5 ขั้นตอนก่อนเสียตัว

​

5 ขั้นตอนก่อนเสียตัว

ตอนเป็นวัยรุ่น ผมมีเพื่อนผู้ชายมากมายหลายคนที่เป็นสมาชิก "หน่วยล่าพรหมจรรย์" เขาทั้งหลายจะรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อได้ "ทำแต้ม" ในการจีบทิ้งจีบขว้าง…เมื่อสาวหลงใหล ก็ผลักไสเพื่อหา(เหยื่อราย)ใหม่ต่อไป เก็บสถิติให้หมดทุกคณะในมหาวิทยาลัย จีบแล้วฟัน ฟันแล้วทิ้ง เป็นวัฏจักรแห่งกิจกรรมชีวิต…เป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งของชีวิต คนเรานี่ถ้าเป็นเอกในเรื่องความดีไม่ได้ ก็ไม่ขอเป็นรองใครในเรื่องชั่ว…เหมือนตัวผู้ร้ายในหนังเรื่อง Unbreakable ​

จะมีวิธีการใดที่สาวๆ วัยรุ่นที่น่ารักทั้งหลาย จะหลีกหนีมิให้ตนต้องตกเป็นเหยื่อของบุคคลดังกล่าว…ผมตกผลึกมาได้ทั้งหมด 5 ขั้นตอน

1. อย่าเปิดโอกาส
จากการสัมภาษณ์วัยรุ่นจำนวนมาก พบว่าการมีเซ็กส์ครั้งแรกไม่ได้เกิดขึ้นโดยความตั้งใจหรือมีการเตรียมความพร้อม ส่วนใหญ่เกิดขึ้นเพราะบรรยากาศพาไป อยู่กันสองต่อสองหรือสถานที่ลับหูลับตา โดยหารู้ไม่ว่าสถานที่ดังกล่าวคือออฟฟิตของเหล่าบรรดาสมาชิกหน่วยล่าพรหมจรรย์
ถ้าเขาชักชวนไปในที่ดังกล่าว เราก็ขอเปลี่ยนเป็นสถานที่ที่ผู้คนชุกชุม เวลาค่ำมืดก็ต้องหลีกเลี่ยง…แผนการที่เขาได้วางไว้ ไม่สามารถลงมือได้…เพราะโอกาสไม่เอื้ออำนวย อย่าคิดว่าผู้ชายดีๆ จะไม่เคยคิดชั่ว…สมัยผมเป็นวัยรุ่นคิดชั่วเป็นประจำ แต่ดีอยู่อย่างคือไม่เคยลงมือ… เพราะไม่มีโอกาส…เดี๋ยวนี้ผมมีโอกาสมากมาย แต่ไม่ยอมลงมือ เพราะเลิกคิดชั่วแล้ว…
จากวัยรุ่นอายุใกล้ 20 มาเติบโตจนถึงวัยเกือบ 40…จากคนที่คิดชั่วเป็นประจำ มาเป็นเลิกคิดชั่วแล้ว…การเปลี่ยนแปลงตรงนี้เราเรียกว่า "วุฒิภาวะ" (Maturity) – ส่วนหนึ่งของวุฒิภาวะคือความสามารถในการควบคุมอารมณ์ความต้องการของตนหรือยับยั้งชั่
งใจที่จะกระทำตามความแรงขับภายในจิตใจของตนเอง หรือพูดให้จำง่ายๆว่า "สมองส่วนคิดควบคุมสมองส่วนอยาก" เพราะฉะนั้น ในท่ามกลางหมู่เพื่อนวัยหนุ่มฉกรรจ์ซึ่งยังอ่อนวุฒิภาวะ สมองส่วนอยากทำงานมากกว่าสมองส่วนคิด…การปิดโอกาสมิให้ผู้ชายประพฤติชั่ว มีค่าเท่ากับการเปิดโอกาสให้เขารักษาความดี…

