ปิดรับบริจาค หน้า 12 ความคิดเห็นที่ #236 เจ้ามดใบ้วัดใหม่เสนากำลังเดือดร้อนที่อยู่

ขออนุโมทนาเจ้าภาพทุก ๆ ท่านที่ได้เสียสละทรัพย์เพื่อช่วยเหลือคนยากคนจนในสลัม โดยเฉพาะ 2 รายนี้ ถือว่าเป็นครอบครัวที่กำลังตกทุกข์ได้ยากอย่างค่อนข้างเรียกได้ว่า ค่อนข้างหนัก

หมายเหตุ
วันนี้ข้าว tesco 5 ก.ก. 105.- บาทหมดลง และยังไม่มีเข้ามา ผมจึงให้ซื้อข้าวที่แพงขึ้นเล็กน้อย

 

.......................

วันพฤหัสบดีที่ 3 ต.ค. 56 เวลาประมาณเกือบ 1 ทุ่ม คุณสำเนาได้โทรแจ้งว่า ให้นำไปช่วยคนยากจนจำนวน 500.- บาทครับ

**********************

ผมได้จัดการใช้เงินของคุณสำเนาไปตามวัตถุประสงค์ช่วยคนยากจนตามที่ต้องการแล้วนะครับ ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าภาพทุก ๆ ท่านด้วยครับ

 

รูปแบบการช่วยเหลือคนยากคนจนสำหรับครอบครัวคุณป้าวิมล ( หลาน 4 คนรวมป้าด้วยเป็น 5 คน ) และสำหรับครอบครัวคณป้าติ๋ว ( หลาน 3 คนรวมป้าด้วยเป็น 4 คน ) เริ่มมีรูปแบบที่เป็นที่แน่นอนมากขึ้นแล้ว กล่าวคือจากเดิมที่ต้องเข้าไปถึงในสลัมด้วยตนเอง ปัจจุบันจากการสอบถามคุณป้าทั้งสองแล้วว่า หากได้เงินจะเอาไปทำอะไร ก็คือถ้าได้เงินก็มาซื้อของกินของใช้ ข้าวสาร อาหาร และในแหล่งเสือใหญ่อุทิศก็คงหนีไม่พ้นเทสโก้โลตัสที่ถือว่า ใกล้ และทุกอย่างใช้ได้ ราคาใช้ได้ พอคุณป้าทั้งสองซื้อของเสร็จหากเหลือเงินสดก็ให้ติดไม้ติดมือกลับบ้านบ้างก็ได้ ครั้งที่แล้วป้าวิมลบอกว่าเป็นค่าแก๊สหุงต้ม แต่ถ้าไม่เหลือก็ไม่เป็นไร

ถ้ามีการช่วยเหลือครั้งต่อ ๆ ไป ก็นัดมาพบที่เทสโก้โลตัสตามกำลังทรัพย์ที่มี

 

..................................

 

..........................................



ขออนุญาต up book เพื่อดูรายละเอียดครับ

ในบุ๊คธนชาติ ผมถอนที่ฝากไว้ตอนแรก 500.- บาทเพื่อไปช่วยครอบฟันพระ อ. วรวิทย์

 

.............................

 

ได้มอบพระบูชา พระเครื่อง วัตถุมงคลในส่วนเฉพาะของคุณ 6 ที่อนุญาตให้กับคนที่ต้องการนำไปปล่อยให้บูชาเพื่อนำรายได้ช่วยตนเองตามคำขอของคนในรูปและตามการอนุญาตของคุณ 6 ครับ

 

...............................................................

 

เริ่มช่วยชีวิตเด็กน้อยตั้งแต่ตรงนี้ครับ #112

เช้าวันเสาร์ที่ 12 ต.ค. 2556 คุณป้ากานดาโทรศัพท์หาผม บอกว่า เช้านี้หลานคนเล็กสุดของป้าวิมล อายุ 10 เดือน หายใจไม่ออก ทำท่าจะตาย คุณป้ากานดาและป้าวิมลได้อุ้มเด็กน้อยขึ้นแท๊กซี่แล้วบอกให้แท๊กซี่วิ่งไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ( ขออนุญาตไม่ออกนามเพราะเป็นโรงพยาบาลเอกชน ) เมื่อไปถึงก็ได้โทรศัพท์หาผมทันที ผมเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่แพงมากด้วย ผมได้โทรศัพท์กลับเพราะเงินในโทรคุณป้าหมด และคุณป้าวิมลก็รับโทรศัพท์ไม่เป็นในตอนแรก ต่อมาจึงพอพูดรู้เรื่อง ผมได้บอกให้คุณป้าวิมลบอกกับพยาบาลว่า คุณป้าวิมลไม่ีมีเงินเลย ไม่มีญาตคนไหนของเด็กคนไข้มีเงินเลยแม้แต่คนเดียว แล้วให้ทางโรงพยาบาลดูว่าควรทำอย่างไรต่อไป ต่อมาทราบว่า ทางโรงพยาบาลเอกชนแห่งนั้นได้ทำการดูดเสมหะ พ่นไอหมอกเข้าปากและจมูกเด็ก ( คาดว่าคงเป็นยา ) และได้ขอให้คุณป้าวิมลรีบพาไปโรงพยาบาลเด็กทันที คุณป้ากานดากลับบ้านก่อนแล้วเพราะป้ากานดามีลูกพิการที่ช่วยตัวเองไม่ได้ คุณป้าวิมลได้อยู่ที่โรงพยาบาลเด็กทั้งวัน

