เจริญวิปัสสนาขาดทุน

เจริญวิปัสสนาขาดทุน

เมื่อวันพุธที่ 3 พ.ย.2536 สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตาตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้

<O</O
1.อย่าฝืนสังขาร ถ้าหากร่างกายเพลียจนเกินไป แม้เป็นเวลาเจริญพระกรรมฐาน ก็ให้ร่างกายได้พัก แต่กำหนดจิตพักอยู่บนพระนิพพานไปด้วย ปลงมรณานุสสติไว้ให้ดี เพราะหากร่างกายมันอ่อนเพลียมาก ยิ่งฝืนเท่าไหร่ อารมณ์กลุ้มก็จักเกิดมากขึ้นเท่านั้น จำจักต้องโอนอ่อนผ่อนตามร่างกายบ้างในบางขณะ อย่าเบียดเบียนร่างกายจนเกินไป การเจริญพระกรรมฐานจักไม่มีผล เพราะเป็นอัตตกิลลมถานุโยค (ตึงหรือเครียดจนเกินไป)<O</O
<O


2.การพักผ่อนไม่พอ แล้วฝืนปฏิบัติธรรมจักให้ได้ดั่งใจนั้น ทำคนให้จิตฟั่นเฟือนมามากแล้ว เพราะไม่รู้จักคำว่าพอดี คำว่าพอดีไม่ใช่ทำมาก ๆ โดยไม่คำนึงถึงร่างกาย หากแต่ว่าพอดี คือ ทำพอสมควรให้สบายทั้งจิตและร่างกาย ทำน้อยแต่ผลมาก ไม่ใช่ทำมากแต่ได้ผลน้อย ดูอารมณ์จิตเอาไว้ให้ดี หากเจริญพระกรรมฐานแล้วปลอดโปร่งเบาสบายใช้ได้ แต่หากทำแล้วอารมณ์จิตเครียด มีความหนัก กลัดกลุ้มงุ่นง่านอย่างนี้ใช้ไม่ได้ ต้องอารมณ์ให้ถูก<O</O


3.ตัวอย่างเช่น หากเจริญสมถะภาวนา รู้ลมเข้าออก จักได้ฌานใดก็ตาม ให้พอใจตามนั้น อย่าไปกำหนดว่าจักต้องได้เหมือนกันทุกครั้ง อารมณ์ฌานย่อมไม่เที่ยง บางวันได้ปฐมฌาน บางวันตกมาแค่ขณิกสมาธิ บางวันได้ถึงฌาน 2-3-4 จิตจักต้องพอใจในผลที่ได้ในแต่ละครั้งเสมอโดยยอมรับความไม่เที่ยง ซึ่งเป็นปกติของฌานอยู่เสมอ ซึ่งความสันโดษเยี่ยงนี้จักทำให้จิตเป็นสุข เพราะยอมรับในกฎของความธรรมดานี้ หรือ อย่างวิปัสสนาภาวนา ยกตัวอย่างพิจารณากายคตาหรือมรณานุสสติกองใดกองหนึ่ง เห็นความทุกข์ของความไม่เที่ยงนั้น หากจิตเกาะทุกข์ไม่ยอมปล่อย ก็เท่ากับไม่ยอมรับความปกติความไม่เที่ยงอันทำให้เกิดทุกข์นั้น จิตก็จักเกิดความกลัดกลุ้มในการฝืนสภาวะธรรมนั้น อย่างนี้วิปัสสนาขาดทุน<O</O


4.หากจักให้เป็นสุข ก็คือ เมื่อพิจารณาถึงความไม่เที่ยงที่เป็นทุกข์ของร่างกายแล้ว จิตคลายความยึดเกาะความทุกข์นั้น เพราะยอมรับนับถือความเป็นจริงของร่างกายว่า นอกจากสกปรกแล้วจักต้องตายแล้ว ร่างกายนี้มันไม่ใช่เราไม่ใช่ของเราไม่มีในเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายนี้เมื่อตายแล้วจิตเราก็จักต้องโคจรจากไป หากคิดถึงความหวังที่จักพ้นทุกข์เมื่อร่างกายนี้จากไปแล้ว ให้ตั้งความหวังไว้บนนิพพานจุดเดียว พิจารณาตามนี้จิตจักเป็นสุข<O</O
<O



5.เมื่อร่างกายนี้ยังไม่ตาย ก็ตั้งใจละอารมณ์ชั่วให้ออกจากจิตตามคำสั่งสอนที่ตรัสมาโดยตลอดที่ตรัสมาโดยลดอย่างตั้งใจจริง นี่เป็นวิปัสสนาที่กำไรทุกครั้ง เจ้าพึงจำหลักสันโดษเข้าไว้ และจำหลักไม่เบียดเบียนร่างกายและจิตเข้าไว้<O</O
<O



6.ปกติร่างกายเบียดเบียนเจ้ามากอยู่แล้ว อย่าเอาอารมณ์จิตเราไปเบียดเบียนร่างกายและจิตของตนและจิตของตนอย่างไม่รู้เท่าทันเลย หลักมัชฌิมาปฏิปทา จดจำและปฏิบัติกันเอาไว้ให้ดีๆ



ธรรมะที่นำไปสู่ความหลุดพ้นเล่มที่ 6
<O</O
พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีลิงดำวัดท่าซุง
<O</O
<O
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน
จากหนังสือ ธรรมที่นำสู่ควาหลุดพ้น<O</O

 

สาธุครับที่ท่านสอนวิธีวางอารมณ์ใจทางสายกลางให้พวกเรา

 

สาธู..........

 

กราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ
และขออุทิศบุญกุศลทั้งปวงแด่เจ้ากรรมนายเวรทุกภพชาติ

 

ขอบคุณครับ ผมจะได้นำไปปฏิบัติ ให้ถูกวิธี

 

อนุโมทนา...

"ทางสายกลาง" คำนี้ยึดป็นแนวทางในการปฏิบัติครับ

 

อนุโมทนาด้วยน่ะค่ะ เป็นจริงอย่างที่ท่านสอนไว้เลยค่ะ

 

ตรงกับที่อยากรู้พอดีครับ

 

อนุโมทนา ครับ
สาธุ สาธุ สาธุ
___________
ธรรมะคือธรรมชาติ

 

ธรรมะที่นำไปสู่ความหลุดพ้นเล่มที่ 6
<O</O
พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีลิงดำวัดท่าซุง
<O</O
<O
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน
จากหนังสือ ธรรมที่นำสู่ควาหลุดพ้น<O</O[/quote]
ผมได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว ธรรมะในเล่มเป็นเรื่องที่คุณหมอประสบมาเอง น่าจะรับผิดชอบเองนะ พิมพ์บนหน้าปกอย่างนี้ ผมเองยังเข้าใจผิดเลย คิดว่าท่านรวบรวมคำสอนที่หลวงพ่อท่านสอนไว้เสียอีก ที่แท้เป็นสิ่งที่ท่านได้มาจากการทำสมาธิของท่านเองต่างหาก

 

ขอบคุณคับ

ได้ความรู้ประดับสมองเพิ่มขึ้นเหอๆๆ

อนุโมทนาบุญ คับ สาธุ