ไม่ได้ทำบุญให้คนตาย จะเป็นอย่างไร

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>ปุจฉา-วิสัชนา</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>31 พฤษภาคม 2548 17:50 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left> ไม่ได้ทำบุญให้คนตาย จะเป็นอย่างไร</I>
ปุจฉา : หนูอยากเรียนถามท่านสัก 2-3 ข้อค่ะ
1. มนุษย์เราตายแล้วไปไหนคะ
2. คนที่ตายไปแล้วถ้าเราไม่ได้ทำ บุญไปให้ เขาจะเป็นอย่างไร
3. หนูฝันเห็นแม่(แม่หนูตายแล้วค่ะ) ฝันว่ามีงูมารัดตัวไว้ แม่บอกว่าไปไหนไม่ได้เลยเพราะถูกงูรัดไว้ หนูไม่สบายใจเลย หนูควรจะทำอย่างไรดี
ขอบพระคุณมากค่ะ..........................................................เครือวัลย์ เส็งเพิ่ม

วิสัชนา :
1. ไปตามกรรม
2. เขาก็จักใช้ผลของบุญ และบาป ที่เป็นของเขาเอง จนกว่าจะหมด
3. ทำใจสบาย มีโอกาสก็บริจาคทาน รักษาศีล หมั่นสวดมนต์ภาวนา ทำคุณงามความดี เพื่ออุทิศบุญครั้งนี้ให้แก่ท่าน เช่นนี้ก็จักช่วยให้คุณสบายใจขึ้น อีกทั้งยังจะช่วยให้แม่คุณ ผ่อนคลายจากความทุกข์ทรมานนั้นๆ ได้ในระดับหนึ่ง

แผ่ส่วนกุศล</I>
ปุจฉา : กราบนมัสการครับหลวงปู่ ผมอยากทราบว่าการที่เราทำบุญมาแล้ว เช่นใส่บาตรแล้วถ้าเราไม่ได้กรวดน้ำแผ่ส่วนกุศล แต่ผมจะมาแผ่ตอนที่ผมนั่งสมาธิก่อนนอนและแผ่เมตตาส่วนกุศลที่ได้ทำมาในวันนั้นแทน
1. ผู้รับจะได้รับส่วนกุศลที่เราแผ่ให้ ต่างจากการใช้น้ำกรวดหรือไม่ครับ
2. ถ้าเราทำบุญมาแล้วในวันนี้ เราลืมแผ่ส่วนกุศล เราจะไปแผ่ส่วนกุศลที่เราทำมาในวันรุ่งขึ้นได้หรือไม่ครับ
กราบนมัสการครับ...............ณภัทร

วิสัชนา : การอุทิศผลบุญ กระทำได้ทุกโอกาส ทุกเวลา ไม่จำกัด
1. ไม่ต่างกัน
2. ได้

อยากบอกว่าไม่ใช่แม่
ปุจฉา : กราบนมัสการหลวงปู่เจ้าค่ะ ลูกเลี้ยงลูกของน้อง โดยพ่อแม่แยกทางกัน ซึ่งเดิมฝ่ายพ่อนั้นมีครอบครัวอยู่แล้วตั้งแต่เล็ก โดยเราเป็นผู้เลี้ยงดูและบอกเขาว่าเราเป็นแม่เขาตั้งแต่ยังเล็กมาตลอด ซึ่งเป็นเด็กผู้หญิง ตอนนี้เขาอายุ 5 ขวบแล้วลูกควรจะบอกเขาหรือไม่ว่าเขาไม่ได้เป็นลูกของเรา และเนื่องจากเราไม่สามารถเปลี่ยนเอกสารหลักฐานต่างๆได้ลูกกลัวอย่างบางคนถ้าเราเกิดมาบอกเขาตอนโตเขาจะรู้สึกไม่ดีอย่างมากลูกขอความเมตตาจากองค์หลวงปู่ให้คำแนะนำด้วยเจ้าค่ะ..................นกน้อย

