เพื่อการกุศล ขอเชิญร่วมบุญบูชาพระอุปคุต รูปหล่อ ลป.ญาท่านสวน 3-5" เหรียญบาตรน้ำมนต์ เหรียญ 2 ด้าน

เรื่องราวที่มีผู้ได้สัมผัสพบเห็นแสงรังสีอันเกิดจากวัตถุมงคลของหลวงปู่นั้นมีอยู่หลายท่านเหมือนกัน พี่ชัยวิทย์เองก็เคยประสบพบเจอกับตาตัวเองมาแล้ว เลยจะขอนำเรื่องราวนี้มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการอธิษฐานจิตปลุกเสกวัตถุมงคลต่างๆของหลวงปู่

เมื่อคราวที่พี่ชัยวิทย์ได้นำวัตถุมงคลรุ่น 90 ปีของหลวงปู่ไปถวายให้ท่านอธิษฐานจิตปลุกเสก ซึ่งขณะนั้นท่านจำพรรษาอย่ที่วัดหนองโน ซึ่งแต่ก่อนวัดหนองโนเคยเป็นสำนักสงฆ์ร้างมาก่อนเมื่ิอปี 2525 หลวงปู่ได้ไปทำการบูรณะซ่อมแซมจนกลายมาเป็นวัดจนถึงปัจจุบันนี้

วัตถุมงคลต่างๆที่นำไปขอความเมตตาให้ท่านอธิษฐานจิตปลุกเสกในครั้งนั้น (ปี 2542) มีพระะพุทธรูปขนาด 9 นิ้ว, พระสมเด็จชินบัญชร, เหรียญหล่อ 3 คณาจารย์, เหรียญหล่อรูปเหมือนหลังศรีปราชญ์ และ รูปภาพสี่สีครึ่งองค์ขนาด 25x32 ซม. (ประสบการณ์ป้าเพ็ญเห็นแสงรังสีและถูกหวยในภายหลัง)

พี่ชัยวิทย์ได้เดินทางไปพร้อมกับ "พี่วิวัฒน์ มิ่งไชย" (ผู้อำนวยการโรงเรียนกองบิน 12 ที่อุบลฯ) และ "ท่านพลตำรวจตรีพจนารถ หวลมานพ" เมื่อไปถึงพี่ชัยวิทย์และพี่วิวัฒน์ ได้ช่วยกันจัดสถานที่และวางวัตถุมงคลทั้งหมดไว้ที่หน้าโต๊ะหมู่บูชาในกุฏิของท่าน (ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณ 4 โมงเย็น) หลังจากจัดสถานที่เสร็จเรียบร้อยแล้วพี่ชัยวิทย์ก็นั่งคุยกับหลวงปู่สักพักใหญ่ๆ... หลวงปู่ท่านได้เล่าถึงประวัติครูบาอาจารย์ของท่านว่าเป็นใครและมีกฤษดาอภินิหารอย่างไรและสาเหตุที่ท่านอยากให้สร้างพระนั้นเพราะเหตุใด

หลังจากสนทนาเสร็จ พี่ชัยวิทย์จึงได้กราบอาราธนาหลวงปู่ท่านอธิษฐานจิตปลุกเสกเป็นปฐมฤกษ์ ท่านจึงลุกขึ้นยืนครองผ้าและเดินไปนั่งบนอาสนะที่จัดเตรียมไว้... ท่านนั่งในท่าพับเพียบและพนมมือกราบลงยังกองวัตถุมงคล 3 ครั้งแล้วท่านก็นั่งพนมมือสวดมนต์อยู่ประมาณ 10 กว่านาที จากนั้นท่านก็เปลี่ยนอิริยาบทเป็นนั่งสมาธิและก็เอื้อมมือไปหยิบม้วนด้ายสายสิญจน์ที่วางไว้บนพานซึ่งวางไว้หน้ากองวัตถุมงคล ท่านจับด้ายสายสิญจน์วางไว้บนกลางฝ่ามือท่าน เอานิ้วชี้และหัวแม่มือจับที่เส้นสายสิญจน์ซึ่งพันไว้รอบกองวัตถุมงคล สายตาท่านจ้องมองวัตถุมงคลสักครู่แล้วท่านจึงค่อยๆหลับตาเข้าสู่สมาธิ

