(1) ความดี นั้นมีจุดเริ่มต้นจากการให้,แบ่งปัน,เสียสละ .. แม้ศีลก็จัดเป็นการให้

ความดีนั้นมีจุดเริ่มต้นจากการให้,แบ่งปันและเสียสละ .. แม้การถือศีลก็จัดเป็นการให้แบบหนึ่งได้

ก่อนจะหวังความดีขั้นที่สูงกว่านั้น ต้องเริ่มจากจุดเริ่มต้นเสียก่อน
นั้นคือ การให้ การให้ทาน การแบ่งปัน เป็นจุดเริ่มต้นของความดี
การได้เสียสละช่วยเหลือเพื่อส่วนรวม

แม้ ศีล จะเป็นจุดหลักของคนดี ศีลก็จัดเป็นการให้ได้เหมือนกัน
เช่น ให้การไม่ทำร้ายชีวิตกัน ให้การไม่ทำร้ายจิตใจกัน

 

จุดเริ่มต้นของความดี
1) ความดีนั้น มีจุดเริ่มต้นจากการให้ การแบ่งปัน การเสียสละ

2) ความดีที่ดีกว่าทาน คือ ความประพฤติดี นั้นคือ ศีล
ความประพฤติดี เป็นมากกว่า การทำทาน เพราะกระทบกับการใช้ชีวิต

3) ศีล บริสุทธิ์ได้ด้วย ปัญญา

 

แต่ที่น่าแปลกคือ จุดเริ่มต้นของ ศีล หรือความประพฤติดีนั้น กลับเป็น "ศรัทธา"
มีน้อยมากหรือแทบไม่มี ที่คนจะใช้ปัญญาแล้ว มาถือศีล เพราะถ้าอธิบายให้ฝรั่งฟัง
ว่าศีลมีกี่ข้ออะไรบ้าง แล้วถามว่าดีไหม ฝรั่งก็คิดได้ก็ต้องบอกว่าดี
แต่ถ้าถามว่าเขาจะยอมถือศีลกับเราด้วยไหม? อันนี้ คงรู้คำตอบ

เพราะ ศีล มีผลต่อความประพฤติ การดำรงชีวิต พฤติกรรม ความเป็นตัวตน
ดังนั้น ศีลจะเกิดในคนได้ ต้องเริ่มจาก ศรัทธา ..
ศรัทธา ในที่นี้ยังลงไปอีกว่า คือ ศรัทธา ในบุคคลที่เป็นต้นแบบ ที่เคารพ ชื่นชอบ
ซึ่งพร้อมที่จะฟัง และพอใจยินดี ถึงขนาดเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมตัวเอง

ดังนั้น ถ้าต้องการคนประพฤติดี ต้องสร้างด้วย ศรัทธาและทำเป็นแบบอย่าง
และผู้ที่จะเป็นที่ศรัทธาได้ ก็ต้องเป็นผู้ให้

เพราะผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก และ แสดงให้เห็นว่าความดีมีอยู่ในโลก