ไม่แคร์สื่อ

เข้ามาแบบว่า เอ่อ...งงเล็กน้อยครับ...

rabbit_run_away rabbit_run_away rabbit_run_away rabbit_run_away

 

----------------------->(smile)(smile)(smile)

 

โอ.เค ครับผม...รับทราบครับผม เข้าใจครับผม!

 

สวัสดีค่ะ....คุณนิคอส

 

(i)

 

อืม..ไม่แคร์จริงๆ :z3

 

:z3:z3:z3:z3:z3
*******ค่ะ*******

 

ระบบการจัดหมวดหมู่แบบระบบทศนิยมของดิวอี้
(Dewey Decimal Classification)
เรียกย่อๆ ว่า D.C. หรือ D.D.C

■000 เบ็ตเตล็ดหรือความรู้ทั่วไป (Generalities)
■100 ปรัชญา (Philosophy)
■200 ศาสนา (Religion)
■300 สังคมศาสตร์ (Social Sciences)
■400 ภาษาศาสตร์ (Language)
■500 วิทยาศาสตร์ (Sciences)
■600 วิทยาศาสตร์ประยุกต์ (Applied Sciences)
■700 ศิลปกรรมและการบันเทิง (Arts and Recreation)
■800 วรรณคดี (Literature)
■900 ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ (History and Geography)

■อ หนังสืออ้างอิง (Reference Book)

■น นวนิยายและเรื่องสั้น (Fiction & Short Stories)
■ค คู่มือเฉลยคำตอบ (Examination Key Book)
■บร หนังสือแบบเรียน (Text-book)
■รล หนังสือที่ระลึก
■บต หนังสือเบ็ดเตล็ด
■วก หนังสือวิชาการ

 

ถ้าให้ผมเดา คุณต้องเป็นคุณครู ใช่ป่ะล่ะ? คุณครูห้องสมุด ขำจริงๆyimmท่าทางคุณคงเป็นคุณครูยุค"ไฮ เทค"แน่ๆเลย ดูจากเนื้อหาตอนต้นๆกระทู้ อิอิ

 

วันนี้ พอแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้มาคุยใหม่ ชักชอบคุณครูซ่ะแล้วสิ บาย...

sleeping_rb sleeping_rb sleeping_rb

 

เรื่องตลกในสังคม
เฮ้ย!! มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น..

เรื่อง จาก passtime blog



ภาพจาก www.weakchild.com


ถ้ามันดูเหมือนว่าจะเคลื่อนไหวได้ มันก็แค่ดูเหมือนว่า..เพราะจริงๆ มันเคลื่อนไหวไม่ได้
มันอาจเคลื่อนไหวในความรู้สึกคุณ แต่จริงๆ มันไม่ได้เคลื่อนไหว และหากว่ามันกำลังเคลื่อนไหว มันจะเป็นอย่างไร..
แล้วมันเคลื่อนไหวหรือยัง?



กระบวนการสร้างจิตสำนึกทำกับคุณทั้งในยามหลับและยามตื่น ฝืนสังขารครั้งแล้วครั้งเล่า
มันทำให้คุณรู้สึกระปรี้กระเปร่า ชั่วแว่บบางครั้ง คุณอยากปิดสวิทช์มันเหลือเกิน แต่คุณหาปุ่มนั้นไม่เจอ
..มันเคลื่อนไหวหรือยัง?


คุณฝันถึง‘โลก’เสรี คุณอยากมีอนาคตใหม่ พลันคุณเอื้อมมือไปปิดปุ่ม แต่คุณยังหาปุ่มนั้นไม่เจอ ที่ตลกคือโลกเสรีที่คุณใฝ่ฝันถึง คุณจะไปถึงที่นั่นได้อย่างไร คุณเคลื่อนไหวหรือยัง?

