◐:เวลาของโลกมนุษย์และโลกวิญญาณ:◑

********

สรุปว่า.. วัตถุใดเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าแสงเวลาของมันจะยืดออก ​

เอวัง..ด้วยประการละ ฉ นี้

เจริญพร
พระ12

 

เทวดาก็มีอายุขัย เมื่อเสวยสุขบนสวรรค์จนครบอายุขัยแล้ว ก็ต้องจุติลงมาเวียนว่ายตายเกิดในโลกมนุษย์อีกครั้ง พระพุทธเจ้าตรัสว่า 1ปีทิพย์ของสวรรค์มี360วันทิพย์ของสวรรค์แต่ละชั้นและเวลาของสวรรค์แต่ละ ชั้นเทียบกับของโลกก็ไม่เท่ากัน เทวดาในสวรรค์แต่ละชั้นก็อายุไม่เท่ากันเช่นกัน ดังนี้
ชั้นจาตุมหาราชิกา มี1วันทิพย์ เท่ากับ 50 ปีโลกมนุษย์ เทวดามี500 ปีทิพย์ เท่ากับ 9ล้านปีโลกมนุษย์
ชั้นดาวดึงส์ มี1วันทิพย์ เท่ากับ 100 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดา คือ1000 ปีทิพย์ เท่ากับ 36 ล้านปีโลกมนุษย์
ชั้นยามา มี1วันทิพย์ เท่ากับ 200 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดาคือ 2000ปีทิพย์ เท่ากับ144 ล้านปีโลกมนุษย์
ชั้นดุสิต (ดุสิตบุรี) มี1วันทิพย์ เท่ากับ 400 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดาคือ 4000 ปีทิพย์ เท่ากับ576 ล้านปีโลกมนุษย์
ชั้นนิมมานรดี มี1วันทิพย์ เท่ากับ 800 ปีโลกมนุษย์ อายุขัยเทวดา คือ 8000 ปีทิพย์ เท่ากับ2304 ล้านปีโลกมนุษย์
ชั้นปรนิมมิตวสวัตตี มี1วันทิพย์ เท่ากับ 1600 ปีโลกมนุษย์ เทวดามีอายุ 16000 ปีทิพย์ เท่ากับ 9216 ล้านปีโลกมนุษย์
การสิ้นอายุขัยของเทวดา
เทวดาก็สิ้นอายุขัยได้ เมื่อสิ้นอายุขัย เทวดาก็จะจุติออกจากสวรรค์นั้นไปเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งหรืออาจจะหล่นปุ๊บไป มหานรกก็ได้ ขึ้นอยู่กับกระแสบุญบาปจะได้ช่องหรือส่งผล ซึ่งการสิ่นอายุขัยของพวกเทวดามีเหตุเป็นไปได้ 4ประการ คือ
1.สิ้นชีวิตตามอายุในสวรรค์ชั้นนั้น
2.สิ้นชีวิตก่อนถึงกำหนดอายุในสวรรค์ชั้นนั้น
3.สิ้นชีวิตเพราะสนุดจนลืมกินอาหาร
4.สิ้นชีวิตเพราะความโกรธ (เมื่อเทวดาโกรธ จะกลายเป็นไฟไหม้ตนเอง)
จากการที่กล่าวมาจะเห็นได้ว่า แม้ว่าเทวดาทั้งหลายจะมีความสุขสมบัติมากมายเพียงใด ก็ยังต้องหมดสิ้นจากความสุขและทิพย์สมบัติต่างๆลงได้ในวันหนึ่ง นี่คืออนิจจัง ความไม่เที่ยง ซึ่งแม้แต่เทวดาหรือมยุษย์ก็ล้วนแต่มีความทุกข์ทั้งสิ้น และเมื่อเทวดาทั้งหลายหมดบุญหรือหมดอายุขัยแล้ว ก็จุติออกจากสวรรค์ มาเกิดเป็นมนุษย์เพื่อสร้างสมบารมีอีกครั้ง อย่างเช่นนักเรียนอนุบาลทุกๆคน ซึ่งการเป็นมนุษย์ย่อมติดอยู่ในวัฎสงสาร มีโอกาสทั้งทำดีและทำชั่วซุ่งถ้าพลาดพลั้งทำกรรมชั่ว ก็จะเป็นอันตราย อบายภูมิรองรับ ( สัตว์นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน)อย่างที่คุณครูไม่ใหญ่บอกทุกวัน ซึ่งการที่จะกลับมาเกิดเป็นเทวดาหรือมนุษย์อีกครั้งเป็นเรื่องที่ยากยิ่ง กว่าการงมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก
ดังนั้น มนุษย์เราทั้งหลายจะยึดมั่นในสมบัติอันไม่แน่นอนนี้ไปทำไม ด้วยเหตุนี้เอง พระพุทธเจ้าก็ดี พระอรหันต์เจ้าทั้งหลายก็ดี จึงไม่ปรารถนาในสุขสมบัติสังสารวัฎที่ไม่เที่ยงนี้ ท่านจึงเสด็จเข้าสู่นิพพานสมบัติทุกพระองค์

