พระขรรค์ท้าวเวสสุวรรณ รุ่นเจริญลาภปราบไพรี- มูลนิธิเทียนฟ้า 2497 - วัตถุมงคล หลวงปู่พิศดู-ครูบากฤษดา

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดียามบ่ายครับ

 

et661757912th บางกอกน้อย
et661757926th สกลนคร

 

สวัสดียามค่ำครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

สวัสดีปีใหม่ 2018 ครับ

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

eu081372662th กันตัง

 

สวัสดียามบ่ายครับป๋า

 

สวัสดียามเที่ยงครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

สวัสดียามบ่ายครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดีครับเสี่ยเฟริส์ท

 

เรื่อง.. #รถเข็นไฟฟ้า

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ลูกศิษย์หลายคนรู้ดี และเล่าครั้งใดก็จะสร้างความอัศจรรย์ใจ ความสุข สนุกสนานทุกครั้ง เรื่องรถเข็นไฟฟ้าก็มีอยู่ว่า..
หลวงปู่พิศดูท่านเคยสั่งให้คุณป้าน้อง ลูกศิษย์คนสนิทของท่าน เอาข้าวหลามเสก ไปถวายให้กับท่านพระอาจารย์ตั๋น วัดป่าบุญญาวาส อ.บ่อทอง จ.ชลบุรี ซึ่งคุณป้าน้องจะต้องขับรถเพื่อเอาข้าวหลาม 1 กระบอก ไปถวายพระอาจารย์ตั๋น ที่วัดป่าบุญญาวาส ซึ่งก็ไม่ใช่ระยะทางใกล้ๆเลย แต่ลูกศิษย์ของหลวงปู่คนนี้ก็ขับรถเอาข้าวหลามไปให้ แต่พอไปถึงที่วัด ก็เลยเวลาที่พระอาจารย์รับแขกไปนานแล้ว ซึ่งปกติพอถึงเวลาตามกำหนดแล้ว พระอาจารย์จะงดรับแขก เพราะเป็นกฏของทางวัด แต่คุณป้าก็ตั้งใจที่จะถวายข้าวหลามแด่พระอาจารย์ตามคำสั่งขององค์หลวงปู่ให้ได้ โดยตั้งใจว่า วันนี้ถ้าไม่เจอพระอาจารย์ก็จะไม่กลับบ้าน ก็เป็นจังหวะพอดี คล้ายกับพระอาจารย์จะหยั่งทราบได้ เพราะท่านได้เดินออกมาพอดี คุณป้าก็เลยรีบเอาข้าวหลามกระบอกนี้ไปถวายแด่พระอาจารย์ โดยกราบเรียนพระอาจารย์ว่า " หลวงปู่พิศดู ธัมมะจารี วัดเทพธารทอง ฝากให้โยมเอาข้าวหลามนี้มาถวายให้กับพระอาจารย์เจ้าค่ะ " พระอาจารย์ท่านก็รับไว้ แล้วก็บอกว่า " เจริญพร ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์เอามาให้ถึงนี่.. หลวงปู่พิศดู เรารู้จักท่านมานานแล้ว แต่ยังไม่เคยไปกราบท่านเลย " จากนั้นคุณป้าก็กราบลาท่านพระอาจารย์กลับมายังวัดเทพธารทอง พอมาถึงที่วัดเทพธารทอง องค์หลวงปู่ท่านก็ถามว่า " สำเร็จไหม " คุณป้าก็ตอบว่า สำเร็จเจ้าค่ะ..
พออีกวันหนึ่งองค์หลวงปู่ก็บอกว่า " รถเข็นคันนี้ (คันเก่าที่มีอยู่ที่วัด) มันไม่ค่อยแข็งแรงเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีคนเอารถบังคับมาถวาย พรุ่งนี้เราจะได้รถบังคับแล้ว.. " ทุกคนที่ได้ยินองค์หลวงปู่ปรารภดังนั้นก็ได้แต่ งง งง..?? ไม่เข้าใจที่องค์หลวงปู่ท่านกล่าว
พอเวลาผ่านไปเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ก็มีคนนำรถเข็นไฟฟ้า แบบบังคับเองได้ มาถวายถึงวัด โดยการสั่งการจากท่านพระอาจารย์ ตั๋น วัดป่าบุญญาวาส เนื่องจากมีญาติโยมที่ศรัทธาในพระอาจารย์นำรถเข็นไฟฟ้ามาถวายให้ ท่านพระอาจารย์พิจารณาแล้วเห็นว่า ท่านเองยังแข็งแรงอยู่ คงไม่ได้ใช้ตอนนี้ " เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ให้โยมเอาไปถวายให้หลวงปู่พิศดู วัดเทพธารทอง จ.จันทบุรี แทนดีกว่า ท่านชราภาพแล้ว คงต้องใช้รถคันนี้แน่นอน.." ญาติโยมผู้นั้นจึงนำรถเข็นไฟฟ้าคันนั้นมาถวายแด่องค์หลวงปู่นั่นเอง..