จากนั้นพี่ชัยวิทย์และพี่วิวัฒน์จึงขยับมานั่งด้านหลังทางด้านซ้ายมือของท่าน (ไม่ได้นั่งสมาธิแต่นั่งคอยสังเกตการณ์อยู่เงียบๆ) ส่วนท่านพลตำรวจตรีพจนารถ ท่านได้นั่งสมาธิอยู่ด้านขวามือ บรรยากาศขนาดนั้นเงียบสนิทมาก ไม่มีแม้กระทั่่งเสียงนกร้อง เวลาผ่านไปประมาณ 20 นาที ร่างกายหลวงปู่นิ่งไม่ไหวติง

ในขณะที่บรรยากาศเงียบสนิทอยู่นั้นพี่ชัยวิทย์ก็พลันเห็นลำแสงพวยพุ่งลงมายังกองวัตถุมงคล พี่วิวัฒน์หันขวับเอามือมาสะกิดพร้อมมองหน้าพี่ชัยวิทย์เหมือนกับส่งสัญญาณว่า "เมื่อกี้เห็นอะไรมั้ย" พี่ชัยวิทย์ตอบรับเบาๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรกันจนหลวงปู่ท่านอธิษฐานจิตปลุกเสกเสร็จ... ใช้เวลาประมาณ 40 กว่านาทีจากนั้นท่านจึงประพรมน้ำพระพุทธมนต์... เป็นอันเสร็จพิธี

ในระหว่างเดินทางกลับกรุงเทพนั้นท่านพลตำรวจตรีพจนารถได้เล่าให้พี่ชัยวิทย์ฟังว่าตอนที่ท่านได้นั่งสมาธินั้นท่านได้ภาวนาพระคาถาชินบัญชรไปด้วย มันเหมือนมีพลังอะไรบางอย่างซึ่งอยู่ที่องค์หลวงปู่ดูดจิตของท่านให้เข้าสมาธิเร็วมากซึ่งไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน

จึงไม่เป็นที่แปลกใจเลยว่าทำไมวัตถุมงคลของหลวงปู่ถึงได้มีพลังอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ทุกรุ่นทุกอย่างไป<!-- google_ad_section_end -->

 

อิอิ กินทรหดเลยเหรอค่ะ แค่นี้เบสท์ก็เสกของเข้าพุงจนป่องไปหมดแล้ว (ฮา)

หลวงปู่ญาสวนท่านเมตตาจังเลยนะคะ เสียดาย ถ้ารู้จักท่านเร็วกว่านี้
เบสท์เองก็อยากหาโอกาสไปกราบท่านสักครั้ง


ปล.ไม่ไ้ด้เข้าเว็ปหลายวัน เบสท์ไปฝึกมโนมยิทธิกับญาณ 8 กับหลวงปู่สุมโนมาค่ะ

เอาบุญมาฝากทุกคนค่ะ ^^

 

น้องเบสท์เก่งพอๆกับพี่หนูเลยนะเนี่ย... ไม่รู้ใครจะพุงใหญ่กว่ากัน ^^"

ถึงแม้หลวงปู่ญาท่านสวนจะละสังขารไปแล้วแต่น้องเบสท์และทุกท่านก็สามารถกราบท่านได้อยู่ดี ทำได้ 2 รูปแบบคือ

1. กราบพระสรีระของท่านได้ที่วัดนาอุดม อุบลราชธานี
2. กราบท่านด้วยจิตที่น้อมรำลึกถึงท่าน วิธีนี้ง่ายกว่าเยอะ ไม่ต้องไปถึงที่วัด จะทำที่ไหนก็ได้ เมื่อไหร่ก็ได้ ในกิริยาไหนก็ได้ พี่หนูมั่นใจว่าหลวงปู่ท่านรับรู้แน่นอนค่ะ

พี่หนูขออนุโมทนากับทุกๆบุญที่น้องเบสท์ได้ทำมาแล้วทั้งหมดนะคะ... สาธุ...

