เข้าใจตัวเองบรรลุธรรมแล้วจะแก้อย่างไร

.ปฏิจฯ.ก็เป็นนามเป็นเชื่อเรียก.
..มิใช่รึ.
.ไม่มีนามไม่มีเชื่อเรียก.
.จะสนทนากันรู้เรื่องไหม..
.ไม่มีนาม.ไม่มีเชื่อเรียก.
.จะสนทนากันยังไง.
.ไม่มีนาม.ไม่มีเชื่อเรียก.
.ท่านก็ไปสนทนา.
..กับความว่างเปล่าโน้น.
..ไปสนทนาคนเดียวโน้น..
..มาสนทนากับคนมีเชื่อ.มีนาม..
...ทำไม...

 

สวัสดีวันจันทร์..

 

ธรรมบทเดียวกัน
บางท่านฟังแล้วไม่ได้อะไรเลย
บางท่านฟังแล้วสำเร็จโสดาบัน
บางท่านฟังแล้วสำเร็จสกิทาคามี
บางท่านฟังแล้วสำเร็จอนาคามี
บางท่านฟังแล้วสำเร็จอรหันต์
บางท่านฟังแล้วตกนรก เพราะเพ่งโทษธรรม
สิ่งที่สัตว์โลกเป็นเหมือนกันคือเมื่อฟังธรรมแล้วต่างคนก็ต่างจะน้อมธรรม เข้าสู่กิเลสของตนกิเลสที่ต่างกัน ทำให้ผลของธรรมบทเดียวกันนั้นออกมาต่างกัน

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

 

ยก ตย.แค่จมูกได้กลิ่นนะคะ
ขันธ์5 = รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
นาม = ใจที่รู้นั้นๆ

เช่น ได้กลิ่นอาหาร ไม่เลยไปถึงหอมหรือเหม็นเพราะกิเลสเกิด กิเลสเกิดบัญญัติ ไม่เกิดปรมัตถ์ รู้แค่กลิ่น

จมูกกะกลิ่น = รูป
ตั้งสติไว้ที่จมูก(ไม่ใช่กำหนดที่กลิ่นอาหาร อันนี้คือรั่ว กิเลสเกิด)

..........ถ้าฝึกแบบวิปัสนาล้วน อันนี้ไม่เรียก รู้ตามจริง
ถ้ารู้ตามจริง ต้องรู้อารมณ์ จมูกได้กลิ่น
จะมี ยินดี ยินร้าย เฉยๆ ปรากฎเสมอ เรียกว่า ธรรมทั้งปวง รวมลงเวทนา

พอเกิดผัสสะ จมูกกระทบกลิ่น มันจะรวมลงเวทนา จะเกิดยินดี ยินร้าย เฉยๆ
มันคืออารมณ์ที่เกิดขึ้น
ต้องอาศัยอารมณ์ตรงนี้ เป็นเครื่องกำหนดรู้ เพื่อสรา้ง สติ
กำหนดรู้ตรงนี้ บ่อยๆเข้า บ่อยเข้า
จนจิตจดจำสภาวะได้อย่างแม่นยำ
สติจะเกิดเองโดยอัตโนมัติ

เมื่อเกิด สภาวะ ยินดี ยินร้าย หรือเฉยๆ จิตจึงจะค่อยๆเข้าสู่ ความเป็นกลางโดยอัตโนมัติ
จะค่อยๆ ย่อลงไป ปรมัตถธรรมที่ละเอียดขึ้น
มีแต่
เกิด ดับ
เกิด ดับ
เกิด ดับ
เหมือนระหัสคอม ที่มี แต่ 0 กับ 1
การอบรบแบบนี้อย่างต่อเนื่อง เมื่อชำนาญ สติจะละเอียดขึ้น
เป็นสติที่แก่กล้าขึ้น ดุจ สายน้ำ
ความอัดแน่น ในการที่จิต
เห็นแต่ เกิด
เห็นแต่ ดับ
เห็นแต่เกิด
เห็นแต่ดับ
เห็นแต่เกิด
เห็นแต่ดับ
ตรงนี่จะบ่มเพาะ สัมมาสมาธิ
ในการเห็น เกิด
ในการเห็น ดับ
ในการเห็น เกิด
ในการเห็น ดับ ของอารมณ์จิต

