รบกวนดูเสือให้หน่อยครับ

เนื้อใสเป็นเทียนแต่ดูเหมือนจะไม่เก่าถึงยุคหรือป่าวครับ

ใต้ฐานมีจารกอหญ้า ฤ ฦา แต่ผมถ่ายมามองไม่ค่อยเห็นครับ

 

แต่เสือตัวนี้ขนาดใหญ่มากครับ สูงประมาณ 1 นิ้วครับ เทียบให้ดูกันเหรียญบาท

 

บอกไปอาจจะเกิดปัญหาแก่ผู้บอกได้ครับ หากแต่คุณเองลองเดินสนามพระทั้งล่างทั้งบนดูสักระยะนึง ก็จะเข้าใจอะไรได้กระจ่างขึ้น ถ้าผมบอกไป เกิดว่าเสือตัวนี้คุณเช่าจากเซียนที่มีชื่อเสียงมา ตัวละ50,000 บาท ถ้าผมบอกไปว่าเก๊ทำผิวให้เก่า คุณเอาไปคืนเขา แล้วบอกว่าผมหรือคนในเวปนี้ดู เดี๋ยวก็เป็นเรื่องมาถึงเวปและถึงตัวผม หรือถึงตัวคนที่บอก ทางที่ดี ก่อนถาม ต้องบอกก่อนว่ายอมรับทุกความคิดเห็น ไม่ติดใจเอาเรื่องเอาราว เพราะผมและคนอื่นๆไม่อยากจะมีปัญหากับนักเล่นท่านอื่นๆ หากแต่เป็นพระเก๊อุปโลกน์ขึ้นมาแบบพระมือผีต่างๆ อย่างนั้นผมยินดีบอกครับ

 

ขอบคุณครับคุณมันตรัย ผมอาจจะแปลกจากคนอื่นครับแต่เรื่องสอบถามแบบนี้ผมว่าเป็นมารยาททั่วๆไปทุกวงการครับ

ผมรับรองได้ว่าพระ+เครื่องรางรวมถึงเสือตัวนี้เป็นของผมโดยสมบูรณ์ครับ แล้วผมก็ไม่เคยคืนพระโดยอ้างชื่อบุคคลอื่นว่าดูแล้วไม่แท้ครับผม ว่ากันจริงๆ ที่เคยคืนก็มีแต่เพราะเขาส่งมาแล้วผมดูไม่ดีไม่เหมือนรูปก็เลยคืนอ่ะครับ พระเก๊แต่ส่งมาแล้วเหมือนรูปผมก็ไม่คืน ถือว่าผมพลาดเอง + คนปล่อยเรามาเขาคงไม่ได้มีเจตนามาฉ้อฉลเรา

หลายองค์ที่เช่ามาดูไม่ดี ผมก็เป็นไว้เป็นประสบการณ์ส่วนตัว เป็นวัคซีนไม่ให้พลาดซ้ำสองหน่ะครับ

ดังนั้น รับได้ทุกความเห็นครับผม

 

เอาประสบการณ์เขี้ยวเสือของผมมาเล่าเพิ่มครับfficeffice" /><O></O>
อาทิตย์แรกที่ผมแขวนเขี้ยวเสือ (คิดเอาเองว่าเป็นของหลวงพ่อปานนะครับ แต่ไม่ใช่ตัวในกระทู้นี้นะครับ เป็นเสือหุบปากตัวเล็ก เดี๋ยวถ่ายมาให้ดูกันครับ) ไปเที่ยวแก่งกระจาน ไปถึงเพื่อนก็บอกครับว่าช่วงนี้คนเจอเสือดาวบ่อย เผื่อฟลุ๊คจะเจอบ้าง ปรากฏว่าเจอจริงๆครับ ผมกะเพื่อนกระโดดลงไปนอนถ่ายรูปเขาเลยครับ (มาคิดที่หลังว่าใจกล้าบ้าบิ่นผิดปกติ 555+) ที่แปลกใจคือเสือเขานิ่งมาก ปกติเจอคนจะต้องวิ่งหนีเข้าป่าไปแล้ว นี่นอนนิ่งๆให้ผมถ่ายเกือบ 20 นาทีไม่ไล่ไม่ไปอีกต่างหาก พอขึ้น+แล่นรถแล้ว เขาถึงได้เดินหนีแต่ก็แค่หลบไปข้างทาง รูปเต็มหน้านั่น ผมถ่ายจากในรถระยะห่างกันไม่ถึง 5 เมตรครับ

