ขอนแก่น มีวัดป่าที่เตรียมงานเกี่ยวกับภัยพิบัติไหมครับ

ขอนแก่น มีวัดป่าที่เตรียมงานเกี่ยวกับภัยพิบัติไหมครับ
ท่านใดรู้ช่วยแนะนำด้วยครับ
ขอบคุณครับ

 

ขอถามด้วยคนนะ มีวัดไหนบ้างใครพอทราบไหม ที่ จังหวัดชัยภูมิ,นครราชสีมา,ปราจีนบุรี,จังหวัดฉะเชิงเทรา มีวัดไหนบ้างที่พระไม่รับเงินและทองตลอดจนไม่กราบไหว้พระพุุทธรูปแต่เคราพในคำสอนของสมเด็จพระสัมสัมพุทธเจ้าจริงเอามาปฏิบัติ ไม่เอารูปปั้มใดๆใครมากราบไว้เคราพบูชาแทนได้(หรือสรุปสั้นว่าปฏิบัติถูกต้องตามหลักธรรมะวินัยพระไตรปิดก วัดนี้จะปลอดภัยจากภัยพิบัติใครไปอาศัยก็จะพึ่งได้จริง)ใครรู้ใครทราบว่าวัดไหนบอกด้วยนะ จะรักคนนั้นมากเลยครับ ช่วยไปเขียนที่หน้าบ้านด้วยรัก30 ก็ได้ครับจะขอบคุณมากๆเลยเผื่อเราจะได้พบกัน

 

ขอตอบตามประสบการณ์ตัวเองละกัน ไม่ใช่เฉพาะขอนแก่นนะ
1. พระป่าเค้าไม่มานั่งโหมกระแสภัยพิบัติหรอก(ก็สอนเรื่องมรณานุสติทั่วไป ต่อให้ไม่มีภัยธรรมชาติก็ตายด้วยเหตุอื่นอยู่ดี) แต่ก็มีญาติโยมที่พากันมาทำบุญให้รอดพ้นภัยพิบัติ ตอนปีใหม่ที่ปลาบู่ดังๆก็มีสวดมนต์ข้ามปี(ไม่แน่ใจว่าวัดมีกิจกรรมแบบนั้นประจำทุกปีอยู่แล้วหรือไม่ แต่คนอาจตื่นตัวจากข่าวเลยมามากขึ้นรึเปล่าไม่รู้)
2. พระป่า(จริงๆเรียกธรรมยุติจะเหมาะสมกว่า เพราะธรรมยุติในเมืองก็มี)เค้าไม่จับเงินทอง(ไม่เอาเงินใส่ย่ามหรือบาตรด้วย) แต่รับใบปวารณาแทนเวลาคนมาทำบุญ แล้วให้ไวยาวัจกร/คนดูแลวัด/โยมอุปฎฐากเป็นผู้ถือเงิน
3. ในพระวินัยไม่ได้ห้ามกราบพระพุทธรูปนะครับ หลวงตาบัว/หลวงปู่มั่นท่านก็กราบพระพุทธรูปหรือกราบรูปปั้นครูบาอาจารย์ (เคยมีกระทู้ที่คุยเรื่องนี้ไปแล้ว เป็นการอ่านแล้วตีความผิดว่าพระพุทธเจ้าไม่ให้กราบพระพุทธรูป)
4. จริงๆภัยพิบัติยุคกึ่งพุทธกาลแล้วจะมีพระศรีอาริย์ลงมาเกิดอะไรนี่ ครูบาอาจารย์ไม่ได้พูดถึงเรื่องเหล่านี้ พระท่านหนึ่งบอกว่า เรื่องกึ่งพุทธกาลไม่รู้หรอกว่าเมื่อไหร่ ศาสนาพุทธก็ไม่ได้อยู่แค่ 5 พันปี พุทธพจน์บอกไว้แล้วว่า ตราบใดที่ยังมีผู้ศึกษาและปฏิบัติตามคำสอนของ พระพุทธองค์อยู่ ตราบนั้นโลกก็จะไม่ว่างเว้นพระอรหันต์ ดังนั้นอาจจะเกิน 5 พันปีก็ได้ (พุทธพจน์บอกไว้แค่นี้ ส่วนเรื่อง 5 พันปีนั่นเป็นส่วนอรรถกถาที่มีผู้มาพูดภายหลัง) ผมถามท่านเรื่องพระศรีอาริย์ท่านก็ไม่กล่าวถึง บอกให้ผมอยู่กับปัจจุบัน ผมก็ไม่ได้เซ้าซี้แม้จะอยากรู้ก็ตาม คิดไปคิดมาเราเองก็เกิดมาในยุคที่มีพระพุทธศาสนา คำสอนของพระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ก็ไม่ได้ต่างกัน แล้วจะไปแสวงหาพระพุทธเจ้าองค์อื่นทำไม ต่อให้ไปตามกราบพวกปรารถนาพุทธภูมิที่มาเกิดในยุคนี้ให้หมดก็ไม่บรรลุซะหน่อยถ้าไม่ทำตามคำสอน