ถ้าเราลองพิจจารณาดีๆ เห็นได้หลายอย่างว่า องค์หลวงปู่นั้นท่านมี ญาณทัศนะที่ละเอียดสูงมากๆ ท่านคงจะทราบล่วงหน้าแล้วว่า จะมีผู้นำรถเข็นคันนี้มาถวายแด่พระอาจารย์ตั๋น ท่านจึงฝากให้ลูกศิษย์นำข้าวหลามกระบอกพิเศษนี้ไปเย้า ท่านพระอาจารย์ตั๋นก่อน เพื่อทำให้พระอาจารย์คิดถึงองค์หลวงปู่ แล้วพอมีคนนำรถเข็นคันดังกล่าวมาถวายพระอาจารย์ ท่านก็พิจจารณาว่า ท่านคงไม่ได้ใช้ตอนนี้ ก็เลยให้โยมยกไปถวายให้กับองค์หลวงปู่ เพราะข้าวหลามกระบอกนั้นเป็นเหตุให้ท่านพระอาจารย์ท่านคิดถึงองค์หลวงปู่นั่นเอง..
และอีกประการหนึ่ง ผมคิดว่า องค์หลวงปู่เองนั้น ท่านคงไม่ได้อยากได้รถเข็นนั้นจริงๆหรอก เพียงแต่ท่านคงอยากให้โยมที่มาถวายนั้นได้บุญใหญ่ 2 ต่อ เพราะนอกจากจะได้บุญที่ทำกับท่านพระอาจารย์แล้ว ยังได้บุญที่ทำกับองค์หลวงปู่ด้วย..
อีกนัยหนึ่งนั้น องค์หลวงปู่ท่านเคยบอกเอาไว้นานแล้วว่า " เคยได้ยินชื่อขององค์ตั๋นแล้ว แต่ยังไม่เคยพบตัวจริง มีแต่เขา(พระอาจารย์ตั๋น)สั่งให้ลูกศิษย์มากราบแทน.. " ด้วยเหตุเหล่านี้เอง จึงเป็นปัจจัยที่ท่านพระอาจารย์ต้องวางภาระหลายๆประการ เพื่อเดินทางมากราบนมัสการองค์หลวงปู่ด้วยองค์ท่านเอง ซึ่งนับจากนั้นมาก็หลายครั้ง โดยครั้งสุดท้ายนั้น พบกันที่ โรงพยาบาลวิชัยยุทธ อาคารเหนือ ชั้น7 ห้อง ICU ตรงกับวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2554 วันนั้นเป็นวันคล้ายวันเกิดขององค์หลวงปู่พอดี โดยที่พระอาจารย์ท่านตั้งใจมากราบองค์หลวงปู่โดยตรงโดยที่ไม่มีใครบอกท่านว่าวันนี้เป็นคล้ายวันเกิดขององค์หลวงปู่ และช่วงเวลาที่พระอาจารย์มาถึงนั้น เป็นเวลาที่สะดวกที่สุดเพราะผู้คนกลับกันไปหมดแล้ว พอพบกันท่านพระอาจารย์ได้กล่าวกับองค์หลวงปู่ว่า " หลวงปู่ครับผมพระตั๋นครับ.." แล้วท่านทั้งสองก็สบตากันสักพักใหญ่ ราวกับสื่ออะไรกันภายใน แล้วหลวงปู่ท่านก็หลับตาลง พระอาจารย์ก็กราบลา แล้วจึงออกมาเขียนข้อความที่สมุดเยี่ยมว่า....

