หลวงพ่อเล่าเรื่อง.......วิสาขาคนสวยและอนิสงส์การบูรณะพระพุทธรูป

วิสาขาคนสวยและอนิสงส์การบูรณะพระพุทธรูป<O</O​

<O​

ท่านสาธุชนทั้งหลายวันนี้ ขอพบบรรดาท่านพุทธบริษัท ในด้านของอานิสงค์แห่งพุทธบูชา คำว่า พุทธบูชา มหาเตชวัณโต แปลเป็น ใจความว่า การบูชาพระพุทธพุทธเจ้า ย่อมมีเดชมีอำนาจมาก คำว่า เดชอำนาจในที่นี้ไม่ได้หมายความว่า คนที่บูชาพระพุทธเจ้าแล้ว จะต้องเป็นนักเลงโต ไม่ใช่อย่างนั้น คำว่า เดชอำนาจ ในพุทธศาสนา หมายถึง ความดี<O</O
ฉะนั้น การที่บูชาพระพุทธเจ้า โดยรับนับถือความดีของที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอน โดยการ ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา และสามัคคีซึ่งกันและกัน ช่วยสร้างสรรค์ความดีให้เกิดขึ้น ไม่ใช่ช่วยกันสร้างสรรค์ความเดือดร้อน ทำลายชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และปวงชนชาวไทย และชาวโลกทั้งหลาย ให้มีความเดือดร้อน การมีเดชมีอำนาจในด้านของความดีโดยเฉพาะ เป็นทางนำมาซึ่งสันติสุข<O</O
ตอนนี้จะขอนำบุคคลท่านบูชาพระพุทธเจ้า ที่กล่าวว่า พุทธบูชามหาเตชวัณโต ที่กล่าวว่า พุทธบูชามหาเตชวัณโต มาเล่าให้บรรดาท่านพุทธบริษัทฟังว่า ที่กล่าวว่า ท่านบูชาแล้วท่านมีอานิสงส์เป็นประการใดบ้าง ท่านผู้นี้ก็คือ นางวิสาขามหาอุบาสิกา ที่มีความเคารพในองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นเหตุ การที่นางบูชาองค์สมเด็จพระบรมโลกเชษฐ์ มีผลหลายประการเป็นตัวอย่างจะนำมาคุยกับบรรดาท่านพุทธบริษัทเป็นตอนๆ ไป สำหรับตอนนี้ จะนำเอา ความรูปสวยของนางวิสาขา มาคุยกับบรรดาท่านพุทธบริษัท<O</O
สำหรับนางวิสาขา เคยแปลใน พระธรรมบท ปรากฏว่า เธอมีความงามเป็นพิเศษ ตอนนี้จะขอพูดเรื่อง พุทธบูชา ได้ความงามเป็นพิเศษ เพราะบรรดาท่านบุรุษก็ดีท่านสุภาพสตรีก็ดี ต้องการความสดงดงามด้วยกันทุกคน ที่กล่าวว่า ทุกคน ก็ถือว่า เป็นคนส่วนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนที่มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ ต้องการความสวยต้องการความเรียบร้อยของร่างกาย บุคลิกลักษณะของร่างกาย ต้องการให้เป็นที่ถูกตาถูกใจ ของบุคคลผู้ทัศนา หรือว่าได้เห็น (คำว่า แปลว่า ดู ) <O</O
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับท่านสุภาพสตรี ถือว่า รูปเป็นทรัพย์ คือ เราจะเห็นได้ว่าสตรีคนใดมีความงาม ถึงแม้จะมีฐานะเดิมยากจนเข็ญใจ กาจจะหาคู่ครองที่มีฐานะดีๆ มีศักดิ์ศรีใหญ่ได้ ฉะนั้น ตอนี้จะได้คุยถึง เรื่องสตรีมีรูปทรัพย์ ฉะนั้น ตอนนี้จะได้คุยถึง เรื่องสตรีมีเป็นรูปทรัพย์ และมีทรัพย์สินมากด้วย เอากันแค่ รูปเป็นทรัพย์ก่อน คือ มีความสวย<O</O
นางวิสาขาความสวยเป็นกรณีพิเศษ คือ สวยไม่เหมือนชาวบ้านเขา สวยเป็นสาว 16 ปี เมื่อถึงคราวอายุ 16 ปี รูปร่างยอดนารีมีลักษณะเช่นใด และอยู่ต่อไปถึง 120 ปี ก็ยังเป็นสาวแค่อายุ 16 ปี อยู่นั้นเอง ลักษณะเช่นใด และอยู่ความสาว และความสวยของนางวิสาขา ตามบาลีท่านกล่าวว่า มีอยู่ 5 อย่างด้วยกัน ตามภาษบาลีเรียกว่า เบญจกัลยาณี<O</O

