พระขรรค์ท้าวเวสสุวรรณ รุ่นเจริญลาภปราบไพรี- มูลนิธิเทียนฟ้า 2497 - วัตถุมงคล หลวงปู่พิศดู-ครูบากฤษดา

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

#เรื่องพระเวทวิทยาคม.. ( ตอนที่ 8 )

หลังจากที่หลวงปู่พิศดูได้พบหลวงปู่มั่น(ทางกายทิพย์) มาสอนหลักการเดินจิต วางจิต และวิชาอื่นๆให้แล้ว การภาวนาของท่านก็คล่องตัวขึ้นมาก ไม่ว่าสิ่งใดที่ปิดบังเร้นลับ หากท่านต้องการทราบ ก็สามารถกำหนดดู รู้เห็นได้ครอบหมดทั้ง 3 แดนโลกธาตุ ในที่นี้ได้รวมถึงความรู้ในเรื่องจักรวาลอื่นๆด้วย โดยมีกำลังของอภิญญาสมาบัติ

#อภิญญา.. แปลว่า ความรู้ยิ่ง หมายถึงปัญญาความรู้ที่สูงเหนือกว่าปกติ เป็นความรู้พิเศษที่เกิดขึ้นจากการอบรมจิตเจริญปัญญา หรือบำเพ็ญกัมมัฏฐาน
อภิญญา ในคำวัดหมายถึง คุณสมบัติพิเศษของผู้เข้าถึงมรรค(ทาง) และผล ซึ่งเป็นเหตุให้มีอิทธิฤทธิ์ต่างๆ มี 6 อย่าง คือ

1. อิทธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้ เช่น ล่องหน หายตัว เหาะเหินเดินอากาศ ดำดิน เดินบนผิวน้ำได้ ฯลฯ
2. ทิพพโสต มีหูทิพย์ สามารถรับฟังในเสียงที่อยู่ห่างไกล หรือเสียงในภพภูมิอื่นๆได้
3. เจโตปริยญาณ กำหนดรู้ใจผู้อื่นได้
4. ปุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติ หรืออดีตที่ล่วงผ่านมาได้
5. ทิพพจักขุญาณ มีตาทิพย์ สามารถมองเห็นในสิ่งที่อยู่ห่างไกล หรือเห็นความเป็นไปในภพภูมิอื่นๆได้
6. อาสวักขยญาณ รู้การทำอาสวะให้สิ้นไป
( หมายเหตุ.. อภิญญา 5 ข้อแรกเป็นของสาธารณะ (โลกียญาณ) ข้อ 6 มีเฉพาะในพระอริยบุคคล )

อภิญญาเหล่านี้ เป็นความรู้พิเศษหลัก ที่ยังครอบคลุมไปถึงความรู้ในญาณอื่นๆได้อีก ทั้งญาณ 8 อย่าง และยังเป็นแรงขับเคลื่อนให้ต่อยอดไปถึง ญาณ 16 อย่าง อันเป็นญาณแห่งความรู้แจ้งต่อไปได้อีกด้วย..

นอกจากการปฏิบัติธรรมที่เขาสระบาปนี้แล้ว หลวงปู่ยังได้เดินธุดงค์ไปทั่วประเทศ เกือบจะทุกจังหวัด และประเทศใกล้เคียง ทางภาคใต้ท่านไปถึง กระบี่ สงขลา แวะพักอยู่ที่สงขลาประมาณ 4 เดือน จึงเดือนทางขึ้นมาแถบภาคกลาง
ทางภาคกลาง ท่านได้ธุดงค์มาเรื่อย ชาวภาคกลางนิยมทำบุญกับพระธุดงค์มาก มีคนนิมนต์ท่านตลอด
ทางภาคตะวันตก ท่านไปถึง ราชบุรี กาญจนบุรี
ทางภาคเหนือ ท่านเดินทางไปถึงเชียงใหม่ เชียงราย และข้ามฝั่งไปยังประเทศพม่า กับพระสหธรรมมิกที่พบกันระหว่างทาง ท่านอยู่ทางภาคเหนือได้ประมาณ 1 ปี โดยจำพรรษาที่วัดเจดีย์หลวง จ.เชียงใหม่ ซึ่งเป็นวัดสังกัดธรรมยุตินิกาย และยังมีโอกาสเข้ากราบพ่อแม่ครูอาจารย์รุ่นใหญ่อีกหลายรูป อาทิ หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม เป็นต้น และได้ขึ้นไปกราบนมัสการพระพุทธบาทสี่รอย และพระธาตุเจดีย์บนดอยสุเทพ ซึ่งที่นี่เองทำให้หลวงปู่ได้พบกับอทิสมานกาย(กายทิพย์) ของครูบาเจ้าศรีวิชัย มาร่วมสวดมนต์กับหลวงปู่บนดอยสุเทพนี้ด้วย..
หลวงปู่เล่าให้ฟังว่า " ครูบาศรีวิชัยท่านเป็นมหาโพธิสัตว์ ฟังท่านสวดมนต์แล้วกระแสจิตท่านเย็นซ่านเข้ามาให้ดวงจิตของเราเลย เย็นจริงๆ.."