2. อย่าเปิดเครื่องลางของขลัง
ต้องรู้ว่าผู้ชายกับผู้หญิง อารมณ์ทางเพศตื่นตัวเร็วช้าต่างกัน – ผู้ชายตื่นตัวง่ายเหมือนเตาแก๊ส ส่วนผู้หญิงตื่นตัวช้าเหมือนเตาถ่าน…บางคนต่อความยาวสาวความยืด…กะเทยตื่นตัวแบบเตาอ
บไมโครเวฟ…เธอตั้งอุณหภูมิและเวลาได้ตามความเหมาะสม… เพราะฉะนั้น เสื้อผ้าน้อยชิ้นหรือรัดรูป เห็นร่องรอยทรวดทรงองค์เอวของคุณผู้หญิง เป็นเสมือนเครื่องรางของขลัง ที่มีเวทมนต์ดลบันดาลให้ผู้ชายดีๆแปลงร่างกลายพันธุ์เป็นสุนัขป่าล่าเหยื่อได้ – ผู้หญิงอาจบอกว่าแต่งโชว์กันเองในหมู่เพื่อนหญิง หนูไม่คิดอะไรมาก…แต่ผู้ชายรู้สึกเยอะ
เพราะฉะนั้นกันไว้ดีกว่าแก้…แต่งโป๊ๆ เวลาไปเที่ยวกับเพื่อนผู้หญิงเป็นหมู่ๆ ไม่ว่ากัน แต่ถ้าไปกับผู้ชายสองต่อสอง ต้องหลีกเลี่ยงอย่างยิ่ง…เพราะผู้ชายอาจแก้มนต์ขลังของเราโดยการ "เสกเนื้อเข้าท้อง" หรือมันเล่น "ทำของใส่" …แล้วเราจะเป็นฝ่ายเดือดร้อน

3. อย่าเปิดไฟเขียว
เป็นผู้หญิงต้องหัดรู้จักปฏิเสธซะบ้าง ไม่ใช่ผู้ชายจะทำอะไร เราไม่ชอบก็ยอมเขาไปหมด ต้องรู้จักใช้ปากในการปฏิเสธ หัดพูดคำว่า "ไม่" "อย่า" "หยุด" …สองคำหลัง ห้ามพูดติดกัน! คำปฏิเสธของเราเปรียบเสมือนสัญญาณไฟแดงบอกให้ฝ่ายชายหยุดการกระทำใดๆ ที่เป็นการเคลื่อนไหว…ถ้ายังไม่หยุด แนะนำว่าควรลุกเดินหนี เพราะบางราย ถ้าเราแค่พูดเฉยๆ เขาอาจคิดว่าเราปฏิเสธพอเป็นพิธี
เวลาไปดูหนังด้วยกัน ในโรงหนังจะปิดไฟมืด แม้มีคนมาก แต่ก็เหมือนอยู่กันสองต่อสอง ดูหนังไปอาจเห็นฉากเลิฟซีนรัญจวนใจยั่วเย้าให้เกิดอารมณ์…ขณะเดียวกันกับที่ฝ่ายชายก
็รุกเร้าด้วยการสัมผัส อาจเริ่มต้นที่วงแขนก่อนที่จะขยายวงกว้างขึ้นๆ… เราเป็นผู้หญิง ไม่ถูกใจก็ต้องกล้าพูด
"นี่เธอทำอะไร หยุดนะ! เอามือออกจากแขนฉันเดี๋ยวนี้….แล้วไปวางไว้ที่หน้าขา" …หมายถึงหน้าขาของฝ่ายชายครับ! อย่าเข้าใจผิด!