 

ปฏิปทาจริยวัตรอันงดงามและความเมตตาของหลวงปู่

มีอยู่ครั้งหนึ่งพี่ชัยวิทย์ทราบข่าวว่าท่านไม่ค่อยสบาย เนื่องมาจากการที่ท่านไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน พี่ชัยวิทย์จึงได้เดินทางไปเยี่ยมท่าน วันนั้นตรงกับวันอาทิตย์พอดี ปรากฏว่ามีคนมากราบท่านเยอะมากและวันนั้นเป็นวันเดียวกันที่คุณหมอซึ่งเป็นผู้ดูแลท่านจะต้องมาถวายการให้น้ำเกลือท่าน

คุณหมอได้กราบเรียนให้ท่านหยุดและพักผ่อนก่อน แต่ท่านก็ไม่ยอมหยุด ท่านบอกว่าจะทิ้งญาติโยมให้นั่งรอได้ยังงัย เขาตั้งใจมาหาแล้วก็ต้องสงเคราะห์ให้เสร็จแล้วค่อยถวายน้ำเกลือ เวลาผ่านไป 9 โมงเช้าก็แล้ว 10 โมงเช้าก็แล้ว ฉันเพลก็แล้ว ก็ไม่มีทีท่าว่าญาติโยมจะหมด คงยังมากันเรื่อยๆ จนในที่สุดเกือบบ่าย 3 โมง สีหน้าท่านไม่มีท่าทีจะอ่อนล้า ยังคงยิ้มแย้มแจ่มใสให้กับญาติโยมผู้มากราบท่าน ญาติโยมแต่ละท่านก็จะกลับไปด้วยหัวใจอันอิ่มเอิบ

แต่เมื่อญาติโยมกลับไปหมดแล้ว คราวนี้ท่านนอนทิ้งตัวให้คุณหมอแทงสายน้ำเกลือ นอนแผ่แบบหมดสภาพจริงๆ ท่านนอนน้ำตาคลอเบ้าและไหลออกมาที่ขอบตา พี่ชัยวิทย์มองดูท่านเอามือปาดน้ำตาแล้วบอกว่า "เหนื่อย... มากๆ เหนื่อย... จริงๆ"

ท่านนอนมองพี่ชัยวิทย์และชี้บอกให้ไปหยิบเอาหมอนเอาเสื่อมาปูนอนข้างๆท่าน ท่านบอกว่าเรา (พี่ชัยวิทย์) ก็เดินทางมาทั้งคืนแล้ว ก็ควรพักผ่อนเสียบ้าง ท่านพูดเสร็จท่านก็เอามือตบลงบนพื้นข้างๆที่นอนท่านเบาๆ เมื่อพี่ชัยวิทย์ได้ยินอย่างนั้นยิ่งทำให้รู้สึกซาบซึ้งอย่างสุดหัวใจกัดฟันสะกดไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

ขนาดสภาพของท่านมีสายน้ำเกลือระโยงระยางขนาดนั้น ท่านยังมีกระจิตกระใจเป็นห่วงพี่ชัยวิทย์อีก ท่านเปรียบเสมือนผู้เป็นพ่อที่คอยเป็นห่วงเป็นใยลูกๆอยู่เสมอ ปฏิปทาของท่านเป็นเครื่องยืนยันได้ว่า "หลวงปู่ญาท่านสวน ฉันทโร ท่านเป็นเทพเจ้าแห่งความเมตตาแห่งตาลสุมจริงๆ"

ธรรมะของหลวงปู่ญาท่านสวน วัดนาอุดม อุบลราชธานี

ทำโตให้ คือกันกับนกเจ่า
บาดหาบินเวิ่นฝ้าย ขาวแจ้งจั่งเหิน

(จงทำตนเหมือนคนธรรมดาทั่วไป แต่ทำการงานให้ยิ่งใหญ่และจริงจัง มีความองอาจกล้าหาญ)<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

คุณ HS1NQB ได้แจ้งร่วมบุญมาทาง pm ค่ะ

ขอเชิญทุกท่านร่วมอนุโมทนาบุญกับคุณ HS1NQB นะคะ

 

สวัสดีครับทุกท่าน ใครพอมีหนังสือของหลวงปู่แบ่งให้ผมหน่อยครับ

 

สวัสดีค่ะ... ที่วัดยังพอมีให้ร่วมทำบุญอยู่นะคะ... เล่มละ 100 บาทค่ะ

 

แสดงว่าที่วัดยังเหลือให้อยู่ใช่ไหมครับ นึกว่าหมดไปแล้วถามที่วัดแต่เดือนก่อนหมดอิอิ แล้วรูปหล่อหลวงปู่ญาท่านสวน ขนาด สามนิ้ว ร่วมทำบุญจองเท่าไหร่หรอครับ

 

ดูท่า น้อมจิตรำลึกถึงท่านคงจะง่ายที่สุดแล้วล่ะมั้งคะ

ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีโอกาสได้ไปอุบลสักที ^^


ปล. พุงเบสท์ใหญ่กว่าของพี่หนูแน่เลย อิอิ

 

