Woodstock

พี่ชาย

หนูจ๋อย งัวเงียมากๆๆๆ ไปล้างหน้าก่อนดีกว่า เดื๋ยวมา

 

แต่นี่ วันอาทิตย์นี่ คะ

พี่ชายคนดี

แต่นี่ วันหยุดนี่คะ พี่ชายใจคอพี่จะทำงานทุกวันหรือนี่
เดี่ยวน้องสาว ต้องดุ บ้างแล้ว...อารายกัน (ทำเสียงเหี้ยมๆ ) เดี่ยวเถอะ
พี่ต้อง พักบ้างค่ะ แค่น้องพิมส่งโปรเจคทีเพลียไป สามวันเลย มันเดรนพลัง
ออกไปเยอะ มากๆ การใช้ความคิดในเรื่องที่เราจดจ่อนี่ สมอง ตา ใจ
ระดมกำลังกันหมด มันก็ เหนื่อยซีคะ พี่ชาย ยิ่งถ้าไม่ได้ ออกกำลัง
เปลี่ยนอิริยาบถ แค่ ขับรถ ย้ายที่นั่ง แบบนี้

น้องกล้วว่า พลังที่พี่ได้จากดนตรีจะไม่พอนะซี คะ

เมื่อคืน ทานข้าว กันเสร็จ เกือบ สามทุ่มค่ะ
ล้วนเป็นรายการอาหารมังสวิรัตน์ มีแกงเขียวหวานสารพัดผัก ใส่เต้าหู้ด้วย ลาบเต้าหู้กับเห็ด
เป๊าะเปี๊ยะเวียดนาม ใส่ผัก ใช่เจียวเห็ดกับแครอท น้ำพริกมะเขือยาว ผัดพริกขิงถั่วใส่เต้าหู้
แล้วก็ ไอติม ที่พี่ชอบ baskin ไงคะ รสวานิลลา กับเค๊ก เจนนิเฟอร์ จมูกแดงเลย
เผ็ด หลายอย่าง หนูจ๋อยด้วย เสร็จแล้ว ขับรถไปดู เกาะรัตนโกสินทร์ยามราตรี ดูไฟ
ที่ติดไว้ตามวัด วัดพระแก้ว รอบๆ ถนนราชดำเนิน สวยดีค่ะ ตอนจบ ไปเดินเล่น ถนนข้าวสาร
ให้สาวน้อยวัย 19 ดู โน่นดูนี่ จบด้วยรายการ โรตี banana pancank ...งั่มๆๆ
น้องสาวพี่ ลืมกลัวอ้วน หม่ำโรตี ไป หนึ่งอัน อร่อยมากๆ ทำให้คิดถึงพี่ชายขึ้นมาทันที

ใน รถ ร้องเพลง the cores กัน ซะดัง หนูสอนเค้าพูด ภาษาไทยง่ายๆ
ข้าวผัด เจ ....ผัดไทย ไม่ใส่ถั่ว แฮ่ะๆ เค้าแพ้ ถั่วป่นค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอโทษค่ะ แล้วก็ อาหารเจ

แต่ถึงจะกลับมาสลบแบบหมดแรง ก่อนนอน ก็คิดถึงพี่ชายไป แป๊บนึง นา ....

พี่ชายหนู ขยันจริงๆ

 

โอ้ย กลัวๆๆ โดนน้องสาวดุ ก็งานมันกำลังจะใก้ลเสร็จ(ส่วนของการพัฒนาโปรแกรม) ก็เลยอยากเร่งน่ะครับ และขอของมาจากต่างประเทศจะได้ลองของจริงเลย เพราะพี่ก็ไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไงอีกบ้าง ปัญหาเวลาลองกับของจริงมันต้องมีบ้างไม่มากก็น้อยล่ะจ๊ะ แต่พี่จะพยายามพักผ่อนมากตามที่น้องสาวบอกจ๊ะ ขอบคุณครับที่เป็นห่วงพี่.

การใช้ความคิดนี่มันเดรนพลังไปเยอะจริงๆล่ะ ตอนสมัยก่อนนี่ ทานช้าววันละ 4 มื้อ นมวันละ 4 ขวด ยังเอาไม่ค่อยจะอยู่.

