วิริยบารมี 1 ในบารมี 10 โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

วิริยบารมี โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

วิริยบารมี มีจงมีความพากเพียรเพื่อความเจริญ หรือ พิจารณาเห็นเหตุผลว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกเป็นอนิจัง ทุกขัง เป็นทุกข์ อนัตตา เป็นของไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน เป็นสิ่งที่เป็นกฎของธรรมดาที่ใครไม่สามารถจะห้ามปรามได้ อันนี้ถ้าจะกล่าวโดยเป็นนัยว่าทำไมวิริยบารมีนี้จึงมีส่วนเกี่ยวข้องกับทานบารมีและศีลบารมี เพราะความพากเพียรในที่นี้ไม่เกี่ยวข้องในบารมีอื่น อันนี้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกล่าวว่ามีความจำเป็น เพราะเป็นการเสียสละของอันเป็นที่รักที่เป็นที่ปรารถนา เราหามาด้วยความเหนื่อยยาก ถ้าไม่มีความวิริยะความเพียรเพื่อจะละความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความพลัดพรากในการให้ทาน ก็ไม่สามารถทำลายกิเลสตัวสำคัญ กล่าวคือความโลภได้
<O</O
ถ้าความพากเพียรในการรักษาศีลก็ไม่สามารถทำลายกิเลศตัวสำคัญ กล่าวคือความโกรธได้ ถ้าหากไม่เพียรเจริญเนกขัมมบารมี ความอดกลั้น ก็ไม่สามารถทำณานให้เกิดได้ ถ้าไม่พากเพียรใช้ปัญญาฝืนกับความรู้สึกเดิมที่มีความปรารถนาจึงดึงเข้า เพราะ การเจริญวิปัสสนาเป็นการผลักออกจากอารมณ์ต่างๆ ที่เป็นโลกียอารมณ์ อารมณ์ให้ข้องอยู่ในโลก ถ้าไม่มีความพากเพียรปัญญาก็ไม่สามารถที่จะทำได้ เพราะว่าจิตเกิดความอ่อนแอเมื่อไรกิเลสก็จะครอบงำจิตเมื่อนั้น นี่ถ้าไม่มีความพรากเพียรจริงๆ ขันติ ความอดกลั้น ความอดทนต่อสู้กับอารมณ์ที่ตรงกับข้ามกับสิ่งที่ปรารถนาก็เกิดขึ้นไม่ได้ เมตตา แสดงความรักความปรานี มีการสงเคราะห์บุคคลอื่น คือการให้ทาน การให้อภัยบุคคลอื่นเนื่องด้วยศีล ถ้าไม่มีความเพียรแล้วกิเลสทั้ง 2 ประการ ความโลภกับความโกรธก็จะมาทับถมใจ อุเบกขา ความวางเฉย ถ้าไม่มีวิริยะความเพียรก็จะทรงความวางเฉยอยู่ไม่ได้
<O</O
เมื่อโกรธก็แสดงท่าโกรธ เมื่อดีใจก็แสดงความยินดี พระอริยะย่อมเฉยทั้ง 2 ประการคือเฉยทั้งอารมณ์ชอบใจ และเฉยทั้งอารมณ์ที่ชอบใจ เรียกว่านินทาว่าร้ายก็เฉย เขาสรรเสริญก็เฉย เห็นโทษของการนินทาว่าการพูดอย่างนั้นย่อมไม่พูดตามความจริง เป็นอำนาจของกิเลสพูด เห็นอารมณ์แห่งการสรรเสริญ ถ้อยคำสรรเสริญหมือนหอกเข้ามาเสียบใจ คิดว่าอารมณ์ใหญ่กล่าวคือกิเลสมายั่วใจให้เราหลงละเมอไปตามนั้น ที่เป็นอย่างนี้ได้ก็อาศัยวิริยะความพากเพียร ถึงความตั้งมั่นในอารมณ์ของจิตทุกประการจึงจะมีทาง ซึ่งความพากเพียรในที่นี้เป็นความพากเพียรที่ถูกที่สุดคือหนึ่ง พากเพียรในการให้ทาน จัดเป็นปรมัตถทาน รักษาศีลเป็นปรมัตถศีล เนกขัมมบารมีเจริญให้ตั้งมั่น พากเพียรในการเจริญวิปัสสนาญาณให้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างในโลกไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ไม่มีอะไรคงสภาพ เพียรระงับความอดกลั้นความไม่ถูกใจจากอารมณ์ เพียรรักษาสัจ ความจริงใจในความเป็นอริยะ เพียรรักษาการอธิษฐานจิตที่เราที่เราตั้งใจจะเป็นอริยเจ้า การเป็นอริยเจ้าเขามีด้วยประการใดจะปฏิบัติตามนั้นครบถ้วนทุกประการ เพียงทรงความเมตตาปรานีเพื่ออารมณ์จิตผ่องใสเป็นปกติ เพียรรักษาอุเบกขา ความวางเฉย ไม่แสดงอาการขึ้นลงให้ปรากฏ ถ้าเพียรทำได้อย่างนี้ที่ชื่อว่าบารมี 10 มีความเกี่ยวข้องกัน ทำได้อย่างนี้แล้วองค์สมเด็จพระประทีปแก้วกล่าวว่า ท่านผู้นั้นเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าเบื้องต้น

<O</O
<O</O
จากหนังสือคำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุงเล่ม 21 หน้า 111-112




http://palungjit.org/showthread.php?p=1604003#post1604003<O</O

 

อนุโมทนาครับ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขอกราบโมทนาสาธุครับ สาธุ...

 

อนุโมทนสาธุค่ะ