ถ้าเป็นไปได้อยากให้น้องเบสท์ไปร่วมงานใหญ่ในวันที่ 11 ธันวาคม ที่จะถึงนี้ด้วยค่ะ

พี่หนูขออนุญาตแนะนำให้น้องเบสท์อธิษฐานจิตบอกกล่าวกับหลวงปู่ท่านว่า "ขออย่าให้มีอุปสรรคที่จะมาทำใ้ห้ไปร่วมงานกับหลวงปู่ไม่ได้นะคะ"<!-- google_ad_section_end -->

 

ต้องขออภัยด้วยนะคะที่หนูบอกไปว่าที่วัดคงยังมีหนังสือให้ร่วมทำบุญอยู่... วันนี้หนูได้โทรไปเช็คกับทางวัดแล้วปรากฏว่าหมดแล้วอย่างที่คุณ Bird9988 ได้แจ้งไว้ค่ะ... อาจจะมีให้ร่วมบุญอีกทีในวันงานที่ 11 ธันวาคม... ทางพี่ชัยวิทย์จะนำมาจากกรุงเทพด้วยค่ะ

ยังไม่ทราบราคาค่ะ... กระทู้นี้เป็นกระทู้เปิดรับจองอย่างไม่เป็นทางการและเป็นกระทู้วัดกำลังใจโดยตรงเลยค่ะ... ขนาดยังไม่ทราบราคาให้ร่วมบุญแต่ก็มีผู้มีจิตศรัทธาแจ้งการจองเข้ามาเรื่อยๆค่ะ...

 

เดี๋ยวผมจะอธิฐานบ้างครับ อยากไปงานเดือน 12 ครับ

 

ขอให้พี่สุขสมหวังดั่งความปรารถนาค่ะ ^^

 

มาฟังกันต่อเกี่ยวกับปฏิปทาจริยวัตรอันงดงามและความเมตตาของหลวงปู่นะคะ

มีอยู่ครั้งหนึ่งพี่ชัยวิทย์ได้ไปกราบท่านที่วัด จึงได้ถามสาระทุกข์สุกดิบตามประสาลูกศิษย์คุยกับครูบาอาจารย์ที่นานๆได้เจอกันที

พี่ชัยวิทย์- หลวงปู่สบายดีหรือเปล่าครับ

หลวงปู่- ก็พอทรงตัว

พี่ชัยวิทย์- ทราบว่าหลวงปู่ลื่นล้มในห้องน้ำเหรอครับ

หลวงปู่- (พยักหน้าเบาๆ) ล้มหัวไปฟาดกับผนังห้องน้ำเสียงดังโพล๊ะ เหมือนเราเอามีดพร้าผ่าลูกมะพร้าว... เคยได้ยินไหมเสียงผ่าลูกมะพร้าว

พี่ชัยวิทย์- แล้วหลวงปู่เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ

หลวงปู่- ก็ระบมอยู่เหมือนกัน

พี่ชัยวิทย์- หลวงปู่ดูเหมือนไม่ค่อยจะได้พักผ่อนเลยนี่ครับ

หลวงปู่- (พยักหน้า) ก็ไม่รู้จะพักผ่อนอย่างไร เพราะมีคนมาหาตลอด สงสารคนที่เขาเดินทางมา บางคนมาจากกรุงเทพก็มี เขาเสียเวลาเดินทางมาตั้งหลายชั่วโมงแล้วจะต้องใ้ห้เขามานั่งรออีกหรือ เราอยู่ที่นี่จะพักผ่อนเมื่อไหร่ก็ได้ เว้นเสียแต่ว่ามีคนเขานิมนต์ไปที่อื่น แต่ถึงกระนั้นก็ดีก็ต้องพิจารณาว่าใครนิมนต์ก่อนใครนิมนต์หลัง ขนาดนี้ก็ยังมีคนต่อว่าอาตมาว่าให้รอนาน

พี่ชัยวิทย์- หลวงปู่ก็ยุติธรรมแล้วนี่ครับ คนเราไม่เหมือนกัน มันยากที่จะให้ถูกใจทุกๆคน บางคนก็นึกถึงแต่ประโยชน์ส่วนตน โดยไม่คำนึงถึงจิตใจของผู้อื่น