สถานที่ที่น้องสาวพูดมาน่ะ มันทำให้พี่นึกถึงอดีตอันแสนสุขทันที บอกแล้วว่าแถวนั้นน่ะถิ่นเก่าของพี่.

ว้าว โรตี... น้ำลายสอเลย ฮะฮะ.

ท่าทางมาเที่ยวนี้เจนนิเฟอร์คงจะชอบอาหารไทยแน่ๆ.

โฟ คิดถึงเราแป้บนึง... พี่น่ะคิดถึงน้องสาวตลอดเวลาเลยนะจะบอกให้.

 

No way ......ไม่มี การคิดถึงกันตลอดเวลาค่ะ

......พี่คิดถึงน้อง ตอน พักคิดถึงระบบปฏิบัติการค่ะ เค้ารู้หรอก

พี่จ๋า เครื่องแฮงค์ จากการปฏิบัติการ น้อง ITUNES กำลังรอระบบจัดการค่ะ
หนูเปิดเพลง Yanni แผ่นนึงกำลัง โหลดเข้า Itunes for ipod งงเลย
เพิ่งเห็น มีเพลง Forbidden's Dreams ด้วย กำลังฟังค่ะ

 

That's My Way.

นี่ๆๆๆ ระบบสมองพี่น่ะมีการทำงานแบบ Multi-tasking นะจะบอกให้ ในระหว่างที่โปรแกรม พี่ก็จะนึกถึงน้องพิมขึ้นมา 90 นาโนวินาที และหันไปนึกโปรแกรมต่ออีก 10
นาโนวินาที เป็นอย่างนี้สลับกันไป... จนดูเหมือนกับคิดถึงน้องพิมตลอดเวลา (เครื่องคอมพิวเตอร์ที่น้องพิมใช้งานอยู่มันก็ทำงานลักษณะแบบเดียวกันนะครับ มันไม่ได้มา services น้องพิมตลอดเวลา แต่มันสลับไปทำงานด้วย ด้วยความเร็วสูง จนน้องพิมไม่สังเกตุเห็น) สรุปว่าพี่คิดถึงน้องพิมตลอดเวลาล่ะกันจ๊ะ.

เครื่องแฮงค์เหรอ... มิน่าล่ะ ส่งโทรจิตไป ได้รับหรือเปล่าก็ไม่รู้.

เพลง Forbidden's Dreams เหรอ... ช่วงก่อนนี้พี่ฟังบ่อยเหมือนกัน แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ฟังแล้วล่ะจ๊ะ.

คิดถึงอีกล่ะ.

 

Brain VS. Heart!!!!

คุณพี่ชายจ๋า

โอ้โฮ บรรยายระบบการทำงานของสมองพี่ ที่คิดถึงน้องสาวต่อเนื่องแบบ
nano sec ที่รวดเร็วมากๆๆๆ จนกลายเป็นต่อเนื่อง แหม แบบแสงไฟนีออน
ที่หนูเรียนตอนเด็กๆ ไม่มีผิด

แต่แหม ....หนูรู้หรอกค่ะ เรื่องสมอง ๆอะไรอะไร แบบนี้ ผู้ชายเอ๊ยพี่ชายถนัดมากๆ
ขออภัยจริงๆ หนูขอเถียง(อย่างไม่มีระบบอะไรรองรับ เถียงข้างๆ คูๆ )
เพราะ เอาหัวใจ หนู ไปเถียงค่ะ เถียงไปก็ตามรู้ไป ติดๆ ถึงการทำงานของจิต
แบบ จิตตานุปัสนาสติปัฐฐาน สี่ ความคิดถึง ของพี่เอาสมองส่วนไหนไปคิดเจ้าคะ
ช่างตรงกันข้ามกันแต้ๆกับน้องสาว เผอิญน้องสาวพี่ เรียนอภิธรรมไป สามครั้ง ค่ะ
หนูไม่ได้คิดเลข และ คิดคำนวณโครงสร้างอะไร ซักหน่อย

