ไม่พัก ไม่เพียรคือยังงัย??

ทางสายกลาง

 

ไม่สิ..

ถ้ารู้จักเดินปัญญา มันก็เห็นไตรลักษณ์ ตรง ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก นั้นแหละ..

ลม ก็ ไม่ เที่ยง..

 

จริงก็ทำอนาปานด้วย และ

วิญญาณัญจายตนะ คือดูสิ่งที่มากระทบแล้วจนมันจางหายไปในที่สุด
มาระลอกใหม่ก็กำหนดรู้ใหม่ พยายามให้มันมันสาย ค่ะ

 

ลม เป็น กาย..

กาย ไม่ เที่ยง..

ลม ไม่ เที่ยง..

ชีวิตคนตั้งอยู่ได้ด้วยลม ถ้าหมดลม ลมขาด ก็ ขาดใจตาย..

 

นิพพานเลยครับ

ไม่ต้องสงสัย

ขอให้แน่ ทำจริงๆ

 

โน่น แหนะ..

แหะ แหะ

"อภิธมฺโม" โย่ว โย่ว..

 

อันนี้ ม่ายฉ่าย ฮับ

ว่ากัน ตามตำรา ส่วนใหญ่จะไม่พูดถึงกัน

ตามตำราเปะ

ที่พระศาสดา ตรัสว่า ไม่เพียร ไม่พัก มีจุดหักมุม ฮับ

คือ พระศาสดา จะตรัสบอกว่า

ก้ นั่งอยู่ยนฝั่ง นิ !

งง ปะ

นั่งอยู่ยนฝั่ง นิ !!

เพราะ นั่งอยู่บนฝั่ง

จึงไม่เพีบร (ถ้ายังเพีบรอยู่ ตัวก้ยังลอยอยู่ ไม่จบ)

จึงไม่พัก ( ถ้าพักอยู่ ก้คงไม่เหนว่า อยู่ไหน จมอยู่)


จะไม่ งง ต้องเอา พระสูตรว่าด้วย
โสดาปฏิมรรคบุคคลขึ้นไป เปรียบ
เหมือน คนว่ายน้ำแต่ทว่า เท้าสามารถ
ยันพื้นลึกแม้นสะดือทะเลได้ โดยที่
ลำตัว ก้พาดบนฝั่ง

คือ ต้องมีการพาดบนฝั่งด้วย

ฝ่ง

ฝั่ง

ฝั่ง

เข้าใจ บ่ ฮับ

พูดอีกแง่.....วิปัสสนา สมถะ ทั้งคู่ ไม่เที่ยง
ให้กำหรดรู้ ทุกอย่าง

ต้องไม่ลืม การรู้ชัดว่าแจ้ง อสังขคธรรม

 

เพียรให้แจ้งในนิพพาน
เพรียรในมรรคสงสัยต่างกัน

 

ทีนี้ ...ทำไม่เรื่อง ไม่เพียร ไม่พัก ต้อง
กล่าวให้ถึง จุดหักมุม

ก้ต้องไม่ลืมว่า

เทวาดา เหาะมาทัก พระศาสดา
เพื่อจะประกาศตน ว่า เหนือกว่า

เปนอะไรที่ รับท้า ภาคขาว ภาคดำ
มาแว้ว พึ่งลงมาจาก สภา
จะมากินขนุน ว่างั้น

แล้วไปทำ ปรามาส พระพุทธเจ้า

ซึ่ง ที่หักมุมนั้น ก้เพื่อที่จะชี้
หัวใจของ วิมุตติว่า


ไม่มีใคร มองเห็นได้

จึงไม่ควรประมาท ตัดสินธรรมใคร
ว่า ถึง หรือ ไม่ถึง

แต่ ธรรม พึงรู้ได้ จาก คำพูด

( คือ สามารถ สมาทาน ไปพิสูจน์
ก้ตะรู้ได้ เมื่อ บึ๊ดจั๊มบึ้ด สพ ผล

โปรดถาม คุณทวดลุงมากะยะบุตร
อีกสักรอบ )

