เร่งรัดบารมี...ไปนิพพาน

เร่งรัดบารมี...ไปนิพพาน
<O</O
บารมีนี่มันเร่งได้ ถ้าเราต้องการชาตินี้จริงๆ <O</O
ก่อนภาวนาทั้งหมดให้ทุกคนคิดถึงทุกข์เสียก่อน ให้สร้างความเข้าใจตามความเป็นจริงว่าวันนี้ทั้งวันเรามีงานอะไรบ้างงานทุกอย่างมันเป็นสุขหรือมันเป็นทุกข์ ความทุกข์เข้ามาครอบงำเราทุกวัน มันเบียดเบียนเราทุกวัน นั่นคือความหิว ชิฆัจฉา ปรมา โรคา
<O</O
ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง ความหิวเป็นทุกข์<O</O
การปวดอุจจาระปัสสาวะก็มีกับเราทุกวันก็เป็นทุกทุกข์ ถ้าเรายังเกิดอย่างนี้มันก็ต้องทุกข์อย่างนี้ และความแก่ก็ครอบงำเราทุกวัน การป่วยไข้ไม่สบายก็เข้ามายุ่งกับเราทุกวัน ในที่สุดความตายก็เข้ามาถึง มันเป็นทุกข์อย่างหนึ่งหนึ่งมันค่อยๆ เห็นนะ<O</O
แต่ว่าทั้งๆ ที่เราค่อยๆ เห็นเราก็ตัดสินใจง่ายๆ ขึ้นชื่อว่าการเกิดเป็นมนุษย์มันทุกข์อย่างนี้ เราก็จะขอเกิดให้มีความทุกข์อย่างเพียงชาติสุดท้าย ขึ้นชื่อว่าการเกิดเป็นมนุษย์ก็ดี เป็นเทวดาก็ดี เป็นพรหมก็ดี จะไม่มีสำหรับเราต่อไปอีก เราต้องการนิพพาน<O</O
หลังจากนั้นก็ภาวนาจับลมหายใจเข้าออก ภาวนาว่าพุทโธ่เรื่อยไป หรือว่าท่านผู้ใดได้มโนมยิทธิก็ขึ้นไปนิพพาน แต่ว่าท่านที่ไม่ได้มโนมยิทธิจะใช้อุปสมานุสสติกรรมฐานก็ได้ ภาวนาว่า นิพพานะ สุขัง
<O</O
หมายความว่านิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ถ้าเราทำอย่างนี้ทุกวันสักวันละ 2-3 นาที ไม่ต้องมาก แล้วก็เวลาจะตายจริงๆ ถ้าป่วยใกล้ตายจริงๆ อารมณ์อย่างอื่นมันจะตัดไปหมดจิตมันจะวางเฉยในทรัพย์สินทุกอย่าง ในบุคคลและในทรัพย์สินหมด และมันก็จะวางเฉยในร่างกายของมันเอง.<O</O
จากธรรมปฏิบัติเล่ม17 หน้า95-96<O</O

 

ขออนุโมทนาบุญกับท่านผู้ตั้งกระทู้ และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านร่วมอนุโมทนาครับ
สาาาาา...ธุ
สาาาาา...ธุ
สาาาาา...ธุ
ให้ดังไปถึงพระนิพพาน

 

อนุโมทนาครับ
สาธุ
สาธุ
สาธุ

 

บุญ เครื่องชำระสันดาน, ความดี, กุศล, ความสุข, ความประพฤติชอบทางกายวาจาและใจ, กุศลธรรม
บารมี คุณความดีที่บำเพ็ญอย่างยิ่งยวด เพื่อบรรลุจุดหมายอันสูงยิ่ง มี ๑๐ คือ ทาน, ศีล เนกขัมมะ, ปัญญา, วิริยะ, ขันติ, สัจจะ, อธิษฐาน, เมตตา, อุเบกขา
วิธีสร้างบุญบารมีในพระพุทธศาสนามีอยู่ ๓ ขั้นตอนคือการให้ทาน การถือศีล และการเจริญภาวนา ที่นิยมเรียกกันว่า "ทาน ศีล ภาวนา"