(นอกเรื่องต่อ)
- ยกตัวอย่างเรื่องภัยพิบัติที่ญี่ปุ่น ไกด์ตอนไปทัวร์บอกว่าประเทศญี่ปุ่นมีพายุ 30 ลูกต่อปี แผ่นดินไหว 1500 ครั้งต่อปี
สิ่งที่คนญี่ปุ่นทำคืออะไร เค้าปรับตัวอย่างไร แล้วลองกลับมามองในเวบของเราตอนนี้ว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ มันจะแก้ไขปัญหาอะไรได้หากเกิดเหตุภัยธรรมชาติขึ้นมาจริงๆ

เท่าที่เห็นส่วนใหญ่กำลังทำเหมือนคนที่ไม่อ่านหนังสือ พอถึงวันสอบก็เที่ยวบนบาน ทำบุญตักบาตร(ทั้งที่ปกติไม่ทำ) แล้วก็หวังว่าจะสอบผ่านหรือสอบให้ได้คะแนนดีๆ ยังไงยังงั้น

 

ที่อำเภออื่นผมไม่ทราบแต่แถว อ.พล จ.ขอนแก่น เห็นมีตำหนักๆที่อ้างชื่อหลวงปู่สักองค์ ซึ่งผมดูแล้วสภาพจะเป็นลักษระพุทธพาณิชย์ซะมากกว่า .. สำหรับผมเน้นความสัมพันธ์ในชุมชนเป็นเกราะป้องกันมากกว่า เลยไปทำบ้านสวนพื้นที่ประมาณสี่ไร่ ฝากให้ญาติๆ ดูแล เลย อ.พลไปประมาณห้ากิโล ทางทิศตะวันออก เป็นหมู่บ้านใหญ่ ที่ชุมชนมีพระประธานองค์สีขาวองค์ใหญ่ ประดิษฐานอยู่ใจกลางหมู่บ้าน สร้างเสร็จเมื่อปีที่แล้วได้ฉลองใช้งานเลยครับ พาครอบครัวหนีภัยน้ำท่วมเล็กๆ ใน กทม. ไปอยู่ซะ 2 เดือน ถือเป็นการซ้อมย่อยคุ้มค่ากับการลงทุน ถ้าภัยใหญ่กว่านั้นจะมีจริง ไม่ห่วงครับสภาพชุมชนปกป้องตนเองได้.. แต่ที่ห่วงคือจาก กทม จะพาครอบครัวไปถึงที่นั้นอย่างรวดเร็วและปลอดภัยอย่างไร..ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับการวางแผนและเตรียมการล่วงหน้าของเรา น่ะครับ

 

ที่ทราบมาไม่ค่อยมีท่านใดเตรียมการเรื่องภัยพิบัตินะครับ ท่านเน้นให้ปฏิบัติไปเรื่อยๆมากกว่าอยู่ขอนแก่นเหมือนกันครับ

 

ต้องเข้าใจว่าคนเราภูมิรู้และบารมีด้านปัญญาสร้างมาไม่เท่ากันต้องพัฒนากันไป

ความคิดคมมากขอเลือกชมว่าถูกใจนะแล้วขึ้นไปตอบด้วยหนังสือสีน้ำเงิน

 