หนูเอาใจ (หัวใจ) ไปคิดถึงเจ้าค่ะ ไปสั่งความรู้สึกให้คิดถึง หัวใจหนู ทำงานแบบ
ที่ครูบาอาจารย์สอนมา คิดถึงทีละหนึ่งขณะจิต แต่ เพียงชั่วดีดนิ้วมือเดียว จิตคนเรา
ก็เกิดดับได้เป็น หลายแสนโกฏ ขณะ ดังนั้นความต่อเนื่องของความคิดถึงของพี่ชายนี่
เอาสมองไป บังตับได้แท้ๆ บริหารสมองแบบแมชชีน เลย เก่งชะมัด ใช้วงจรแผงควบคุม
อันเดียวกันใช่ไหมนี่

ความคิดถึง หนู ควบคุมไม่ได้เลยค่ะพี่ หัวใจหนูก็อยู่นอกเหนือการทำงานของสมอง
มันดื้อที่สุด มีความคิด มีทิศทางของตัวเอง จะฝืนอย่างไร ก็คงไม่ได้
ก็บอกแล้วนี่คะ human being แต้ๆ ต้องเป็นแบบนี้ ระบบปฏิบัติการ หัวใจหนู
ไม่มีใครเขียนโปรแกรม ควบคุมได้ค่ะ พี่ชาย

โอย ง่วง
10.37 pm ค่ะ

อยุธยา เย็นนี้ คิดถึงพี่นะคะ

ก๊อปปี้ไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ที่ส่งไม่ได้ค่ะ แถม เซ่เว่นอีเลฟเว่นที่พี่ชายบริหารงานก็ปิด บริการ

 

พี่ชายขอโทษ...

เมื่อวานนี้ไฟที่บ้านดับครับ หลังจากที่มีอาการติดๆดับๆ จนกลัวว่าคอมพิวเตอร์จะเจ๊ง เพราะเปิดทิ้งไว้ และก็ชาร์จโทรมือถือไว้ (แบตเตอรี่เกือบหมดแล้ว)เลยต้องรีบถอดออก สักพักไปก็ดับไปเลย ก็เลยต้องเป็นช่างไฟ ก็เช็คๆๆๆตั้งแต่ Circuit brakers สุดท้ายไปพบสาเหตุอยู่ที่ มิเตอร์ไฟน่ะครับ ก็ใช้วิชามาร ทำให้มันใช้ได้ชั่วคราวก่อน กว่าจะเสร็จห้าทุ่มกว่าแน่ะ เมื่อวานเลยไม่มีคนคุมเซเว่นอีเลฟเวนจ๊ะ โทรศัพท์มันสั่นจนแบตเตอรี่หมดคาที่เลย..... โอ้แบตเตอรี่เสียชีวิตในหน้าที่ ฮะฮะ.

เรื่องสมองน่ะเหรอ ไม่รู้สิ พี่ว่าพี่คิดแบบนั้นนะครับ.

เมื่อคืนพอซ่อมไฟเสร็จก็ส่งโทรจิตไป แต่น้องสาวก็ไม่เปิดจิต วันนี้ตอนเช้าเจ็ดโมงน้องสาวก็ยังไม่เปิดจิตอีก.. แต่เอ๋ มาส่งข้อความนี้ตั้งแต่ยังไม่หกโมงนี่จ๊ะ อยู่ไหนเอ่ย. ?

ทริปอยุธยาคงสนุกนะจ๊ะ ตอนนั้นพี่ก็คิดถึงน้องสาวมากๆจ๊ะ.

ตอนนี้คิดถึงอีกล่ะ.

H.a.n.d.

 

เช้าวันจันทร์

ลืมนับ

พี่ชายจ๋า เราคุยกันมานานเท่าไหร่แล้วนี่
วันนี้ น้องสาวพี่ เจ็บคอ ไม่มีเสียง ไอค๊อกแค๊กๆ ตั้งแต่เมื่อคืน เพลียสุดๆ
หลับไป แบบ สลบ เกือยบับรถ กลับจากอยุธยาไม่ไหว มืดมากๆๆ
เกือบหลงทาง ....