 

สำหรับลักษณะ 5 ประการ ถ้าจะกล่าวเป็นภาษาบาลี มันฟังยากตอนนี้มากล่าวกันภาษาไทย เจ้าคุณราชเมธี วัดประยุรวงศาวาส ท่านเคยประพันธ์ไว้เป็นกลอน แต่ว่าตำกลอนนี้ จะถูกต้องตามฉบับของนักแต่งกลอนหรือไม่ อาตมาไม่ทราบ ท่านกล่าวไว้ดังffice

• งามผมสมพัตร์ลักขณา<O</O
• โอษฐาจิ้มลิ้มดูพริ้มเพรา<O</O
• งามทนต์ยลปลั่งดั่งสังข์ขัด<O</O
• ผิวทัศน์กรรณิการ์งามราศี<O</O
• จะคลอดบุตรสักเท่าไรวัยยังดี<O</O

หญิงเช่นนี้ใครได้มางามหน้าเอย<O</O
ที่นางวิสาขามีความสวย 5 ประการ ถ้าหากว่า บรรดาสุภาพสตรีในสมัยปัจจับัน มีความสวยครบ 5 ประการ อย่างนางวิสาขา จะเป็นการลดค่าครองชีพลงมาก และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ก็จะเป็นการลำบากสำหรับนักตั้งสำนักงานสร้างความเสริมสวย เพราะว่า หน่วยกาครสร้าง ความสวยนี้ จะตั้งขึ้นไม่ได้เลย เพราะว่า คนงามเสียแล้วทั้งหมด ก็ไม่มีใครเข้าจ้างเสริมความงามกัน<O</O

ความงามนองนางวิสาขา จะพูดให้ฟังตามคำกลอนของ ท่านเจ้าคุณราชเมธี วัดประยุรวงศ์ฯ ท่านแต่งมาจากเนื้อแท้ของบาลีว่า<O</O

• งามผสมพักตร์ลักขณา ผมของนางวิสาขานี้ สลวยอยู่ตลอดเวลา เรียบ ไม่ต้องตัด ไม่ต้องชำระสะสางก็ไม่เหม็นสาบ ไม่เหม็นสาง ถ้าสมันไหน เขาต้องการเรียบผมของนางก็เรียบ ต้องการหยิก ผมก็หยิก ต้องการผมเป็นลอน ผมก็เป็นลอน หมายถึงว่า ในสมัยใด ไม่ต้องดัดแปลง ไม่ต้องแก้ไข ไม่ตกแต่ง ไม่ต้องตัด ไม่ยาวเกินไป ไม่สั้นเกินไป เป็นอันว่า งามผม<O</O
• โอษฐาจิ้มลิ้มดูพริ้มเพรา ริมฝีปากของนางวิสาขา ไม่มีริ้ว ไม่มีรอย เป็นริมฝีปากสวย มีความแดงระเรื่อ พอสมควร ไม่ต้องไปแตะไปต้องอะไรทั้งหมด ปรากฏว่า สวยอยู่ตลอดเวลา<O</O
• งานทนต์ยลปลั่งดั่งสังข์ขัด ฟันของนางวิสาขา เรียบและเป็นเงางาม คล้ายมุข ไม่ต้องตกแต่งเหมือนกั อยู่ตลอดเวลา <O</O
• ผิวทัศน์กรรณิการ์งามราศี คำว่า ผิว ในที่นี้ ถ้าเขานิยมดำก็ดำสวย ถ้าเขานิยมขาว เขานิยมเหลือง ผิวก็เหลือง เป็นไปตามความนิยม ไม่มีไฝ ไม่มีฝ้าไม่มีขี้แมลงวัน ถึงแม้ว่าจะอาบน้ำสักเดือนหนึ่ง ผิวของนางวิสาขาก็ไปเลอะ ไม่สกปรก ไม่เหม็นสาบ ไม่เหม็นสาง<O</O
• จะคลอดบุตรสักเท่าไรวัยยังยังดี หมายความว่าหญิงประเภทนี้ถ้าจะคลอดบุตรเมื่อไรมีความงามของทรวดทรงจะอยู่ในระดับนั้นจนกว่าวันตายไม่มีการเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นางวิสาขามีความงาม 5 ประการและคลอดบุตรเมื่ออายุ 16 ปีเมื่ออายุ 120 ปี ก็ปรากฏว่าเป็นหญิงเหมือนอายุ 16 ปีนั้นเอง<O</O