 

อายุเกณฑ์ในมหานรก ๘ ขุม<!--colorc--><!--/colorc-->​

<!--fontc--><!--/fontc--><!--sizec--><!--/sizec-->
<!--sizeo:4--><!--/sizeo-->
๑) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->สัญชีวมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกที่เหล่าสัตว์ไม่มีวันตาย"<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๕oo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๙,ooo,ooo ปี และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑,๖๒o,ooo ล้านปีมนุษย์

๒) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->กาฬสุตตมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกที่เหล่าสัตว์ถูกนายนิรยบาลทำกรรมกรจองจำไว้ด้วยด้ายเหล็กดำ" (กาฬะ แปลว่า ดำ สุตตะ แปลว่า เชือก)<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๑,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๓๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๓ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑๒,๙๖o,ooo ล้านปีมนุษย์

๓) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->สังฆาตะมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกบดขยี้สัตว์"<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๒,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๑๔๔,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๑๔ โกฏิ กับอีก ๔ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๑o๓,๖๘o,ooo ล้านปีมนุษย์

๔) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->โรรุวมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้"<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๔,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๕๗๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๕๗ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๘๓๑,o๔o,ooo ล้านปีมนุษย์

๕) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->มหาโรรุวมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้เหลือประมาณ"<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๘,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๒,๓o๔,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๒๓o โกฏิ กับอีก ๔ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๖,๖๓๕,๕๒o,ooo ล้านปีมนุษย์

๖) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->ตาปนมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกที่ยังให้เหล่าสัตว์เร่าร้อน; "ตาปนะ" มีความหมายคล้ายกับคำว่า "ตาปสะ" แปลว่า ปิ้งหรือย่าง"<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ ๑๖,ooo ปีอายุกัป โดยระยะเวลาเพียง ๑ วันที่การทำฑัณฑ์ทรมานได้ผ่านพ้นไป สามารถนับระยะเวลาในเมืองมนุษย์ได้ถึง ๙,๒๑๖,ooo,ooo ปี (หรือหากนับแบบโบราณ จะนับได้ ๙๒๑ โกฏิ กับอีก ๖ ล้านปีมนุษย์) และหากนับระยะเวลาทั้งหมดในมหานรกขุมนี้ จึงเท่ากับ ๕๓,o๘๔,๑๖o,ooo ล้านปีมนุษย์

๗) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->มหาตาปนมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกที่ยังให้เหล่าสัตว์เร่าร้อนเหลือประมาณ"<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ "ครึ่งอันตรกัป" ของมนุษย์