4. เจอกันครึ่งทาง
บ่อยครั้งเหลือเกินที่ผู้หญิงเองก็ได้รับสัมผัสแห่งความรู้สึกอันอบอุ่น ไว้วางใจ เชื่อมั่น ปลอดภัย และอะไรต่อมิอะไรอีกมากมายซึ่งยากต่อการปฏิเสธ…คุณก็รอโอกาสนี้มานานแล้ว ความรู้สึกโหยหาและหวงแหนทำให้คุณมิอาจเอ่ยคำพูดอันเป็นเหตุทำให้ชายที่คุณรักรีบ "ถอนสมอ" ขณะที่เขากำลังเตรียมพร้อมจะจอดเทียบ "ท่าใจ" ของคุณ
คุณจึงไม่ยอมให้เขา "มือหลุด" เพราะไม่อยากให้เขา "หลุดมือ" ด้วยเหตุที่เขาเป็นผู้ชายที่คุณมองเห็นแล้วว่าดีพอสำหรับคุณ…อย่างที่เคยบอกกันอยู่ ผู้ชายดีๆ เดี๋ยวนี้หายาก…และผู้ชายดีๆ แท้ๆ ยิ่งหายากกว่า
การสัมผัสทางกาย เป็นการสื่อสารความรู้สึกผูกพันต่อกัน บ่งบอกอีกหลากหลายอารมณ์ที่ถ้อยคำวาจาก็มิอาจแทนใจ…แต่คุณจะกั้นพรมแดนของการสัมผัสอ
ยู่แค่ไหน เพื่อที่จะถ่ายเทความรักจากใจสู่ใจระหว่างกัน…โดยที่คุณทั้งสองตระหนักถึงความไม่พร้
อมที่จะมี "กิจกรรมเข้าจังหวะ" ทางกายระหว่างกัน ถ้าแฟนขอที่จะร่วมรักด้วย แต่คุณคิดว่าตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะไปถึงจุดนั้น…ต้องรู้เทคนิคการเจรจาต่อรองเพื่
อพบกันครึ่งทาง…สถานการณ์สมมติ…
คุณพ่อจะทำยังไง ถ้าลูกสาวอยากให้คุณพาไปดูหนัง แต่คุณพ่ออยากนอนพักผ่อนอยู่กับบ้าน จะไปดูหนังตามใจลูกสาวก็ฝืนใจตัวเอง จะบังคับให้ลูกสาวอยู่บ้านก็ไม่อยากขัดใจลูก…ทางออกที่ไม่ทำร้ายจิตใจทั้งสองฝ่ายอาจ
เป็นการตกลงเช่า VDO มาดูที่บ้านดีกว่า…อย่างนี้เรียกว่า "เจรจาต่อรอง" เป็นการพบกันครึ่งทางโดยแท้ เพศสัมพันธ์ (Sexual Relationship) คือกิจกรรมทางกายระหว่างคนสองคน ไม่จำเป็นต้องเป็นการร่วมเพศ (Sexual Intercourse) เสมอไป…แต่เพราะคำว่าเพศสัมพันธ์ฟังแล้วนุ่มกว่าคำว่าร่วมเพศ คนทั่วไปจึงเอามาใช้แทนกัน เหมือนเราใช้คำว่า "แฟน" แทนคำว่า "สามีหรือผัว"…ดังนั้นต้องแยกความแตกต่างให้ออก
หญิงชายที่รักกันจึงสามารถมีกิจกรรมทางผิวหนังให้เลือกมากมายตั้งแต่ จับมือ เดินจูงมือกัน คล้องแขน ซบไหล่ โอบคอ กอดเอว หอมแก้ม ซุกไซ้ซอกคอ จูบปาก กอดรัด(ฟัดเหวี่ยง) ถูไถไปมาภายนอก สำเร็จความใคร่ให้แก่กันและกัน และอื่นๆ อีกมากมาย……โดยไม่มีการ "เติมคำลงในช่องว่าง"
…หัดพูดประโยคต่อไปนี้…
"ฉันรักเธอมาก แต่ฉันยังไม่พร้อม แค่เธอกอดฉันไว้แน่นๆ ฉันก็มีความสุขแล้ว"
"ฉันจะยอมต่อเมื่อเราเป็นสามีภรรยากันแล้วเท่านั้น ตอนนี้เรามีอะไรกันภายนอกก็พอ"