ตัวอย่างนี้ ก็ปรากฏในพระธรรมบทว่า สมัยหนึ่ง เมื่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังดำรงพระชนม์อยู่ สมัยนั้น องค์สมเด็จพระบรมครูกำลังแสดงพระธรรมเทศนาโปรดพุทธบริษัท นางวิสาขาเป็นพระโสดาบัน แต่งงานเมื่ออายุ 16 ปี หรืออาจจะก่อนหน้าสักนิดและคลอดบุตรเมื่ออายุ 16 ปี<O</O
หลังจากนั้น นางวิสาขาก็มีบุตร 20 คน วิสาขา แปลว่า งอกงาม เหมือนกับกิ่งก้านของไม้ที่มีสาขา คือ กิ่งยาวสล้าง เป็นพุ่มสวย ไม่ใช่ไม้ชะลูด ฉะนั้น คำว่า วิสาขา แปลว่า กิ่งงาม แค่กิ่งนั้น ล่อเข้าไปตั้ง 20 กิ่ง คือลูก และนางวิสาขาก็ยังมีหลานอีก โดยลูกทั้งหมดปรากฏว่า มีบุตรมาคนละ 20 คน ( ท่านทั้งหลายก็เอา 20 ตั้งเข้าไปแล้วก็ 20 คูณเข้าไป เข้าไปเท่าไรแล้ว แล้วก็เอาอีก 20 ของ มาตั้ง คูณๆ กันลงไป ก็หมดเรื่องกันไป เท่าไรก็ช่าง ) <O</O
จะเห็นว่าวิสาขานี้ สมชื่อของนาง มีกิ่งก้านสาขางอกงาม ทั้งลูกทั้งหลาน รวมกัน หลายร้อย ถ้าจะเดินขบวนกัน ก็เห็นจะไม่ต้องเกณฑ์ชาวบ้านชาวเมืองที่ไหน<O</O
เป็นว่า ในสมัยนั้น เมื่อองค์สมเด็จพระทศพละกำลังเทศน์อยู่นางวิสาขานั่งอยู่ระหว่างท่ามกลางลูกหลานๆ ซึ่งมีความเป็นเด็กรุ่นสาว พระเจ้าสนทิโกสนบรมกษัตริย์ พระบาทท้าวเธอได้ยินข่าว เขาเล่าลือกันว่า นางวิสาขามีลูก 20 คน และลุกมีลูกอีกคนละ 20 คน แต่ว่านางวิสาขายังสาวเท่าหลาน จึงอยากทราบ จึงย่องๆ ไปมองดูเห็นองค์สมเด็จพระบรมครูกำลังแสดงพระเทศนา บรรดาสาวๆทั้งหลาย นับเป็นจำนวนร้อย นั่งอยู่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าพร้อมด้วยพุทธบริษัทนั่งอยู่ระหว่างท่ามกลางหลานๆ รุ่นๆ พระองค์ทรงทอดพระเนตรดู ก็ไม่รู้ คนไหน คือนางวิสาขา จึงถามว่า ท่านหมอชีวกโกมารภัจจ์ ว่า นางวิสาขาคนไหน ท่านหมอชีวกโกมารภัจจ์ก็ชี้ให้ดู บอกว่า นางวิสาขา อยู่ท่ามกลางลูกหลาน พระพุทธเจ้าข้า พระเจ้าปเสนทิโกศล พระบาทท่าวเธอทอดพระเนตรก็หาทราบไม่ว่า ใครคือนางวิสาขาแน่ เพราะหาคนแก่ ไม่ได้ มีแต่เด็กสาวรุ่นๆ<O</O
ท่านหมอชีวกโกมารภัจจ์ได้กราบทูลว่า ถ้าพระองค์ไม่ทรงทราบ คอยดูเวลาลุกขึ้นเมื่อเทศน์จบ ตามธรรมดา เด็กหนุ่มๆ สาวๆ มีกำลังมาก เวลาจะลุก เขาลุกขึ้นมาปกติ ถ้าคนแก่ เวลาจะลุกขึ้น จะต้องเอาสองมือยันพื้นก่อน จึงจะลุกขึ้น<O</O
ฉะนั้น เวลาที่พระพุทธเจ้าทรงเทศน์จบ เขาลุกกันตามปกติ หลานๆลุกไม่ต้องใช้มือยัน สำหรับนางวิสาขานั้น ใช้มือทั้งสองข้างยันพื้น จึงลุกขึ้นได้ เป็นอันว่า พระเจ้าปเสนทิโกศลทราบแล้ว่า ใครคือนางวิสาขา ดูรูปร่างหน้าตาเป็นสาวคราวรุ่นๆ อายุราว 16 ปี เท่านั้นเอง<O</O
