นินทาและสรรเสริญ เหมือน สาดน้ำเข้าใส่กัน

นินทาและสรรเสริญ เหมือน สาดน้ำเข้าใส่กัน

<O
เพื่อนผมท่านฝันว่า ตนและผู้ปฏิบัติธรรมหลายคนกำลังถือขันน้ำเพื่อรอจะสาดใส่ผู้อื่นให้เปียก แต่รออยู่พักหนึ่งก็ไม่รู้สึกสนุกตามเขา ก็เดินหลีกไปทางอื่นทั้งๆ ที่มีคนอื่นชวนให้เล่นสาดน้ำกันต่อ แต่ไม่สมใจ พระพุทธองค์ก็ทรงพระเมตตามาสอนให้ ดังนี้<O
<O


1.นิมิตนั้น หมายความว่า นินทาและสรรเสริญเหมือนสาดน้ำเข้าใส่กันไม่เป็นเรื่อง เจ้าจักตระหนักถึงธรรมนี้ได้ดีว่าหาสาระมิได้ ใครชมว่าดีแต่จิตเรายังไม่ดีตามคำชมนั้น ใครด่าว่าเลว ถ้าจิตเราไม่เลวตามเข้าด่า ก็มิจำต้องเดือดร้อนแต่ประการใด

<O</O
<O</O
2.การมีร่างกายอยู่ในโลก ย่อมหนีโลกธรรมไปไม่ได้ เขานินทา สรรเสริญ เราได้ก็ตรงมีร่างกายนี้ หากเอาจิตไปผูกพันคำติ คำชม ก็เท่ากับหลงยึดมั่นถือมั่นว่า ร่างกายนี้เป็นของเรา เรามีในร่างกาย ร่างกายมีในของเรา
<O
<O
3.เวลานี้ซ้อมวางอารมณ์ให้ลงตัวธรรมดาเข้าไว้เสมอ โดยพิจารณาโทษของอารมณ์ราคะและปฏิฆะ (ซึ่งมีต่อรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์) โดยเอาความปรารถนาที่จักไปนิพพานได้นั้น จิตจักต้องหมดจากอาสวะกิเลส อารมณ์ราคะ และ ปฏิฆะอันมีต่อ รูป กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์นั้นเป็นตัวทำให้เกิด แต่พระนิพพานต้องการดับ ไม่มีเชื้อเกิด นิพพาน ปรมัง สูญญัง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง คือ ว่างจากอารมณ์ทั้งกิเลสทั้งปวง จึงจักถึงพระนิพพานได้ เจ้าจงเอาจุดนี้เตือนจิตทุกครั้งที่เกิดอารมณ์ราคะ และ ปฏิฆะ<O</O
<O</O


4.เจ้าเป็นคนโทสะจริตเด่น ก็พยายามกำหนดภาพพระเอาไว้เสมอๆ และพรหมวิหาร 4 พยายามรักษาเข้าไว้ให้เป็นฌานอย่างทิ้งเป็นอันขาด ระมัดระวังคำพูดเข้าไว้ โดยเอาอาณาปานสติคุมจิตไม่ให้หลงลืมจุดอ่อนตรงข้อนี้ ต้องทำให้มาก ๆ มิฉะนั้นจักไม่มีผล<O</O
<O


5.อย่าลืม พูดมากเท่าไหร่ เสียผลของการปฏิบัติมากขึ้นเท่านั้น จำข้อบกพร่องตรงนี้เอาไว้ให้ดีๆ<O</O
<O</O


6.ของสงฆ์นั้นควรรักษา ช่วยกันดูแลนั้นถูกต้อง แต่พยายามอย่าใช้อารมณ์เข้าไปดูแล ให้เห็นเป็นธรรมดาของความหยาบและละเอียดของคนที่มาพัก พิจารณาแก้ไขไปตามวาระอันพึงจักทำได้ด้วยความใจเย็น รักษาผลประโชยน์ของสงฆ์ด้วย รักษาผลประโยชน์ของจิตด้วย โลกจักได้ไม่ช้ำธรรมก็ไม่เสีย ได้กับได้ กำไรทั้ง 2 อย่าง ของสงฆ์ก็ไม่เสียหาย อารมณ์ของจิตก็ไม่เสียหายจึงจักดี จำหลักนี้เอาไว้ให้ดี ๆ นิสสัมมะ กะระณัง เสยโย ใคร่ครวญด้วยพรหมวิหาร 4 คือ ทั้งทางของสงฆ์และทางจิตแล้วจึงจะทำ อย่างนี้ไม่มีอะไรพลาด<O</O
<O</O

7.และอีกจุดหนึ่ง ถ้าเจ้าไม่เกิดอารมณ์ 2 เพราะราคะหรือปฏิฆะก็ตาม เป็นอารมณ์หนึ่งในนิวรณ์ 2 เพราะราคะหรือปฏิฆะก็ตาม เป็นอารมณ์หนึ่งในนิวรณ์ 5 ประการ เป็นกิเลสหยาบที่ทำให้ปัญญาถอยหลัง ถ้าหากประสบเหตุปัญหาใด ๆ ถ้าหากหมั่นรักษาอารมณ์จิตให้สงบเอาไว้ก็จงนำปัญหาแห่งเหตุนั้นๆ ขึ้นมากราบทูลถามตถาคตให้ทราบหนทางแก้ไขได้เสมอ จุดนี้พวกเจ้าได้ทำกันมาแล้ว เมื่องาน 100 วันท่านฤาษีที่ 12 ไร่ แต่มาวาระนี้ เจ้าเองกลับไม่นำไปใช้ ปล่อยอารมณ์ปฏิฆะจูงจมูกไป อย่างนี้มันเป็นการดีหรือไม่ดี (ก็ยอมรับว่า ไม่ดี )
<O</O
8.เมื่อรู้ว่าไม่ดี ก็จงหมั่นแก้ไขเสีย<O
<O


*จิตไม่ผ่องใส เพราะจิตยึกเวทนาของร่างกายมากเกินไป ไปใช้ปัญญาเป็นตัวปลด การจักทำได้หรือไม่ได้ ให้เอาเวทนาที่เกิดกายแหละเป็นตัววัด

<O</O
<O</O
*การเบื่อนั้นเบื่อได้ แต่ยังเบื่อผสมทุกข์อยู่ เพราะขาดปัญญาจักเบื่อแล้วต้องปล่อยวาง เห็นเป็นธรรมดา จึงจักไม่ทุกข์





ที่มาของข้อมูล

ธรรมะที่นำไปสู่ความหลุดพ้นเล่มที่ 6<O</O
พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีลิงดำวัดท่าซุง
<O</O
<O
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน จากหนังสือ ธรรมที่นำสู่ความหลุดพ้น <O</O

 

ค่ะ มันเป็นของคู่กัน แต่อย่าไปยึดกับ คำพูดของคน

 

ปล่อยวาง

 

จริตติดโมหะ โทสะ เหมือนเอาไฟมาสุมตัว

 

กราบอนุโมทนาเป็นอย่างสูงค่ะ
---------------------------------------
* คนเจ้าปัญญา ย่อมบริหารอารมณ์
สร้างอารมณ์ที่ควรสร้าง
เสพอารมณ์ที่ควรเสพ
ควบคุมอารมณ์ทีควรควบคุม
รักษาอารมณ์ที่ควรรักษา
สลายอารมณ์ที่ควรสลาย
เขาจึงเป็นนายของอารมณ์โดยสมบูรณ์ *