มะวาน หนูคิดถึงพี่ ตอนอยู่ที่วัดไชยวัฒนาราม แมงปอบินเต็มฟ้า
ยามโพล้เพล้ เป็นเวลา sensitive ของพิม ฟ้าใกล้มืด แต่ก่อน
แม่บอกว่า ฟ้าแบบนี้ทำให้แม่คิดถึงบ้าน แม่ไปไหนๆ ก็อยากรีบ
กลับบ้าน Home's where the Heart is...บ้านอยู่ได้ทุกที่
พี่ชายว่าไหม...เมื่อวานอากาศ ร้อนมากๆ แค่ฝรั่งต่างวัยก็มีความสุข
Ed กับภรรยา อายุ 50up เป็น โปรเฟฟสเซอร์ ใจดี รักเมืองไทย
พอล มาจาก UH มาถ่ายรูป ...เจนนิเฟอร์สาวผมบรอนซ์ แล้วก็
น้องดาว สาวไทยปี 1 กับ น้องสาวพี่ ไกด์จำเป็น ...

เรากินอาหารในเรือ ค่ะ ....พระจันทร์สวยมากๆ เสี้ยวบางเล็กเรียว
ได้แต่คิดว่า พี่ชายจะได้เห็น พระจันทร์สวยๆ มั่งไหม

ขอให้ สดชื่นใจ ทั้งวันนะคะ

 

คุยมานานแค่ไหนเหรอครับ! พี่จำวันที่แน่นอนไม่ได้ รู้แต่ว่าความรู้สึกเหมือนคุยมานานแสนนาน ตั้งแต่ปางก่อน.

อย่าลืมพักผ่อนเยอะๆครับ น้องสาวลุยกับงานมาเยอะแล้ว ถึงเวลาพักสักนิดนึง พี่เป็นห่วง เห็นไอแบบนั้นก็ไม่สบายใจ.

ฮะฮะ เห็นมั๊ย ถ้าพี่ไปด้วย น้องพิมก็มีคน(พนักงาน)ขับรถแล้ว ไม่ต้องขับเอง.

ตอนนั้นเหรอ พี่ก็คิดถึงน้องพิมนะ ยังคิดเลยว่า ป่านนี้อยู่ไหนหนอ.

เมื่อวานพี่เห็นพระจันทร์เสี้ยวนั้นแล้ว หลังจากเลิกงานตอนทุ่มกว่าๆ สวยมากจ๊ะ ดูสิ วันอาทิตย์พี่ชายหนูยังต้องมาทำงานเลย ฮือฮือ น่าสงสาร เนอะๆ.

วันนี้เป็นวันที่ร้อนมากวันหนึ่ง ตกลงว่ามันคือหน้าฝนหรือเปล่าเนี่ยยยย พี่งงจ๊ะหนูจ๋า ที่เยอรมันช่วงนี้จะร้อนมาก อากาศก็แห้ง เจ็บคอไปหมด.

หลับพักผ่อนจนพอแล้วก็อย่าลืมทานยา ดื่มน้ำมากๆ ดื่มน้ำส้มเยอะนะครับ คิดถึงและเป็นห่วงจ๊ะ.

 

before sunset

เพิ่งรู้จริงๆ เลยว่า น้องสาวพี่ไมได้ถนอมตัวเองเท่าไหร่ เจ็บคอจัง
อย่าเพิ่งดุกัน นา พี่ชายจ๋า หนูกำลังกินยาขม สูตรโบราณ กินวิตตามินซี
กินาแก้ไอมะขามป้อม และยาอม แบบจีน ยาฝรังอย่างเดียวคือ mucosovan
เอา เสมหะเหนียวหนึบออกไปจากคอหนู จิบชาเขียวอุ่นๆ กับน้ำขิง ทั้งๆที่หนูอยากกิน ไอติมวนิลา จะแย่แล้ว

วันนี้ เป็นวันที่หนูรู้ตัวเลย ว่าหนูเพลียมากๆ ตาร้อนๆ อยากแต่จะหลับตาค่ะ
ลูกค้าโทรมากระหน่ำกวน แบบ ธุระของฉันด่วนมากๆ ทั้งๆ บางบ้านยังเพิ่ง
ส่งแบบไป ขออนุญาตอยู่เลย หนูก็ฝืนๆพูดไป แบบที่พี่ชายบอก ลูกค้าคือพระเจ้า ทั้งๆที่ ที่จริงไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแม้แต่น้อย หนู ไม่ตามใจลูกค้าค่ะ