บรรดาท่านพุทธบริษัท สำหรับตอนนี้ เรื่องพุทธบูชา กล่าวถึงอานิสงส์ก่อน มาหยุดกันไว้แค่นี้ เรื่องของนางวิสาขาไม่ใช่หมดเพียงเท่านี้ นี่เป็นตอนหนึ่งเฉพาะ เป็นตอนสั้นๆ ที่ตัดมาเฉพาะเรื่อง พุทธบูชา ทำให้คนสวย คือมีอานุภาพ สามารถทำให้ร่างกายให้ คนสวย<O</O
ต่อไปนี้ จะขอกล่าวถึง ต้นเหตุที่นางวิสาขา ทำไมถึงสวยเช่นนั้น ตามบาลีท่านกล่าวว่า ถอยหลังไปจากชาตินี้ในสมัย พระพุทธกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงอุบัติขึ้นในโลก เวลานั้น นางวิสาขา เป็นสาวชาวบ้านธรรมดา สาว หรือไม่สาวก็ไม่ทราบ คงจะเป็นสาวก่อน และต่อมาก็คงกลายเป็นแม่บ้าน ไปใช้ศัพท์ สาว มันอาจจะผิดบาลี แต่ความจริงจะเลยทีเดียวก็ไม่ได้ เพราะว่า คนเกิดมา เป็นเด็ก แล้วก็เป็นสาวแล้วต่อไปจึงแก่เฒ่าทีหลัง<O</O
เป็นว่า ในสมัยนั้น นางวิสาขาก็มีความเลื่อมใส ในเมื่ององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจริงๆ เวลาที่เขาจะเทศน์ เขาจะทำบุญกันที่ไหน นางวิสาขาไปด้วยความเต็มใจ ไปฟังด้วยความเคารพ และบำเพ็ญกุศลด้วยความเคารพ แต่ว่านางวิสาขา เวลาที่บำเพ็ญกุศล ในจรรยาสัมมาปฏิบัติแล้วไม่เคยอธิฐาน หลังจากทำบุญในศาสนาขององค์สมเด็จพระประทีปแก้ว ว่า ขอให้ได้เบญจกัลยาณี คือ มีความงาม 5 ประการ ความจริงนางวิสาขาไม่ได้อธิฐานอย่างนี้ มีความต้องการอย่างเดียว คือ การบำเพ็ญกุศลในศาสนาขององค์สมเด็จพระชินสีห์ นางมีความต้องการเฉพาะ คือ พระนิพาน หรือความสุขในปัจจุบัน<O</O
การทำบุญ บรรดาท่านบริษัท เราได้จะผลกันในปัจจุบัน คือความสุขในชาติปัจจุบันนี้ก่อน แล้วต่อไป บุญจะสะท้อนให้เราเข้าสู้พระนิพพาน เมื่อบารมีเต็ม<O</O
ปรากฏว่า ในกาลครั้งหนึ่ง ตามบาลีท่านว่าอย่างนั้น เมื่อนางวิสาขาได้ฟังเทศน์ เขาบอกกล่าวกันบอกว่า มีพระท่านเทศน์ จึงตั้งใจจะไปฟังเทศน์ ที่วัดโน้น วัดนี้ นางวิสาขาได้ฟังกล่าวว่า มีพระท่านเทศน์ จึงตั้งใจจะไปฟังเทศน์แต่ในระหว่างทาง ปรากฏว่า นางวิสาขาไปพบพระพุทธรูปองค์หนึ่งเขาสร้างไว้ในสถานที่โล่งแจ้ง คือ ตากแดด และพระพุทธรูปนั้น มีรอยร้าวเปลือกกะเทาะ ทองก็ล่อนไปหมด ปูนก็กะเทาะจนแหวง แลดูไม่สวยสดงดงาม ไม่เจริญตา นางวิสาขาจึงเข้าไปกราบ นมัสการพระพุทธรูปตั้งใจเจริญใจเป็นพุทธบูชา กล่าวปฏิญาณว่า <O</O
