ไม่พัก ไม่เพียรคือยังงัย??

นี่ยังคิดอยู่เลยนะ ว่าสมถะแบบเพ่งอาจไม่จำเป็นก้อได้ ..เพราะสมาธิแบบที่2มันคือสมาธิเพื่อนิพพาน ใช่ป่ะ ...ทำแบบที่ 2 ไปเลยก้อน่าจะได้

 

เพ่งมันเหมาะกะเริ่มต้นนะผมว่า
พวกแยกกายแยกจิตยังไม่ได้
ต้องใช้กำลังมากหน่อย
จิตต้องรวมเป็นหนึ่งถึงกำลังมาก

 

เคยอ่านบทความ ลป.มั่นป่ะ ท่านบอกฌานเพ่งไม่จำเป็น...น่าจะฌาน4 เนี่ยะแหล่ะ ไม่จำเป็น

 

ความจริงกะแบบนี้ละ

ใครทำได้กะทำ
ใครทำไม่ได้กะไม่จำเป็นสำหรับทางเดินแห่งอริยะ

 

คงเหมือนการขัดเกลาอะไรซักอย่าง
แรกกะใช้เครืองมือหนักหน่อย
ค่อยละเอียดตามลำดับ
เอาของละเอียดมาขัดเกลาเลยจะขึ้นรูปช้า
ใช้เครื่องมือหนักตลอดกะเสียหาย

 

ใช่ค่ะ ใครทำได้ก้อทำ ..เหมือนว่าเขามีองค์ฌานของพวกเพ่งอะไรเนี่ยะแหล่ะ ก้อเอามาเป็นบาทฝึกวิปัสสนา

 

ใครสอนกะร่อนกะไม่ได้หรอก


ส่วนกำลังอะไรบลาๆเป้นเรื่องของการเข้าใจผิดเพราะไม่ได้ฟังสัทธรรม ที่สมบูรณ์

 

มีแต่คนเก่งๆเนาะบังเอิญผมอยากเป็นควายเลยขี้เกียจเรียน55

 

หรือผมพระอรหันต์ละไม่รู้ตัว55
เค้ายกให้เป็นแทบทุกพระแล้ว
แต่ที่นี้ละให้เป็นโซดาอะไร
กะไม่รู้ให้ราคาต่ำมาก55

 

นั่นแหล่ะคับ
บางคนที่ฉลาดมากๆ
จะข้ามแม่น้ำต้องไปเรียนไปจำมาทำ
วิธีเลือกต้นไม้
วิธีใช้เครื่องมือขุด
วิธีขุดต้นไม้ให้เป็นเรือ
วิธีแจวเรือ
ฯลฯ
บางคนที่มีปัญญา
จะใช้แค่ต้นกล้วย
สดๆ ต้นเดียวกับความพยายามตีน้ำ
ประกอบเล็กน้อยก็ข้ามฝั่งได้
สำเร็จ
ฉันใดก็ฉันนั้นคับ
มันเป็นยังงั้นจริงๆ

 

เท่าที่เป็น เอฟซี เห้นแต่กะร่อนให้ตำแหน่งตัวเองนะ

 

นี้ละชีวิตตัวกะตัวทำของตัวเอง
อยากเป็นอะไรกะเพียรพยายามด้วยตัวเอง
จะอ้อนวอนขอใครทำมัย

 

ไรสาระป่าว
ไม่ใช้ศาสนาของการอ้อนวอนขอ
หรือรอใครมายกต่ำแหน่งให้

 

ถึงได้บอกว่า มีแต่กะร่อน แต่งตั้งตัวเอง

 

กะพอแล้วงัย55

 

ผมพอใจจะเป็นแบบนี้
หรือผมต้องคอยมานั่งเอออ่อห่อหมกกะคนอื่นด้วย

 

คำว่าไม่พักคือทำไปได้เรื่อยๆ ทำแล้วไม่รู้สึกเหนื่อย
ไม่รู้สึกเหนื่อยก็ทำไปได้เรื่อยๆไม่ต้องพัก
คำว่าไม่เพียรคือการทำแล้ว ไม่รู้สึกเหนื่อยก็ทำได้เรื่อยๆไม่ต้องพักมันก็เป็นความเพียรในตัวอยู่แล้ว จึงกล่าวได้ว่า ไม่พัก ไม่เพียร ที่ต้องพักเพราะทำแล้วรู้สึกเหนื่อย ที่รู้สึกเหนื่อยเพราะเร่งความเพียรจนเกิดความพอดี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ให้เพียรไม่ให้พักนะคับ
ใครต้องการแบบไหนก็เลือกเอง เข้าใจแบบนี้คับ

 

น่าจะยังงั้นคับ พิจารณาไปเรื่อยๆ
ไม่เกินความพอดี อย่างเป็นธรรมชาติ
มันก็ไม่เกิดความ
เหน็ดเหนื่อยหรือตึงเครียดอะไร

 

รู้ว่าหายใจเข้า หายใจออกไปเรื่อยๆ โดยไม่ต้องสนใจว่า หายใจเพื่ออะไร

 

สูงสุดได้แค่ความสงบ
หรือฌานคับ