อากาศที่เมืองไทยตอนนี้ มันร้อนแบบ เตรียมพร้อมที่ฝนจะตกค่ะ เป็นอากาศ
แบบที่หนูไม่ชอบที่สุด ชวนอึดอัดจะตายไป
อ๊ะๆ หนูไม่มีทางให้ ผู้ควบคุมระบบปฏิบัติการที่ยิ่งใหญ่ปานนั้นมาขับรถ
หรอกค่ะ มิบังอาจ นอกจาก พี่จะอยากไป explore เมืองไทยในส่วนที่หนูชอบ ด้วย แบบนั้นหนุถึงจะ ยอม ก็แหม งานพี่ท่านเยอะจะตายนี่คะ
อาทิตย์ นี้ ยุ่งเหยิง เสียแต่เริ่ม คิดถึงคนใจดีค่ะ

 

พี่จะไปดุน้องสาวที่รักลงคอได้ยังไงล่ะครับ แต่ห้ามกินไอติมนะ อันนี้คุณแม่ขอร้องๆๆๆๆๆ (ทำท่าให้เหมือนน้องทราย(ตลก)ด้วยนะจ๊ะ) และต่อไปต้องถนอมร่างกายให้มากๆเข้าไว้นะครับ ถึงน้องหนูไม่ห่วงตัวเอง แต่พี่ก็เป็นห่วงน้องนะจ๊ะ.

ตามใจหอน่ยเถอะ ลูกค้าคือคนที่เอาเงินมาให้เรานะครับ ปราศจากลูกค้า ปราศจากเงินจ๊ะ แต่ก็ขอให้มีจุดยืนของตัวเองไว้ ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้ แต่เท่ห์ อิอิอิ.

แหม เป็นพี่ก็ต้องเสียสละให้น้องสาวสิจ๊ะ ขับรถให้น้องสาวนั่ง เหนื่อยแทนน้องสาว เป็นธุระแทนน้องสาว ฯลฯ อุตส่าห์มีน้องสาวกับเขาทั้งที เห่อน้องสาว ฮะฮะ.

งานเยอะแค่ไหน พี่ก็มีเวลาให้กับน้องสาวได้ครับ.

คิดถึงจัง.

 

พี่จะไปดุน้องสาวที่รักลงคอได้ยังไงล่ะครับ แต่ห้ามกินไอติมนะ อันนี้คุณแม่ขอร้องๆๆๆๆๆ (ทำท่าให้เหมือนน้องทราย(ตลก)ด้วยนะจ๊ะ) และต่อไปต้องถนอมร่างกายให้มากๆเข้าไว้นะครับ ถึงน้องหนูไม่ห่วงตัวเอง แต่พี่ก็เป็นห่วงน้องนะจ๊ะ.

ตามใจหอน่ยเถอะ ลูกค้าคือคนที่เอาเงินมาให้เรานะครับ ปราศจากลูกค้า ปราศจากเงินจ๊ะ แต่ก็ขอให้มีจุดยืนของตัวเองไว้ ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้ แต่เท่ห์ อิอิอิ.

แหม เป็นพี่ก็ต้องเสียสละให้น้องสาวสิจ๊ะ ขับรถให้น้องสาวนั่ง เหนื่อยแทนน้องสาว เป็นธุระแทนน้องสาว ฯลฯ อุตส่าห์มีน้องสาวกับเขาทั้งที เห่อน้องสาว ฮะฮะ.

งานเยอะแค่ไหน พี่ก็มีเวลาให้กับน้องสาวได้ครับ.