พระสุปฏิปันโน ที่เป็นมหานิกาย ก็มีนะ
ท่านจับเงิน แต่ไม่ได้ยึดถือ ไม่ได้เอาเข้าพกเข้าห่อขององค์ท่านเองเลย เข้าบัญชีไปจ่ายสร้่างศาสนสถานหลายแห่งจนเงินแทบไม่เหลือ แต่คนก็ถวายมาเรื่องๆ เพราะศรัทธา แล้วยามชาวบ้านราคาผลิตผลตกต่ำ ท่านก็ไปช่วยซื้อ

หาพระภิกษุที่ไม่กราบไหว้พระพุทธรูปคงไม่มีหรอกครับ เวลาเรากราบพระ ใจเราก็ไม่ได้นึกกราบโลหะ หรือหิน ปูน หรือวัสดุ เรานึกถึงพระคุณของท่าน

เท่าที่ได้ยินได้อ่านมา พระศรีอาริยเมตไตรท่านจุติมาเป็น หลวงปู่ทวด และต่อมาก็เป็น หลวงปู่ดู่ และมรณภาพไปแล้ว แต่ไม่ทราบว่าท่านจะลงมาอีกหรือเปล่าในยุคพุทธศาสนาของพระโคดมนี้

ไม่ต้องพูดถึงพระศรีอารย์ท่านก็ได้ พระสุปฏิปันโนในเมืองไทยจำนวนมาก ทั้งที่มรณภาพไปแล้ว ก็แยะ ท่านก็เป็นอดีตพระโพธิสัตว์ที่ลาพุทธภูมิ

 

เรื่องมหานิกายหรือธรรมยุติก็พระเหมือนกันหลวงปู่ชา ก็เป็นพระอริยะแต่ก็เป็นมหานิกาย อาจารย์ใหญ่หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ก็เคยกล่าวว่า พระไม่มีนิกายมีแต่พระที่ปฎิบัติตามพระพุทธองค์เหมือนกัน. พระสายปฎิบัติท่านไม่สนใจเรื่องหลบภัยวันก่อนไปสทนากับหลวงพ่อสายปฎิบัติองค์หนึ่งท่านอยู่องค์เดียวบนเขาเลยถามท่านเล่นๆเรื่องวิบัติภัย ท่านตอบว่าถ้าเชื่อว่าจะเกิดก็ต้องรีบปฎิบัติในปัจจุบันให้หลุดพ้นอย่าสนใจในเรื่องอนาคตให้พิจจารณาเรื่องปัจจุบันให้ถ่องแท้จึงเป็นหน้าที่ของพระ. ง่าหน้าแตกเลย

 

2. พระป่า(จริงๆเรียกธรรมยุติจะเหมาะสมกว่า เพราะธรรมยุติในเมืองก็มี)เค้าไม่จับเงินทอง(ไม่เอาเงินใส่ย่ามหรือบาตรด้วย) แต่รับใบปวารณาแทนเวลาคนมาทำบุญ แล้วให้ไวยาวัจกร/คนดูแลวัด/โยมอุปฎฐากเป็นผู้ถือเงิน

ขอเสริมนะค่ะ

ไม่ควรยึดเรื่องนิกาย แบ่งนิกาย เพราะเป็นลูกพระพุทธเจ้าหมด ค่ะ

เรื่องการจับเงิน...เท่าที่พอรู้ เห็นไวยาฯ...โยมอุปฯ หลายๆคน ตายแล้วไปสู่ทุกข์คติ..มากแล้ว เพราะไวยาฯ...โยมฯ เขาเป็นคนยังมีกิเลส ก็เอาเงินสงฆ์ไปใช้ พอตาย....ก็ได้รับผล....

ไม่พูดมาก เดี๋ยวคิดมาก ควรพิจารณาเป็นกรณีๆ ดีกว่า

 

- ก่อนอื่นก็เห็นด้วยว่าไม่อยากให้แยกนิกาย อยากเห็นศาสนาพุทธเป็นปึกแผ่นเดียวกัน
แต่ก็คงต้องยอมรับความเป็นจริงว่าปัจจุบันมีนิกายต่างๆมากมาย อย่างพระสายธรรมยุติกับมหานิกายเวลาไปงานเดียวกันก็ต้องนั่งแยกกัน ไม่ได้ทำสังฆกรรมร่วมกัน (ไม่ใช่เพราะรังเกียจกันแต่พระวินัยบัญญัติไว้)