ผมเองปล่อยให้เวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็น ในที่สุดผมก็โทรศัพท์กราบเรียนถามพระอาจารย์ภาคภูมิถึงกรณีนี้ และได้รับคำแนะนำให้นำเงินจากกระทู้ที่ผมกำลังจะซ่อมที่พักสงฆ์อาพาธนวมินทร์ 88 เอามาต่อชีวิตให้เด็กน้อยก่อน เมื่อได้รับคำแนะนำดังแสงสว่างแบบนี้ ผมจึงโทรศัพท์ไปกราบเรียนพระอาจารย์สมสุขซึ่งเป็นหนึ่งในกรรมการบริหารร่วมกันเรื่องที่พักสงฆ์นวมินทร์ 88 ท่านเห็นด้วยและบอกว่า ช่ีวยชีวิตคนสำคัญกว่า ให้ผมรีบเดินทางเข้าสลัมค่ำนี้เลย และไปถ่ายรูปทุกอย่างที่เกี่ยวข้องออกมา เบิก ATM ให้คุณป้าวิมลไปก่อนเลยตามคำสั่งของพระ อ. สมสุขสั่งว่าให้ไว้ก่อน 4-5 พันบาท แต่กด ATM จากกองทุนนวมินทร์ 88 แค่ 3 พันบาท เพราะเห็นว่า ต้องใช้หนี้แขก 650.- บาท ( ยืมนอกระบบ 500.- บาทใช้ 650.- บาท ) อีก 2,350.- บาท น่าจะพอใช้จ่ายได้ไม่น้อยกว่า 1 สัปดาห์หากอาการไม่ทรุดลงไปมากกว่านี้

 

...........................................

 

สาเหตุที่ยังไม่ได้แจ้งเกิด เนื่องจากสาเหตุบางประการที่เกี่ยวกับสถานที่พิเศษของบ้านเมือง

 

.....................................

 

ปกติจุงเบยเป็นเด็กที่ซุกซนมาก ไม่เคยหยุดนิ่ง รวดเร็วและว่องไวมาก แต่วันนี้นิ่งและซึม ขณะป้อนยาด้วยหลอดฉีดยาจึงดิ้นตามนิสัย

คุณป้าข้างบ้าน 3 คนต้องออกมาช่วยกันจับมือจับเท้าให้นิ่ง ดิ้นไม่ได้



ผมขอให้คุณป้าวิมลเอามือวางแตะเงินที่มอบให้เป็นค่าใช้จ่ายจำนวน 3,000.- บาท


ผมแตกแบ๊งค์ย่อยไว้ให้เสร็จ กดเงินที่หน้าร้าน 7-11 ตรงข้ามบอยโพนยางคำ และขอแลกเงินเป็นย่อย ๆ ซึ่งต้องขอบคุณพนักงาน 7-11 ที่ปกติแล้วคงไม่ยอมให้ใครแลกแบ๊งค์ย่อยถึง 2,000.- บาททั้ง ๆ ที่ไม่ได้ซื้ออะไรเลย เพราะผมเข้าใจดีว่า บางครั้งจะต้องเรียกแท๊กซี่กลางดึก หรือใช้จ่ายอะไร ถ้าไม่มีแบ๊งค์ย่อยแล้วไม่มีทอนจะยิ่งลำบากใจ ร้องจ้าอยู่ไม่ถึง5 นาทีก็หลับสนิท คงเพราะอาการป่วยยังคงหนักอยู่ครับ

 

