14 หลักของความปลอดภัยในการเข้ามาในวงการพระเครื่อง

ข้อมูลทั้งหมดcopyเขามานะครับไม่ได้แต่งเองแต่เห็นว่าดีครับมีประโยชน์พี่ๆน้องๆท่านใดมีมุมมองเพิ่มเติมเชิญสวดได้เต็มที่ครับ

เครดิตจาก ดร. แสวง รวยสูงเนิน 14 หลักของความปลอดภัยในการเข้ามาในวงการพระเครื่อง - GotoKnow
================================

ทฤษฎีบทที่ 1 ของการเล่นพระ

อย่าเดินตามคนโง่

ถ้าเราไม่โง่กว่าเขา ก็กำลังจะทำตัวโง่กว่าเขา

ผมเคยหลงเดินตามและเจ็บมาเยอะแล้ว

โดยเฉพาะพวกโง่แกมโกง แต่คิดว่าตัวเองฉลาด

พวกนี้จะพาเราหลงทางยาวไกล และนาน

เราเผลอเมื่อไหร่จะทุบเราทันที

และโดนง่ายมาก

เพราะ เราไปคิดว่าเราโง่มากกว่าเขา

หรือไม่ เขาก็รู้มากกว่าเรา


ทฤษฎีบทที่ 2. ของการเล่นพระ

อย่าใช้หูดูพระจะสับสน



เพราะคนที่หวังดีกับเรามีน้อยมาก

แต่ละคนจะพยายามพูดให้เราหลงทาง

หรือทำให้เราเป็นเหยื่อของเขา

จึงต้องใช้ "ตา" และ
"สมอง" และความรู้ที่กลั่นกรองมาด้วยตัวเอง

มิเช่นนั้น จะสับสน วุ่นวาย และหลงทาง วนไปวนมา

เล่นแต่พระเก๊ตลอดชีวิต

บางคนเลยไปถึงเก็บพระเก๊เป็นมรดกไว้ให้ลูกหลานก็เพราะใช้หูดูพระทั้งนั้นครับ


ทฤษฎีบทที่ 3. ของการเล่นพระ

เล่นพระจากง่ายไปยาก

พระอะไรที่หาง่าย ปลอมยาก ควรศึกษาก่อน จนเข้าใจแล้วค่อยไปศึกษาพระที่หายาก
ปลอมง่าย หรือหามาตรฐานยาก

คำว่ายากง่ายอาจจะขึ้นอยู่กับความถนัดของผู้เล่น

แต่จากประสบการณ์ของผมนั้น พระที่ปลอมยากที่สุดก็เนื้อดิน เพราะมีแต่ผิวผุ
ยุ่ย กร่อน ทำเลียนแบบยากมา

รองลงไปก็เนื้อชิน ที่มีทั้งกร่อนและสนิมงอก
เริ่มมีความซับซ้อน

รองลงไปก็เนื้อผง ที่มีแต่เนื้องอกเป็นหลัก
สามารถทำพอกได้บ้าง

รองลงไปก็เนื้อว่าน ที่มีการงอกเป็นหลัก
และส่วนใหญ่จะใหม่ ปลอมได้ง่ายกว่า

รองลงไปก็รูปหล่อ ที่ปลอมได้ทั้งเนื้อ
ทั้งพิมพ์ใกล้เคียงมาก

สุดท้ายก็คือเหรียญ ที่ปลอมได้ทุกมิติ
จนกระทั่งรอยตัด สนิม การกร่อน ความเก่า
มีกระบวนการทำได้แทบจะไม่เหลืออะไรให้ตัดสิน
มีแต่ประสบการณ์และความรู้สึกอย่างเดียว

ดังนั้น ถ้าให้ผมแนะนำ จากประสบการณ์ผมเอง จากง่ายไปยากก็คือ
ดิน ชิน ผง ว่าน รูปหล่อ และเหรียญ ตามลำดับ

