เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ท่านพุทธฯลงสนามช้า แต่โอนไว ก็ไม่เป็นไร บางจังหวะก็เข้าถูกเวลา บางทีก็เกมส์โอเวอร์แล้ว แต่แวะเวียนเข้าชมบ่อยๆ เดี๋ยวก็ถูกจังหวะจนได้ โมทนาด้วยกันครับ

 

รับทราบและโมทนาบุญอีกหนจ้า

 

เหรียญไร้โรคาพยาธิหลวงพ่อไป๋ ใหญ่ขนาดเหรียญ10บาทปัจจุบัน ขนาดกำลังน่ารักเหมาะพกเหมาะแขวน อายุก็ปาเข้าไปเกือบครึ่งศตวรรษหย่อนอีก2-3ปีเท่านั้น จัดเป็นเหรียญ"ใกล้เก่า"ที่งดงามและเจตนาการสร้างก็ผิดแผกกว่ารุ่นปกติอื่นใด น่ามีติดบ้านไว้บ้างสำหรับผู้รักชอบวัตถุมงคลที่เป็น"หมอยา"ในตัว

 

โมทนาบุญ ขอบคุณทานบารมีน้องเทพ
จัดส่งให้วันนี้ ขอให้มีความสุขพบเจอแต่
โชคดี โชคลาภมากๆทั้งครอบครัว

 

นายน้ำกำลังจะสื่อว่า นอกจากท่านทำให้ผู้บูชาคล่องตัวแล้ว ยังนำโชคเผื่อแผ่ไปสู่รอบข้างด้วย อาจมีรัศมีดึงดูดลูกค้าได้เหมือนแม่เหล็กที่เป็นนามธรรม แต่ก็แปลกดี จัดเป็นคนช่างสังเกตไม่น้อย อาจละเอียดสู้กับนายละเอียดประจำกระทู้เราได้อีกคน-ฮ่า

 

นี่สิทีเด็ดกว่า ยินดีช่วยพิสูจน์และยืนยันให้นายน้ำหายสงสัย-ฮ่า

 

น้องไทยฯช่วยยืนยันว่า เราคนไทยด้วยกัน
ไม่ทิ้งคนใต้ให้"เปียก"แต่เดียวดาย
เหนือก็ยินดีเปียกด้วย

 

โมทนาบุญกฐินกับน้องเปาก่อน วันนี้งานรอมากแต่เช้าต้องรีบจรลี พบกันช่วงบ่ายเมื่อค่อยโงหัวจากงานประจำได้ สวัสดีมีชัยวันจันทร์ กับทุกท่านเริ่มต้นสัปดาห์ให้สดใส ฝนอย่ารุก ให้หนาวฉ่ำชื่นอย่างเดียวก็พอ

 

กราบสวัสดียามสายวันจันทร์ค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ขออนุโมทนาบุญกับคุณอาและเพื่อนสมาชิกที่ได้ร่วมบุญกันในวันหยุดที่ผ่านมาค่ะ

(เมื่อวานยุ่งกับเด็กๆ และเตรียมเดินทางกลับสุราษฎร์ ไม่ได้อ่านแค่หนึ่งวันกว่าๆ หน้ากระทู้ผ่านไปถึงเกือบ 6 หน้าค่ะ )

 

โอนเงินให้เรียบร้อยแล้วค่ะ โมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะคะ สงสัยต้องเอาใส่ตู้เซฟเหมือนคุณอาบ้าง (กระเป๋าสตางค์) ฮ่า ฮ่า...!!

 

เปิดฉากช่วงบ่ายเวลาดี ทีไทม์ จัดการโมทนาบุญ+ทานเบิกบานจิตกับน้องพลอยก่อน จะได้มีกำลังใจสู้งานไปตลอดช่วงบ่ายเย็นค่ำ

เลือกใส่กระเป๋าสตังค์ไว้บ้างก็ดีน้องพลอย เพราะเหรียญมหาลาภ-ขวัญถุง-โภคทรัพย์ บางอย่างอุดมลาภนำโชคอย่างเดียว บางทีจะเสียเงินกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ยังมีบางอย่างดลใจให้ไม่ต้องจ่ายก็มี

 

ป่านนี้แม่เสือสาวคงกระเตงเด็กๆกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ขอบคุณบุญโมทนา ส่วนเรื่องหน้าวิ่งไว ผมเองก็ยังมึนส์ บางทีจะหาข้อมูลเล็กๆน้อยๆที่ผ่านมา กว่าจะเจอไม่ใช่เล็กน้อยเพราะเล่นเอาเหงื่อตก ตาแฉะ-ฮ่า

 

ย้อนมาชมพระสมเด็จที่น้องปรายฝากถามเมื่อวาน ถ่ายภาพชัด้จน ผมก็ดูให้ละเอียดแบบไม่ขอไปที ชมแล้วก็ขอตอบว่าเจตนาทำให้เป็นพิมพ์ใหญ่วัดระฆังหรือบางขุนพรหม ทั้งเนื้อและพิมพ์ยังไม่เข้าเค้า ส่วนจะตีเป็นวัดอื่นก็ไม่ได้แน่นอน เพราะฟอร์มเป็นเช่นที่ว่า

ดังนั้นจึงต้องขอตอบประโยคที่คนถามพระเกลียดนักหนาว่า..ไม่ชอบและไม่ใช่ครับ

 

จักรยานเหลืองบรรทุกดอกไม้เหลืองวนมาในวันสีเหลืองอีกรอบ ก็ชมกันให้สบายใจสบายตา ไม่ถึงกับหน้าเหลืองตามภาพ-ฮ่า

 

กลับมาหาธรรมะกับหลวงปู่ศรี มหาวีโร
บทนี้เขียนหลายหน แต่เขียนอีกทียังไหว...