วิสัชนา : คุณจะบอกเพื่ออะไร หรือจะให้เขาไปแสดงตัวต่อพ่อแม่เขาเพื่อรับสมบัติ จำเป็นด้วยหรือที่คุณต้องบอก ไม่คิดบ้างหรือว่าเด็กจะน้อยใจเมื่อเขารับรู้ความจริง ทั้งที่เขายังเป็นเด็กเล็กๆ จิตใจยังบริสุทธิ์ แถมอ่อนไหวก็ง่าย คุณจะไม่กลายเป็นผู้ทำร้ายเขาไปล่ะหรือ
ส่วนการที่เด็กมารับรู้เองโดยที่คุณมิ ได้บอก มันก็ไม่ใช่ความผิดของคุณ ถ้าตลอดเวลาที่เขาอยู่กับคุณ คุณก็ให้ความรักความเอ็นดูเขา เทียบเท่าลูกของคุณเอง

วิธีเอาชนะตัวเอง
ปุจฉา : ทำอย่างไรถึงจะเอาชนะใจตัวเองและกิเลสได้ครับ........................................เมฆมะยมพราย บุญจันทร์

วิสัชนา : มี ทาน เพื่อทำลายความตระหนี่ คับแคบ เห็นแก่ตัว
มี ศีล เพื่อรักษา กาย วาจา ให้เรียบร้อย
มี สมาธิ เพื่อรักษาใจ ตั้งมั่นในอารมณ์ที่เป็นกุศล
มี ปัญญา รู้เท่าทันสภาวะที่เกิดขึ้นทุกขณะจิต

หลักที่แท้จริง
ปุจฉา : พุทธศาสนิกชนเกินครึ่งทีเดียวยังไม่เข้าใจหลักที่แท้จริง น่าจะมีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้ไหมที่จะทำให้เข้าใจ... ..............................................เอกวิทย์

วิสัชนา : คุณเล่นถามสั้นๆ ห้วนๆ ฉันน่าจะตอบคุณไม่รู้เรื่อง เห็นแก่คุณ ที่อุตสาห์เขียนมาถาม ฉันก็จะช่วยตอบ ให้
คำว่าหลักของคุณ น่าจะหมายถึงหลักการของพระพุทธศาสนา ที่จริง ก็มิได้มีอะไรมากมาย แค่ไม่ทำชั่ว พยายามทำดี ทำจิตนี้ให้ผ่องใส ทำได้ตามนี้ก็ถือว่าเป็นผู้เข้าถึงหลักแล้วแหละ

ขอวิธีนั่งสมาธิให้สงบ
ปุจฉา : การฝึกนั่งสมาธิให้สงบทำอย่างไรและเวลานั่งสมาธิจะคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ทุกที มีวิธีแก้อย่างไรบ้างคะ ขอความกรุณาด้วย ขอบคุณค่ะ............................................เปมิกา ปุษปาคม

วิสัชนา : สมาธิเป็นผลที่มาจากการ เพ่งอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งอย่างแน่วแน่ เด็ดเดี่ยว จริงจัง จนเป็นผลให้บังเกิดความสงบถึงขั้นสมาธิ แสดงว่าคุณมีอารมณ์ที่มิได้เพ่งแน่วแน่ แต่ส่งส่ายไปกับความรู้สึกนึกคิด มันคงจะยากที่จะสงบเป็นสมาธิ คุณลองนั่งตัวตรงๆ วางมือทั้งสองข้างไว้บนเข่า โดยหงายมือขึ้น แล้วหลับตา ใช้ความรู้สึกจับนิ่งอยู่ที่ฝ่ามือทั้งสองข้าง อยู่เช่นนั้น จนคุณสามารถรับรู้ถึงสิ่งที่เกิด บนฝ่ามือทั้งสอง แล้วเพ่งจับนิ่งอยู่เช่น นั้นประมาณ 5-10 นาที โดยมิต้องคิด อะไร ผลที่คุณได้ คงจะรับรู้ด้วยตนเอง

