เรื่องเด่น ‘โยมไม่มา-อาตมาไปหาเอง’ พระแท้ที่คู่ควรกราบไหว้

ทุกวันนี้ถือได้ว่าเป็นโลกแห่งการยึดติด ยึดติดในที่นี้เห็นจะหนีไม่พ้นโทรศัพท์มือถือ วัน ๆ ก้มหน้าเพ่งมองข้อความ-ภาพ และคลิป เป็นพฤติกรรมสังคมก้มหน้าสอดส่องเผือกเรื่องชาวบ้านผ่านช่องทางโลกโซเชียลฯต่าง ๆ โดยเฉพาะเฟซบุ๊กที่มีอิทธิพลชี้เป็นชี้ตายใครก็ได้ ในขณะที่โลกทางธรรมกลับได้รับความสนใจน้อยลง-คนเข้าวัดนับหัวได้ โดยเฉพาะเด็กรุ่นใหม่ยากที่จะเข้าวัดเข้าวา

ทั้งนี้คนเข้าวัดส่วนใหญ่จะเป็นคนมีอายุ เมื่อร่างกายเจ็บป่วยก็สร้างปัญหาต่าง ๆ มากมาย รวมถึงเรื่องการเดินทางไปวัดจึงอาจเป็นสาเหตุเรื่องคนมาวัดน้อยลง ปัญหาดังกล่าวได้รับการมองเห็นและใส่ใจจาก หลวงพ่ออวยพร หรือพระครูปฐมวราจารย์ เจ้าคณะตำบล และรองเจ้าอาวาสวัดดอนยายหอม อ.เมือง จ.นครปฐม เกจิชื่อดังประจำจังหวัดฯ ท่านจึงคิดโครงการลงพื้นที่ออกไปเยี่ยมคนชรา คนพิการ และผู้ป่วยติดเตียงที่อยู่ในพื้นที่ โดยนำข้าวสาร อาหารแห้ง และของใช้จำเป็นไปมอบให้คนเหล่านี้ ที่สำคัญที่สุดคือนำธรรมมะไปให้กับชาวบ้านที่เดินทางมาวัดไม่ได้


หลวงพ่อฯ จะเดินทางไปเยี่ยมพร้อมคณะศิษย์ และกรรมการวัดฯ เป็นกิจวัตร ถ้าไม่ติดกิจนิมนต์ โดยท่านจะทยอยลงพื้นที่ 9 หมู่บ้านที่อยู่ติดวัดฯ ท่านลงพื้นที่ด้วยวัย 77 ปี ท่านไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยแม้แต่ครั้งเดียว โดยการลงพื้นที่ได้นำสิ่งของต่างๆ ที่ได้มาส่วนหนึ่งจากญาติโยมที่ถวายสังฆทาน และซื้อเพิ่มจากเงินจากจิตอาสาส่วนหนึ่งไปมอบให้กับชาวบ้านด้วย



“หลวงพ่ออวยพร” บอกถึงโครงการดังกล่าวว่า เป็นนโยบายว่าต้องดูแลผู้ป่วย และคนชราตามหมู่บ้านโดยให้ทางเทศบาลตำบล ไปตรวจสอบมาว่ามีผู้ป่วยกี่รายแล้วรวบรวมข้าวของจากผู้บริจาค และของจากญาติโยมที่ถวายสังฆทาน ไม่พอก็ซื้อเอา สาเหตุที่ต้องลงไปหาญาติโยมเอง เพราะอาตมายังเดินไปไหวอยู่ จะไปยึดถือคติโบราณว่า “แก่เฒ่าแล้ว ให้หันหน้าเข้าวัดเข้าวา” มันคงไม่ได้ทุกคน โยมบางคนอายุมากนอนป่วยติดเตียง บางคนอายุแค่ 50 กว่า ๆ ป่วยเป็นโรคเบาหวานต้องตัดขาทิ้งจะมาวัดได้ยังไง อาตมาเลยคิดว่า โยมมาหาพระไม่ไหว พระก็จะไปหาโยมเอง อาตมาอายุ 77 บวชมา 56 พรรษายังเดินไหวอยู่ ว่างจากกิจนิมนต์ ก็เดินไปหาโยมทั้งหมด 9 หมู่บ้าน ตอนนี้ใกล้ครบแล้วก็ทำไปเรื่อย ๆ ถ้ายังทำไหว