" กราบเท้านมัสการหลวงปู่พิศดู.. ด้วยความเคารพ ศรัทธา อย่างสูงสุด "

ลงชื่อ.. พระตั๋น ถิรจิตฺโต
(ข้อมูลคุณสิรภพ)

 

#คัดลอกบทความจากหนังสือตามรอยหลวงปู่ใหญ่

ข้าพเจ้าและสามีได้ไปขายของอยู่ที่จังหวัดจันทบุรีเวลาบ่ายโมง ข้าพเจ้าและสามีได้เดินทางไปยังวัดเทพธารทอง มีเพื่อนอยู่ที่จังหวัดตราดแนะนำให้ไปหาเจ้าอาวาส(หลวงปู่พิศดู)ที่วัด เพราะเขาบอกว่าหลวงพ่อเป็นสายเดียวกับหลวงปู่ใหญ่ ข้าพเจ้ากับสามีได้เข้าไปกราบ หลวงพ่อท่านชรามากแล้ว ท่านถามข้าพเจ้าว่า มาธุระอะไร ข้าพเจ้ากล่าวว่ามากราบด้วยใจเคารพ นั่งสนทนากันอยู่สักพักได้มีพระรูปหนึ่งเดินเข้ามาคุยกับหลวงพ่อก็ได้เชิญหลวงพี่รูปนี้ขึ้นเทศน์โปรดข้าพเจ้ากับสามี หลวงพี่ได้นั่งทำสมาธิสักครู่แล้วก็เริ่มเทศน์เกี่ยวกับการกำหนดจิตใจ น้ำเสียงนุ่มน่าฟัง พูดช้า ข้าพเจ้าและสามีฟังแล้วเกิดการปิติ ซึ่งข้าพเจ้าไม่เคยเป็นมาก่อน ท่านเทศน์เหมือนกับรู้ว่าข้าพเจ้าและสามีกำลังประสบปัญหายุ่งยากทางการงาน การเงิน ปัญหาหนี้สิน สามีของข้าพเจ้าได้บ่นกับท่านว่าเจ้าของอู่รถนิสัยไม่ดี ไม่ยอมทำรถให้กับข้าพเจ้า หลวงพี่ท่านพูดว่า ก่อนเราจะกล่าวหาผู้อื่นให้ดูที่ต้นเหตุของเรื่องอย่ามองที่ปลายเหตุถ้าสามีไม่ใจร้อน มีสติ สมาธิ ความใจเย็น ก็คงไม่ขับรถไปปาดหน้าเขาแล้วก็ทำให้เกิดการชนกัน เราก็คงไม่ต้องมานั่งทุกข์ใจอย่างนี้ สามีของข้าพเจ้าได้คุยอีกว่าปัจจุบันนี้เขาเลิกสุราและเนื้อสัตว์ทุกชนิด เลิกได้จากน้ำมนต์พระโพธิสัตว์กวนอิม หลวงพี่กลับถามว่าแน่ใจหรือว่าหยุดได้จากน้ำมนต์ ทำไมไม่คิดให้ดีว่าเราหยุดได้จากความตั้งใจของเราเองเพราะเรามีจิตใจที่ตั้งมั่นว่า เราจะหยุดดื่มสุรา และเลิกกินเนื้อสัตว์ ท่านเปรียบเทียบให้ฟังว่า เด็กที่กำลังหัดยืนและเดินนั้นไม่มีใครสามารถช่วยให้เขายืนได้ ถ้าเขาไม่ช่วยตัวของเขาเอง เขาจะต้องมีกำลังใจที่เข้มแข็ง เขาถึงสามารถยืนและเดินได้ คนเรานั้นจิตใจเป็นใหญ่กว่า ท่านแนะนำให้ข้าพเจ้านั่งสมาธิอย่าท้อแท้กับอุปสรรค สำรวมจิตให้สงบ แล้วปัญญาก็จะเกิด พอท่านเทศน์จบ ข้าพเจ้ากับสามีรู้สึกตัวเบา สมองปลอดโปร่ง พอเทศน์จบ หลวงพี่ท่านจะไปธุระ ข้าพเจ้าก็นิมนต์ขึ้นรถของข้าพเจ้าเพื่อที่จะไปส่งท่านที่ตะพง จ.ระยอง ตอนที่ท่านไปเก็บของอยู่นั้น ข้าพเจ้าก็ได้ถามหลวงพ่อ(พิศดู) ว่าหลวงพี่องค์นี้บวชมากี่พรรษา หลวงพ่อท่านบอกว่าอย่าไปสนใจพรรษาเลยเพราะนับพรรษาไม่ถูก ข้าพเจ้ากับสามีก็แปลกใจในคำพูดนั้น ระหว่างอยู่บนรถท่านนั่งตัวตรงไม่มองซ้ายขวา กิริยาสำรวมมาก ท่านเห็นกล้องส่องพระของสามี ท่านก็พูดลอยๆ ว่าอย่าส่องแต่พระ ให้ส่องดูจิตใจของตนเองบ้าง สามีก็รีบเก็บกล้องส่องพระ ท่านบอกว่าท่านเดินธุดงค์มาจากโคราช รองเท้าไม่ได้ใส่ แต่มองดูที่เท้านั้นใหญ่และเป็นสีชมพูไม่เหมือนพระเดินธุดงค์ ข้าพเจ้าได้ถามท่านว่าให้ส่งที่ตะพงแล้วท่านจะไปไหนต่อ ท่านบอกว่าท่านจะไปทำธุระที่อุดร ช่วงที่ท่านลงจากรถข้าพเจ้าและสามีได้คุกเข่ากราบท่าน และท่านกำลังให้พรเป็นภาษาพระอยู่นั้นได้มีเม็ดฝนเล็กมากโปรยมาในขณะที่แสงแดดจ้าอยู่ สามีได้พูดว่าน้ำมนต์ หลวงพี่บอกว่าพูดดีมาก และก็บอกอีกว่า โยมทั้งสองมาส่งอาตมา ต่อไปชีวิตจะดีขึ้นจะพบเจอแต่สิ่งที่ดี และให้รักษาศีล มั่นฝึกสมาธิกำหนดจิตใจ แล้วโยมก็จะผ่านพ้นอุปสรรคไปได้