มองตัวตน.....หาหนแห่
นิสัยแย่.........เร่งแก้ไข
แลผู้อื่น.........ตื่นอภัย
สุขสมใจ........ไร้ทุกข์ทน!

 

จากธรรมะก็ต่อด้วยธรรมชาติ
สองอย่างนี้อยู่บนเส้นเดียวกัน...

จันทร์หรรษา.....พฤกษาสม
เหลืองรื่นรมย์....ชมโฉมชื่น
เขียวขับเข้ม......แต้มตาตื่น
โลกร่มรื่น.........ด้วยมือเรา!

 

ผมพิสูจน์ให้แน่นอนก่อนครับท่านพี่Pattana
เอ๊ะของพี่ก็ยังแขวนไม่ครบองค์เลยนะครับ

อีกเรื่อง ก็เกี่ยวกับที่จอดรถ ถ้าผมขับหรือนั่งไปด้วยนี่
รถมากๆยังไงก็หาที่จอดได้
สงสัยชาติที่แล้วทำที่จอดรถถวายวัดมั้งครับ55

 

บ่ายวันนี้ ได้รับวัตถุมงคล เรียบร้อยครับพี่วัน ขอบคุณมากครับผม

 

รายงานอากาศภาคเช้ามาในทิศทางเป็นบวก แสงสว่างฉายฉานอบอุ่นเป็นสัญญาณว่าด้ามขวานอาจรอดสำลักน้ำ เพราะมรสุมหันเหไปตามทะเลนอกเกาะแก่งไกลถิ่นไกลตา เอ รึว่าคุณพัฒน์จัดการด้วยคาถาหยุดฝน ห้ามฝนที่ให้ไปแล้ว-ฮ่า

ว่าถึงเรื่องห้ามฝนนึกเรื่องพระอาจารย์ชั้นยอดที่เคยอ่านมานานไม่ต่ำกว่า 40 ปีโดยบันทึกเชื่อถือได้ เขาเขียนไว้ว่า ในงานประจำปีวัดหนองโพ หลวงพ่อเดิม คราวหนึ่ง ชุมนุมเกจิอาจารย์ชั้นยอดคับคั่ง แต่ในวันนั้นฝนตั้งเค้าทะมึนทำท่าจะตกแน่ ผู้ใหญ่หรือกำนันคนจัดงานเห็นท่าจะแย่ ขืนฝนถล่มงานก็เจ๊งทั้งวัดทั้งเอกชน ก็รีบพุ่งขึ้นไปกราบเท้า หลวงพ่อเดิมให้ช่วยห้ามฝน

หลวงพ่อเดิมเทพเจ้าหนองโพ ก็หัวเราะบอกให้ผู้ใหญ่(หรือกำนัน) ไปหาหลวงพ่อทบซึ่งรับนิมนต์มางานด้วย โดยพูดว่า..."ท่านทบเขาห้ามฝนเก่ง"

ทั้งคณะก็แจ้นไปกราบหลวงพ่อทบซึ่งจัดแจงห้ามฝนฟ้าให้ปลอดโปร่งโล่งทั้งงานตามคำขอ

เรื่องเล่านี้ไม่ได้อยากอวดอ้างอภินิหารพระองค์ไหนว่าเก่งอย่างไร แต่อยากชี้ให้เห็น"คุณธรรม"ของพระโบราณที่ไม่เคยอวดอ้างสำแดงอิทธิปาฏิหาริย์หรืออ้างเอาความเก่งผู้อื่นมาเป็นของตนเอง พระยุคเก่าท่านมักแนะนำให้ลูกศิษย์ไปหาพระที่เก่งทัดเทียมกันอย่างไม่ปิดบังอำพรางหรือกลัวลูกศิษย์ตัวเองเปลี่ยนใจไป"ขึ้น"หรือนับถือองค์อื่นทำให้ตนเองสูญเสียลาภสักการะพึงมีพึงได้

พระสมัยเก่าก่อนจึงเป็นพระทองคำ ศักดิ์สิทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ

สมัยนี้นะหรือ อย่าให้เซ่ด กลัวลูกศิษย์ไม่ขึ้นกับตนเองไม่พอ ยังวางแผนแย่งคะแนนนิยมลูกศิษย์จากท่านอื่นอีกด้วย เห็นกันบ่อย หรือบางทีลูกศิษย์นั่นแหละวางแผนชั่วร้ายให้พระเสียเอง

สำหรับเรื่อง"ห้ามฝน-เรียกฝน"มีอีกมากสำหรับสุดยอดเกจิที่บันทึกไว้เป็นทางการ จะขุดคุ้ยจากซอกหลืบความทรงจำมาให้อ่านเท่าที่นึกออก อย่างน้อยก็ให้สมกับกระทู้"เรื่องเล่าฯ"ตัวจริง

 

สวัสดีน้องปรายตรงวัน
ป่านนี้คงยังทำงานหัวฟู