คิดถึงจัง.
=========================
ตอบไปแล้ว แล้ว refresh ก็ยังไม่แสดงข้อความใหม่ที่เพิ่งตอบไป พี่งง

 

ฟ้ายังมืด ตึ๋ดตื๋อ

พี่ชายจ๋า

น้องสาวพี่รายงานหรือยังวันนี้ต้องไปส่ง เจนนิเฟอร์แต่เช้า แปดโมง
หนูเลยต้องตื่นพร้อมนก หลังจากตื่นสายมาหลายวัน อ้างว่าป่วย ต้องพักผ่อน
แต่แท้ที่จริง ก็ ชัก ชอบการไม่ต้องรีบตื่น นิดๆๆๆ ...แต่ถ้าหนู นอนหลับสนิท
เดี๋ยวหนูก็ ตื่นเอง แล้วสดชื่น ถึงจะงัวเงียนิดๆ ก็ตามที

พี่ชายจ๋า หนูไป อ่านเพลงที่พี่ว่า อีกตั้งนาน
พี่เป็นพวก ควบคุมแมชชีน พี่ รู้ได้ไง ว่า รู้จักใจตัวเองขนาดนั้น ในเวลาสั้นๆ
เดี่ยวหนู ค่ะ

 

One Fine Day.

น้องสาวครับ,

เพิ่งรู้นี่ล่ะจ๊ะว่าจะต้องไปส่งเจนนิเฟอร์วันนี้ ดีแล้วล่ะจ๊ะที่ตื่นแต่เช้าพร้อมนก จะใด้รู้สึกสดชื่น และที่สำคัญตื่นพร้อม(ความจริงตื่นก่อน)พี่ไงล่ะครับ.

ถึงพี่จะเป็นพวกควบคุมแมชชีนแต่พี่ก็เป็นฮิวแมน บีอิง นะครับ พี่ย่อมใร้ใจตัวเองดี ความรู้สึกเช่นนั้นมันเกิดต่อเนื่องมาจากความเข้าใจ เป็นห่วง เป็นใย... มันมักจะมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างที่ทำให้เรารู้ใจตัวในที่สุดนะครับ ส่วนใหญ่มักจะเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เราไม่ได้คุยกันหรือติดต่อกันเช่นปกติ เราจะรู้สึกทรมาณมากๆ นั่นล่ะ พี่ว่าพี่รู้ใจตัวเองนะครับ.

เช้านี้พี่ชายมาทำงานด้วยความสดชื่น หลังจากส่งโทรจิตไปหาน้องสาวแล้ว นับว่าเป็นวันที่รู้สึกสดชื่นที่สุดอีกวันหนึ่งหลังจากที่ได้มีน้องสาว.

 

พูดถึง One Fine Day แล้ว พี่เลยนึกถึงหนังเรื่องนี้ขึ้นมาทัน น้องสาวได้ดูมั๊ยจ๊ะ ? รู้สึกว่าจอร์จ คูนีย์แสดงคู่กับมิเชล ไฟเฟอร์ล่ะมั๊ง พี่ชอบหนังเรื่องนี้มาก ดูแล้วมันใสๆ สบายๆ ไม่เครียดดี.

บางทีคนเราก็ต้องหาอะไรสบายๆทำบ้างเนอะ หาความเครียดมาใส่ตัวทั้งวันแล้วนี่ เฮ้อ นี่ล่ะน้าที่เขาบอกว่าถ้าทำงานของตัวเองแล้ว ต้องทำงานวันอย่างต่ำวันละ 12 ชั่วโมง เฮ้อ.......ทุกขลาภแท้ๆ.

 

อ๋อ ยังบ่นไม่จบจ๊ะ ที่ทำงานพี่นะ เดี๋ยวนี้มีนกพิลาภ(เขียนมั๊ยเนี่ย)ชอบมา landing ตรง...เอ้อ เขาเรียกว่าอะไรหนอ .. ที่พักตรงหน้าต่างน่ะครับ (หน้าต่างของพี่มันจะไม่เสมอระดับเดียวกับผนังตึก แต่จะหดเข้ามาในห้อง) นั่นล่ะ แล้วมันไม่ landing เปล่าๆ แต่มันดันเอาอึมาลงด้วย หนอย เห็นที่พักหน้าต่างเราเป็นเทศบาลไปได้ พี่เลยคิดไว้ว่าจะทำเครื่องใล่นก จะหา sensor สักตัว พอนกลงมาปุ๊บ sensor ก็ไปสั่งงานให้ servo motor (แบบที่ใช้ในเครื่องบินเล็กน่ะจ๊ะ) ให้หมุนๆใล่ๆ.