 

สวยจังเลยค่ะ เสือจิงจิงด้วยจ้องกล้องเป๋งเลย ตื่นเต้น ตื่นเต้น :z5 (good)

 

เอารูปที่ไปถ่ายตามธรรมชาติมาให้ดูกันบ้างซิครับ ชอบมากๆเลยแบบนี้

 

ได้เลยครับ ปกติผมชอบถ่ายพวกนกครับ แต่พยายามตามหาตัวพวกนี้ถ่ายให้ได้ มันยากมากครับ ต้องอาศัยจังหวะเวลาและโชคอย่างมาก

ล่าสุดไปดักตามเสือโคร่งครับ ไม่เจอ เจอแต่รอยเท้าทิ้งเอาไว้

 

โห เจอรอยก็พอแล้วครับ อย่าเจอตัวเลย

 

เด๋วดูให้

องค์นี้มีขี้ผึ้งเคลือบบนผิวไหมครับ หรือเป็นสีอะไรเคลือบ ควรถ่ายยันต์ให้ดูชัดๆหน่อยครับ

 

เล่าเรื่องต่อซะหน่อย ป่าแก่งกระจานทำให้ผมเชื่อว่าเจ้าป่าเจ้าเขามีจริง เวลาเดินเข้าไปจะเจอพวงมาลัยบ้าง ขาไก่บ้าง ของพวกพราน (มั๊ง) มาเซ่นไว้ได้บ่อยๆ ผมเองเคยมีประสบการณ์อยู่บ้าง มาฟังกันครับ

ประสบการณ์แรก - วันนั้นไปเดินหานกเดินมาทั้งวันไม่เจอเลยครับ ยกมือไหว้ขอเจ้าป่าเจ้าเขาว่าลูกช้างมาไกลครับ ช่วยส่งนกมาให้ลูกช้างดูหน่อยด้วยเถิด สิ้นคำขอ เสียงกิ่งไม้หรือลูกไม้ไม่รู้หล่นสวบมาด้านขวาของผม ตกใจเลยครับแต่ก็หันไปตามสัญชาติญาณ สิ่งที่เห็นเป็นนกขุนแผนอกส้มตัวสวยเกาะเด่นเป็นสง่า (ตัวแบบในรูปครับ) แต่ทำไมตอนแรกไม่เห็นหว่า
<O</O
ครั้งที่ 2 - เที่ยวนี้ออกแนวหลงป่าครับ เห็นเขาเปิดเทรลใหม่คิดว่าจะเดินไปชนกับเทรลเดิม เดินเข้าไปดูเดินไปเกือบครึ่งชั่วโมงปรากฏไม่ใช่ เดินลงลำธารคิดว่าจะวกไปออกทางประจำปรากฏว่าตัน สรุปครับว่าหลง ทำไงดีหล่ะจะมืดแล้ว ประมาทด้วยไม่หยิบอะไรติดไม้ติดมือไปเลย เดินตัวปล่าวเลย เดินย้อนกลับครับ ดีที่สุด ย้อนมาได้ซักพัก เจอทาง 3 แพร่งเข้าให้ จำไม่ได้ได้แล้ว เอาไงดีหว่า ยกมือไหว้ท่านเจ้าป่าเจ้าเขาอีกแล้ว ขอลูกช้างกลับบ้านด้วยเถิด ไหว้เสร็จ เลือกไปทางขวาเดินไม่ถึงสามก้าว มีนกบินตัดหน้าไปทางซ้ายครับ (คิดไปเองป่าวหว่า) เดินต่อไปอีกนิด ทีนี้แค่ก้าว กระจง ครับ (คล้ายเก้งแต่ตัวเล็กๆ) กระโดดออกจากข้างหน้าผมเลย แล้วก็วิ่งไปทางซ้ายอีก แปลกมากๆ เพราะผมยืนตรงนั้นซักพักแล้วมันไม่หนีไปก่อนหน้านี้เลย ทีนี้ไม่ต้องคิดครับ ผมเปลี่ยนไปทางซ้ายทันที เดินไปไม่ถึง 20 เมตรก็เจอรอยรองเท้าตัวเอง สรุปแกะรอยรองเท้าตัวเองออกมาได้ครับ รอดไป