สำหรับเรซินผมยังไม่มีประสบการณ์จึงยังประเมินไม่ได้ครับ


ทฤษฎีบทที่ 4. ของการเล่นพระ

อย่าเล่นพระด้วยความโลภ

ให้ทำความเข้าใจระบบตลาด ราคาซื้อ ขาย
และรอจังหวะ

การได้พระมาบูชา หรือครอบครอง
จะอยู่ที่บุญบารมี

ถึงจังหวะ เวลา เราจะได้เอง

และพระจริงๆ แท้ๆ สวยๆ
จะราคาไม่แพงอย่างที่คนชอบคุยโวกัน

อย่าไปสนใจคำพูดโน้มน้าวหลอกลวง ว่าพระองค์ไหน ราคาเท่าไหร่

ความจริงราคาจริง มีอยู่ในระบบตลาด
เก็บข้อมูลจากที่นั่น

แล้วจะเข้าใจ ไม่หลงทาง

ถ้าเราซื้อได้เท่าไหร่ ราคาจริงๆ
ก็ไม่สูงต่ำกว่านั้นมากนัก

ยกเว้นคนชื้อหรือคนขายดูพระไม่เป็นอาจจะซื้อขายผิดราคาไปบ้าง

แต่อย่าไปคาดหวังมากนัก ว่าจะเจอบ่อยๆ

เก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ แล้วจะเข้าใจ และไม่หลงทาง
คนที่ซื้อพระราคาแพง ก็มีแต่พวกมีเงิน
ไม่มีความรู้และใจร้อนเท่านั้น

และในโลกแห่งความจริง ไม่มีใครอยากจะซื้อพระแพง

จึงไม่ต้องเชื่อใครว่าพระองค์ไหนราคาจริงเท่าไหร่

เราซื้อได้เท่าไหร่ก็ประมาณนั้นแหละ


ทฤษฎีบทที่ 5
ของการเล่นพระ



อย่าทำตัวเป็นเซียนพระ



อย่าดูพระแบบเซียน
เพราะเซียนเขามีความเชี่ยวชาญสูง เขาเก่ง เขาทำได้



พวกเซียนจะเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว



กลยุทธ์ ลับ ลวง พราง ถูกงัดมาใช้ทุกรูปแบบ



เพื่อให้สมศักดิ์ศรีของ "เซียน"



ที่จะซื้อพระถูก ขายพระแพง จึงจะนับว่าเก่งจริง



แม้จะเก่งขนาดไหน เหนือเซียนยังมีเซียน



และมีคนพยายามจะ "หักเหลี่ยมเซียน"



จึงเป็นระบบที่หาคนจริงใจยาก
คนทั่วไปแม้จะดูเหมือนเคารพ แต่มักไม่มีเพื่อนแท้
เพราะยังต้องเล่นเหลี่ยมเล่นมุมตามสไตล์ "เซียน"



ฉะนั้น จงพยายามพัฒนาฝีมือ
และสายตาในการหยิบและดูพระ เพียงเพื่อไม่ให้โดนหลอก โดนแกล้ง



แต่อย่าใช้วิธีการของเซียน



ซื้อขายตามราคาตามสมควร แบ่งปันความรู้
และสิ่งที่ได้มา จะทำให้สังคมโดยรอบจะมีเพื่อนและน่าอยู่มากกว่ากัน


ทฤษฎีบทที่ 6. ของการเล่นพระ



หมั่นหาความรู้อยู่เสมอ



วงการพระเครื่องเป็นวงการทีมีทั้งผลประโยชน์และวิชามารมาก



เราจึงต้องหมั่นเก็บข้อมูล ทั่งเชิงประวัติ
ศิลปะ สภาพความเป็นจริง ราคา ความนิยม ของพระแท้



และติดตามการทำพระเก๊ พระเลียนแบบ ว่าเขาทำได้ถึงไหนแล้ว
อะไรที่ใช้ฟันธงได้ หรือไม่ได้



เพราะช่างโรงงานเขาก็อ่านหนังสือพอๆ
หรือมากกว่าเรา



เนื่องจากเป็นอาชีพและความสำเร็จของเขา
เราก็แค่งานอดิเรก



ความจริงจังเขาทุ่มเทมากกว่าเราแน่นอน



การเดินสนามพระแต่ละครั้งอย่ารังเกียจพระเก๊
พยายามดูว่าเขาทำได้ถึงไหนแล้ว โอกาสพลาดจะน้อยลง