เมื่อข้าพเจ้ากลับมาจากฟังพระธรรมเทศนาแล้ว จะให้ช่างมาทำนุบำรุงพระปฏิมากร รูปแทนขององค์สมเด็จพระประทีปแก้วให้มีความสวยสดงดงาม<O</O
เมื่อนางไหว้พระพุทธรูป นึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าแล้ว นางก็ไปฟังเทศน์เมื่อเทศน์จบ คนขากลับ นางวิสาขาก็กลับ เมื่อกลับมาผ่านพระพุทธรูปนั้น ก็เข้าไปกราบอีกกล่าวคำปฏิญาณนั้น<O</O
หลังจากนั้นแล้ว นางวิสาขาเมื่อมาถึงบ้าน จึงได้สั่งให้นายช่างไปจัดการทำนุบำรุงรูปพระปฏิมากร คือ พระพุทธรูปซ่อมแซมให้เรียบร้อย ให้ดีคงเดิม พอเสร็จแล้ว ก็ทาสี หรือว่าปิดทอง เสร็จแล้วก็ทาสีเขาทาสีหรือปิดทอง ทำตามความนิยมที่เห็นว่าสวยสดงดงาม เป็นที่เจริญตาเจริญใจ<O</O
หลังจากนั้น นางวิสาขาจึงได้ให้นายช่างปลูกโรง ทำหลังคาคลุมพระพุทธรูป ไม่ยอมให้ตากแดดตากฝนเหมือนเดิม<O</O
นี่แหละ บรรดาท่านพุทธบริษัท เป็นปัจจัยให้นางวิสาขาได้เบญจกัลยาณีคือ มีความงดงาม 5 ประการ ทั้งนี้ก็เพราะว่า องค์สมเด็จพระพิชิตมารบรมศาสดาทรงรับรองเรื่องนี้ว่าการที่นางวิสาขาได้เบญจกัลยาณี คือความงามทั้ง 5 ประการ ก็เพราะว่านาง<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com</st1ersonName>วิสาขาทำนุบำรุง ซ่อมแซมพระพุทธรูป ที่เก่าคร่ำคร่ามีสภาพไม่ดี ให้กลับมีสภาพสวยสดงดงามเพราะอานิสงค์ทำความงามให้แก่ พระพุทธรูปอานิสงส์นี้ จึงสร้างสรรค์ให้ นางวิสาขาได้ เบญจกัลยาณี<O</O
นี่แหละ บรรดาท่านพุทธบริษัทที่กล่าวว่า พุทธบูชา มหาเตชวัณโตการบูชาพระพุทธเจ้าย่อมมีเดชมีอำนาจ ค วามจริงคำว่า เดช คำว่าอำนาจในที่นี้ หมายความว่าเราจะได้รับความดี ซึ่งเป็นเครื่อง ตอบสนอง<O</O
เอาหล่ะ บรรดาท่านพุทะบริษัท ถ้าบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลายมีความปรารถนาความสวย เป็นเหตุสร้างความสุขใจให้เกินขึ้นแก่ท่านก็ขอบรรดาท่านพุทธบริษัท ทุกท่านปฏิบัติตนเยื่ยงนางวิสาขาจะได้เบญจกัลยาณี 5 ประการ ตามที่กล่าวมาแล้ว<O</O
แต่ว่าก่อนที่ท่าน ทั้งหลายจะได้เบญจกัลยาณี ความดีย่อมจะปรากฏแก่บรรดาท่านพุทธบริษัทในชาติปัจจุบัน คือ บรรดานางวิสาขานั้นปรากฏว่า เป็นผู้หนักไปด้วยการให้ทาน การให้ทานเป็นการสร้างมิตร บรรดา ท่านพุทธบริษัท เป็นการทำลายจิตของบุคคลผู้เป็นศัตรูบุคคลผู้ให้ ย่อมเป็นที่รักของบุคคลผู้รับทาน ในเมื่อเรามีคนรักมากๆ บรรดาท่านพุทธบริษัท ความสุขมันก็มา ทั้งนี้เพราะว่าเราไปทางไหนไม่มีศัตรู มีแต่คนเป็นที่รัก ไปทางไหนก็ตาม จะพบกับความยิ้มแย้มแจ่มใส จะมีความสุขใจอยู่ตลอดเวลา <O</O