........ขอบคุณ>passtime blog

 

Thai Junior Encyclopedia Project




<TABLE border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>[FONT=BrowalliaUPC, CordiaUPC, DilleniaUPC, AngsanaUPC] [/FONT]<TD width=20>

<TD width=400 align=left>[FONT=BrowalliaUPC, CordiaUPC, DilleniaUPC, AngsanaUPC][/FONT][FONT=BrowalliaUPC, CordiaUPC, DilleniaUPC, AngsanaUPC]<WBR>ห้อง<WBR>สมุด<WBR>คือ<WBR>แหล่ง<WBR>รวม<WBR>และ<WBR>กระจาย<WBR>ความ<WBR>รู้[/FONT]

[FONT=BrowalliaUPC, CordiaUPC, DilleniaUPC, AngsanaUPC]<WBR>ความ<WBR>คิด<WBR>และ<WBR>การก<WBR>ระ<WBR>*ำ<WBR>เพื่อ<WBR>รวบ<WBR>รวม<WBR>ความ<WBR>รู้<WBR>ที่<WBR>บันทึก<WBR>ไว้<WBR>ใน<WBR>รูป<WBR>แบบ<WBR>ของ <WBR>หนังสือ<WBR>และ<WBR>สื่อ<WBR>ความ<WBR>รู้<WBR>แบบ<WBR>อื่น ๆ <WBR>ได้<WBR>มี<WBR>มา<WBR>นาน<WBR>แล้ว <WBR>มี<WBR>*ั้ง<WBR>การ<WBR>รวบ<WBR>รวม<WBR>เพื่อ<WBR>การ <WBR>อ่าน<WBR>แสวง<WBR>หา<WBR>ความ<WBR>รู้<WBR>ของ<WBR>แต่<WBR>ละ<WBR>คน <WBR>และ<WBR>การ<WBR>รวบ<WBR>รวม<WBR>ให้<WBR>เป็น<WBR>แหล่ง<WBR>ความ<WBR>รู้<WBR>สำหรับ <WBR>ชุม<WBR>ชน<WBR>และ<WBR>สังคม <WBR>ให้<WBR>เป็น<WBR>ศูนย์<WBR>กลาง<WBR>แห่ง<WBR>ความ<WBR>รู้ <WBR>ซึ่ง<WBR>ทุก<WBR>คน<WBR>ใน<WBR>ชุม<WBR>ชน<WBR>หรือ<WBR>สังคม<WBR>นั้น ๆ <WBR>อาจ<WBR>แสวง<WBR>หา<WBR>ความ<WBR>รู้<WBR>สำหรับ<WBR>ตน<WBR>เอง<WBR>ได้ <WBR>แหล่ง<WBR>รวบ<WBR>รวม<WBR>หนังสือ<WBR>และ<WBR>สื่อ<WBR>ความ<WBR>รู้<WBR>ต่าง ๆ <WBR>เช่น<WBR>นี้<WBR>เรียก<WBR>ว่า <WBR>ห้อง<WBR>สมุด <WBR>หรือ<WBR>หอ<WBR>สมุด <WBR>มี<WBR>มา<WBR>ตั้ง<WBR>แต่<WBR>สมัย<WBR>โบราณ <WBR>และ<WBR>มี<WBR>พัฒนาการ <WBR>ควบ<WBR>คู่<WBR>ไป<WBR>กับ<WBR>ความ<WBR>เจริญ<WBR>ก้าว<WBR>หน้า<WBR>ทาง<WBR>ความ<WBR>รู้..... [/FONT]
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

การอ่านเป็นทักษะที่จำเป็นอย่างยิ่งต่อการศึกษาหาความรู้ และพัฒนาชีวิต ซึ่งนอกจากจะทำให้เกิด

ความรู้แล้วยังก่อให้เกิดความสนุกสนานเพลิดเพลิน และส่งเสริมให้มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ได้แนวคิดใน

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]การดำเนินชีวิต การอ่านจึงเป็นหัวใจของการศึกษาทุกระดับ และเป็นเครื่องมือในการแสวงหาความรู้เรื่องต่างๆ[/FONT]