- ผมไม่เปรียบเทียบหรอกนะว่านิกายไหนดีกว่า แต่ละนิกายก็มีพระที่ดีและพระที่ไม่ดี
(พระที่ดีคือปฏิบัติตามพระวินัย ทำในสิ่งที่พระพุทธเจ้าให้ทำ ไม่ทำในสิ่งที่พระพุทธเจ้าห้าม) ในชีวิตจริงก็อาจจะมีบ้างที่พระทำผิดศีล เพราะยังไม่บรรลุโดยเฉพาะพระใหม่ แต่เมื่อทำผิดแล้วก็จะต้องรู้ว่าผิด สำนึกผิด และต้องรู้ว่าสิ่งที่ถูกต้องคืออะไร ดังนั้นเมื่อพระพุทธเจ้าห้ามถือเงินก็ปฏิบัติตาม ไม่ใช่ถือได้แต่เอาไปช่วยคน แม้เจตนาดีแต่ก็ถือว่าผิดพระวินัย

- เรื่องกิเลสมีทั้งแบบหยาบกับแบบละเอียด บางครั้งเราอาจรู้ไม่เท่าทัน (เหมือนทฤษฎีทางจิตยังแบ่งการรับรู้ไว้ 3 ระดับ conscious, semiconscious, unconscious บางอย่างที่เรารับรู้ว่าถูกต้องแต่จิตใต้สำนึกอาจคิดไปอีกแบบ) สิ่งที่พระพุทธเจ้าห้ามบางอย่างเป็นเรื่องละเอียดที่ป้องกันพระไม่ให้หลงไปกับกิเลสทั้งโดยรู้ตัวและไม่รู้ตัว ถ้าปฏิบัติได้ดังที่พระองค์สอนก็จะทำให้การภาวนาเป็นไปได้ง่าย (เพราะศีลเป็นเครื่องกรองกิเลส ถ้ากรองได้มากจิตใจก็สงบได้ง่าย)

ลองไปอ่านพระวินัยดูก็ได้ บางอย่างเราคิดว่าไม่สำคัญ คิดว่าคงเป็นแค่มารยาท แต่จริงๆไม่ใช่ ทุกอย่างเป็นไปเพื่อการเจริญสติ เป็นการภาวนาอยู่ตลอด ลด ละ เลิก อยู่เสมอ

- ส่วนเรื่องคนถือเงินแทนพระแล้วจะเอาไปใช้ในทางไม่เหมาะสม นั่นก็เป็นบาปของเขา ถ้าพระท่านรู้ท่านก็เปลี่ยนคนถือ แต่ไม่ใช่ไม่ไว้ใจเลยถือเองแบบนั้นก็เป็นการไม่เคารพพระวินัย แล้วใจก็จะไปติดอยู่กับเรื่องเงินทอง อยากซื้ออะไรก็ซื้อได้ง่ายถ้าถือไว้เอง เป็นต้น

ชาวพุทธเราก็ควรศึกษาพระวินัยไว้บ้างจะได้ช่วยพระให้ถือศีลได้ดียิ่งขึ้น อย่างผู้หญิงถ้ารู้ว่าพระแตะต้องไม่ได้ก็ย่อมเดินเลี่ยงให้ เป็นต้น ส่วนพระก็มีโอกาสได้ศึกษาพระวินัยมากกว่าย่อมมีความเข้าใจที่ถูกต้องก็ควรปฏิบัติเป็นตัวอย่าง ไม่เช่นนั้นจะเอาแต่มักง่าย หรือไม่สำนึกผิดแล้วยึดแบบผิดๆตามๆกันไปสุดท้ายพระวินัยก็จะผิดเพี้ยนย่อหย่อนแบบพระบางรูปฉันมื้อเย็น หรือบางประเทศมีภรรยาได้ก็มี

 

มือจับเงิน แต่จิตไม่จับ

 

- อย่างที่บอกว่าจิตใจคนเรามีทั้งจิตสำนึกและจิตใต้สำนึก บางคนอาจทำสิ่งที่ผิดแต่หาเหตุผลดีๆนานัปการมาอ้างให้ความผิดนั้นดูเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือไม่ผิดได้ เป็นกลไกทางจิตที่ใช้ป้องกันตนเอง ลองไปศึกษาดูละกันเรื่อง defence mechanism (ยังไม่ขอลงรายละเอียด จะเป็นการนอกกระทู้ ไว้สนใจจะคุยเพิ่มเติมภายหลังก็ได้)