5. รู้จักป้องกัน
หากคุณทั้งสองพร้อมที่จะขยายพรมแดนกิจกรรมแห่งความรัก พร้อมที่จะพลีกายให้แก่กันและกัน สำหรับวัยรุ่นมีความเหมาะสมหรือไม่ ยังเป็นข้อถกเถียงกันทั่ว แต่อย่าติดเพียงแค่มองว่าเด็กมีปัญหา แต่ต้องมองให้เห็นรากเหง้าสาเหตุของปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น เดี๋ยวนี้วัยรุ่นรับวัฒนธรรมตะวันตกผ่านสื่อที่มีรูปแบบพัฒนาตามเทคโนโลยีที่ทันสมัย
มากขึ้น ในขณะที่วัฒนธรรมไทยอ่อนกำลังลง…คำสอนประเภทให้รักนวลสงวนตัว อย่าชิงสุกก่อนห่าม อดเปรี้ยวไว้กินหวาน กลายเป็นคำสอนเชยๆในสายตาวัยรุ่นซะแล้ว
ฉะนั้นแทนที่ผู้ใหญ่จะมัวแต่ตำหนิพฤติกรรมวัยรุ่น เรามาช่วยกันคิดว่าจะทำอย่างไรให้วัฒนธรรมไทยเข้มแข็งขึ้นกว่านี้…เลิกคิดว่าเด็กเป็
นตัวปัญหา เพราะแท้จริงเขาเป็นเหยื่อของผู้ใหญ่…ที่อยากได้ตังส์จากเด็ก ในฐานะแพทย์ผมให้ความเห็นส่วนตัวว่า เซ็กส์ในวัยเรียนมีสองแบบ…เซ็กส์โง่กับเซ็กส์ฉลาด
ถ้าถูกเขาหลอกกินไข่แดง หลงเชื่อคำหวาน ไม่รู้จักปฏิเสธ ไม่รู้วิธีป้องกัน อย่างนี้เรียกว่าเซ็กส์โง่ – โง่ทั้งผู้ชายและผู้หญิง…แต่ผู้หญิงรับผลกรรม ถ้าผู้ชายมันไม่รับผิดชอบ แต่หากเซ็กส์นั้นเป็นความสัมพันธ์ที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความรักอันแน่นแฟ้น รู้จักป้องกันโทษที่อาจเกิดขึ้น คือ การตั้งครรภ์และการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ อย่างนี้เรียกว่าเซ็กส์ฉลาด ต้องรู้จักรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ทำแล้วมานั่งทุกข์ทรมานใจภายหลัง เช่นรู้สึกผิด เศร้า หรือกังวล…ไม่คุ้มเลยเมื่อต้องแลกกับความสุขแป๊บเดียว เสียวชั่วคราว แล้วต้องเศร้าเนิ่นนาน ทรมานใจไปชั่วชีวิต …ถุงยางอนามัยคือทางเลือกสุดท้ายจริงๆ หลังจากที่ผ่านมาหมดแล้วทุกขั้นตอนที่กล่าวมา หน้าที่ของผมก็คงให้ข้อมูลคุณได้เท่านี้… ส่วนหน้าที่ในการตัดสินใจ ขึ้นอยู่กับเจ้าของอวัยวะเพศของตัวเอง…

 

เคยมีโอกาส แต่ไม่ทำครับ

 

ถ้าผู้ชายตกเป็นเหยื่อจะป้องกันยังไงละครับบอกแต่ผู้หญิง แฮๆๆ

 

ห้ามใจได้

มีโอกาสแล้วไม่ทำนี่โง่ไหมครับ(bb-flower

 

โง่ครับ แต่ถ้าเผลอทำจะโง่กว่า
อย่าพยายามนำตัวเองไปสู่สถานการณ์ที่จะนำไปสู่ความโง่
นั่นคือ พยายามหลีกเลี่ยงการเกิดโอกาสอย่างที่ว่าไงครับ

 

5555...มันยากอยู่นา

(b-green) ฤดูหนาวแล้วด้วยสิ อิอิ อิอิ (evil2)

 

ห่ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

 

โชว์ หน้าแระหรอ อิอิ....