๘) <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->อเวจีมหานรก<!--colorc--><!--/colorc--> หมายถึง <!--coloro:#FF0000--><!--/coloro-->"มหานรกที่ปราศจากคลื่นแห่งความสุข"<!--colorc--><!--/colorc--> เกณฑ์เฉลี่ยอายุของสัตว์นรกในมหานรกขุมนี้ มีประมาณ "๑ อันตรกัป" ของมนุษย์<!--sizec--><!--/sizec-->

<!--sizeo:5--><!--/sizeo--><!--fonto:Arial Black--><!--/fonto-->สำหรับ อายตนะโลกันต์/โลกันตร์ อันอยู่ถัดไปเบื้องล่างของภพ ๓ นั้น สัตว์โลกันต์/โลกันตร์จะมีเกณฑ์อายุเฉลี่ยโดยประมาณ ๑ พุทธันดร ดังนี้

 

อสงไขยปีเท่ากับเลข 1 ตามด้วยเลข 0 จำนวน 140 ตัว (ปีในโลก)
**ทุกๆ 100 ปี ลดลง 1ปี จากอสงไขยปี จนกระทั่งเหลือ 10 ปี
เมื่อ อายุไข 10 ปี จากนั้น ทุกๆ 100 ปี เพิ่มขึ้น 1ปี จาก
10ปี จนกระทั่งถึง อสงไขยปี มีค่าเท่ากับ 1 อันตรกัป

1 อันตรกัป เท่ากับระยะเวลาที่มนุษย์ไขอายุลงจาก อสงไขปี จนถึง 10 ปี
แล้วไขอายุขึ้นจาก 10 ปี จนถึง อสงไขย มีอีก ครบ 1 คู่ เรียกว่า 1 อันตรกัป


1 รอบ อสงไขยปี เป็น 1 อันตรกัป
16 อันตรกัป เป็น 1 อสงไขยกัป
4 อสงไขกัป เป็น 1 มหากัป

1กัป มีค่าเท่ากับ กล่องลูกบาศก์ กว้าง*ยาว*สูง เท่ากับ 100โยชน์*100โยชน์*100โยชน์
(1โยชน์ เท่ากับ 16กิโลเมตร 100โยชน์จึงเท่ากับ 1600กิโลเมตร)
ทุกๆ 100 ปี เทวดาโปลย เมล็ดงา หรือ เมล็ดผักกาดขาว ลง ในกล่องนี้ 1 เมล็ด
โปลยจนเต็ม เท่ากับ 1 กัป

**บ้างอาจจะเปรียบเทียบว่า กล่องลูกบาศน์นี้บรรจุดินจนเต็ม
ทุกๆ 100 ปี เทวดา นำสำลีหรือผ้ามาปัด 1 ครั้ง
ปัด จนกล่องเรียบเท่าพื้น เท่ากับ 1 กัป

 

Wonderful ^^

 

อนุโมทามิ

 

เทวดาหน้าตาเหมือนเราป่าวอะ???

แล้วทำไมต้องหน้าตาเหมือนเราล่ะ???

ตกลงเราเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงที่สุดในจักรวาลนี้หรอ???

สิ่งมีชีวิตที่ฉลาด มีเทคโนโลยีล้ำหน้ากว่าเราจะหน้าตาอย่างไร???

พวกเขาตายแล้วขึ้นสวรรค์หน้าตาเหมือนพวกเราเลยหรอ???

ลองคิดให้กว้างๆ

 

ขอบคุณครับ

 

อนุโมทามิ ครับ

 

การเวียนว่ายตายเกิด ช่างน่าขนลุกจริงๆ นะครับ

 

;ปรบมือ

 

ขอบคุงค่ะ

 

เราปรารถนาพระนิพพานกันดีกว่า เบื่อแล้วแหละที่ต้องเกิดมาวกว่าย เวียนวนอย่างนี้

 