- ถ้าถามว่า มีหรือไม่ที่มือจับเงินแต่จิตไม่จับเงิน ในความเห็นผมก็คิดว่าน่าจะมี แต่เท่าที่เห็นพระอรหันต์ท่านก็ปฏิบัติตามพระวินัยอย่างเคร่งครัดนะ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะต้องการเป็นแบบอย่างให้แก่ลูกศิษย์ หรือเพราะท่านระมัดระวังให้ห่างไกลจากกิเลสก็ไม่ทราบ อย่างพระอรหันต์ที่เห็นก็ไม่จับเงิน ไม่แตะต้องตัวผู้หญิง เวลาผู้หญิงประเคนก็ยังใช้ผ้ารับ ทั้งที่เราก็รู้ว่าท่านเอาชนะกิเลสได้อยู่แล้ว เคยได้ยินว่าพระอริยะท่านจะรักษาศีลยิ่งกว่าชีวิตตัวเอง ยิ่งเป็นพระอริยะขั้นสูงก็จะยิ่งระมัดระวังอย่างมาก ลองอ่านเรื่องพระจักขุบาลเป็นตัวอย่างก็ได้
อย่างถ้ามีคนเอาปืนมาจ่อหัวเราบอกว่าให้ฆ่าสุนัขตัวนี้ ปุถุชนทั่วไปก็คงรักษาชีวิตตนเองแล้วฆ่าสุนัขนั้น แต่หากเป็นพระอริยะบุคคลแล้วจะยอมถูกยิงมากกว่าจะไปฆ่าสุนัขตัวนั้นเพราะเห็นโทษของการทำผิดศีล เข้าใจผลของกรรมชัดเจน และไม่ได้กลัวความตาย เป็นต้น

ดังนั้น พระอรหันต์ท่านไม่ทำผิดศีล แต่พระที่ผิดศีลแล้วบอกว่าไม่เป็นไรน่ะมักไม่ใช่อรหันต์

 

คำว่าพระจับเงินตามความคิดของผมนะครับ

ผมเข้าใจว่าพระที่ทำเพื่อลาภสักการะ
หวังได้เงิน ทอง หรือสิ่งอื่น มาเพื่ออำนวยความสะดวก
มาสนองความต้องการของตนเอง
นี่ก็คือพระจับเงินประเภทหนึ่ง

แต่พระที่สร้างบุญบารมี
สร้างพระพุทธรูป โบสถ์ วิหาร
เพื่อสืบสานพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรือง
ก็ไม่เห็นไปไรเลย

ทุกวันนี้ โยมหากินกับวัดมีเยอะครับ
มีงานบุญต่าง ๆ วัดครึ่งกรรมการครึ่ง
เงินกฐิน ผ้าป่าห้าแสน เหลือเข้าวัดแสนห้า
มันก็ไม่ไหวเหมือนกันนะครับ
เมื่อไม่มีกรรมการวัดที่ไว้ใจได้
บางครั้งพระต้องถือเงินเอง
ขอเพียงแต่ท่านไม่เอาเงินของวัด
เงินที่ญาติโยมมาบริจาค ทำบุญ กับวัด
ไปใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัว และกลุ่มผู้ใกล้ชิด
ก็ไม่น่าจะเป็นไร
หากแต่ถือเงินเพื่อการพัฒนาวัด
ผมว่าน่าจะเป็นไร .. ในยุคนี้

 

ก็พิจารณากันเองละกัน แต่พระวินัยบัญญัติไว้ไม่ให้ถือเงิน ซึ่งผมก็เชื่อว่าพระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว ครูบาอาจารย์ท่านก็แสดงให้ดูเป็นตัวอย่างแล้วและท่านก็ทำได้จริง หลวงตาบัวมีคนมาถวายทองท่านตั้งมากมายแต่ท่านก็ไม่จับเงินทองเหล่านั้น ซึ่งพระที่รักษาวินัยที่เคร่งครัดกลับยิ่งมีปัจจัย 4 เข้ามามากมาย แต่พระที่คอยหวงคอยห่วงสมบัติ สะสมสิ่งของ กลัวข้าวของเงินทองสูญหายกลับยิ่งจะมีคนมาทำบุญน้อยลงไปเรื่อยๆ นั่นก็เพราะผลจากการเคารพศีลนั่นเอง