จิตก็จะบ่มปัญญาโดยอัตโนมัติ ไปในตัว
(ลำดับวิปัสนาญาณ ที่พากันท่องเรียกชื่อจะเกิดไปโดยลำดับเองอัตโนมัติ)

จนจิตจะสามารถตัดสิน ผลของวิปัสนา

คือ การเห็นไตรลักษณะ ใน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อย่างใดอย่างนึง
ด้วยตัวจิตเอง
อันนี้ คือ ผลวิปัสนา

การหยุดอยู่แค่รู้ ไม่ว่าจะผ่านมาทางอายตนะ ผัสสะคู่ไหน ทาง ตาหู จมูก ลิ้น กาย ใจ

สิ่งที่ควร กำหนดรู้ มันจะลงที่ใจเสมอ มันจึงจะเป็นการฝึก วิปัสนาล้วน
สมถะที่เกิด ในวิธีวิปัสนาล้วน เป็น สุญตาสมาธิโดยตรง
อันนี้คือความต่าง ของการฝึก อสุภะกรรมฐาน

ส่วนถ้าไปเพ่ง ที่จมูก หรือ ตามอายตนะ หู ตา จมูก ลิ้น กาย อันนี้ จะเป็นได้ยาก


ส่วนสำหรับ การฝึก อสุภะกรรมฐาน
ขึ้นต้น จะเป็น สมถะแบบฤษีทั้งหมดเรียกว่า สมถะแบบอารัมมนูปนิชฌาน ถ้า นักปฏิบัติ
อยู่แค่ขั้นอุคหนิมิต ยังก้าวไปไม่ถึงปฏิภาค นิมิต จะยังไม่เป็น วิปัสนา

การเป็นปฏิภาคนิมิต ด้วยการกำหนด จนไปสู่ภาวะปฏิภาคนิมิต ที่พ้นการกำหนด
ถ้ามาถึง ตรงนี้
จิตจึงจะเข้าสู่การเดิน วิปัสนาอย่างละเอียด ในอสุภะกรรมฐาน
อัปนาสมาธิ ที่เกิดเบื้องต้น ของปฐมฌานตรงนี้
จะเป็นการเดิน สมถะและวิปัสนา ควบ
จนไปสู่อัปนาสมาธิอย่างละเอียด คือรูปฌานที่4 หากอัดแน่นไปอีก
จะเข้าไปสู่ ปัญจมฌานโดยลำดับ



ฉะนั้นแล้ว ไม่ว่า จะฝึกแบบ สมถะกรรมฐานวิธี หรือ วิปัสนากรรมฐานวิธี

ขึ้นต้น จะเป็น สมถะ ทั้งหมด คือ ความสงบของใจจะเกิดขึ้นก่อน

 

พูดไปสองไพเบี้ยนิ่งเสียเถิดคนดี

 

การนิ่ง ไว้ใช้ กับคนชั่ว ที่ไม่รู้กาละเทสะ เพราะไม่รู้จักการสนทนาธรรม จึงควรสงบเสีย

อันนี้สนทนาธรรมตามกาลกับเพื่อนสหธรรมมิก ซึ่งก็ สนทนาตามโอกาส

 

อีย้อนแย้ง

 

นิพพานังปรมังสุขัง..

