแค่ 8 นิ้วเศษปาเข้าไป 1 - 2 ล้านบาท เพราะที่ผมกล่าวมาแล้ว มันมีเรื่องของการค้า พาณิชยกรรม หรือเล่ห์เหลี่ยมทางเชิงการค้าเข้ามาเกี่ยวข้องครับ เขาสร้างเพียงไม่กี่ร้อยองค์ครับในขนาดหน้าตัก 8 นิ้วเศษ แล้วเขาทำให้มูลค่าสูงขึ้่นไป พอคนอยากได้มาก ๆ เขาก็มาสร้างองค์หน้าตัก 4 นิ้วเศษบ้าง 2 นิ้วเศษบ้าง ในราคาที่ถูกกว่ามาก ๆ การตลาดของเขาจึงเป็นไปได้ครับ และอีกอย่างหนึ่ง เหตุผลที่เขาทุ่มเทการสร้างพระพุทธรูปหน้าตัก 8 นิ้วเศษแล้วเรียกว่า grand buddha นั้น คือเขาต้องการเอาใจชาวพุทธในประเทศจีนและญี่ปุ่น ซึ่งเป็นตลาดใหญ่ที่สุดของเขาด้วยตลาดหนึ่ง เมื่อคนจีนและญี่ปุ่นส่วนใหญ่รู้จักชื่อ Lalique และ Baccarat แล้ว สินค้าของเขาย่อมขายดีในประเทศนั้น ๆ ครับ แล้วก็คงมีคำถามว่า แล้วทำไมไม่เอาใจคนไทย ทำไมไม่ทำศิลปะแบบไทย ๆ คำตอบก็ง่าย ๆ ครับ ดูยอดขายสินค้าประเภทเครื่องแก้วแพง ๆ ในไทยสิครับ มันไม่จูงใจครับ การลงทุนทั้งด้านการฝึกทักษะพัฒนาฝีมือแรงงาน ความคิดของทีมช่างแก้วอันดับหนึ่งของโลกนานถึง 7 ปี คงใช้เงินมากมายมหาศาลครับ ยอดขายเครื่องแก้วแพง ๆ ในไทยทั้งประเทศรวมสิบปียังคงไม่ถึงครึ่งหนึ่งที่เขาคิดและพัฒนาทีมงานเขา 7 ปีด้วยซ้ำครับ

หากมีโอกาสผมจะได้เล่าต่อไปว่า ทำได้ไม่ยากครับ