ที่ยุโรปจะนิยมทำเป็นเหล็กแหลมๆ วางไว้ตรงบริเวณที่นกจะสามารถ landing ได้ นกมันก็จะไม่สามารถทำได้ ฮะฮะ ไอ้เดียนี้ดี แต่พี่กลัวว่า วันดีคืนดี จะเปิดหน้าต่างไปสูดอากาศบริสุทธิ์แล้วจะเผลอไปโดนเหล็ก... ไม่เอาดีกว่า.

 

อย่าทำๆๆๆๆ

นก พิราบ (สะกดแบบนี้ค่ะ )

น่าเอ็นดู จริงพี่ชายเรา หนูเคยเอาตะปู ตัดหัวออก ตอกเป็นแถวๆ ติดตามแนวสันหลังคา
บ้านลูกค้าตรงที่นก ชอบมาเกาะค่ะ work อยู่สักพัก แล้วมันก็มาใหม่ ....มันนำไวรัส
มาได้ค่ะ อย่าไปใกล้ มาก ..โอเค้?


" พี่ย่อมใร้ใจตัวเองดี "

อ้อ ตกลงพี่ชายหนู ไร้ใจ ใช่ไหมนี่ เผลอบอกออกมาแล้วนะเนี่ย
แสดงว่า mode human being พี่ ทำงานไม่ครบถ้วน ไม่สามารถ
แสดงผลได้นะค่ะ อิอิ แบบว่า ทำให้ หนูไม่รู้จะเชื่อได้ไงดี แฮ่ะๆ

 

โอ้ย หน้าแตก สะกดคำว่านกพิราบไม่ถูก แล้วยังงี้พี่ต้องคัดลายมือคำว่า "พิราบ" มาส่งคุณครูน้องพิมมั๊ยครับ. ?

พี่น่ะไม่ไปใกล้มันหรอกครับ ถึงพยายามจะใล่มันไปไกล นอกจากเอาเชื้อโรคมาให้แล้ว ยังเอาอึมาฝากอีกด้วย ฮึ่ม.

ว้ากกกกกกกกกก พี่พิมผิดๆๆๆๆๆๆ ที่ถูกต้องเป็น " พี่ย่อมรู้ใจตัวเองดี " เพราะคำว่า " พี่ย่อมใร้ใจตัวเองดี " เนี่ย มันไม่มีความหมายนะจ๊ะ ฮะฮะ.

เชื่อพี่เถอะ นะๆๆๆ.

วันนี้พี่คิดถึงน้องสาวแล้ว และน้องพี่ล่ะ. ?

H.a.n.d.

 

รุ่งเช้า

พี่ชายที่รัก

หลับสบายไหมคะ....
หนูหลับปุ๋ยเลย หลังจากเมื่อวานขับรถไป ห้าร้อยกว่ากิโล ไปกลับ
เกือบทะเลาะกับเด็กฝรั่งเสียแล้ว ...แต่ดีใจค่ะ ที่ไม่ได้ทำแบบนั้น
เพราะแล้วมันก็ผ่านไป เหตุการณ์ ขุ่นมัว แป๊บเดียวเอง ถ้าหนูเอะอะไป
มันก็เรียกคืนมาไม่ได้ เฟอร์ ก็ยังเด็ก (สิบเก้า เนี่ยนะ) หนูก็พยายาม
นึกถึง ความรู้สึก ตอนที่ ตัวเองอายุเท่านั้น ....นี่เป็น การออกนอกประเทศ
ไปผจญภัยเดี่ยวของเค้าด้วย

น้องดีใจนะคะ ที่ได้คุยกับพี่ชายเยอะแยะ แม้บางเรื่องจะยังหาคำตอบ
มาให้พี่ชายชื่นใจไม่ได้ แต่ รายละเอียดที่เราคุยกัน มันก็ ทำให้ หนูรู้สึกดี
มากๆ และ รู้สึกว่า ระบบปฏิบัติการ human being ของพี่ชายสมดุลย์มาก
พี่น่ารักมากค่ะ