พระที่จับเงินแม้ไม่หวังลาภยศแต่ก็เพราะกลัวอดตาย กลัวลำบาก แล้วจะละกิเลสไปนิพพานได้เหรอ เคยอ่านประวัติครูบาอาจารย์เวลาท่านไปธุดงค์ก็ไม่ได้เอาเงินติดตัวไปเลย อาศัยบิณฑบาตเลี้ยงชีพ บางทีไปอยู่ป่าลึกๆ ชาวบ้านแถวนั้นก็ยากจน แต่ก็ไม่เห็นมากังวลว่าจะมีใครมาใส่บาตรมั้ย มีเท่าไหร่ก็ฉันเท่านั้น เรียกว่ามักน้อยสันโดษ

บางคนอยู่ในเมือง เจอพระที่มีวินัยย่อหย่อนถึงกับหมดศรัทธาพระพุทธศาสนาไปเลยก็มี
ยังไงก็ลองหาเวลาไปเจอพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบบ้างนะครับ โดยเฉพาะพระอรหันต์ซึ่งจะเห็นปฏิปทาและวัตรปฏิบัติที่น่าเคารพศรัทธา จะได้เห็นว่าพระที่ดีเป็นอย่างไร และพระที่ดีก็ยังมีอยู่ในประเทศไทยให้ได้กราบไหว้อยู่

ปล. อยากให้ไปอ่านหนังสือพระวินัยของหลวงปู่จันทาดู(ตอนนี้ไม่มีหนังสือ แต่เคยอ่านแล้วก็ได้แนวคิดอะไรหลายอย่าง) หรืออ่านประวัติครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่นดูก็ได้ครับ

 

ตอบไม่ได้ค่ะ เพราะไม่ทราบจริงๆ

 

ไป search เจอมา
ธรรมะจากพระโอษฐ์....ภิกษุรับเงิน ทอง ผิดพระวินัยหรือไม่...

เวลาใส่บาตรจะได้ไม่ใส่เงินลงไป บางคนเอาแต่สะดวก กะว่าพระมาถึงที่ก็ทำบุญไปซะเลยไม่ต้องเสียเวลาไปทำที่วัด - -" แล้วก็จะได้ไม่ต้องเห็นภาพพระไปเดินช้อปปิ้งซื้อข้าวของเองด้วย

ส่วนไวยาวัจกรจะโกงเงินพระนั่นก็เป็นกรรมของเขา แต่ไม่ใช่กลัวคนอื่นทำผิดเลยทำผิดเสียเองก็ไม่ถูกเช่นกัน

 

เห็นมีแต่หลวงพ่อเกษมที่ไม่เคารพพระพุทธรูปคงเพราะตีความพระไตรปิฎกผิดไป แถมให้ทำลายอีกต่างหาก สุดท้ายจุดจบเป็นเช่นไรก็คงทราบกันแล้ว
ผมจึงไม่แนะนำไปหาพระเหล่านั้น (แต่ถ้ายังอยากไปหาก็เชิญนะครับ)

สิ่งใดก็ตามที่ถือเป็นตัวแทนพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ต้องให้ความเคารพ จะหนังสือธรรมะหรืออะไรก็ตาม ผมไม่ได้คิดเพียงว่าเป็นแค่กระดาษธรรมดาหรอก

สรุป - พระที่ไม่จับเงินทอง มีครับ แต่พระที่ไม่เคารพพระพุทธรูปนี่หายาก(ไม่น่าจะเรียกว่าพระหรอก)

 

น้องพี่คนนี้ฟังและศึกษาฟังธรรมะมาน้อยอยู่นะ ต้องศึกษาและฟังจากพระไตรปิฏกให้มากอีกพบชาติจะได้สั้นลง พระก็บอกแล้วพระธรรมและวินัยเป็นตัวแทนพระ(เราไม่เถียงใคร เพียงแค่เพื่อหาเนื้อนาบุญเพื่อแค่เป็นสะเบียงเท่านั้น พอพระสงฆ์ทำผิดศีลแล้วเราไปทำบุญๆคงเกิดยาก พระสงฆ์นั้นโอกาสสำเร็จพ้นทุกข์ก็ไม่มี)


