♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

ท่ามกลาง แสงจันทร์ ที่ส่องแสง
คนบางคน อ่อนแรง ไม่ไปไหน
แต่บางคน กลับเริงรื่น กว่าใครๆ
แล้วทำไม ช่วงเดียวกัน ไม่เหมือนกัน

เบื่ออารมณ์ ความเหงา ที่เข้ามา
เบื่อเวลา อยู่คนเดียว เบื่อคิดฝัน
แค่อยากมี ใครสักคน อยู่ข้างกัน
แต่ก็คง เป็นความฝัน ห่างความจริง

-_- พอใช่ได้มั๊ยครับนี่ ​

 

ชื่อนี้พี่ไม่ชอบ
เข้ามาบอกขอเปลี่ยนใหม่
ขอมาก็จัดไป
ขุนเกรียงไกรเิชิงกาพย์กลอน

ชื่่อนี้จะดีไหม
ขุนเกรียงไกรฯ ลองดูก่อน
จากใจไม่บั่นทอน
ใช่ยอกย้อนอลเวง

 

คนบางคน..ที่ว่า..มีหลายหลาก
สิ่งแตกต่าง..มากอารมณ์..ปนรู้สึก
สุดแล้วแต่..ที่ใคร..จะคิดนึก
ปรุงตริตรึก..ไตร่ตรอง..ตัวของตัว

เบื่ออารมณ์..ความเหงา..เพราะเฝ้าคิด
ปรุงแต่งจิต..หลอกตน..วนไปทั่ว
อยู่คนเดียว..เที่่ยววุ่นวาย..ใจหมองมัว
ถ้าอยู่สอง..คงน่ากลัว..กว่าดายเดียว

หากใจเรา..อยู่กับเรา..ยังไม่ได้
จะไปอยู่..กับใคร..ให้ข้องเกี่ยว
คนสองคน..ร่วมกัน..เป็นใจเดียว
คงวุ่นวาย..จริงเชียว..ไม่เข้าใจ

แค่บทกลอน..ปรุงแต่ง..ไปตามเรื่อง
อย่าขุ่นเคือง..ในเรื่อง..ที่เขียนไป
ความรู้สึก..บังคัีบ..ไม่ค่อยได้
ต้องตั้งใจ..ขัดเกลา..ให้เบาบาง

 

เมื่ออารมณ์..ความเหงา..เข้าครอบงำ
จิตถลำ..ตกบ่วง..ให้ห่วงหา
อยากมีคน..เคียงใกล้..คู่กายา
เสน่หา..อยากชิด..สนิททรวง

เมื่อไม่มี..ก็หา..เอื้อมคว้าไขว่
มิรู้ภัย..ความทุกข์..อันใหญ่หลวง
มารออยู่..ตรงหน้า..ให้หวงห่วง
มาล่อลวง..ในรูปสุข..ให้ทุกข์ทน

อารมณ์มี..ขึ้นลง..ตรงที่จิต
ความมืดมิด..ปิดบัง..ก็ไม่สน
ปล่อยจิตใจ..ลอยล่อง..ตามอารมณ์
สนองตน..ตามคิด..ติดในใจ

ผู้ไม่รู้..ข้องอยู่..ก็ติดบ่วง
ยากถอนทรวง..เชยชิด..พิศมัย
หากรู้แล้ว..ยังอยากข้อง..ต้องตามใจ
โปรดรู้ไว้..จับจิตใจ..ไปจองจำ<!-- google_ad_section_end --> <!-- / message --><!-- sig -->​

 

อันความรัก..เป็นอย่างไร..ใจใคร่รู้
รักมีอยู่..จริงแท้..แน่ไฉน
เมื่อรักแล้ว..จะเป็น..ดังเช่นไร
สุขทุกข์ใจ..เมื่อรัก..มาทักทาย

เมื่อมีรัก..คนเรา..ก็เมาทุกข์
ไม่มีสุข..ร้อนอยู่..มิรู้หาย
เมื่อไม่มี..ก็เศร้า..เหงาเดียวดาย
ทั้งใจกาย..ครวญคร่ำ..ร่ำอาวรณ์

รักที่แท้..ก็แค่..สิ่งสมมุติ
ที่คนเรา..เฝ้าจุดไฟ..ให้เร่าร้อน
ปล่อยจิตใจ..ให้หลง..คำเว้าวอน
ที่ออดอ้อน..อ่อนหวาน..สะท้านใจ

ตัดความฟุ้ง..ออกไป..ให้ไกลห่าง
ตัดและวาง..ปรุงแต่งจิต..คิดเผลอไผล
กำหนดจิต..ไว้แค่ที่..ลมหายใจ
สนิทใน..รู้ไว้..แค่พุท-โธ​