แหล่งอ้างอิง:
http://www.st.ac.th/bhatips/tip49/reading1.html

 

การอ่านหนังสือของคนไทย

การพูด การอ่าน การเขียน ฟัง
กริยาเหล่านี้มนุษย์ทุกคนต้องปฏิบัติในชีวิตประจำวัน อยู่แล้ว
แต่ปัจจุบันด้วยเหตุจำเป็นของเวลาที่มีขีดจำกัด
จึงทำให้คนไทยห่างเหินกับการอ่านหนังสือ
http://www.azooga.com/content_detail.php?cno=510

 

คุณค่าของการอ่าน
วัตถุประสงค์ในการอ่านของแต่ละบุคคลย่อมแตกต่างกันออกไป
เช่น อ่านเพื่อความรู้ อ่านเพื่อให้เกิดความคิด
อ่านเพื่อความเพลิดเพลิน อ่านเพื่อความจรรโลงใจ เป็นต้น
ซึ่งผู้อ่านจำเป็นต้องทราบจุดมุ่งหมายของการอ่านนั้นๆ ไว้ก่อนการอ่านทุกครั้ง อย่างไรก็ตามการอ่านมีความสำคัญต่อชีวิต
ที่ช่วยให้เกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิต
เป็นการช่วยให้ได้รับข้อมูลข่าวสาร
เพื่อประกอบการตัดสินใจในชีวิตประจำวัน การอ่านมีความจำเป็นต่อการศึกษาเล่าเรียน
ทั้งในระบบและนอกระบบ
คนที่เรียนหนังสือเก่งมักจะเป็นคนที่อ่านหนังสือเก่ง
เพราะการอ่านช่วยให้ได้รับความรู้และความเข้าใจ
ที่จะทำให้ประสบความสำเร็จ
และสามารถศึกษาต่อในระดับสูงได้
การอ่านมีคุณค่าต่อมนุษย์
เนื่องจากเป็นการสนองความต้องการของมนุษย์
ทำให้มนุษย์เกิดความรู้ ยกระดับสติปัญญาให้สูงขึ้น
ทำให้มนุษย์เกิดความคิดสร้างสรรค์ พัฒนาความคิดให้ก้าวหน้า
ส่งผลต่อการพัฒนาในอาชีพ
ทำให้มนุษย์ทันต่อเหตุการณ์ ได้รับความรู้เพิ่ม
ช่วยอำนวยความสะดวกในชีวิตประจำวัน
ช่วยให้มนุษย์สามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ
และสามารถดำรงชีวิตในสังคมได้
ช่วยพัฒนาจิตใจให้งอกงาม
ช่วยขจัดความทุกข์ ความเศร้าหมอง
การอ่านทำให้เกิดความเข้าใจ
ความร่วมมือในการอยู่ร่วมกันในสังคม
เป็นการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ได้รับความเพลิดเพลิน
และพักผ่อนหย่อนใจ

เทคนิคการอ่าน http://lib.obec.go.th/portal/node/22

 

ฝึกการอ่านหนังสือ อย่างมีประสิทธิภาพ
1.ไม่อ่านทีละคำ
2.ไม่อ่านออกเสียง
3.ไม่มีกังวลเกี่ยวกับศัพท์เฉพาะ
4.ไม่ใช้วิธีเดียวกันตลอดในการอ่านทุกประเภท
5.ไม่ใช้นิ้วชี้ข้อความตามไปด้วยในขณะอ่าน
6.ไม่อ่านซ้ำไปซ้ำมา
7.มีสมาธิในการอ่าน

 

รักการอ่าน
จากผลการวิจัยพบว่า เด็กที่ถูกปลูกฝังการอ่านกับพ่อแม่ตั้งแต่แรกเกิด จะมีพัฒนาการที่ดีในทุกด้าน ทั้งสติปัญญา ทักษะทางภาษา คณิตศาสตร์ ด้านอารมณ์ และคุณธรรม

รักการอ่าน | ThaiKid.in.th