ไม่รู้จะตั้งชื่อกระทู้ว่าอะไรดี

บางอย่างใช่แล้ว ถูกแล้วแต่ก็ไม่ใช่
บางอย่างจริงแล้วแท้แล้ว แต่ก็ไม่จริง
บางอย่างมันอยู่ระหว่างจริงกับไม่จริง
บางอย่างมันอยู่ระหว่างมีกับไม่มี

บางอย่างแน่นอนแต่ไม่ตลอดไป
บางอย่างตลอดไปแต่ไม่แน่นอน
บางอย่างไม่ดีที่นี้แต่ไม่ดีที่อื่น
บางอย่างดีที่อื่นแต่ก็ไม่ดีที่นี้

บางอย่างเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุดแต่ก็วนกลับมาซ้ำใหม่
บางอย่างไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด

บางอย่างไม่มีปริมาตรแต่ก็ทำให้ร้องให้ได้
บางอย่างมีปริมาตรแต่ก็จับต้องไม่ได้

บางอย่างเห็นแล้วรู้แล้วแต่ไม่เคยรู้ไม่เคยเห็น
บางอย่างไม่เคยเห็นไม่เคยพบแต่ก็รู้แล้วเห็นแล้ว

บางอย่างดีซ่อนเลว
บางอย่างแล้วซ่อนดี

บางอย่างดั่งใจ
บางอย่างหนักใจ

บางอย่างเหมือนกัน แต่แบ่งรู้สึกต่างกัน
บางอย่างไม่เหมือนกัน แต่รู้สึกตรงกัน

บางอย่างนิ่งแต่มีชีวิต
บางอย่างไม่นิ่งแต่ไร้ชีวิต

บางอย่างสวยงามแต่ให้โทษ
บางอย่างน่าเสยองแต่ให้คุณ

บางอย่างน่าสงสารแต่ไม่มีใครเห็น
บางอย่างน่าสงสารแต่มีแต่คนอิจฉา

บางอย่างมีเปลือก บางอย่างไร้เปลือก
บางอย่างกลวง บางอย่างตัน

และอีกนับไม่ถ้วนอย่าง
สรุปแล้วไม่มีอะไรจริงสักอย่าง ชีวิตเรา





นั่งๆนอนๆฟังพระไตรปิฏก สักพักมีโทรศัพท์เชิญไปงานศพ เห็นภาพจริงทันที
คนเรานึกจะตายก็ตายไม่นึกจะตายก็ตาย

รู้ธรรม แล้วได้เห็นจริง มีบุญจริงเรา

 

ทุกสิ่งไม่มีอะไรจริง ทุกสิ่งเป็นเพียงสมมติครับ

 

อืม ใช่ๆๆๆๆๆ..................

เอ..เริ่มจะเหมือน อ.ปล์าม แล้วล่ะ...

ลองเข้าไปอ่านประวัติที่เวปนี้นะคะ....
อยู่ห่างไกลวัดก็ทำบุญได้ง่ายๆ ไม่มีเงินก็ทำบุญได้ | ผลบุญ.คอม : ดูดวง แก้กรรม ธรรมปฏิบัติ<!-- google_ad_section_end -->




...................................................................................
ขอเชิญร่วมลงนะมหาสิทธิโชคสิทธิมงคลขจัดภัยกับ ครูบาคำเป็ง
Click ลงนะมหาสิทธิโชคสิทธิมงคลขจัดภัยกับ หลวงปู่ครูบาคำเป็ง รับปีใหม่ 2554<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

แท้คือเทียม เทียมคือแท้ ในสิ่งที่เป็นเทียมก็มีของแท้ ในของแท้ก็ยังมีที่เป็นเทียม...ประสาอะไรกับคนเรา...จะคิดมากทำไม ถึงเราจะทำอะไรหรือไม่ทำอะไรเพื่อใคร สิ่งใดใด ก็ต้องเกิดมาจากเหง้าของมัน ต้องดำรงอยู่เช่นเหง้าของมัน และสูญสลายไปอย่างเหง้าของมัน แล้วจะทำตนคิดให้ไกลไป ให้มันดูกว้างขวางยิ่งใหญ่ไปทำไมกันล่ะ จริงมั้ย?

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งนะครับ บางทีคนเราเกิดมาฐานะดีร่ำรวย ก็มีทุกข์
คนเกิดมา ยากจนก็มีทุกข์
คนบางคนสร้างตัวตนสร้างฐานะจากยากจน พ้นจากทุกข์ อีกแบบ แล้วมาพบทุกข์อีกแบบ แล้วก็ตายตามอายุ

"สาวปลายเชือกแห่งทุกข์ สาวเท่าไหร่ก็ไม่เจอต้นเหตุแห่งทุกข์ โยนเชือกทิ้งแล้วนั่งนิ่งๆพบเหตุแห่งทุกข์."