 

เมื่อก่อนอ่านพันพิษ มีคนนึงเคยบวชเป็นพระป๋า ความคิดแบบกะร่อนเลย ต้องเพ่งก่อนแล้วมาฝึกวิปัสสนา...แล้วจะไม่เห็นด้วยกับพวกสมาธิไม่เพ่งมากๆ จะคอยไปแย้ง ไปจิก

...เมื่อเดือนก่อนไปอ่านใหม่ เปลี่ยนเว้ย...ชักเห็นด้วย แกบอกฌานฤาษีอย่าไปฝึก ให้มาฝึกกายาฯ ของสติปัฎฐานแทน ..

อันนี้เล่าเฉยๆ ..แต่สมาธิถ้าชอบ ก็ไปตามจริต

 

ลองดู นะฮับ

ถ้า สามารถ นั่งบนฝั่ง

อาการ เรือข้าแน่ แพข้าหนึ่ง
เศษไม้ใบหญ้าข้ากอบมาเท่านั้น
มีลิขสิทธิถูกต้อง จะยังลำพอง ได้ไหม
ในเมื่อ ทิ้งหมด

จะต้อง เดือดร้อน โอ้ ต้องไปหา พ่อ อีกไหม

หรือ ถ้าไปบ้านตาด มีใครถาม
พ่อมึน ทำมาแล้วหรอ ก้จะไม่
สะดุ้ง หวั่นไหว

ไม่มีใคร ตัดสินใครได้

แต่ก้ต้อง ว่าไปจาก ถึงฝั่ง

มี รสชาติ.........

 

ท่านเม่าปังผู้นั่งบนฝั่งตั้งแต่เกิดโดยไม่ต้องเพียรทำอะไรเลย เกิดมาก็นั่งบนฝั่งทันที

 

ปล ลิง :

พ่อมึน ของพวก ปัญญานำไปเลย
แม้นข่วงการมีชีวิตอยู่ จะไม่บรรลุ
แต่อัสสาสะ ปัสสาสะสุดท้าย ไม่มี
จะไม่มีสติ

พ่อมึน ของ พุทธบริษัทท่านนั้น

ก้ คือ .................. ( 5 คะแนน เต็ม )

 

กักๆๆๆๆ

สังเกตเป่า อันนี้ ใช้ โวหาร
คำศัพท์ล้วนๆ

ไม่ใข่ พูดอิงจาก ความประพฤติ
ปฏิบัติ

ภาษาม่รุด มันมาจาก ขันธ์5

มันพร่องเปนนิจ

หากคิดแต่ พูดเพื่อปรักปรำ
มันย่อม หอมหวาน เหมือนจริง

 

ผมไม่บอกนิว่าผมไม่ฝึกสติผมกะฝึก
ผมกะเคยเป็นหุ่นยนต์
สติมันแก่กล้าจนไม่มีอารมณ์มายุ้ง
ผมกะบอกอยู่สิติกะเพียรสี่ใช้ตลอดเวลา
พอนิวรณ์เริ่มกวนกะทำสมะถะให้นิวรณ์มันระงับ
ผมไม่ได้ตัดสังโยชน์เลยไม่เป็นพระอริยะ
ที่เค้าเข้าใจว่าเป็น
พอไม่ไม่มีอะไรมากะทบมันกะเหมือนพระอริยะนะละ
มีแต่พวกมะโนเชื่อผีนะละที่คิดว่าผมเป็น
ผมคิดจะเป็นผมกะเป็นได้เลย
แต่ผมพอใจจะเป็นแบบนี้
ผิดอะไรเหรอ

 

อ่อนจัดเชื่อกระทั้งผียังคิดจะมาสอนผมบรึ๋ย

 

ไม่เห็นเหมือนคนมีสติแก่กล้าเลย ..เหมือนคนเมามากกว่า

 

ใครหล่ะ ...นักบวชในนี้หรอ

 

ด่าเพื่อนะอย่าลงลึงเดียวเค้าจับไต๋ได้
ไม่เคยลักไก่แงะ55