 

555 คงมะจริงหรอก

ผู้ชายดีๆหน่ะมีอีกเยอะ แต่ว่ายังมะมีโอกาส
ได้เจอตาหากหล่ะจ๊ะ​

 

อ่ะ..อันนี้ต่างหากเรียกว่า โชว์..ต๊ะเอง

 

....เสือเอาลายออกได้งัยเนี่ย..
เอาความลับของตัวเองมาเปิดเผยได้ไง
แล้วแบบนี้ใครเค้าจะไปหลงกลอ่ะ
หรือว่าคิดจริงจังกับใครเข้าแล้วสิ เอิ๊กๆๆ

 

จ๊ากกก ตกกะใจหมดเลย
เอมเล่นอะไรเนี่ย
ได้ข่าวว่าไปสัมมนามาเป็นไงบ้างสนุกมั้ย
เราก็ไป 2 วันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ มีแต่ผู้ใหญ่ ๆ ไปกัน
คุยกันเป็นงานเป็นการไปหน่อย เลยไม่ค่อยสนุก
แต่ก็ดีได้พักผ่อนสมองบ้าง เค้าให้ไป 2 วันเลยอยู่ต่ออีกวันเลย
แวะเที่ยว แถว ๆ ปากช่อง แต่ไม่ค่อยมีอะไรมาก ไปบ่อย ๆ คุ้นแล้วมั้ง

 

ห่ะ ๆ แหย่ผึ้งเค้าอ่ะ....

หุหุ..ทราบข่าวด้ายเหรอว่าไปสัมมนา ไม่หนุกเลย 5 วันนรกแตกอ่ะ จริง ๆ นะ เริ่มจากวันแรกเลยนะ
.............วันแรกยังไม่รู้จักใครเลย ก็เลยสร้างโลกส่วนตัว ฟังเพลง ไปก่อนตามภาษาเรา..พอถึงเวลาต้องเข้าห้องไปฟังบรรยาย ก็เริ่มทำความรู้จักกันกับเพื่อนที่ร่วมคลาส ซึ่งคลาสนี้มีคนเรียน หรือสัมมนาด้วยกัน 10 คน มีแต่ผู้หลักผู้ใหญ่ค่ะ..บรรยากาศก็เริ่มดีขึ้น ส่วนเรื่องที่เรียนไม่ยากเท่าไร เพราะเราคุ้น ๆ มาบ้าง ก็จบด้วยดี

.............วันที่ 2 ก็เริ่มเข้าหลักสูตรที่ยากขึ้น แบบมาก ๆ ถ้าเทียบระดับความยากก็คง 6 ใน 10 ม้าง เริ่มเครียดแล้วแหละ และรู้สึกหิวมาก ๆ เพราะคงใช้ขมองมากมั้งหรือเปล่าหนอ เลยหิว

............วันที่ 3 วันนี้เป็นหัวใจของหลักสูตรที่ไป และใช้ออกสอบด้วย วันนี้อาจารย์บอกแนวข้อสอบด้วย อะโหยากกกกกกกกกก..อ่ะ เรากินอะไรไม่ลงเลย เครียดมาก ๆ และที่สำคัญท้องเสียเลย เปก็นกัน 3-4 คนม้าง เพราะความเครียด กลับไปบ้านนอนไม่หลับอีกต่างหาก เลยมาอ่านหนังสือทบทวนเรื่องที่เรียนมา เหนือยจัง เริ่มเหนื่อยแบบสุด ๆ แล้ว มีแต่ความกังวล

............วันที่ 4 วันนี้ถอดใจเลยยากขึ้นไปอีก แต่ต้องทำให้ได้ อาจารย์ฉเลยข้อสอบ และทำ workshop และเน้นบทที่สำคัญเพื่อนำใช้ออกสอบ กดดันค่ะ เพราะกลัวว่าถ้าเรียนมา 5 วันแล้วสอบไม่ผ่านคงแย่ เพราะค่าหลักสูตรที่ไปเรียนมาแพงอ่ะ 5 วัน ต้อง 20k แหน่ะ ตกมาหัวหน้าเอาตายแน่ ๆ เลยอึดสู้ต่อ คืนนี้อ่านหนังสือจนตาปุ่ย (ที่จริงมันปุ่ยมาตั้งเรียนวันที่ 2 แล้ว) วันที่ 5 ต้องสอบค่ะ เราเอาเก็บไปฝันด้วยอ่ะ นอนน้อยมากๆ คงเพราะกังวลม้าง