 

ชอบครับ เล่าอีกครับ ไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวป่าเลย เลยชอบ ส่วนใหญ่ไปวัดครับ

 

คุณทอดาวช่วยขยายตัวหนังสือให้ใหญ่ด้วยครับสงสารตาคนแก่หน่อยครับ

เล่าเรื่องต่อซะหน่อย ป่าแก่งกระจานทำให้ผมเชื่อว่าเจ้าป่าเจ้าเขามีจริง เวลาเดินเข้าไปจะเจอพวงมาลัยบ้าง ขาไก่บ้าง ของพวกพราน (มั๊ง) มาเซ่นไว้ได้บ่อยๆ ผมเองเคยมีประสบการณ์อยู่บ้าง มาฟังกันครับ ประสบการณ์แรก -

วันนั้นไปเดินหานกเดินมาทั้งวันไม่เจอเลยครับ ยกมือไหว้ขอเจ้าป่าเจ้าเขาว่าลูกช้างมาไกลครับ ช่วยส่งนกมาให้ลูกช้างดูหน่อยด้วยเถิด สิ้นคำขอ เสียงกิ่งไม้หรือลูกไม้ไม่รู้หล่นสวบมาด้านขวาของผม ตกใจเลยครับแต่ก็หันไปตามสัญชาติญาณ สิ่งที่เห็นเป็นนกขุนแผนอกส้มตัวสวยเกาะเด่นเป็นสง่า (ตัวแบบในรูปครับ) แต่ทำไมตอนแรกไม่เห็นว่า
<O
ครั้งที่ 2 - เที่ยวนี้ออกแนวหลงป่าครับ เห็นเขาเปิดเทรลใหม่คิดว่าจะเดินไปชนกับเทรลเดิม เดินเข้าไปดูเดินไปเกือบครึ่งชั่วโมงปรากฏไม่ใช่ เดินลงลำธารคิดว่าจะวกไปออกทางประจำปรากฏว่าตัน สรุปครับว่าหลง ทำไงดีหล่ะจะมืดแล้ว ประมาทด้วยไม่หยิบอะไรติดไม้ติดมือไปเลย เดินตัวปล่าวเลย เดินย้อนกลับครับ ดีที่สุด ย้อนมาได้ซักพัก เจอทาง 3 แพร่งเข้าให้ จำไม่ได้ได้แล้ว เอาไงดีหว่า ยกมือไหว้ท่านเจ้าป่าเจ้าเขาอีกแล้ว ขอลูกช้างกลับบ้านด้วยเถิด ไหว้เสร็จ เลือกไปทางขวาเดินไม่ถึงสามก้าว มีนกบินตัดหน้าไปทางซ้ายครับ (คิดไปเองป่าวหว่า) เดินต่อไปอีกนิด ทีนี้แค่ก้าว กระจง ครับ (คล้ายเก้งแต่ตัวเล็กๆ) กระโดดออกจากข้างหน้าผมเลย แล้วก็วิ่งไปทางซ้ายอีก แปลกมากๆ เพราะผมยืนตรงนั้นซักพักแล้วมันไม่หนีไปก่อนหน้านี้เลย ทีนี้ไม่ต้องคิดครับ ผมเปลี่ยนไปทางซ้ายทันที เดินไปไม่ถึง 20 เมตรก็เจอรอยรองเท้าตัวเอง สรุปแกะรอยรองเท้าตัวเองออกมาได้ครับ รอดไป

 

ได้ครับพี่นิลศิลป์ ผมเองเจอไม่ค่อยเยอะนะครับ เจอบ่อยๆไม่ไหวเหมือนกัน

อันนี้ประสบการณ์ออกแนวน่ากลัว

บนยอดพะเนินทุ่งครับ เจ้าหน้าที่บอกดึกๆจะมีสัตว์มากินเศษอาหาร ทีนี้ก็นั่งรอครับเขาปิดไฟ 4 ทุ่มกว่า ผมเพิ่งจะเคยนั่งถ่ายสัตว์กลางคืนครั้งแรก บรรยากาศมันน่ากลัวดีครับ มันมืดมาก มองอะไรก็ไหวๆ จินตนาการไปได้เรื่อยๆ (ดีว่าจำใบกล้วยใบนั้นได้ไม่งั้นผมคงมองเป็นสาวสไบเฉียงไปแล้ว ดังนั้นเจอ+เห็นอะไรกลางคืนให้ตั้งสติให้ดีนะครับ)