 

ขอขอบคุณสำหรับเนื้อหา และ อนุโมทนาบุญกับผู้โพสต์ครับ สาธุ

 

อนุโมทนา จะไม่ประมาทในชีวิต เร่งสร้างบารมี มุ่งสู่พระนิพพาน สาธุ

 

ผู้ถาม : เมื่อทำบุญแล้ว ถ้าจะอุทิศส่วนกุศลภายหลังจะได้ไหมคะ...........?
หลวงพ่อ : การทำบุญไปแล้วครั้งหนึ่งสักกี่ปี ๆ บุญก็ยังมีอยู่ถ้าทำไปแล้วสัก ๓๐ ปี ก็ยังอุทิศส่วนกุศลได้ บุญมันไม่หาย ไม่ใช่เราทำบุญแล้ว เดี๋ยวเดียวมันหายไปไม่ใช่อย่างนั้นนะ
ผู้ถาม :แล้วถ้าเผื่อทำบุญแล้ว ไม่ได้อุทิศส่วนกุศลจะได้บุญเต็มที่ไหมคะ...?
หลวงพ่อ : ก็ได้เต็มที่อยู่แล้ว เราเป็นผู้ได้สมบูรณ์แบบ แต่อยู่ที่ว่าเราจะให้เขาหรือไม่ให้ การอุทิศส่วนกุศล นี่นะ ถ้าเราไม่ให้ เราก็กินคนเดียวใช่ไหม..... ทีนี้ถ้าเราให้เขาของเราก็ไม่หมดอีก ส่วนที่เราให้ไปไม่ได้ยุบไปจากของเดิม อย่างเรื่องของ พระอนุรุทธ สมัยที่ท่านเกิดเป็นคนเกี่ยวหญ้าช้างของมหาเศรษฐี เวลาที่ท่านทำบุญแล้ว เจ้านายขอแบ่งบุญ ท่านก็สงสัยว่าการแบ่งบุญน่ะจะแบ่งได้ไหม จึงไปถามพระปัจเจกพุทธเจ้า ที่ท่านรับบาตรนะ ท่านก็เปรียบเทียบให้ฟังว่า

"สมมุติว่าโยมมีคบ แล้วก็มีไฟด้วย คนอื่นเขามีแต่คบ ไม่มีไฟ ทุกคนต้องการแสงสว่าง ก็มาขอต่อไฟที่คบของโยมแล้วคบทุกคนสว่างไสวหมด อยากทราบว่าไฟของคุณโยมจะยุบไปไหม....?
ท่านอนุรุทธก็บอกว่า ไม่ยุบ
แล้วท่านก็บอกว่า "การอุทิศส่วนกุศลก็เหมือนกัน ให้เขา เขาโมทนา แต่บุญของเราเต็ม 100 เปอร์เซ็นต์"​

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านครับ

ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงพบแล้ว ขอธรรมนั้น จงสำเร็จแก่ท่านทั้งหลายโดยเร็วด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ
อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ ขอจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่บัดนี้ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เทพเจ้าทั้งหลาย ที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า และเทพเจ้าทั้งหลาย ทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลาย และพระยายมราช จงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศล ของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ท่านทั้งหลาย ที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลาย จงโมทนาส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้า จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด หากท่านทั้งหลายยังไม่มีโอกาสได้อนุโมทนาเพียงใด ขอเทพเจ้าทั้งหลายและพระยายมราชจงเป็นสักขีพยานให้แก่ข้าพเจ้าด้วย เจอเธอเมื่อใด ขอให้เธอได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ด้วยเถิด ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาตินี้ ขอผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัย ให้ข้าพเจ้า ได้เข้าถึง ซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเถิด หากแม้นยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด ขอคำว่าไม่รู้ ไม่มี ในสิ่งที่ดี จงอย่าได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าเลย ขอผลบุญทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้า ได้กระทำแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ จงบังเกิดผล ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด
​

 

;aa21ขอให้ทุกท่านได้นิพพานในชาติกันทุกคนครับ สาธุ

 

การปฏิบัติแบบนี้เป็นสายสุขวิปัสโกหรือปล่าว?