ป้ากานดาและป้าวิมลเล่้าให้ฟังว่า เช้าเห็นท่าไม่ดีแล้ว ทำท่าจะตาย เลยตัดสินใจยืมเงินนอกระบบจากแขกอาบัง 500.- บาท แต่ต้องคืน 650.- บาทภายในไม่กี่วัน ถือว่าดอกเบี้ยแพงมาก และกำลังป่วยไข้จะตายแบบนี้ จะหาที่ไหนไปคืน นั่งแท๊กซี่ไปโรงพยาบาลเอกชนให้ไป 100.- บาท แล้วไปยืนยันว่าไม่มีเงินเลย ทางโรงพยาบาลเอกชนที่นั่นยังดีที่รีบดูดเสมหะ รีบพ่นยาเข้าปากเข้าจมูกให้พร้อมทำใบส่งตัวให้รีบไปโรงพยาบาลเด็ก แถมพยาบาลที่โรงพยาบาลเอกชนที่นั่นใจดีสุด ๆ ควักเงินส่วนตัวให้ 200.- บาทบอกให้เป็นค่าแท๊กซี่ พอไปถึง รพ. เด็ก เนื่องจากเด็กไม่มีใบสูติบัติ และไม่หลักฐานที่ใช้งานได้ ทาง รพ. เด็กเก็บค่าใช้จ่าย 217.- บาท นั่งแท๊กซี่กลับใช้ไปอีกร้อยกว่าบาท วันเดียวใช้จ่ายไป 600.- กว่าบาท ยังโชคดีที่นางพยาบาลที่โรงพยาบาลเอกชนให้มา 200.- บาท

ผมจึงคำนวนว่า หากอาการไม่ทรุดหนักไปกว่านี้ และมีความจำเป็นต้องไปหาหมอบ้าง ภายใน 1 สัปดาห์น่าจะใช้จ่ายไม่เกิน 2 พันกว่าบาทที่เหลือ ส่วนค่าหนี้นอกระบบถือว่าให้คุณป้าปลดหนี้ไปครับ ได้ยินจากคุณป้าวิมลบอกว่า ทางโรงพยาบาลเด็กไม่มีเตียงให้ จึงให้กลับ แต่ความจริงต้องรับเข้าเป็นคนไข้ในทันที

 

เช้านี้ได้โทรถามป้ากานดา ทราบว่าอาการยังไม่ดีขึ้น และป้ากานดาจะพาไปหาหมอแผนโบราณที่บางกะปิ ขณะนี้ป้าวิมลต้องไปหาอาหารมากินเช้าก่อน ผมว่าจะโทรไปอีกครั้งเพื่อให้พาไปหา รพ. เอกชนที่ไม่แพงนัก ซึ่งแถว ๆ นี้ที่ผมใช้บริการบ่อย ๆ คือ รพ. เมโย เคยพาพระภิกษุไปรักษา บางครั้งแพทย์ที่รู้จักกันก็ไม่เอาค่าตรวจ ถวายเป็นสังฆทานเฉย ๆ หลายครั้งแล้ว

เดี๋ยวผมลองดูนะครับ คนที่มีการศึกษาน้อยมักเป็นอะไรที่พูดยากเหลือเกิน แล้วจะรายงานอีกครั้งครับ

 

รายงานด่วนมากครับ

ตั้งแต่เช้าไปประมาณ 09.15 น. ผมไปรับป้าวิมลและเด็กชายเล็ก ( จุงเบย ) พร้อมกับป้ากานดาไป รพ. เมโย เมื่อไปถึงได้่ถ่ายเอ๊กเรย์และตรวจร่างกาย พบว่าเป็นปอดบวมอย่างรุนแรง มีความจำเป็นต้องรีบแอดมิทเข้าเป็นคนไข้ในทันที ผมได้ขอให้คุณหมอและแผนกการเงินช่วยคุมค่าใช้จ่าย ทราบจากแผนกการเงินคร่าว ๆ ว่า เด็กชายเล็ก ( จุงเบย ) น่าจะมีค่าใช้จ่ายที่ประมาณ 15,000.- บาท + - 20% ถึงเช้าตรู่วันอังคาร แพทย์บอกว่า อาการหนักมากทาง รพ. เด็กเมื่อวานนี้ควรรับเข้าเป็นผู้ป่วยในทันที ผมจึงขออนุญาตจากพระ อ. สมสุขอีกครั้งหนึ่งว่า ค่าใช้จ่ายจุงเบยประมาณนี้นะครับ พระ อ. สมสุขบอกว่า ชีวิตคนสำคัญ ให้ทำตามที่แพทย์สั่งได้ทันที

 