ตอนจะถ่ายต้องคอยฟังเสียงเอา ไม่ก็ซัก 5 นาทีเปิดไฟฉายดูซักทีนึง รอถึงเกือบเที่ยงคืนได้ถ่าย เม่น กะ อีเห็น ไปสองตัว

ที่นี้ก็เริ่มทยอยเดินเอาของไปเก็บที่รถ เที่ยวแรกก็ปกติ เที่ยวสองมันไม่ปกติแล้ว จู่ๆ ในห้องน้ำหญิงมีเสียงคนตักน้ำ ราดเอาราดเอา ทำไงดีหว่าตรู นั่งสงบสติอารมย์หน่อย

แอ๊ดดดด เสียงเปิดประตูครับ มาแล้ว เต็มตาเลย ผู้หญิงครับ เดินออกจากห้องน้ำ พอเห็นเท่านั้นแหล่ะ ตกใจทั้งคู่เลย




สรุปคุณเธอเดินมาเข้าห้องน้ำตอนผมเดินเอาของไปเก็บที่รถพอดี๊พอดี (รถผมกะห้องน้ำห่างกันแค่ 20 เมตร) แต่คุณเธอดันมาตัวป่าว ไฟฉงไฟฉายก็ไม่ใช้ ใจแป๋วเลยผม 555+


ปล. ส่งเสือมาให้ดูอีกตัวครับ ตัวนี้ที่บอกใส่ไปถ่ายเสือดาวอ่ะครับ

 

ขออภัยครับเพิ่งมาเป็นครั้งแรก พยายามหาที่ขยายแต่ไม่เจอหน่ะครับ ต้องขยายตรงไหนครับ

 

คลิ้กตรงเลือกตอบเต็มรูปแบบ แล้วจะมีขนาดของตัวหนังสือบอกตรงหัวข้อครับ

 

ขยายได้แล้วครับ ขอบคุณพี่อดุลย์มากครับ

 

อ่านดูครับ..ผมเคยพิมพ์เอาไว้ครับ...

พอดีพอจะมีข้อมูลเสือของหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย จ.สมุทรปราการ ที่สร้างจากเขี้ยวเสือแท้ๆ เลยนำมาฝากกันครับ…

เสือหลวงพ่อปาน วัดมงคลสุทธาวาส (บางเหี้ย) สุดยอดเครื่องรางแห่งสยามประเทศ

ยุคสมัยของหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย นั้น อยู่ในช่วงระหว่างปี พ.ศ.2411-2453 เป็นช่วงที่ท่านออกธุดงค์ เป็นอาจารย์สอนวิปัสสนา รวมถึงเป็นเจ้าอาวาสวัดบางเหี้ยด้วยครับ ท่านได้รับสมณศักดิ์เป็น "พระครูพิพัฒนนิสิรธกิจ" จวบจนกระทั่งเข้าสู่วัยชรา และถึงแก่มรณภาพ เมื่อวันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ.2453 (รวมสิริอายุประมาณ 75 - 80 ปี)

หลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ยนั้นท่านเป็นคณาจารย์ ยุคเก่าสมัยโบราณ ถ้าผมจำไม่ผิดหลวงปู่สี วัดเข้าถ้ำบุญนาค จ.นครสวรรค์ เคยกล่าวถึงท่านไปเมื่อตอน มีคนถามท่านว่ารู้จักหลวงพ่อปาน วัดบางนมโคไหม? ท่านตอบว่ารู้จักแต่หลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย และกล่าวว่า "หลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย นั่งเรือไม่ต้องแจวเรือ เรือแล่นได้เอง"

หลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย นั้นท่านมีชื่อเสียง ในเรื่องการสร้างตะกรุด ผ้ายันต์ต่างๆ รวมทั้งเครื่องรางประเภทอื่นๆมากหลายอย่าง ซึ่งปัจจุบันหาชมได้ยากมาก ใครมีต่างหวงแหนกันทุกคน การหาของแท้ๆ และทันยุคนั้น หาได้ยากเต็มทีครับ เพราะเครื่องรางที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ ก็ขาดการจดบันทึกไว้ ทำให้มีผู้รู้จริงยาก และเครื่องรางของท่าน บางครั้งผ้ที่ได้ไว้ในครอบครองก็ไม่ทราบว่าเป้นของคณาจารย์ท่านใด