จะสรุปเล็กไว้นะ บางที่บางคนเจอของจริงแล้วแต่ไม่รู้ว่าเป็นของจริงเพราะเราเห็นและฟังและทำสืบกันมามันกลบไว้หมดแล้ว นอกจากผู้ปัญญาและผู้มีบุญบารมีมาเปิดให้ฟัง ขออย่าได้ดื้อตั้งศึกษาใช้ปัญญาพิจารณาด้วยเหตุและผลมากๆก็อาจเห็นแจ้งความจริงก็ได้(น่าเสียดายหลวงพ่อใหญ่(จุฬ)และหลวงพ่อฤษีลิงดำไม่อยู่ จะไปถามท่านเพราะสองท่านที่กล่าวมานี้ปัญญามากมายท่านรับฟังเหตุและผลด้วย)

 

ผมไม่รู้นะครับ แต่ผมอยู่วัดร่มโพธิธรรม !! ไม่มีกล่องรับเงิน ตู้รับบริจาคต่าง ๆ แต่ยังเคารพกราบไหว้พระพุทธรูปเพราะเป็นตัวแทนองค์พุทธะที่ท่านทรงโปรดสัตว์ ไม่มีเครื่องราง ใด ๆ ถ้าท่านเข้าถึง ก็จะได้เข้าใจครับ

 

อ่านแล้วงง ผมเดาว่าน่าจะหมายถึง
1.ให้ศึกษาธรรมมะเองให้มากๆ เช่น อ่านพระไตรปิฎก เพราะถ้ามัวไปทำบุญกับพระที่ผิดศีลอาจไม่ได้บุญหรือได้น้อยมาก
- ตรงนี้ผมเห็นด้วยในส่วนที่เป็นชาวพุทธต้องศึกษาหลักธรรม แต่ใช่ว่าอ่านแล้วจะรู้จะเข้าใจ ยังต้องอาศัยครูบาอาจารย์ที่ท่านปฏิบัติมาแล้วจนเข้าใจถ่องแท้ร่วมด้วย เหมือนที่คุณเองก็อยากปรึกษาปัญหากับหลวงพ่อฤาษีลิงดำนั่นแหละ เพราะการศึกษาทางธรรมไม่ได้อาศัยเพียงแค่การอ่านแล้วท่องจำได้ บางเรื่องต้องมีการปฏิบัติภาวนาร่วมด้วย เปรียบเหมือนอยากรู้ว่ารสเค็มเป็นอย่างไรก็ต้องไปกินเกลือดู จะมาอธิบายให้คนไม่เคยกินรสเค็มเข้าใจว่าเป็นอย่างไรก็คงทำได้ยาก พระท่านก็ชี้แนะได้ว่าเกลือนั้นจะหาได้จากที่ใด หรือสิ่งที่เราเคยกินนั้นเป็นรสเค็มจริงหรือไม่ หรือคิดไปเองว่าเป็นรสเค็ม
- การทำบุญกับพระที่อาจมีผิดศีลบางข้อก็ยังได้บุญมากกว่าคนรักษาศีล 5 (ยกเว้นพระบางรูปที่ศีล 5 ยังไม่ครบนะ) คนทำบุญยังไงก็ได้บุญ ต่อให้เป็นพระปลอมก็ยังได้(ส่วนพระปลอมนั้นก็จะได้ผลกรรมเอง) แต่แน่นอน ยิ่งถ้าพระมีศีลบริสุทธิ์ก็ยิ่งได้อานิสงส์มากขึ้น
อ่านเพิ่มเติมตามลิงค์นี้ วิธีสร้างบุญบารมี - ธรรมบรรยายของ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

2.น่าจะยังคิดว่าพระไตรปิฎกไม่ให้กราบพระพุทธรูป
- แล้วหลวงพ่อฤาษีลิงดำที่ท่านนับถือไม่กราบพระพุทธรูปเหรอครับ วัดท่านไม่มีพระพุทธรูปเหรอ
- เคยมีการคุยเรื่องนี้ไปแล้ว http://palungjit.org/threads/รูปหล่อรูปปั้นไม่ใช่พระพุทธรูป.326681/