...ไม่รู้จะตั้งหัวข้อว่าอะไรดี แต่เอาเป็นว่าแค่ตั้งมาบ่นก็แล้วกัน

คนเรานี่ก็แปลก
บางคนก็อยากให้สิ่งต่าง ๆ รอบตัวมันดีขึ้น
แต่ เอาแต่ทำลาย

บางคนทำกับคนอื่นเหมือนทำทวายทุเรียน คืออยากให้คนรอบข้างทำอะไร ๆ ให้มันดีขึ้นเหมือนอย่างที่ตัวเองคิด เลยกดดันให้คนรอบข้างพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น แต่ก็ต้องแลกมาด้วยสุขภาพจิตของคนรอบข้าง

บางคนก็ดี๊ดี
ให้คนรอบข้างก่อน
ค่อย ๆ ป้อนสิ่งดี ๆ ให้คนรอบข้าง ค่อย ๆ สอนให้เรียนรู้ ค่อย ๆ สอนให้พัฒนาตนเอง
อดทนที่จะค่อย ๆ มอบส่ิงดี ๆ ค่อย ๆ สอนความคิดดี ๆ ให้คนรอบข้างทีละนิดทีละหน่อย แม้จะได้ผลช้าหน่อย แต่ก็คุ้มในการที่จะสร้างคนที่ดีทั้งภายนอกและภายในขึ้นมา

 

ความคิดผมตอนนี้ก็ออกมาจากใจนะ
ตัวชั่วก็ว่าตัวชั่ว อันไหนดีก็ว่าดี อยากก็ว่าอยาก ไม่อยากก็ว่าไม่อยาก

ไม่มีการรักษาน้ำใจใคร

บางครั้ง รู้ว่าเขาเจตนาดีกับเรา
แต่สิ่งที่เขาทำมันไม่ค่อยจะถูกกับเราเราก็เกิดอารมณ์หงุดหงิด
รู้สึกความช่วยเหลือจะกลายเป็นภาระ

ประมาณว่า จะให้คนตัวเตี้ย ไปเล่นบาส
จะให้ปลาปีนต้นไม้

แต่ก็เข้าใจอ่าเนาะ เขาถูกฝึกให้คิดมาแบบนี้ เพราะเขาเชื่อว่าคนเราเกิดมามีความสามารถเหมือนกันทุกคน

ผมไม่เถียงนะ คนเตี้ยก็เล่นบาสได้
คนพิการก็เล่นบาสได้
ปลาก็ปีนต้นไม้ได้ (แต่ก็มีไม่กี่ชนิด)

ใช่ คนเรา แขนมี ขามี หัวมี เหมือนกัน

แต่สภาวะจิตใจ กับสติปัญญาของคนเรามันต่างกันครับ
มันก็เลยไม่แปลก ที่ มันจะมีคนเรื่องมากเกิดขึ้นมาในโลกบ้าง
ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในบรรดาคนเรื่องมากครับ จึงต้องการอะไรพิเศษกว่าชาวบ้านเขา

การจะช่วยคน ก็เหมือนการจับปลานั่นแหละครับ
เราไม่สามารถใช้วิธีเดียว ใจการช่วยคนทุกคนได้ยังไง
เราก็ไม่สามารถใช้วิธีเดียวในการจับปลาทุกประเภทได้ฉันนั้น

ลองหว่านแหจับปลาฉลามดูมั้ยล่ะ?
หรือจะลองลากอวนน้ำลึกเพื่อจับปลาที่หากินอยู่ที่ผิวน้ำ?
(ไอ้เราก็เลวเหมือนกันแหละนะ ที่ไปโต้ตอบเขาด้วยอารมณ์)

สำหรับ ท่านที่กำลังมีความทุกข์กับการช่วยคนไม่สำเร็จอยู่ ท่านก็ไม่ต้องทุกข์ใจหรอก
บางทีถ้าอยากช่วยใครแล้วเกินความสามารถเรา
ก็ปล่อยวางไปเถอะครับ และไม่ต้องคิดมาก
ถือว่าท่านพยายามเต็มที่ของท่านแล้ว

ขออภัยที่ีใช้ลีลาที่น่าขุ่นเคืองครับ
แต่หนึ่งในเหตุผลที่ใช้ลีลานี้ก็เพื่อให้เขากับหัวข้อของกระทู้ และชื่อห้อง "หลุมดำ"

 

ข้าพเจ้าขอขมาต่อธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ด้วยเหตุที่จิตใจข้าพเจ้าอ่อนแอ จึงไม่อาจตั้งมั่นอยู่ในธรรมอันประเสริฐได้ทุกข้อไป

ข้าพเจ้าปรารถณาในการทำความรู้แจ้งในทุก ๆ ด้านให้เกิดมีขึ้น เพื่อช่วยสัตว์เกิดใจรักในพระนิพพาน สามารถนำพาสัตว์ทั้งหลายให้ออกจากวังวนแห่งสังสารวัฏ

ขอขมาต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ในความไม่เอาไหนของข้าพเจ้า

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าขอเอ่ยวาจาปรารณาพุทธภูมิ และอย่าได้มีความท้อถอยในพุทธภูมิ ตราบจนได้บรรลุซึ่งสัมมาสัมโพธิญาณ ขอให้ข้าพเจ้า ได้เป็นพระพุทธเจ้า ผู้มีปัญญาอันยิ่ง ด้วยเทอญ

ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่ให้ ปัญญา ความรู้ และมอบจิตที่เบิกบานให้ผมครับ
ขอให้กัลยาณมิตรทุกท่าน ได้บรรลุถึงเป้าหมายที่ท่านมุ่งหวังด้วยนะครับ อนุโมทนา..