ดังนั้น เครื่องรางที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของสำนักนี้ และถือเป็นสุดยอดเครื่องรางที่มีค่าบูชาสูงในอันดับต้นๆในบรรดาเครื่องรางของขลัง ของพระเกจิอาจารย์ในยุคอดีต และปัจจุบัน นั่นคือ รูปเสือลอยองค์ ที่แกะมาจากเขี้ยวเสือจริงๆ ทั้งเต็มเขี้ยวบ้าง ครึ่งเขี้ยวบ้าง มีขนาดเล็ก ใหญ่ต่างๆกัน ตามแต่ลักษณะของเขี้ยวเสือที่ได้ชาวบ้านได้มา ฝีมือการแกะเป็นลักษณะของช่างฝีมือท้องถิ่นแท้ๆ แกะให้ท่านปลุกเสกเรื่อยๆ แลดูเรียบง่ายแต่แฝงไว้ด้วยความขลัง และดูน่าครั่นคร้าม แลดูมีตบะมหาอำนาจสูงมาก ไม่เชื่อถ้าท่านมีลองนำมามองจ้องเสือดูซิครับ แลดูน่าเลื่อมใส ศรัทธามากครับ

มีเรื่องเล่ากันว่า การปลุกเสกเสือของหลวงพ่อปานนั้น ท่านจะต้องมีการเรียกธาตุ 4 คือ “นะ มะ พะ ทะ” เรียก รูป เรียกนาม ปลุกเสกจนกระทั่ง เสือนั้นเคลื่อนไหวได้ราวกับมีชีวิตจริงๆทีเดียวเชียว กำหนดอุคหนิมิต ให้เครื่องรางรูปเสือนั้นมีชีวิต โดยปลุกด้วยคาถาเฉพาะ หนึ่งในบทพระคาถาที่เคยได้รับทราบมา คือ คาถาพยัคคัง ฯ เล่ากันว่า เมื่อท่านปลุกเสกเสร็จขณะนั่งเรือไปท่านจะนำเสือนั้นเทลงคลอง จากนั้นท่านจะนำชิ้นหมูมาล่อข้างเรือ และบริกรรมคาถา สักพักเสือจะโดดขึ้นมาติดชิ้นเนื้อหมูโดยทันที เป็นอันว่าเรียบร้อยครับ แจกลูกศิษย์ลูกหาได้

ขอนำเข้าเรื่องของการพิจารณาเสือ ของหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย แบบหลักสากลนิยม กันน่ะครับ...

เสือหลวงพ่อปานแบบมาตรฐานนิยมนั้น ต้องอยู่ในลักษณะ เสือนั่งชันขาหน้า หางม้วนรอบฐาน หรือม้วนพาดขึ้นหลัง มีทั้งเสือนั่งหุบปาก และเสืออ้าปาก นิ้วเท้าแต่ละเท้าโดยมากมี 4 นิ้ว แต่มีบางตัวมีแค่ 3 นิ้วก็มี หลักการดูเสือหลวงพ่อปาน นี้ท่องกันมาเป้นคำกลอนว่า

"เสือหน้าแมว หูหนู ตาลูกเต๋า ยันต์กอหญ้า"

เมื่อดูพิมพ์เข้าเค้าแล้ว ต่อไปต้องพิจารณา ความเก่าของเนื้อเขี้ยวกันต่อไปละครับทีนี้ ต้องเก่าจัด และมีเนื้อฉ่ำ การพิจารณา....

1. เสือหลวงพ่อปาน ต้องแกะจากเขี้ยวเสือเท่านั้น จะไม่แกะจากกระดูก หรือวัสดุอื่นใด เขี้ยวจะต้องมีเนื้อทึบ จะไม่ใส (ถ้าใสจะเป็นวัสดุประเภทเรซิ่น ที่ทำเลียนแบบขึ้นมา ควรระวังให้มาก กันโดนต้มครับ)