คอ หายเจ็บไป มากขึ้น....ยังมีนิดๆ แต่เสียงหนูก็ไม่แหบแห้ง แบบวันแรก
หนูมีพลังมากขึ้นนะคะ ขอบคุณค่ะ ที่ พี่ชายส่งความห่วงใยมาให้ หนูใส่กระปุก
เก็บไว้แบบ กระปุกออมสินเลยด้วยนะ...ค่อยๆ เอาใช้ ทีละน้อย
ขอให้พี่ชาย สดชื่นแจ่มใสนะคะ ไม่ปวดหลังด้วยแหละ ....หนูฟังเพลง
เพิ่มพลังของพี่อยู่ กำลังคิดถึง ของเล่นขงตัวเองตอนเล็กๆ ส่วนมากเป็นของสมมุติ
หรือไม่ก็เป็นตุ๊กตากระดาษ ที่หนูวาด ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงขายาวตัวโต ที่แม่เย็บให้เอง
หนูชอบเล่นเป็นคุณครู เล่นขายของ เด็กผู้ชายแบบพี่ชายเล่นอะไรกันนะ

อย่าเป็นแบบพี่ชาย หนูแล้วกัน เธอเล่นขายหอมแก้มที่โรงเรียนอนุบาลค่ะ ขายได้ด้วยนะ
หนูหละ งงจริงๆ

 

ส่งความคิดถึงไปให้น้องสาวที่รัก.

หลับสบายครับ แต่ตื่นมาตอนตีสี่ครึ่ง เหมือนมีคนมาเรียก เหมือนมีคนคิดถึงอยู่ เลยตื่นมาเข้าห้องน้ำและก็ไปหลับต่อ วันนี้ตื่นเกือบเจ็ดโมงแน่ะ.

ดีแล้วล่ะจ๊ะที่น้องพิมไม่ได้ไปทะเลาะกับเด็กอายุสิบเก้า(ความจริงก็ไม่เด็กนะเนี่ย ฮะฮะ) ทะเลาะไปน้องพิมมีแต่จะเสีย.

รายละเอียดที่เราคุยกัน น้องพิมเป็นคนแรกที่พี่กล้าพูดแบบนั้น ไม่รู้สินะมัน feel free มากๆเวลาคุยกับน้องสาว.

ขอบคุณจ้าที่ชมว่าพี่น่ารัก.

วันนี้ก็ส่งความห่วงใยไปให้อีกแล้วนะจ๊ะ ไม่รู้ได้รับมั๊ย ส่งไปให้เยอะมากๆ อย่าลืมนะจ๊ะว่าถ้ามีปัญหาอะไร พี่ยังอยู่ตรงนี้คอยช่วยเหลือน้องพิมตลอด เป็น Seven-eleven ถึงแม้บางที Seven-eleven สาขานี้จะต้องไปทำงานอย่างอื่น แต่หน้าที่หลักคือคอยช่วยเหลือน้องพิมจ๊ะ... อย่าหัวเราะนะ อันนี้พูดจริงๆ.

ตอนเด็กๆ พี่จะเล่นอะไรแบบเด็กผู้ชาย พวกโลดโผนน่ะครับ จำชื่อการละเล่นพวกนั้นไม่ได้แล้ว เด็กสมัยนี้คงไม่รู้จักแล้ว และถ้าเป็นเครื่องเล่น พวกพี่ก็ทำกันเอง ไม่ว่าจะเป็น ว่าว, เครื่องยิงกระดาษ(ที่ทำจากบ้องไม่ไผ่ และเอากระดาษชุบน้ำเป็นกระสุนน่ะครับ), หนังสติ๊ก ฯลฯ (เกือบหาไปยาลใหญ่ไม่เจอแน่ะ) โตขึ้นมาหน่อยก็ซิ่งจักรยาน BMX จั๊มบนเนิน ตัดเอาพลาสติกมาติดที่ล้อทำให้เกิดเสียงคล้ายๆมอเตอร์ไซต์ ฮะฮะ ทำตัวเป็นพวกเด็กกวนเมือง.

คิดถึงนะ.

หนูจ๋า Case closed จ๊ะ.