ต่อจากนั้นจึงเดินธุดงค์กลับมายังภาคตะวันออก และเดินทางต่อไปยังเกาะกูด จ.ตราด ไปเขาใหญ่ และดงพญาไฟ

วิสัยของหลวงปู่ ท่านชอบอยู่ป่ามากกว่าอยู่วัด และชอบเดินด้วยเท้าไม่นิยมนั่งรถ ท่านเดินบุกป่าฝ่าดงไปทั่วทุกป่าเขาลำเนาไพร ค่ำไหนพักนั่น และได้พบเจอครูบาอาจารย์ผู้ทรงคุณธรรมในป่าหลายองค์ ซึ่งมีทั้งพระและผู้บำเพ็ญพรตภาวนา ที่พำนักอยู่ตามถ้ำคูหา เงื้อมผา และโคนไม้ ซึ่งผู้ทรงธรรมเหล่านี้ หากเพียงได้พบกันก็จะสามารถรับรู้ถึงสวาวะจิตของกันและกันได้ และยังได้เคยแลกเปลี่ยนวิชาต่างๆกันมาก็หลายองค์ (แต่เป็นที่น่าเสียดายยิ่งที่ไม่ได้มีการจดบันทึกรายนามครูบาอาจารย์ หรือสหธรรมมิกเหล่านั้นไว้ จึงไม่สามารถนำมาเขียนบรรยายให้ทุกท่านทราบได้..)

**********************************
เดินเรื่องการธุดงค์มายาวพอสมควร เนื่องด้วยเห็นว่าเป็นประวัติส่วนที่สำคัญมากจึงเขียนบรรยายมากหน่อย เพื่อให้รู้ว่าหลวงปู่ท่านเป็นพระที่จิตใจเด็ดเดี่ยวมากๆ และจิตของท่านโลดโผนมาก ความรู้ความเห็นของท่านย่อมล้ำลึกเป็นพิเศษ กว่าจะมาเป็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์ได้ ท่านต้องเอาชีวิตเข้าแลกธรรม ไม่กลัวความตาย
เรื่องราวเข้มข้นเข้าไปทุกทีๆแล้ว คราวหน้าจะมาเล่าถึงการธุดงค์ของหลวงปู่ต่ออีกนิดหน่อย และต่อด้วยประสบการณ์ที่ท่านได้พบครูบาอาจารย์ในป่า เรื่องที่ท่านได้เรียนวิชาแปลกๆ ซึ่งเป็นวิชาชั้นสูงที่ไม่มีสอนในโลกมนุษย์.. ซึ่งจะนำมาเล่าในโอกาสต่อๆๆไป..
(สิรภพ)

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดียามเย็นครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

สวัสดียามค่ำครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

et510897538th เชียงคำ
et510897541th บางกอกน้อย

 

สวัสดียามเย็นครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดียามเย็นครับป๋า

 

#เรื่องพระเวทวิทยาคม.. ( ตอนที่ 9 )
หลังจากหลวงปู่พิศดูได้ธุดงค์และพำนักอยู่ทางภาคเหนือได้ประมาณ 1 ปีแล้ว เวลานั้นก็เป็นช่วงใกล้เข้าพรรษาพอดี ท่านจึงเดินทางกลับมายัง จ.จันทบุรี ตรงกับปี พ.ศ.2498 ขณะนั้นท่านมีอายุได้ 32 ปี พรรษาที่ 11 ปีนั้นท่านได้อยู่จำพรรษาที่วัดป่าคลองกุ้ง อ.เมือง จ.จันทบุรี เมื่อออกพรรษาแล้ว ท่านก็ออกธุดงค์ต่อไปยัง จ.ตราด ถึง อ.คลองใหญ่ โดยการออกธุดงค์เพียงรูปเดียวมาโดยตลอด ขณะนั้นท่านมีความรู้สึกว่าอยู่ป่ามาก็มากแล้ว อยากจะข้ามไปลองพักภาวนาบนเกาะกลางทะเลบ้าง ท่านจึงตัดสินใจไปภาวนาที่เกาะกูด อันเป็นสัปปายะสถานอันน่ารื่นรมย์อีกแห่งหนึ่ง เพราะสมัยนั้นยังไม่ค่อยมีคนเข้าไปอยู่อาศัย โดยท่านได้อาศัยเรือรับจ้างจาก จ.ตราด ให้ไปส่ง เมื่อหลวงปู่ไปพักภาวนาที่เกาะกูดผ่านไปหลายวันแล้ว การขบฉันอาหารก็ด้วยอาศัยพืชผักและอาหารทะเลที่บิณฑบาตรได้จากชาวบ้านชาวเกาะที่อยู่บริเวณนั้นเพียง 2-3 หลังคาเรือน อากาศที่นั่นดีและเงียบสงบมาก หลวงปู่ท่านเล่าว่า..