 

ไม่โดน นะน้องเจง
ขุนเกรียงเกรง ไกลออกไป
เพี้ยนเสียง เป็น"เกียงไกล"
กลายขุนเกียงไกลโบกปูน

ใช้พลังจิตจูน
ในฐานมูลคิดโมดูล
แล้วนำเป็นฐานคูณ
ถอดรูทสองยกกำลัง
****************************
เอ....
"ขุนทลาย"มาหายหน้า
ใยมิกล้ามาต่อกลอน
หรือกลายเป็น"ขุนงอน"
"กลอนลับฟ้า" น่าเสียดาย
(เด๋วตั้งชื่อให้ใหม่ซะเลย...)


มาตั้งชื่อให้หน่อย
อย่าให้กร่อยกลอนกวี
หลายคนตั้งคงมี
ชื่อดีดีไว้เรียกกัน

 

ชื่อใหม่ยังไม่โดน
เจงต้องโจนโผนหลบหนี
เพื่อนสร้อยฯ ตั้งให้ที
ชื่อดีดีที่ขอมา

ตั้งใหม่เอาให้เด็ด
ถึงต้องเช็ดซับน้ำตา
ให้โดนตรงอุรา
แอ๊บขอมา..สร้อยฟ้าฯ จัดไป :boo:

 

พี่แอ๊บมาอ้างมั่ว
ช่างไม่กลัวเจงเสียใจ
ไม่ว่าชื่ออะไร
ไม่โดนใจสั๊กกะที

ขุนกลอนเก่งกาพย์กลอน
มาเว้าวอนอ้างโน่นนี่
สร้อยฟ้าฯ จัดการที
เอาไม้ตีดีนักเอย

 

แหมแหม พี่เจงก็
เค้านะออก จะน่ารัก
พูดจา มาทึกทัก
ว่าเค้าเป็น นักปากร้าย

บางครั้ง เหน็บเหน็บหยอก
บ้างย้อนยอก ไม่โวยวาย
เจรจา ต้องแยบคาย
เดี๋ยวกลับกลาย เสียกริยา....

อิ อิ

 

ผิ พิศ ส นิทครวญ
กระไรหวน ค นึงว่า
พบนัก อ ษรา
ตบะมา จะ แตกไป
น จัก มิ ต่อกลอน
ก็ บ่ ห่อน จะ แลไข
นิ่งเฉย ละ เลยไป
กะ ละ ไว้ มิ ใช่ที่
อุปัด ติ เหตุกาล
มนะ วาร ท วาที
เหล่าขุน อ ษรศรี
ชำนิ นี้ ชำ นาญการ
ระ เริง เถกิง อัก-
ษ ร นัก อา ขยาน
ขุนคล่อง จ้อง วิ จารณ์
ฉะ นี้ หาญ นะ ต่อกลอน
จะ เงียบ เกรง กระหยิ่ม
ชิชะ ยิ้ม เยาะ ยอกย้อน
ช่างยั่ว น ขุนกลอน
อ ร ชร ร ฤก ชม ฯ​

อินทรวิเชียรฉันท์​

<!-- google_ad_section_end -->

 

พี่แอ๊บได้ชื่อใหม่
คงโดนใจแน่คราวนี้
สร้อยฟ้าฯ ที่แสนดี
น้ำใจมีให้ชื่อมา

ขุนคล่องจ้องวิจารณ์
ช่างอาจหาญฝีปากกล้า
เขียนกลอนเจรจา
โต้ไปมาด้วยคารม

ขุนกลอนกาพย์เกรียงไกร
ยังไม่ใช่ไม่ชื่นชม
ตั้งใหม่ให้เหมาะสม
ยอดขุนพลอลเวง

 

สงสัยงานจะเข้า
น้องเจงเจ้าเล่นกลอนกาพย์
สร้อยฟ้ามาขนาบ
เล่นบทบาทอินทรฉันท์
***
คล่องจ้องวิจารณ์ผัน
เรียกขำขันร้ายคารม
ฟ้าคล่องฉันท์คำคม
เจงทับถมเย้ากาพย์ไป

***
เดิมชื่อ "กาพย์เกรียงไกร"
ไพเราะไปขอขอบคุณ
ตั้งชื่อชุลมุน ....(อีกแระ .... ชุลมุน=อลเวง)
ยอดขุนพล อลเจง

***
จากกล่าวกวีกาพย์
ถูกขนาบเพชรอินทร์ฉันท์
บรรเลงกวีผัน
จะประชัน ฤ อย่างไร?
***
...
ที่ยิ้ม และหัวเราะ
ใช่จะเยาะ อ ร ชร
งอนหาย บ่ ลงกลอน
เยาะจะช้อน อ นงค์ลง ....(และแล้วก็สำมะเร็จ...^_^)