คุณสมบัติครูสอนวิชาพุทธศาสนา
ปุจฉา : กราบนมัสการหลวงปู่ ลูกอยากทราบว่า คุณสมบัติของครูสอนวิชาพระพุทธศาสนาที่ดีควรเป็นอย่างไร......................................พรรณะ

วิสัชนา : ศึกษาธรรม ปฏิบัติในพระธรรมนั้น แล้วพูดในสิ่งที่ตนเองปฏิบัติได้

เมตตาในพรหมวิหาร 4
ปุจฉา : ขอให้หลวงปู่ได้โปรดแสดงธรรมะเกี่ยวกับเรื่องเมตตา ในพรหมวิหาร 4 เพื่อที่ดิฉันจะได้นำมาศึกษาให้เข้าใจดียิ่งขึ้น ขอกราบขอบ พระคุณอย่างสูง.............................จิตรี

วิสัชนา : เมตตาในพรหมวิหารต่างจากเมตตาทั่วๆไปตรงที่เมตตาพรหมวิหารเกิดขึ้นได้เพราะอาศัยเอ็นดูปรานี เป็นคุณสมบัติของผู้ใหญ่ มีให้กับผู้น้อย พ่อแม่มีให้แก่ลูก ครูมีให้แก่ศิษย์ พระโพธิสัตว์มีให้กับสรรพสัตว์
ส่วนเมตตาที่มีอยู่ทั่วๆไปนั้น เป็นเมตตาที่ไม่ประกอบด้วยความปรานีและเอ็นดู ตัวอย่างเช่น เพื่อนแบ่งปันน้ำใจให้เงินเพื่อนยืม เช่นนี้ไม่ต้อง อาศัยความปรานีและเอ็นดู คุณหมอรักษาโรคให้แก่คนไข้ โดยคิดค่ารักษา ไม่แพงกินไป เช่นนี้เรียกว่าเมตตาที่มีอยู่ทั่วๆไป
สรุปเมตตาในพรหมวิหารเกิดขึ้นเพราะอาศัยความปรานีและเอ็นดูโดย ไม่หวังอะไรตอบแทน แต่เมตตาที่มีอยู่ทั่วๆไป อาจจะต้องอิงอาศัยสิ่งตอบ แทนบ้างตามโอกาสอันควรแม้แต่เพียง เล็กน้อย

อยากมีชีวิตที่เป็นระบบ
ปุจฉา : กระผมอยากมีชีวิตที่เป็นระบบระเบียบ แต่กระผมก็ไม่สามารถ ปฏิบัติได้ ยังทำอะไรตามใจตัวเองอยู่เสมอ จะมีวิธีฝึกอย่างไรให้มีจิตใจที่เข้มแข็ง ไม่โอนอ่อนไปตามกิเลสตัวเอง..........................................สมพงษ์

วิสัชนา : ฉันว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ของผู้ที่ไม่ค่อยได้มีชีวิตอยู่เพื่อความฝึกหัด ปฏิบัติ เรียนรู้ คุณลองค่อยๆทำความเป็นระเบียบให้แก่วิถีชีวิตคุณ ไปวันละเล็กๆน้อยๆ ทำบ่อยๆ เหมือนดังฝนที่ตกลงมา หาใช่หยดเดียวแล้ว เต็มตุ่มเมื่อไหร่ การฝึกฝนอบรมตนจึงจำเป็นต้องเพียรพยายามฝึกบ่อยๆ ฝึกอยู่เป็นนิจ จนเป็นหนึ่งเดียวกับชีวิต จิตวิญญาณ สันดานตน

ฝึกจิตเพื่อให้อภัย
ปุจฉา : การจะฝึกจิตให้รู้จักการให้อภัยทั้งๆที่เรารู้อยู่เต็มอกว่า เรากำลังถูกเอาเปรียบ อย่างแสนสาหัสนั้นเราควรทำอย่างไรคะ...........วิยะดา

วิสัชนา : มีสติ พร้อมกับคิดเสียว่า ชาติก่อนเราเคยเอาเปรียบเขาไว้ แล้วก็เจริญเมตตา อโหสิ ให้อภัยแก่เขา แล้วคุณจะสบายใจ

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>