๗. เข้าเรียนในหลักสูตรนักปราชญ์ (หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม)

หลังจากได้ที่อ่านหนังสือหลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม
พระอรหันต์ผู้มีฤทธิ์ในยุคปัจจุบัน
โครงการหนังสือบูรพาจารย์เล่ม2 จบลง
ก็ขอเผยแผ่ให้ท่านที่ไม่มีหนังสือเล่มนี้ได้อ่านด้วย
หนังสือจะแบ่งออกเป็น2 ภาค
ภาค1 ธรรมประวัติ (109 เรื่อง)
ภาค2 พระธรรมเทศนา ( 6 กัณฑ์)
จะขอนำมาลงไว้เป็นตอนๆจนจบเล่ม
---------------------------------------------------------------

​

​

- ๗ -​

เข้าเรียนในหลักสูตรนักปราชญ์​

หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม มีอุปนิสัยใฝ่เรียน ใฝ่รู้อยู่ในตัวท่าน ต้องการ
<O</O
ศึกษาธรรมะในพระพุทธศาสนา ให้ลึกซึ้งกว้างขวางออกไป<O</O
<O</O

การศึกษาธรรมะในทางพระพุทธศาสนาที่ถือว่าเป็นสุดยอดในสมัยนั้น
เรียกกันว่า “เรียนสนธิ เรียนนาม มูลกัจจายน์” คือหัดอ่านเขียนภาษาบาลี
ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ในการเผยแพร่และจารึกคำสอนในทางพระพุทธศาสนา
ผู้ที่สนใจศึกษาหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาให้ลึกซี้งถึงแก่น
จึงจำเป็นต้องรู้ภาษาบาลีอย่างแตกฉาน<O</O
<O</O

“การเรียนสนธิ เรียนนาม มูลกัจจายน์” ซึ่งเป็นการเรียนที่ยากนั้น
ผู้เรียนต้องมีความเฉลียวฉลาด ขยัน และอดทนอย่างแท้จริง
ถ้าหากใครเรียนจบตามหลักสูตรดังกล่าวจัดว่าเป็น “นักปราชญ์”
คือ เป็นผู้มีความรู้แตกฉานในพระธรรมวินัยอย่างแท้จริง<O</O
<O</O

หลังจากออกพรรษาแรกได้เดือนเศษ ๆ อยู่ในปี พ.ศ.2453 หลวงปู่
ได้เดินทางไปศึกษาเล่าเรียนธรรมที่สำนักเรียน วัดโพธิชัย อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม<O</O
<O</O

วัดโพธิชัย เป็นสำนักเรียนสนธิ เรียนนาม มูลกัจจายน์ที่มีชื่อเสียงมากในสมัยนั้น
มีท่านพระอาจารย์คาน เป็นเจ้าสำนักเรียน<O</O
<O</O

หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม ออกเดินทางจากวัดบ้านเกิด เดินทางด้วยเท้าไป
เป็นระยะทางกว่า 50 กิโลเมตร ต้องบุกป่าฝ่าดงไปด้วยความยากลำบาก<O</O
<O</O

หลวงปู่ ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนอย่างเอาจริงเอาจัง ใช้เวลารวม 4 ปี จึงจบตามหลักสูตร
จัดว่าเป็น “นักปราชญ์” ที่มีความรู้แตกฉานในพระธรรมวินัยทางพระพุทธศาสนาเป็นอย่างดีในสมัยนั้น<O</O
<O</O

เมื่อเรียนความรู้จบตามที่ต้องการแล้ว หลวงปู่ ก็กราบลาพระอาจารย์เจ้าสำนัก
เดินทางกลับมาอยู่ที่สำนักเดิม คือ วัดบ้านข่า บ้านเกิดของท่านนั้นเอง<O</O
<O</O

..................................<O</O​