2. เขี้ยวเสือ ที่นำมาแกะมีทั้งแบบเต็มเขี้ยวทั้งอัน และเขี้ยวครึ่งซีก (เรียก เขี้ยวซีก) เขี้ยวเต็มอันจะมี "รูกลม" ตรงกลางผ่านตลอดจากด้านบนสู่ด้านล่าง และต้องมีรอยแตกอ้าทุกเขี้ยว ส่วนเขี้ยวครึ่งซีกจะไม่มีรอยแตกอ้า เขี้ยวด้านหนึ่งต้องมีสีอ่อน อีกด้านจะมีสีแก่ ด้านที่มีสีอ่อน นั้นคือ ด้านแกนในของเขี้ยวนั่นเอง ส่วนด้านที่มีสีแก่ คือด้านนอกของเขี้ยว "เขี้ยวจะมีสีเดียวกันทั้งตัวไม่ได้" ห้ามลืมครับ

3. ความเก่า ต้องพิจารณาจากความแห้งเก่า และความฉ่ำของเนื้อเขี้ยว เขี้ยวต้องมีความฉ่ำ กรณีเสือสภาพเดิม ผ่านการใช้บูชามาไม่มาก ผิวจะแห้งเก่า ผิวไม่ตึงเรียบนัก แต่เสือที่พบส่วนใหญ่จะผ่านการใช้ สัมผัสเหงื่อ น้ำมัน คราบไคลต่างๆของร่างกายคน สิ่งเหล่านี้จะซึมเข้าไปสู่เนื้อเสือส่งผลให้เนื้อเขี้ยว แลดู "ฉ่ำ" มาก ฉ่ำใสมีสี เหลืองอมขาวขุ่น ลักษณะเหมือนเช่นเทียนไข โดยเนื้อเขี้ยวควรมีสี "อ่อน-แก่" แลดูเป็นธรรมชาติ มีลายเนื้อในคล้ายๆลายสัปปะรดมีรอย "แตกลาน" เล็กๆ หน่อยๆเป็นกลุ่มๆ ซึ่งเกิดจากการที่เนื้อเซ็ทตัวแห้งลงตามธรรมชาติ จึงดึงให้เนื้อเขี้ยวหดตัวด้วย และให้ระวังเขี้ยวเสือที่ทำจากเรซิ่นด้วยครับ

4. รอยลงเหล็กจาร ก็เป็นจุดสำคัญในการพิจารณา ลักษณะการจารจะเป็นแบบหวัดๆ เส้นคมลึกไม่เท่ากัน จารเป้นขีดๆคล้ายๆลายเสือ จารอักขระยันต์คล้ายๆเลขเจ็ดไทย และเลขสามไทย ลายมือลงจารจะเอียงๆ แหลมๆ จะลงจารบริเวณลำตัว สะโพก และขาหน้า ถ้าน้ำหนักการลงเหล็กจารเท่าๆกันลงแบบไม่แน่ใจในการเขียน ลายเส้นไม่หนักเบา แต่ลึกเท่ากันทุกเส้นอันนี้ควรตั้งข้อสงสัยไว้ก่อนเลยครับ

5. ใต้ฐาน จารยันต์กอหญ้า ลักษณะเป็นยันต์กลมๆ รีวนไปวนมา ซ้อนกันหลายวง และเป็น ฤ ฤา หรือ ตัวอุ ร่วมกันด้วยก็มีครับ

พุทธคุณ เสือหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย นั้นมีพุทธคุณครบเครื่องทั้งเมตตา แคล้วคลาด และคงกระพันชาตรี แต่เด่นที่สุดเห็นจะเป็นทางด้านคงกระพันชาตรีครับ

เขี้ยวเสือหลวงพ่อปานนี้เป็นที่แสวงหาของคนทั่วไปมากครับ ของเลียนแบบมีมาก ห้ามโลภเด็ดขาด ต่อไปจะนำเสนอเรื่องที่น่าสนใจอื่นๆ ต่อๆไปครับ สวัสดี...

 

เสือตัวที่2สวยดีครับ

 

นำมาฝากครับ พอดีรูปอยู่ในเครื่องพอดี
เพื่อนผมแขวนอยู่ครับ ตัวจริงสวยมากเลย ทั้งทรง ทั้งผิว
เนื้อช่ำมาก จารครบ ยิ่งนานผิวยิ่งเข้มขึ้นเรื่อยๆ

อย่างตัวที่2ของคุณทอดาวก็น่าเลี่ยมนะครับ รักษาผิวด้วย ^^