พอช่วงเที่ยง ๆ ผมว่าจะกลับบ้านแล้ว พบว่าคุณป้าวิมลซึ่งเป็นย่าเด็กมีอาการไอมาก และไอติด ๆ ผมจึงขอให้แพทย์ รพ. เมโยช่วยตรวจดูด้วย เพราะกลัวว่าจะไปติดเด็กเข้า แพทย์ซักประวัติแล้วถ่ายเอ๊กเรย์กับเจาะเลือดพบว่า เป็นปอดบวมเช่นกันและอาการก็ค่อนข้างหนัก มีความจำเป็นต้องให้ยาทางสายน้ำเกลืออย่างน้อย 1 คืน ผมขอให้คุณหมอและแผนกการเงินคุมราคา ทราบว่าประมาณ 10,000.- บาท + - 20% นับถึงไม่เกินเช้าวันพรุ่งนี้ ผมได้โทรขึ้นไปกราบเรียนพระ อ. สมสุขอีก และเมื่อเหตุผลของคุณหมอหนักแน่นและมีความจำเป็นถึงที่สุดแล้ว พระ อ. สมสุขก็อนุมัติให้ช่วยเหลือได้อีกคน

ขณะนี้ทั้งป้าและหลานอยู่ รพ. เมโย ห้อง 306 และ 811 เป็นห้องรวมหลายเตียง

คาดการณ์ว่า พรุ่งนี้เช้าหรือไม่น่าจะเกินบ่าย 1 โมง ทาง รพ. เมโยน่าจะทำใบส่งตัวเด็กชายเล็กไปเข้ารักษาที่ รพ. เด็กต่อได้ ส่วนคุณป้าวิมลอาจสามารถมาฉีดยาปฏิชีวนะต่อเนื่อง 3 - 7 วันจึงจะถือว่าหายขาดได้ หรือหากอาการหนักกว่านี้ อาจต้องรีบเข้า รพ. ของรัฐก็อาจเป็นได้ ค่าใช้จ่ายถึงเช้าวันจันทร์ที่ 14 ต.ค. 2556 น่าจะประมาณ 30,000.- บาทครับ ขณะนี้เงินในบัญชีที่พักสงฆ์อาพาธนวมินทร์ 88 มีอยู่ประมาณ 25,000.- บาท ผมเองยังไม่ทราบจะทำอย่างไร ? แต่ตามที่คุณหมอระบุว่ามีความจำเป็นจริง ๆ

 

หลังจากที่ รพ. เมโยรับเด็กชายเล็ก แย้มกลีบอายุ 11 เดือนเข้าเป็นคนไข้ในของโรงพยาบาลแล้วพักใหญ่ ๆ เจ้าหน้าที่ประชาสงเคราะห์ของ รพ. เด็ก ( ภาพซ้าย ) ได้ติดต่อเข้ามาหาป้าวิมลด้วยโทรศัพท์ของป้ากานดา เมื่อทราบว่าเข้าเป็นคนไข้ในแล้วก็รีบเดินทางมาพบเพื่อให้ความแน่ใจว่า พรุ่งนี้วันจันทร์ จะทำเรื่องประชาสงเคราะห์รอไว้ก่อน เมื่อ รพ. เมโยทำใบส่งตัวก็จะได้เข้าได้ในทันที

ผมได้ถามเจ้าหน้าที่ประชาสงเคราะห์ของ รพ. เด็กว่า แล้วทำไมเมื่อวานจึงไม่รับเด็กไว้ เจ้าหน้าที่บอกว่า เด็กไม่มีใบเกิด ไม่มีอะไรเลยสักอย่างเดียว เนื่องจากพ่อแม่อยู่ในทัณฑสถานทั้งหมดไม่มีเหลือเลยสักคนเดียว มีแต่ย่าที่ต้องเลี้ยงหลาน 4 คน ซึ่งถือว่าหนักมาก และไม่สามารถอ้างอิงได้ทันต่อเวลา จึงจำเป็นที่ทางประชาสงเคราะห์จะต้องยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่คุณป้าวิมลได้รับข้อมูลจากเจ้าหน้าที่ฝ่ายภาคปกติปฏิเสธเนื่องจากไม่มีหลักฐานใด ๆ เลย และอาการก็หนักมาก คุณป้าวิมลอุ้มหลานออกจาก รพ. เด็กก่อน ยังโชคดีที่ทิ้งเบอร์โทรป้ากานดาไว้ แต่ถึงอย่างไรก็ดีเจ้าหน้าที่ประชาสงเคราะห์ รพ. เด็กบอกว่า ถือว่าเด็กโชคดีมากที่ได้กองทุนฯมารับเอาไว้ โดยเฉพาะความเห็นชอบของพระ อ. สมสุขที่อนุมัติใช้เงินกองทุนฯต่อยืดอายุของเด็กชายเล็กไว้

 

เด็กชายเล็กหรือจุงเบยนอนสลบแน่นิ่งตั้งแต่เช้าถึงตอนที่ผมกลับเืกือบเย็นแล้ว