ทฤษฎีบทที่ 7. ของการเล่นพระ



หมั่นคัดกรองพระที่มีเป็นประจำ



การคัดกรองนอกจากจะเป็นการทำความสะอาดพระเก๊ออกจากพระแท้แล้ว
ยังจะช่วยให้เราสามารถแบ่งเกรดพระที่มีได้ดียิ่งขึ้น



ว่าพระใดสวยงามระดับใด ควรเก็บ ควรแจกจ่าย
หรือให้ใคร ระดับใด



และยังจะช่วยให้เราได้เรียนรู้ลักษณะทั้งพระแท้
และพระเก๊มากขึ้นเรื่อยๆ



มากกว่าที่เคยรู้มา
หรือเขียนไว้ในตำราอื่นใดที่เคยมีมาแล้ว



ทำให้เราสามารถเขียนตำราขึ้นมาใหม่
ที่ไม่เคยมีใครเขียนมาก่อน หรือมีมุมมองที่ไม่มีใครเคยเสนอมาก่อน



เป็นทั้งการสร้างทั้งความรู้ใหม่
และสังคมใหม่ให้กับวงการพระเครื่อง


ทฤษฎีบทที่ 8. ของการเล่นพระ



คบแต่คนดี



เป็นเรื่องที่ใช้ได้ในทุกวงการ



แต่บางคนยังจะแย้งว่า
ขอคบคนเลวในส่วนดีได้หรือไม่ มองแค่ส่วนดีของเขาเท่านั้น



ที่ก็พอใช้ได้
แต่การกระทำเช่นนั้นต้องระมัดระวังมาก และยิ่งมากขึ้นถ้าคนๆนั้น มีส่วนดีน้อย
และไม่ดีมาก แบบเดียวกับการเลี้ยงงู ต้องระวังตัวมากกว่าการเลี้ยงสุนัข เป็นต้น



การคบคนดี
เขาจะชักนำเราไปในทางดี เขารู้อะไรก็จะบอกเรา ไม่ปิดบัง ทำให้เราเรียนรู้เร็ว
และถ้าเราจะพลาดในเรื่องใดๆ เพื่อนที่เป็นคนดีจะคอยตักเตือนเรา



ทำให้เรามีสังคมรอบตัวที่เข้มแข็ง มีความสุขใจ
และพัฒนาการได้เร็ว



พอคัดกรองคนได้แล้วทำอะไรก็ไม่ต้องระมัดระวังมาก



แตกต่างกับการคบคนไม่ดี (ในส่วนดีของเขา) ชีวิตจะเครียดมากกว่า
ทำอะไรก็ต้องระวังตลอดเวลา


ทฤษฎีบทที่ 9. ของการเล่นพระ



ศึกษาให้ชัดทีละเนื้อ ทีละกรุหรือทีละวัด
ทีละพิมพ์ ทีละบล็อก



เป็นหลักการที่สำคัญ
ที่จะทำให้เราเข้าใจพระเครื่องโดยรวมได้ง่ายขึ้น



แบบเดียวกับการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษา



เมื่อทะลุ
ชัดเจนเรื่องหนึ่งแล้วก็สามารถนำไปปรับใช้ในเรื่องใกล้เคียงและอื่นๆได้โดยง่าย



สามารถจัดการความรู้ได้ชัดเจน เป็นขั้นตอน



ขั้นตอนและหลักการที่เกิดขึ้นกับสิ่งหนึ่ง
ก็จะเกิดกับอีกสิ่งหนึ่งที่คล้ายคลึงกันได้ด้วย



เป็นการจัดการความรู้ในระดับ
"ปฏิเวธ" ที่สามารถปรับใช้ ต่อยอด และไปเริ่มต้นใหม่ในความรู้อื่นๆ
ได้รวดเร็วกว่าเดิม



