♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

ขอบคุณไมตรีที่มีให้
ขอบคุณจากใจใช่คำหวาน
อนุรักษ์ภาษาไทยให้ยืนนาน
ร่วมสำราญเรียงร้อยถ้อยกวี

 

ดึกแล้วแววจันทร์พลันสว่าง
ดาวรางเลือนลับอับแสง
หัวใจอ่อนล้าพาโรยแรง
ขอแบ่งที่พักเพียงสักคืน

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

 

อรุณอ้าแอร่มหล้าเชิญชม ธ หมายให้ฟื้นชีพตนโลกหล้า
แสงสุริย์สีสาดโลมร่าง โอ้กระไรใจข้ายังมืดโศกตรม


พะเพี้ยงแผ่นฟ้าอ่าองค์ ทิวาสายบ่หวนคืนตรงสุดฟ้า
วารวันจำต้องจรจาก หทัยรักภักดิ์ข้ามั่นฟ้าเดือนสลาย

 

มาทักทายค่ะ....ว่างๆจะมาอ่านกลอนที่เพื่อนๆเขียนนะคะ....

 

เข้ามาเถิดเข้ามาไม่ว่าหรอก
อยากจะบอกฝากไปให้ทั่วหล้า
ใกล้ไกลไม่สำคัญนะขวัญตา
เชิญเข้ามาชื่นชมคารมกัน

 

งามเลิศน้ำใจกว่าจันทร์ฉาย งามบ่หายตรึงจิตพี่มั่น
เจ้าแอบลอดแกลแลกัน ดนุหวั่นรอรัก ri-di-na

มนน้อมนิยมชมพฤกษ์ มะลึกดึกยิ่งหวลยวนสมร
บุษบามหะค่าเทียมอัมพร สมานทองสร้อยรักสมัครทรวง

 

เกิดอาการเก้อเขินเดินไม่ถูก
เพราะชอบผูกไมตรีมีมิตรไว้
ไม่ได้คิดแบ่งว่าพรรคพวกใคร
ชมเกินไปเดินไม่เป็นเล่นซะอาย (แหะๆๆๆคุณกิ๊กก็)

 

ฤทัยพี่กว้างกว่ามหาสมุทร
ลึกที่สุดล้ำยิ่งนทีศรี
จะร้อยรัดมอบไว้ให้คนดี
ดวงชีวีรักให้ ใจนิรันดร์

 

แวะมาบอกออกตัวเมื่อชั่วครู่
อยากให้รู้ในจิตมิตรสมาน
เอ่ยคำกล่าวขับคำกลอนออดอ้อนกัน
คงสุขสันต์ชื่นในมิตรไมตรี
///// ไรดิน่า /////

 

สิบนิ้วประนมกรขอพรคุณพระศรีฯ
หากแม้นบุญเคยมีจงสุขีทุกวี่วัน
หากพบก็พบมิตร อมิตรปิดประตูกั้น
ขอให้สุขทุกๆวันมาร่วมกันจรรโลงธรรม(นะจ๊ะทุกคน)

 

หลังม่าน...มีอะไรอยู่...ใคร่รู้
หลังแววตา...มีอะไรอยู่...ใคร่รู้
เพียงความชํ้าฤาที่นิ่งอยู่..ไม่หนีจางหาย

 

หลังม่านมีไออุ่นละมุ่นนัก
ไอความรักกลุ่น ๆ อุ่นนาสา
อวลอบด้วยห่วงใยใฝ่ธรรมา
อุ่นกายาแม้นอยู่ห่างหลายพันไมล์

 

เพียงความมืดหม่น
รู้สึกได้ถึงความอบอุ่น

ความอุ่นในความมืด
ความสุขในความทุข์

ไม่มีสุขไม่มีทุกข์...ทุกข์คราใด..ครํ่าครวญ..พิโรธสุข??

 

มืดมัวกลัวไปใยเล่า
ซึมเซาเศร้าไปใยหนา
เพียงพรุ่งนี้ก็เช้าอีกครา
หลับเถิดหนาคนดีพรุ่งนี้ยังรอ

 

คุณพี่ไยใจร้าย..ไล่กันไปนอน
ตอนนี้พึ่งบ่ายสอง หุหุ

 

ยินเสียงร่ำใครหนา คราฟ้าหม่น
ว่าอยากยลอุ่นไอ ในคืนหนาว
หลังม่านแอบซ่อนน้ำตา กับฟ้าดาว
กับคืนเหงา สาวเปลี่ยวใจ ไร้คนเคียง

 

เปลี่ยวใจ...โดดเดี่ยว..เดียวดาย..หลายคน
อยากหลบหนี..หลีกไป...หลบหน้า
ความเก่า...ความหลัง...ไยลืมยาก
กระชากใจ...ตามราวี

 

ง่ะ ก็ใครจะไปรู้
ก็โฉมตรูบ่นมืดมัวหมอง
นึกว่ามันค่ำแล้วมานั่งมอง
ถ้ารู้ว่าบ่ายสองไม่บอกเลย (หลงเวลาอ่ะ ลืมไปว่าน้องกิ๊บอยู่เมืองนอก)

 

อยากปิดตา...ปิดใจ...ปิดบัง..ไม่รับรู้
อยากโง่....ไม่ได้ยิน..ไม่ได้ยล.....
โรคจิต..ฟุ้งซ่าน....รักช่างทำได้

 

มีรักมักต้องมีทุกข์
ใช่สุขสถานเดียวที่ไหน
เมื่อมีรักแล้วต้องทำใจ
สุขทุกข์ปนกันไปในรักเอย