 

พี่แอ๊บแสนเจ้าเล่ห์
ทำไฉเฉเพทุบาย
ล่อหลอกให้โฉมฉาย
เจ้าสร้อยฟ้าฯ มาประชัน

ชื่อใหม่เพื่อนตั้งให้
ยังไม่ใคร่ถูกใจนั่น
ขุนกลอนเล่ห์ร้อยพัน
กลพันร้อยถ้อยจัดไป..

[

 

นั่งเขียนกลอนซึ้งซึ้ง
ในคำนึงส่งถึงใจ
มอบรักที่มีให้
ผ่านอักษรไปบอกกัน

เวลานานเท่าใด
ในหัวใจคงรักมั่น
รักเธอทุกทุกวัน
รักนิรันดร์..พ่อฉันเอง..

คริ..คริ..นึกว่าใครอ่ะจิ!!..

 

ขุนคล่องจ้องวิจารณ์
ช่างอาจหาญมาแต่งกลอน
ล้อเลียนเขียนอักษร
ล่อหลอกก่อนย้อนประชัน

มาแต่งกาพย์ยานี
ลงเข้าที่มาแข่งขัน
เปลี่ยนชื่อก็แล้วกัน
ขุนลือลั่นอ้อนอักษร....

 

ขุนกลอนเล่ห์ร้อยพัน
ขุนลือลั่นอ้อนอักษร
ขำนะอรชร
"เย้าย้อนศร"&"งอนร้อยพัน"
***************
ตั้งชื่อเก่งจรรโลง.....
.....โปรดรับโคลงราชโองงงงงง...การรรรรร^_^
.....ฮ่องเต้ทรงประทาน
"เจงขุนกลอนเย้าย้อนศร"

ส่วนคู่เจ้าอรชร
"ฟ้าขุนงอนอ้อนร้อยพัน"
ล่อหลอกให้ประชัน
ขอตัวฉันไม่เก่งกลอน

 

จะชื่อนี้ นามไหน คงไม่รับ
จะประดับ อยู่แต่ สร้อยฟ้านี้
อีกสร้อยนาม วิมาลา เหมาะสมดี
เทียบไม่มี แค่หนึ่งชื่อ เลื่องลือนาม

 

ว่าเจง..เย้าย้อนศร
ฟ้าขุนงอนอ้อนร้อยพัน
ดีกว่าเล่ห์ร้อยพัน
ขุนลือลั่นจ้องวิจารณ์

กาพย์กลอนเจงไม่เก่ง
ใช่อวดเบ่งมาระราน
พี่แอ๊บจ้องวิจารณ์
เย้าหยอกยั่วมั่วร้อยพัน

สร้อยฟ้าฯ ก็ชื่อเดียว
เจงขอเอี่ยว (ชื่อ) เดียวเหมือนกัน
เพื่อนเพื่อนเขารู้กัน
ชื่อเจงนั้น..J.Sayamol

 

ชื่อเรา ออกจะเพราะ
นั่นไม่เหมาะ กับขุนกลอน
ต่อเติม เพิ่มบั่นทอน
ให้ทอดถอน กลอนไม่งาม

สร้อยฟ้า นามจากฟ้า
มิใช่ว่า นามมะขาม
พื้นพื้น อื่นคงลาม
นามไม่เพราะ เหมาะไม่ควร

โองการ นั้นไม่รับ
คงสดับ กลับความสรวล
สั่งไป ให้ใคร่ครวญ
ลำดับล้วน มิเทียมทัน

ร่ายกลอน มิผ่อนว่า
อ่านก่อนหนา อย่าหุนหัน
คำเชิง เริงรื่นกัน
ผิดคำฉัน นั้นคงเดิม

กล่าวว่า มาถี่ถ้วน
บางสำนวน ก็ควรเพิ่ม
เข้าใจ นัยเดิม
หลบซ่อนเสริม เติมในกลอน.....

 

ศยามลคนนี้
เพื่อนรู้ดีว่าน่ารัก
พี่แอ๊บไม่รู้จัก
มาว่าทักนักยอกย้อน

อักษราพาสนุก
เรียงคำมุขเป็นคำกลอน
เย้าเล่นมิใช่ย้อน
ขอวิงวอนให้เข้าใจ