เช่นเดียวกับการหมุนของเครื่องยนต์



ที่รอบแรกๆจะช้า และเร็วขึ้นๆๆๆ
ตามเวลาและการเร่ง



การเรียนรู้ของเราก็จะคล้ายคลึงกัน



ที่จะเพิ่มประสิทธิภาพของเวลาของเราได้มาก



ถ้าจะถามว่าจะเริ่มที่ไหนดี
ก็เริ่มจากที่มีเลยละครับ มีอะไร เริ่มอย่างนั้น



รอด และไปได้เร็วแน่นอน


ทฤษฎีบทที่ 10. ของการเล่นพระ



ใช้ความรู้เดิมที่ตัวเองมีให้มากที่สุด



จะช่วยให้เราสามารถประมวลความรู้
และเข้าใจได้เร็ว



มีความรู้อะไรก็เริ่มจากจุดนั้น
แล้วค่อยๆต่อยอดไปยังจุดอื่นๆ



ในที่สุด ทุกคนจะรู้เท่าๆกัน ในเรื่องเดียวกัน
แม้จะมาจากฐานคิดที่ต่างกัน



เช่น พระเนื้อดิน ก็คิดมาจากอิฐเก่าๆ หรือ
เมืองโบราณ หรือของใช้โบราณ ที่ท่านเคยเห็นมา



เนื้อชิน ก็คิดมาจากการเคยเห็นสนิมโลหะต่าง
ที่เก็บไว้นานๆ จะมีหลายชั้นทับซ้อนกัน ทั้งเงิน ทองคำ ทองแดง เหล็ก ตะกั่ว
สังกะสี ดีบุก และโลหะผสมต่างๆที่ไม่ค่อยผุกร่อน ที่เป็นวิธีการสร้างพระในสมัยโบราณ



เนื้อผงก็คิดถึงปูน ถนนคอนกรีต
ถ้ำหินงอกหินย้อย เปลือกหอย ผนังบ้านหรือโบสถ์เก่าๆ มีการพัฒนาอย่างไร พระที่เก่าๆ
ก็จะมีลักษณะอย่างนั้น



การใช้ความรู้เก่าที่เคยมี
จะทำให้เราเข้าใจง่าย และเร็ว แน่น ไม่รวนเร ไม่ลอกตามใคร และมักได้องค์ความรู้ใหม่ในการดำรงชีวิตต่อไป


ทฤษฎีบทที่ 11. ของการเล่นพระ



การแลกเปลี่ยนเรียนรู้อยู่เสมอ



รู้อะไรอย่าเก็บไว้คนเดียว



ที่จะเป็นทั้งการตรวจสอบความรู้ ว่าชัดเจน
ถูกต้องหรือไม่ มีอะไรผิดพลาด



การแบ่งปัน จะทำให้เกิดการแลกเปลี่ยน
และต่อยอดได้อย่างรวดเร็ว



แต่ละคนที่ประสบการณ์ต่างกัน จะสามารถหาจุดร่วม
และเรียนรู้ร่วมกัน



ที่เป็นการตรวจสอบความรู้หลายทิศทาง
หลายหลักการ



ถ้าคำตอบยังตรงกัน
แสดงว่าความรู้นั้นน่าจะถูกต้อง นำไปใช้ต่อไปและขยายผลได้อย่างรวดเร็ว
ใช้เวลาน้อยลงในการเรียน



แบบเดียวกับระบบการพัฒนาการของคอมพิวเตอร์
ก็มาจากหลักการนี้



ที่ทำให้เกิดความชัดเจน
และสังคมแห่งการเรียนรู้ ทีสนุก และมีความสุขในการดำรงชีวิต
มากกว่าสังคมแห่งการปิดบังซ่อนเร้น


ทฤษฎีบทที่ 12. ของการเล่นพระ



หลักวิทยาศาสตร์ดีกว่าไสยศาสตร์



หลักการและความเชื่อใดๆควรนำพิจารณาผ่านหลักการทางวิทยาศาสตร์
มนุษย์ศาสตร์ สังคมศาสตร์ และธรรมชาติวิทยา