 

อนุโมทนาครับ

>>>>> พระเครื่อง <<<<<

>>>>> เครื่องรางของขลัง <<<<<

>>>>> พระขุนแผน <<<<<

 

พอดีเพิ่งได้รับ e-mail จากรุ่นน้อง
ที่ปรารถนาจะร่วมทำบุญทอดกฐินกับสวนะด้วย
เขาได้กล่าวถึงคุณย่าของตน อายุได้ 92 ปีแล้วค่ะ
ตอนนี้คุณย่าป่วยเป็นอัมพาตอยู่
ทุกข์ทรมานเหลือเกิน เมื่อขับถ่ายไม่ออก
ท่านปรารถนาจะทำบุญร่วมด้วย
ไม่ต้องการเป็นทุกข์ดังชาตินี้อีก..
เลยจะขออนุญาต นำธรรมเทศนาของหลวงพ่อนี้
ไปฝากรุ่นน้อง และให้คุณย่ามีกำลังใจที่จะปฏิบัติต่อไป
จนถึงวาระสุดท้ายของท่านค่ะ
อนุโมทนากับ จขกท. ด้วยค่ะ ..สาธุ

 

เกิดเป็นมนุษย์นี้ ทุกข์มากมายจริงหนอ...(tm-love)
อนุโมทนาท่านเจ้าของกระทู้ครับ (กระทู้ดี และมีประโยชน์ ;ปรบมือมากครับ)

 

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ
ขอให้ทุกๆ ท่านเป็นผู้เจริญในธรรมค่ะ

 

;28

อนุโมทนาครับ..กับบทความดี ดี ที่นำมาเสนอ....

ทำให้มีความเพียรในการปฎิบัติครับ...

ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ....

 

นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

อนุโมทนา สาธุ ผู้ตั้งกระทู้และทุกท่านคะ

 

เอ้อ...ผมจำได้ว่าคำพระบาลีว่า

นิพพานัง ปะระมัง สุขัง

มิใช่หรือครับ ?

หรือว่า หลวงพ่อท่านตัด ปะระมัง ออก เพื่อให้คำสั้นลง

และยังมีอีกคำหนึ่งที่ได้ยินประจำคือ

นิพพานัง ปะระมัง สุญญัง
-----------------------------------------------------
พระนิพพานท่านรักเรามาก และอยากให้เราไปอยู่กับท่าน
แต่ทว่าไฉนเรากลับไม่ค่อยจะคิดถึงท่านกันเลย ก็ไม่ทราบ
น่าแปลกใจไหมครับ ?

 

นิพพานนังปรมังสุขขัง

 

โลกเปรียบเสมือนโรงละคร ชีวิตมนุษย์ก็เหมือนตัวละคร กระโดดโลดเต้นไปตามบทบาทแล้วก็ปิดฉากหมดชุด มีความตายเป็นอวสาน เหมือนละครที่เลิกแล้ว เรื่องราวต่างๆก็หมดไป
ชีวิตมนุษย์โดยตัวของมันเองนั้นไม่มีอะไรเลย คุณค่าของชีวิตจะมีได้ก็สุดแต่การใช้ชีวิตเท่านั้น

อ้างอิงจากหนังสือ มหาบุรุษ

อนุโทนากับทุกๆบุญค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ
สิ่งที่มีค่าสูงสุดในชีวิตคือพระธรรม
สิ่งที่มีความหมายมากที่สุดคือการไม่กลับมาเกิดอีก