ที่อยู่ 45/3 ม.19 ต.บางระมาด อ.ตลิ่งชัน กทม.
วันที่ 19 พ.ย. 2541
ชื่อ คุณสุภัทรา - คุณศักดา เกษมสวัสดิ์

---------------------------------------------------

( เหตุการณ์ที่นอกเหนือจากหนังสือ )
หลังจากทั้งสองสามีภรรยาได้คุกเข่ากราบหลวงพี่นิรนามองค์นั้น ท่านก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยแทบจะทันที เป็นที่อัศจรรย์ สองสามีภรรยาก็วิ่งวนหาแต่ก็ไม่พบ
ต่อมาภายหลังหลวงปู่พิศดูได้เฉลยว่า พระรูปดังกล่าวนั้นคือ หลวงปู่ใหญ่ หรือหลวงปู่เทพโลกอุดรนั่นเอง ท่านมาโปรดลูกศิษย์เก่าของท่าน..

#หมายเหตุ หลวงปู่พิศดูท่านพบและคุ้นเคยกับหลวงปู่เทพโลกอุดรมาตั้งแต่ท่านยังเป็นพระหนุ่ม ท่านนับถือหลวงปู่เทพโลกอุดรเสมือนครูบาอาจารย์รูปหนึ่ง เช่นเดียวกับพระมหาอุปคุต

#ขอขอบพระคุณ คุณสุภัทรา - คุณศักดา เกษมสวัสดิ์ เจ้าของเรื่อง มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับผม.. สาธุ
(ข้อมูลคุณสิรภพ)

 

สวัสดียามเที่ยงครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดียามเที่ยงครับป๋า