พระสุตตันตปิฎกเล่ม ๒/๑.มหาปทานสูตร(๑๔)/๕๒

ไม่ได้อ่านซะนานอาจตื่นไมค์ไปหนอยนะคะ แหะๆ


ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรมั่ง แต่ว่าอย่างนี้เป็นธรรมชาติที่สุดแล้วล่ะค่ะ


พยายามจะไม่ไปบังคับอะไรมัน เจ้าค่ะ


นั่งอัดมาสามรอบเย้ว รอบที่รอบที่สาม เหอะๆ (แต่เสร็จไปแล้วรอบหนึ่งแต่ท่อนแรกๆดับพอดี แต่ท่อนๆหลังๆที่ตัดต่อกลับเบาๆ ก็เลยอัด
ใหม่ )


รู้ตัวว่าอาจพูดไม่ชัด+ติดๆขัดๆบ้าง ก็ขออภัยเจ้าค่ะ แหะๆ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

[๕๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าวิปัสสี ในเวลาเย็น เสด็จออกจากที่เร้นแล้วตรัสเรียกภิกษุทั้งหลาย มาว่า ภิกษุ<O</Oทั้งหลาย วันนี้เราไปเร้นอยู่ในที่ลับ เกิดความรำพึงในใจว่า ใน พระนครพันธุมดีราชธานี มีภิกษุ<O</Oสงฆ์อาศัยอยู่เป็นจำนวนมากประมาณหกล้าน แปดแสนรูป ถ้ากระไรเราพึงอนุญาตภิกษุทั้งหลายว่า ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจง เที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขแก่ชนเป็น<O</Oอันมาก เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทพดาและ มนุษย์ทั้งหลาย แต่อย่าได้ไปทางเดียวกันสองรูป เธอทั้งหลายจงแสดงธรรมงาม ในเบื้องต้น งามในท่าม<O</Oกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้ง อรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะบริสุทธิ์บริบูรณ์<O</Oสิ้นเชิง ในโลกนี้ สัตว์พวกที่มีกิเลส เพียงดังธุลีในจักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรม สัตว์<O</Oพวกนั้นจึงเสื่อมเสีย ไป ผู้ที่รู้ทั่วถึงธรรมได้ยังจักมี แต่ว่า โดยหกปีๆ ล่วงไปพวกเธอพึงกลับมายังพระนครพันธุมดีราชธานี เพื่อแสดงปาติโมกข์ ภิกษุทั้งหลาย ทันใดนั้นแล ท้าว มหาพรหมองค์หนึ่ง ได้ทราบความรำพึงในใจของเราด้วยใจ แล้วจึงได้หายตัวที่ พรหมโลก มาปรากฏเฉพาะหน้าเรา เปรียบเหมือนบุรุษที่มีกำลังเหยียดออกซึ่ง แขนที่คู้เข้าไว้ หรือคู้เข้าซึ่งแขนที่เหยียดออกไว้ ฉะนั้น ภิกษุทั้งหลาย ที่นั้น ท้าว มหาพรหมนั้น กระทำผ้าอุตตราสงค์เฉวียงบ่าข้างหนึ่งประนมอัญชลีมาทางเราแล้ว พูดกะเราว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้อนี้เป็นอย่างนั้น ข้าแต่พระสุคต ข้อนี้เป็นอย่าง นั้น บัดนี้ในพระนครพันธุมดีราชธานี มีภิกษุสงฆ์อาศัยอยู่เป็นจำนวนมากประมาณ หกล้านแปดแสนรูป ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระผู้มีพระภาคจงทรงอนุญาตภิกษุ ทั้งหลายเถิดว่า ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงเที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์แก่ชนเป็น อันมาก เพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุข แก่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลายแต่อย่าได้ไปทางเดียวกัน สองรูป ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง ในโลกนี้สัตว์พวกที่มีกิเลสเพียงดังธุลีในจักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรมสัตว์พวกนั้นจึงเสื่อมเสียไป ผู้ที่รู้ทั่วถึงธรรมได้ยังจักมี ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญแม้ข้าพระองค์ก็จัก<O</Oกระทำโดยที่จะให้ภิกษุทั้งหลายกลับมายังพระนคร พันธุมดีราชธานี เพื่อแสดงพระปาติโมกข์โดย<O</Oหกปีๆ ล่วงไป ภิกษุทั้งหลาย ท้าว มหาพรหมนั้นพูดกะเรา ดังนี้แล้วไหว้เรา กระทำประทักษิณ <O</Oแล้วหายไปในที่นั้นเอง ฯ <O</O<O</O


ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาต พวกเธอจงเที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์ แก่ชนเป็นอันมากเพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อ ประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย แต่อย่าได้ไป ทางเดียวกันสองรูป ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้ง พยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง ในโลกนี้ สัตว์พวกที่มีกิเลสเพียงดังธุลีใน จักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรมสัตว์พวกนั้นจึงเสื่อมเสียไป ผู้ที่รู้ทั่วถึง ธรรมได้ยังจักมี แม้เราก็จักกระทำ โดยที่ให้พระนครพันธุมดีเป็นสถานที่อันเธอ ทั้งหลายพึงกลับมาแสดงพระปาติโมกข์โดยหกปีๆ ล่วงไป ดังนี้ ฯ<O</O
<O</O

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล ภิกษุทั้งหลายได้เที่ยวจาริกไปในชนบท โดยวันเดียวเท่านั้นโดยมาก ฯ

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.348117/[/MUSIC]<O</O

 

มา นั่ง รอ คนเเรก น่ารัก.......น่ารักกกกก

เสียงใส เเละ ไม่ ช้าไป หรือ เร็วไป ฟัง สบายๆ คะ ไม่ เกรง เป็น ปลา ดีจ๊ะ

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ

เสียงใสกังวาลไพเราะดีครับ ป.ปลา

 

สาธุครับคุณลูกปลา ขออนุโมทนาที่พยายามที่จะพัฒนาให้ดีขึ้น ก็เลยขอช่วยด้วยเจตนาที่จะให้ดียิ่งขึ้น เอาเรื่อง ของระดับเสียงสูงต่ำ ควรให้ราบเรียบตามระดับเสียงของคำ ไม่ควรทำให้เป็นเสียงสูง ๆต่ำ ๆ มีในตอนขึ้นต้น ต่อมาดีขึ้น แต่ยังมีลากหางเสียงเกินความจำเป็นเล็กน้อย ต้องไม่ลืมว่าสระมีเสียงสั้นเสียงยาว ไม่ยาวไปหมด นอกนั้นต้องนับว่าทำได้ดี อย่างที่ ใคร ๆ ทำตามได้ยากเชียว

 

น้องปา มีเสียงใสเย็น น่าฟังโดยธรรมชาติ ^^
ก่อนบันทึก อ่านก่อนสักสองสามรอบครับ จะได้คล่องปาก
หรืออาจจะใช้วิธีที่พี่เขียนบอกไว้ในกล่องข้อความส่วนตัวก็น่าจะช่วยได้นะครับ

สู้ๆ ^^

 

>.< กว่าจะบันทึกเสร็จปลาอ่านใหม่ทั้งหมดเกือบ 3-4 รอบล่ะ

>.< กว่าจะอัดเสร็จเล่นเอาหอบเหมือนกัน แหะๆ

ความผิดพราดมันห้ามกันไม่ไหว๊~* TT_TT

 

ใจเย็นๆจ้า ^^ ถ้าผิด ก็อ่านคำนั้นใหม่ต่อกันไปเลย แล้วค่อยตัดออกเมื่ออ่านจบแล้ว จะได้ไม่ต้องเริ่มอ่านใหม่ทั้งหมด

ภิกษุ อ่านว่า พิก - สุ ไม่ใช่ พิ - สุก
เทพยดา อ่านว่า เทบ - พะ - ยะ - ดา ไม่ใช่ เทบ - พะ - ดา

สู้ๆจ้า ^^

 

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ...สำหรับความตั้งใจและความขยันของน้อง
(เพิ่งเข้ามาเห็นส่งเข้าหลายกระทู้)

 

เค้าให้มาเปงเงี้ย

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาต พวกเธอจงเที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์ แก่ชนเป็นอันมากเพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลก เพื่อ ประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย แต่อย่าได้ไป ทางเดียวกันสองรูป ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้ง พยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง ในโลกนี้ สัตว์พวกที่มีกิเลสเพียงดังธุลีใน จักษุเบาบางยังมีอยู่ เพราะไม่ได้ฟังธรรมสัตว์พวกนั้นจึงเสื่อมเสียไป ผู้ที่รู้ทั่วถึง ธรรมได้ยังจักมี แม้เราก็จักกระทำ โดยที่ให้พระนครพันธุมดีเป็นสถานที่อันเธอ ทั้งหลายพึงกลับมาแสดงพระปาติโมกข์โดยหกปีๆ ล่วงไป ดังนี้ ฯ<O</O

<O
จะให้ปลาอ่านเป็น เทพยดา เปลี่ยนแปลงของเค้าหรือค่ะ >.<

เพราะเค้าให้ เทพดา มาหมดเลย </O

 

อ๋อจ้า ^^ คิดว่าน่าจะพิมพ์ตกนะ เคยได้ยินคำว่าเทพยดาฟ้าดินป่ะ แต่ก็ไม่แน่ อาจจะเขียนเทพดาจริงๆก็ได้ เป็นภาษาที่พี่เองก็ไม่คุ้นเหมือนกัน ลองดูบทอื่นๆดูนะครับ ถ้าเป็น เทพดาทั้งหมดก็อ่านตามนั้นจ้า ^^

เปิดฟังก็น่ารักทุกทีเลยนะเสียงน้องปา ^^ สู้ๆ