๖. อุปสมบทเป็นพระภิกษุ (หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม)

หลังจากได้ที่อ่านหนังสือหลวงปู่ตื้ออจลธมฺโมพระอรหันต์ผู้มีฤทธิ์ในยุคปัจจุบัน โครงการหนังสือบูรพาจารย์เล่ม2 จบลง
ก็ขอเผยแผ่ให้ท่านที่ไม่มีหนังสือเล่มนี้ได้อ่านด้วย
หนังสือจะแบ่งออกเป็น2 ภาค
ภาค1 ธรรมประวัติ (109 เรื่อง)
ภาค2 พระธรรมเทศนา ( 6 กัณฑ์)
จะขอนำมาลงไว้เป็นตอนๆจนจบเล่ม
...............................................................................................................................​

- ๖ -
อุปสมบทเป็นพระภิกษุ
<O​

ต่อจากนั้น หลวงปู่ตื้อ ก็ได้เข้าไปอยู่เป็นศิษย์วัด ไปเรียนรู้ธรรมเนียม<O</O
พระ และฝึกขานนาคเตรียมตัวที่จะบวช<O</O
<O</O

ในบันทึกไม่ได้บอกถึงวันเวลาและสถานที่บวช ทราบแต่ว่า
ท่านบวชในฝ่ายมหานิกาย บวชกับพระอุปัชฌาย์คาน ที่อำเภอท่าอุเทน
จังหวัดนครพนม<O</O
<O</O

ตามประวัติ บอกไว้ว่า หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม อุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เมื่ออายุ ๒๑ ปี
บวชครั้งแรกในฝ่ายมหานิกาย เมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๒ บวชอยู่นานถึง ๑๙ พรรษา จนถึง พ.ศ. ๒๔๗๑
จึงได้ญัตติเป็นฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ที่วัดเจดีย์หลวง จังหวัดเชียงใหม่
โดยมีท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) เป็นพระอุปัชฌาย์
พระครูพิศาลสารคุณ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูนพีสีพิศาลคุณ (ทอง โฆสิโต) เป็นพระอนุสาวนาจารย์<O</O
<O</O

หลวงปู่ตื้อ อยู่ในฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ๔๖ พรรษา จวบจนท่านละสังขาร
เมื่ออายุ ๘๖ ปี รวมอายุพรรษาทั้งสองนิกาย ๖๕ พรรษา
</O
หลังจากที่หลวงปู่ เข้าพิธีอุปสมบทที่อำเภอท่าอุเทนแล้ว ท่านก็กลับไปจำพรรษาที่วัดบ้านเกิด
เพื่อศึกษาพระธรรมวินัยขั้นต้น และท่องบ่นบทสวดมนต์ต่างๆ ตามที่พระเณรใช้สวดกันเป็นประจำ<O</O
<O</O

เมื่อหลวงปู่ตื้อ บวชครบ ๗ วัน ปู่จารย์สิมของท่นได้มาที่วัด ถามพระหลานชาย
ว่าต้องการจะสึกหรือยังไม่สึก ถ้าสึกจะได้กลับไปจัดเสื้อผ้ามาให้<O</O
<O</O

หลวงปู่ตื้อ ท่านรู้สึกลังเลในตอนนั้น ใจหนึ่งก็อยากจะสึก ใจหนึ่งก็ไม่อยากสึก
แต่มาคิดได้ว่า ถ้าสึกในขณะนั้นชาวบ้านจะพากันเรียกว่า “ไอ้ทิด ๗ วัน”
ทำให้อับอาย จึงบอกปู่จารย์สิมว่า<O</O
<O</O

“อาตมายังไม่อยากสึก ขออยู่ไปก่อน รอให้ออกพรรษาก่อนเถิด”<O</O​

หลวงปู่ตื้อ ท่านก็บวชอยู่ได้จนครบพรรษาแรก ได้หัดท่องหัดสวดมนต์เจ็ดตำนาน
สิบสองตำนาน จนจำได้ขึ้นใจ ออกไปสวดงานต่างๆ ในหมู่บ้านรวมกับพระอื่นๆ ได้
</O
พอออกพรรษาแรกได้เดือนเศษๆ ปู่จารย์สิม ก็มาถามอีกว่าอยากจะสึกแล้วยัง
พระหลานชายก็ทำเฉยเสีย เพราะรู้สึกว่าใจคอรู้สกึสงบสบายดีอยู่ ท่านคิดในใจว่า
ท่านบวชเรียน แค่พรรษาเดียวการเล่าเรียนพระธรรมยังไม่ได้อะไรเลย
การอาราธนาศีล ๕ ศีล ๘ อาราธนาเทศน์ ก็ยังทำได้ไม่คล่อง จำได้ผิดๆ ถูกๆ
เมื่อสึกออกไป ถ้าถูกไหว้วานให้นำอาราธนาต่างๆ ถ้าว่าไม่ได้คงจะอายเขาแน่
</O
หลวงปู่ตื้อ ท่านบอกปู่จารย์สิม ว่าตอนนี้ท่านยังรู้สึกสบายดีอยู่ จะขอบวชไปเรื่อยๆ ก่อน<O</O
<O</O
.......................................<O</O

<O</O​