............วันที่ 5 เช้าวันนี้เพลียมาก ๆ ตาเป็นหมีแพนด้าเลย เช้าทานอะไรก็ไม่ลงมันคลื่นไส้ไปหมด พอกลางวันก็ทานอาหารไม่ลง (คนที่เข้าคลาสด้วยกันก็เป็นนะไม่ใช่เราคนเดียว เพราะเครียดเหมือนกันหมดเลย เว้นอาจารย์ 2 ท่านเท่านั้นที่ร่าเริงดี ก็แหงแหละ อาจารย์นี่นาสอนอย่างเดียวจะไปกดดันอะไรอ่ะ) พอถึงเวลาทำข้อสอบก็รู้สึกว่าเราทำได้นะอย่างน้อยให้คะแนนตัวเองว่าผ่านแหละ แต่ผลของการสอบต้องรอ 1 เดือนออกผล เพราะต้องส่งไปที่สิงคโปร์ตรวจและออกใบรับรองให้ เฮ้อ...ลุ้นผ่านอยู่อ่ะ

ตอนนี้ลุ้นอยู่ว่าจะได้ใบรับรองว่าผ่านไหมหนอ หรือว่าเพียงแต่ได้เข้าร่วมเท่านั้น... (ใบรับรองมี 2 แบบอ่ะ ทำไมต้องมี 2 แบบด้วยนะ จริง ๆ เลย ลุ้นอีกแระตรู - -') นี่แหละคือบรรยากาศแบบคร่าว ๆ นะจ๊ะแป้งจ๋า แต่สิ่งที่เราจดจำเลยนะคือ..เป็นหลักสูตรที่เรารู้สึกว่ายากมากกกกกกกกกกกกกกกกก.. แต่ก็ได้กำไรคือได้เพื่อน ๆ อายุแบบป้า ๆ ลุง ที่น่ารักมาเป็นเพื่อนร่วมคลาสด้วย..

 

พอ ๆ กับเราเลยได้เพื่อนอายุลุง ๆ ป้า ๆ เต็มเลย
แต่เราไม่เครียด เพราะไปเรื่องงาน ไม่ได้มีข้อสอบนี่นา
เอาหนุกไว้ก่อน ปวดเมื่อยทั้งตัวแค่นั้นเอง เพราะทั้งเล่นน้ำ
ขี่ม้า ลุยหมดเลย มีป้า ๆ เป็นกองเชียร์ เล่นซะสนุกไปเลย

แต่เราว่ายังไงเอมก็ผ่านฉลุยอยู่แล้วล่ะ ไม่ต้องกลัวหรอก
ความพยายามอยู่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น(ถ้าไม่มีใครชิงไปก่อนนะ)
ขออวยพรให้ผ่านนะจ๊ะ แล้วมาเลี้ยงหนมเราด้วย....จะช่วยภาวนาอีก
แรงนะ..(ภาวนาให้ตัวเองได้กินหนมด้วยงัย จะได้ไม่เสียเที่ยว เอิ๊ก ๆๆ)

 

อะ...จึ๋ยย์

ต๊กกะจายหมด

 

ยุบหนอ...พองหนอ
55555...เอิ๊กๆๆๆๆ

 

หืมส์...เจ๊ก้อพูดซะเสียเครดิตหมดเลย

เสือเสอที่ไหนกันหล่ะ ลูกแมวน้อยน่ารักตาหาก
ตัวจริงออกน่ารักจาตายไป 555

มะกล้าจริงใจกะใครหรอกหรอก กัวอกหัก 555
ผู้หญิงสมัยนี้น่ากัวจาตาย แถมใจร้ายอีกตะหาก


[music]http://palungjit.org/attachments/a.25320/[/music]

 

ทุกวันนี้ผู้ชายดีๆแบบนายฉิมคงหายาก อิอิ

 

มาอนุโมธนาให้คนที่หักห้ามใจได้ฮับ ^^