ศราวุธ ฤกษ์ล้วน ลูกศิษย์หลวงพ่อฯ บอกว่า จิตศรัทธาของหลวงพ่อที่ได้มาซึ่งความช่วยเหลือที่เพิ่มเติมไปยังผู้ป่วยติดเตียง และผู้เฒ่าผู้แก่ในชุมชน ได้เริ่มโครงการออกเยี่ยมผู้ป่วยติดเตียงที่เจ็บป่วยไม่สามารถเดินทางมาวัดด้วยตนเองได้ ด้วยความคิดของหลวงพ่อฯ ที่ว่าเขามาหาพระยากก็ให้พระไปหาเขาแทน ก่อนที่จะเริ่มขยายผลไปสู่การเยี่ยมผู้สูงอายุที่อยู่ในชุมชนตามที่ได้รับข้อมูลมา ซึ่งท่านทำแบบนี้มาเป็นเวลาพอสมควรแล้ว ไม่ต้องถามว่าเมื่อไหร่คนรุ่นใหม่ๆ จะเข้าวัด วัดควรปรับตัวไปหาผู้คนแบบที่ทำกิจกรรมนี้ หลักการง่าย ๆ ที่ท่านดำเนินการมาตลอด

เมื่อศิษยานุศิษย์ทราบถึงโครงการดังกล่าวได้มีจิตศรัทธาขอเข้าร่วมด้วย ไม่ว่าจะเป็นคุณหมอจากเทศบาล ลูกศิษย์ที่ขอลงตรวจผู้ป่วยในพื้นที่ไปพร้อมกัน และได้ปวารณาตัวร่วมจิตสาธารณะใช้ความสามารถด้านแพทย์แผนไทยลงตรวจเก็บข้อมูล เพื่อจะได้แจกยาสมุนไพรไทยให้เป็นทางเลือกในการรักษาผู้ป่วยต่อ ๆ ไปด้วย นอกจากของกินของใช้ที่ท่านได้รับบริจาคหรือจัดซื้อมาด้วยเงินที่ญาติโยมทำบุญมาจะได้ไปแจกจ่ายให้ในแต่ละเดือนแล้ว การรักษาทั้งแผนใหม่ และแผนทางเลือกก็เกิด และเดินทางไปถึงผู้ป่วย ซึ่งล้วนเกิดจากความเมตตาของหลวงพ่อทั้งนั้น


พระเกจิที่เขาว่าเมตตา เพราะสร้างพระเครื่องแล้วค้าขายดี ยกย่องกันว่าเป็นเทพเมตตานั้น ไม่มีอะไรพิสูจน์ได้ แต่สำหรับหลวงปู่บ้านนาหลวงตาบ้านนอกท่านนี้มีความเมตตาต่อศิษยานุศิษย์เพียงไรก็พอพบเห็นและชี้วัดด้วยตาตนเอง…นี่แหละพระแท้ที่กราบไหว้ได้อย่างสนิทใจ

ท้ายนี้อยากบอกว่าคอลัมน์ฯ ตอนหน้าจะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในตอนนี้ เป็นการแตกหน่อของการทำความดีของบุคคลที่เป็นหมอ เขาติดตามหลวงพ่อฯลงพื้นที่ช่วยเหลือผู้คนมาอย่างต่อเนื่อง เหตุที่ทำเป็นเพราะอะไรติดตามดูกันนะครับ.

ขอขอบคุณที่มา
https://www.dailynews.co.th/article/730922