 

*** ไม่มีใครไหนอยู่ค้ำฟ้า ****

อำนาจมนุษย์...ไม่อาจหยุดความตาย

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ผมเคยได้ยินมาว่า บางสิ่งบางอย่างอยุ่ในทุกสิ่งทุกอย่าง บางสิ่งบางอย่างไม่เคยสนใจ
บางสิ่งบางอย่างสนใจจนคิดว่าเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ความจริงแล้วมันก็แค่ "บางอย่าง"

 

พระพุทธองค์ทรงสอนไว้หมดแล้วสรรพสิ่งล้วนอนิจจังไม่เที่ยงแม้แต่จิตของเราเองมีเกิดมีตั้งอยู่มีดับเป็นวัฏจักรไปแบบนี่เรื่อยๆไม่สิ้นสุด ในปฏิจจสมุปบาทท่านทรงบอกไว้ชัดเจน ชรามรณะอยู่ที่ตำแหน่ง 12 นาฬิกาพอดีคือเที่ยงตรงนั่นเอง ความเสื่อมของร่างกายและความตายเป็นของเที่ยงแท้แน่นอนไม่อาจทำให้มันหนุ่มขึ้นใหม่หรือฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกครั้งในร่างเดิม

สุข กับ ทุกข์ ก็ล้วนไม่เที่ยงแล้วจะไปยึดไว้อยู่ทำไม
นิพพานไม่ใช่เรื่องของสุข นิพพานเป็นของเที่ยงแต่จะเดินไปสู่เส้นทางนี้ก็ไม่ง่ายอย่างที่เราคิดกัน ตัวคิดมันก็ไม่เที่ยงดังนั้นแค่คิดว่าได้นิพพานก็ห่างไกลนิพพานแบบกู่ไม่กลับเลย
อย่าคิดมากครับ บางครั้งหยุดคิดสักนิดอาจจะได้เห็นได้รู้อะไรดีๆก็ได้ครับใครจะรู้ นอกจากตัวเราเอง

 

มีอย่าหนึ่งที่แน่นอน คือ ทุกคนต้องตายครับ โมทนาด้วยครับ

 

สหายธรรม

เป็นคติทวินิยม
เป็นระบบความคิด ทำความเข้าใจ ธรรมคู่ เพื่อ ก้าวสู่ธรรมหนึ่ง
หากสมาธิน้อยไป จะเป็นปัญญาทางโลก สักแต่ว่าเป็นสัญญา ความจำได้หมายรู้ เป็นปัญญาที่กลับไปกลับมาได้
ต้องวางไว้ รักษาศิล ศิลของผู้จะเอาดี คือ เห็นสักแต่ว่าเห็น ได้ยินสักแต่ว่าได้ยิน เห็นก็ตั้ง ได้ยินก็ตั้ง ไม่ปรุงต่อ ทำได้จนเป็นความเคยชิน นิวรจะจางลง จิตแท้จะเฉลยตัวออกมาออกซึ่งเค้าก็สว่างสงบอยู่เป็นปกติ สมาธิเริ่มดี จิตจะย่างก้าวเข้าสู่ความเป็นทิพย์ เหตุและผลความปรุงแต่ง ในข้อธรรมจะเกิดขึ้น อีก มากมาย ให้น้อมระลึกธรรมเข้ามาภายในกาย เพื่อความเข้าใจตามความเป็นจริงของกาย อย่าส่งสายไปพิจรณาข้อธรรมข้างนอกตน
"สิ่งใดท่านเห็นว่ามีค่า สิ่งนั้นไม่ต่างจากผงคลีดิน
สิ่งใดท่านเห็นว่าไร้ค่า สิ่งนั้นไม่ต่างจากผงคลีดิน
สิ่งนี้และสิ่งนั้น จึงไม่ต่างจากผงคลีดิน
คิดอย่างไรเป็นอย่างนั้น
หากไม่ได้นำมาคิด สิ่งนี้หรือสิ่งนั้น ก็เป็น แค่ เช่นนั้นเอง ....หลวงพ่อพุทธทาส"

"คำสอนขององค์พุทธะ ทั้งหลาย ก็มีจุดประสงค์เพียงข้อเดียว คือยกเราข้ามขึ้นเสียจากภูมิแห่งความคิด...หลวงปูดูลย์catt26" .....เจริญในธรรม

 

ชอบ ชอบ ครับ ได้ใจมาก

 

ผมว่าชื่อกระทู้ว่า "บางอย่าง" เหมาะหรือเปล่าครับ

 

เป็นคนดี กลับมองเขาเลว
คนเลว กลับเชื่อถือ....................................................


คนรวย รวยให้ตายไร้น้ำใจ ก็เหมือนจนนัก หาความสุขไม่ได้
คนจน มีน้ำใจให้ตายก็หาลำบาก หาความสุขทางกายไม่ได้น้อยมาก
คนรวย มีน้ำใจ มีบารมี ผู้คนนิยมชมชอบ ก็มีผู้คนอิจฉา พาร้อนใจ
คนจน ขี้เหนียว มีใช้ แต่ไม่มีพวก เวลาอดอยาก ไม่มีใครช่วย
คนรวย ใจดี มีน้ำใจ มีแต่คนมาหา เพระว่าเขามีเงิน
คนจน หาแทบตายได้มา มีคุณค่า
คนรวย หาง่ายได้ทิ้งขว้าง
คนรวยหล่อ ปัญหาเยอะ
คนรวยไม่หล่อ จีบสาวก็ใช้เงินหน่อย
คนจนหล่อ ถูกใจคนรวยไม่สวย
คนจนไม่หล่อ จบเลย
คนรวย รวย นัก ไม่รู้ทำอะไร
คนจน จน นัก ทำให้ได้ไม่ได้ดี

เสพสุขอันน้อยนิดในชีวิต กลับหลง ไม่ทันทุกข์ แปลกจัง ตังค์อยู่ครบ

 

ไม่มีอะไรเที่ยงหรอกครับ ขนาดความเที่ยงมันยังต้องอาศัยความไม่เที่ยงเลยถึงจะมีอยู่ได้ ความไม่เที่ยงเท่านั้นที่เที่ยงแท้ ถ้าไม่มี อนิจจัง นิจจังก็ไม่มี