ที่สามารถอธิบายได้ ตรวจสอบได้ ยืนยันได้
ทำซ้ำได้



ที่จะทำให้เกิดความน่าเชื่อถือมากกว่า
แน่นอนกว่า และยั่งยืนกว่า



มีฐานคิดที่มั่นคงและต่อยอดได้



ทั้งในเรื่องเดิม และเรื่องอื่นๆที่เกี่ยวข้อง



เป็นระบบจัดการความรู้ที่ดี
สร้างสังคมแห่งการเรียนรู้ที่เป็นจริง และมีความสุข


ทฤษฎีบทที่ 13. ของการเล่นพระ



อย่าคบเด็กสร้างบ้าน



เป็นคำเปรียบเปรยที่ชัดเจนมาก



"เด็ก" ในที่นี้คือคนที่ขาดพลังและขาดความรู้
มีแค่ " ความฝัน"ที่อาจจะดีกว่า “คนบ้า” ที่มีแต่ความ “เพ้อฝัน”



จะพูด และอธิบายทุกอย่างได้ดีมากแต่ทำจริงๆไม่ได้สักเรื่อง



ดูพระก็ไม่เป็น ระบบการเล่นพระก็ไม่ค่อยรู้
ระบบตลาดพระก็ไม่รู้ ปัญหาอุปสรรคใดๆ ของระบบพระเครื่อง ระบบการทำพระเก๊แบบต่างๆ
ไม่รู้ทั้งนั้น



ไม่เคยอ่านตำรา
ไม่เคยมีหรือสรุปข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องพระ



หยิบพระแท้ก็ไม่เป็น จุดจ่ายเงิน
จุดฟันธงไม่รู้ทั้งนั้น ชอบคบกันแต่ในกลุ่มที่เล่นพระเก๊ ใช้แต่พระเก๊
เล่นแต่พระเก๊ เก็บแต่พระเก๊แต่ชอบคิดว่าตัวเองเก่ง ตัวเองรู้ แบบ “เด็กๆ”



คนกลุ่มนี้ถ้าจำเป็นจะต้องคบก็คบได้ แต่อย่าชวนเขาไปสร้างบ้าน
แม้เขาชวนไปสร้างบ้าน ก็อย่าไป ก็เท่านั้น



คุยเรื่องไร้สาระ สนุกๆ ไปวันๆ



จะไม่มีปัญหาอะไร


ทฤษฎีบทที่ 14. ของการเล่นพระ



อยู่กับหลักของความจริง





อย่าเฟ้อฝันตามคำบอกเล่าของใคร
หรือข่าวคราวที่มีความจริงไม่ถึงครึ่ง



วงการนี้เป็นวงการแห่งผลประโยชน์ ทั้งพระแท้
และพระเก๊



คนในวงการแบ่งเป็นกลายกลุ่มหลายแนวคิด



และจำนวนมากพยายามจะเอาเปรียบทั้งคนในด้วยกัน
และคนนอก



โดยการให้ข้อมูลที่บิดเบือน พูดแต่ข้อดี
ปิดบังข้อเสีย



ใครอยากรู้ข้อเสียอยู่ๆไปเดี๋ยวก็รู้เอง



พระในตลาดส่วนใหญ่เกิน 90%
ถึงเกือบ 100%
ของเก๊ราคา 20-30
บาทมาวางขายให้คนไม่รู้ หวังว่าจะมี "เหยื่อ" มาหลงหยิบ ได้วันละ 100-200 บาท
ก็พออยู่ได้ บางวันอาจได้เป็นพัน ก็ถือว่าโชคดีแล้ว



มือใหม่ จึงต้องค่อยศึกษา ใจเย็นๆ ดูๆไป



ยังไม่ศึกษา ยังฟันธงไม่ได้ ไม่มั่นใจอย่าหยิบ



หยิบไปแล้วคืนไม่ได้ เป็นเหยื่อเขาเลย



การอยู่กับความจริงในมุมต่างๆ จึงจะ
"รอด" และปลอดภัยมากที่สุดครับ

 

ขอบคุณฮะ

 

วงการนี้น่ากลัวนึ(cry)(cry)(cry)

 

ขอบคุณครับ

 

อาจารย์ แสวง ท่านวิเคราะห์ได้ชัดเจนดีมากครับ