สภาวะหยุดของจิต..เมื่อหยุดจิตได้จิตก็เป็นอิสระ

ความไม่มีในที่ทั้งสาม,ความไม่ติดอยู่ในสิ่งใด,ความหลุดพ้นจากมายาจิตย่อมเกิดมีขึ้นกับผู้หยุดจิตได้โดยสมบูรณ์

 

อืม "โคตรย้อนแย้ง" ไหนคนนิ่ง? เห็นกัดชาวบ้านไปทั่ว "ด่าตัวเองทำไมอะ"

 

หงบยังรู้น้อย มีมากกว่านั้นเยอะ ระดับหงบนี่มันไม่ใช่ฐานะเลยแม้เศษของธุลี

 

สยบฟ้าตื่นหรือยัง

 

เราก็ไม่อยากรู้เรื่องของท่านนักหรอก..

อ้ายทิดเคนก็รักษาอาการป่วยก่อนดีกว่ากลัวว่าจะวิปลาส

 

ผมว่า

คำแนะนำ จาก หลวงตามหาบัว
หลวงปู่ หล้า เป็นธรรมแท้ เผยแพร่ไปมีแต่คุณ

 

คำสอน คำแนะ นำ จากหลวงตามหาบัว หลวงปู่หล้า เป็นต้น

หากปฏิบัติตามโดยระเบียบ ตามวินัย ย่อมยังประโยชน์ ให้ผู้ฝึกตาม
สงบ ระงับ ไม่เพียงแม้นิวรณ์เล็กน้อย

แต่ยังสามารถข้ามฟาก ได้อีกด้วย สมกับเป็นพุทธบุตร

มีแต่ผู้ที่อ่อน ความเพียร ไม่สามารถคง วัตรปฏิบัติ
จึงไม่สามารถเจริญรอยตามปฏิปทาได้


ในสมัยพุทธกาล ก็มีหลายสำนัก
สอนให้ สงบระงับได้แม้เพียงนิวรณ์เล็กน้อย ไปจนอย่างมาก(นิพพานพรหม)

แต่ก็ทำได้เพียงเหมือนหินทับหญ้า

มีแต่สำนักพระพุทธเจ้า
ที่สอนให้พ้น สงบ ระงับนิวรณ์ได้โดยสิ้นเชิง เป็นสมุปเฉทประหาร
หากเจริญความเพียร ตามวิธีการ อย่างยิ่งยวด
แต่หาก อ่อนความเพียร ทำเล่นๆหัวๆก็ไปไม่ถึงฟังเช่นกัน
แม้จะอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ก็ตาม
กิเลส กรรม วิบาก ทุกอย่าง มีเหตุ มีที่มา มีปัจจัย

 

พิจารณาดีดีนะไอ้ทิดหงบ ความกระจอก ข้อความคำพูดอะไรก็ตาม ถ้ามันกระจอกก็คือกระจอก น่าจะดีกว่ามาคิดว่าใครป่วย หงบจะเอาอะไรมาเทียบถ้าเทียบกันจริงๆ มีอะไรนำเสนอให้รู้ว่สชีวิตนี้สร้างมาเพราะตัวเราเองโดยมีพ่อแม่ให้ร่างนี้มา มีอะไรนำเสนอ อย่าบอกว่าตกกรรม ขั้นสูงต่อให้มาจากที่ต่ำก็เมื่อเขามาจากที่สูงยังไงเขาก็สูง ตอนมาก็ไม่มีอะไรเลยตอนไปก็ไม่ได้เอาอะไรไป แต่ตอนอยู่สร้างไว้ ไม่มากก็น้อย หงบสร้างอะไรละ นอกจากความน่ารำคาญใจ น่าหัวเราะมากเลยที่คิดตะสงสารเรา หรือคิดว่าเราป่วย ถ้าเราป่วยอย่างน้อยที่สุด คนไทยทั่งประเทศคงอาการหนัก หงบไม่มีปัญญาแก้แน่นอน เพราะแก้ตัวเองยังไม่ได้เลย ว่าไหมทิดหงบ

 

เมตไตรมาคุยกับมันหน่อยดิ้ รำคาญวะไอ้หงบนี่