อยากจะแนะนำว่าการที่เราจะไปกราบกหลวงปู่ หลวงพ่อรูปใดก็ตาม ต้องมีความเกรงใจ ทำอะไรให้เหมาะให้ควรกับความพอดี ต้องใจเย็นๆ อย่าใจร้อน ต้องมีความอดทนเพราะถ้้าขาดความขันติแล้ว อาจจะเผลอไปล่วงเกินท่านทางกาย ทางวาจาและทางใจได้ ถ้าบังเอิญหลวงปู่ หลวงพ่อรูปนั้นท่านสำเร็จเป็นพระอริยบุคคลแล้วก็จะเป็นบาปอย่างมหันต์ค่ะ

 

โอเคครับ นั้นไปเจอที่งานละกันหนอ อิอิ

 

โอเคค่ะ... ว่าแต่แล้วจะรู้มั้ยคะเนี่ยว่าใครเป็นใคร ^^"

 

สงสัยหนูต้องแขวนป้ายชื่อ "Noo Norway" ไว้ที่คอด้วยละมั้ง อิอิอิ

 

มาฟังกันต่อเกี่ยวกับปฏิปทาจริยวัตรอันงดงามและความเมตตาของหลวงปู่นะคะ

เรื่องความเมตตาของหลวงปู่นั้นหาคำพูดมาบรรยายไม่ได้จริงๆค่ะ... แม้กระทั่งช่วงที่ท่านนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ท่านยังต้องพยุงสังขารลุกขึ้นมานั่งอธิษฐานจิตแผ่เมตตาเพื่อช่วยเหลือลูกศิษย์ที่กำลังมีเรื่องเดือดร้อนโดยไม่คำนึงถึงสังขารตัวท่านเองเลย...

มีแพทย์หญิงท่านหนึ่งได้ทำการผ่าตัดตาให้คนไข้รายหนึ่ง คนไข้ได้นอนรักษาตัวที่โรงพยาบาลระยะหนึ่งก็ให้กลับบ้านได้ กลับไปได้ประมาณ 3-4 วันก็กลับมาใหม่เพราะตาเกิดมองไม่เห็น คราวนี้เป็นเรื่องใหญ่เพราะคนไข้รายนั้นจะฟ้องศาลหาว่าแพทย์หญิงท่านนั้นทำให้ตาบอด

เมื่อหลวงปู่ทราบเรื่องจากลูกศิษย์อีกคนหนึ่งจึงบอกให้ลูกศิษย์คนนั้นไปเอาชื่อ-นามสกุล วันเดือนปีเกิด เบอร์เตียงและเบอร์ห้องของคนไข้รายนั้นมาจากแพทย์หญิง และหลวงปู่ได้บอกว่าคืนนี้จะสวดให้เขาทั้งๆที่ตอนนั้นตัวหลวงปู่เองก็นอนอาพาธอยู่

เมื่อได้ทุกอย่างที่หลวงปู่ต้องการคืนนั้นหลวงปู่ได้พยุงสังขารซึ่งกำลังป่วยอยู่ลุกขึ้นมานั่งบนเตียงเพื่จะช่วยลูกศิษย์ที่กำลังเดือดร้อนโดยไม่ได้คำนึงถึงสังขารของท่านเองเลย หลวงปู่ได้นั่งพับเพียบพนมมือถือกระดาษซึ่งเป็นชื่อ-นามสกุล วันเดือนปีเกิด เบอร์เตียงและเบอร์ห้องของคนไข้รายนั้น นั่งสวดมนต์ภาวนาอยู่ประมาณ 20 นาทีจึงเป็นอันเสร็จพิธี ผลปรากฏว่าคนไข้รายนั้นไม่ต้องการเอาเรื่องฟ้องร้องแพทย์หญิงท่านนั้นอีกเลย... น่าปลื้มใจแทนแพทย์หญิงท่านนั้นจริงๆนะคะ <!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณมากค่ะพี่หนู เดี๋ยวเบสจะต้องลองอธิษฐานจิตตามที่พี่หนูบอกซะแล้ว
ถ้ามีบุญพาวาสนาสัมพันธ์กันจริงๆ ก็คงได้ไปล่ะมั้งคะ

 

ขอให้น้องเบสท์สมหวังดั่งความปรารถนาค่ะ... แล้วไปเจอกันที่วัดนะคะ... เด๋วพี่หนูจะเลี้ยงข้าว (วัด) เอง อิอิอิ ^^<!-- google_ad_section_end -->