หมายความว่า คนเรามีพลังงานที่เรียกว่าจิต ในการขับเคลื่อนวัตถุที่เรียกว่า รูป

หากเราเสียชีวิต จิตจะยังคงอยู่ ก็ตรงกับทฤษฎีที่ว่า พลังงานไม่มีวันสลาย

ดังนั้นถ้าเราถอดจิตได้ หมายความว่าเราควบคุม พลังงานได้

โดยที่ไม่มีใครมองเห็นจิตที่เราถอด เพราะว่าจิตที่อยู่นอกกายอยู่ในความเร็วที่ต่างกว่าคนอื่น

หากใครต้องการเห็นจิต ก็ต้องถอดจิตด้วย ดังนั้นคนที่ถอดจิตได้ก็เห็นผี

แล้วอย่างนี้ แสดงว่าเวลาเราจิตนิ่ง เราจะอยู่เหนือการเวลาบนโลกมนุษย์

แล้วจะเห็นต่างภพได้ อนาคตนักวิทยาศาสตร์ จะต้องหาวิธีทำให้จิตนิ่งได้ไหมครับ

แต่ผมว่าคงยากนะ เพราะพระพุทธองค์ท่านค้นพบมานานมากแล้ว

นักวิทยาศาสตร์ทำไมไม่สงสัยอ่ะ หรือว่า นักวิทยาศาสตร์จะอยู่ไกลความเร็วแสงไปหน่อย

 

เห็นยักษ์จินนี่แล้วแอบทำท่าตาม 555

 

ก็น่าจะเป็นจริงนะค่ะ เพราะขวบปีแรกๆของชีวิตรู้สึกได้ว่ายาวนานเหลือเกิน
ยิ่งเวลาผ่านไป ยิ่งเริ่มรู้สึกว่า ปีๆ มันไวจนน่าใจหาย เร็วจนเหมือน
สิบๆปีมันเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง สิ่งที่เจอก็ซ้ำซากจำเจปนเป มีแต่ทุกข์
เหนื่อยเหลือเกิน ไม่อยากจะทนอยู่อีกต่อไปแล้ว หนทางนิพพานมันจะยากเย็นแค่ไหนหนอ

 

อ่านแล้วทำให้นึกถึงนิทานทางญี่ปุ่นเรื่องนึงอยู่ อย่างเรื่องของชาวประมงที่ชื่ออุราชิมะทาโร่อะครับ
ถ้าใครไม่เคยได้ยิน เนื้อเรื่องก็คร่าวๆแบบนี้ครับ...

มีอยู่ว่า แกไปเดินทำธุระแถวชายหาดสุดท้ายจบลงด้วยการถูกเต่ายักษ์พาไปเที่ยวที่ใหนสักแห่งที่แกเข้าใจว่าเป็นวังใต้บาดาล
เที่ยวๆดื่มๆครบอาทิตย์ก็ถูกพากลับมาที่เดิม แต่คราวนี้บ้านเมืองผู้คนเปลี่ยนไปเหมือนกับเวลาผ่านไปนานมากๆ เอาไปเอามาก็ผ่านไปถึง300ปี
ส่วนแก ไม่กลับมามือเปล่า ได้กล่องแพนโดร่าที่เมื่อเปิดแล้วกลายเป็นคนแก่ทันทีกลับมาด้วย

เข้าใจว่าคงเปรียบเทียบอุราชิมะทาโร่ที่รู้สึกเดียวดายหมดอาลัยตายอยากมากกว่าจะเป็นคนแก่ปุบปับแฟนตาซี
ไม่ก็คงจะเป็นพวกกล่องแก็สรมควัน(ให้ตายๆไปซะ)อะไรพวกนั้น เพื่อที่ว่าอุราชิมะทาโร่เกิดเบื่อโลกที่ไม่รู้จักใครขึ้นมา
ส่วนเรือเต่า,เจ้าหญิงหรือวังใต้บาดาลอะไรนี่ เราในยุคสมัยนี้คงจะจินตนาการเปรียบเทียบถึงอะไรๆได้ไม่ยาก