" ที่เกาะกูดนั้นเทวดาใจดี และที่นี่ยังมีภูมิของชาวลับแลอยู่ด้วย.."

ซึ่งหลวงปู่ได้เคยพบมาแล้ว และสถานที่เกาะกูดนี้เอง ที่หลวงปู่ท่านได้มีโอกาสพบและได้ฟังธรรมจากพระมหาเถระรูปสำคัญรูปหนึ่ง นามว่า " พระมหาอุปคุต " เป็นครั้งแรก..

#พระมหาอุปคุตมาโปรด
หลวงปู่ได้เล่าว่า.. ขณะที่ท่านได้ภาวนาอยู่นั้น ได้พบพระเถระนิรนามรูปหนึ่งมาปรากฏกายอยู่ใกล้ๆบริเวณที่พักของท่าน การมาของพระเถระรูปนี้ท่านมาด้วยกายเนื้อ เหมือนคนปกติ แต่ว่าใบหน้าของท่านช่างมีสง่าราศรีมากคงไม่ใช่พระธรรมดา หลวงปู่จึงได้สนทนาด้วย เมื่อปฏิสันถารกันแล้วจึงทำให้ทราบว่า พระนิรนามรูปดังกล่าวนี้คือ " พระมหาอุปคุต ผู้พิชิตพญามาร.. " ท่านได้มาโปรดหลวงปู่ในฐานะลูกศิษย์เก่าที่เคยมีบุญสัมพันธ์ร่วมกันมาหลายภพหลายชาติ หลวงปู่ยังบอกอีกด้วยว่า..

" ท่านพ่ออุปคุตท่านอยู่ใต้สะดือทะเลใกล้ๆเกาะกูดนี่เอง.."

พระอุปคุตท่านได้มาสอนวิชาต่างๆให้หลวงปู่หลายอย่าง ส่วนรายละเอียดอย่างไรนั้น หลวงปู่ท่านไม่ได้อธิบายไว้มากนัก ทราบแต่เพียงว่า เมื่อท่านพบพระมหาอุปคุตตั้งแต่เมื่อคราวนั้นแล้ว พระอุปคุตท่านก็มาหาหลวงปู่เป็นประจำ ไม่ว่าจะในสถานที่ใด กาลใดก็ตาม เพียงแต่หลวงปู่นึกถึงท่านเท่านั้น พระอุปคุตท่านก็จะมาหาทันที ไม่มาทางกายก็จะมาทางจิต แม้แต่การอธิษฐานจิตวัตถุมงคล หลวงปู่ก็ยังอัญเชิญพระอุปคุตมาร่วมแผ่เมตตาให้แทบทุกครั้ง.. หลวงปู่จึงนับถือพระอุปคุตเป็นครูบาอาจารย์องค์สำคัญที่สุดองค์หนึ่งของท่าน..

มาต่อเรื่องชาวลับแลที่เกาะกูดกันต่อ.. หลวงปู่ท่านพักภาวนาจิตอยู่ที่เกาะกูดได้ประมาณ 1 เดือน ท่านจึงเดินทางกลับโดยข้ามมายังฝั่ง ต.หาดเล็ก อ.คลองใหญ่ จ.ตราด โดยมีเรือรับจ้างเดินทางมารับตามที่ท่านได้สั่งไว้ และก่อนวันที่หลวงปู่ท่านจะเดินทางกลับนั้น ชาวลับแลที่อยู่บนเกาะก็ทราบดี จึงได้พากันมากราบและน้อมส่งหลวงปู่ พร้อมกับถวายโถเบญจรงค์ให้หลวงปู่ใบหนึ่งสวยงามมาก หัวหน้าของชาวลับแลบอกกับหลวงปู่ว่า โถเบญจรงค์ใบนี้มีความพิเศษ คือสามารถใส่ข้าวสุกแล้วไม่บูด ไม่ว่าจะอยู่กี่วันข้าวก็จะไม่บูดเลย แต่ว่าตอนนั้นหลวงปู่ท่านไม่รับ และบอกปัดไปว่าเราฝากไว้ก่อน ท่านจึงไม่ได้นำกลับมาด้วย..
และเมื่อหลวงปู่ท่านเล่าถึงเรื่องนี้ให้ลูกศิษย์ฟังทีไร ท่านก็จะกล่าวด้วยอารมณ์ขันเสมอว่า.. " แหม..นึกแล้วน่าเสียดายโถเบญจรงค์ใบนั้น รู้งี้เอามาซะก็ดี.. ไว้ว่างๆถ้าได้ไปอีก ต้องไปทวง (หัวเราะ).."

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท