หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร(ฝัน)

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 5 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>แหน่ง, IT Man </TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีครับท่านสมบัติ

ออกไปข้างนอกแป๊บ เดี๋ยวมาครับ

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>IT Man, แหน่ง+, jeerapatmatemart, Natachai </TD></TR></TBODY></TABLE>

สบายดียามบ่ายๆ สบายๆครับ

 

" ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น" แต่อาจช้าหน่อยครับ แต่ตราบใดที่ศรัทธายังเต็มเปี่ยม เชื่อแน่ว่าสักวันคงเห็นเป็นรูปธรรม

ดูเชยๆ แต่จริงใจดีแฮะ 55+ สาธุฯ

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>แหน่ง, มูริญโญ่, chantasakuldecha </TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีครับ

จริงๆ เราก็อยู่ไกล้ๆ กันเองนะครับพี่มู แต่ไม่ได้เจอกันเลย

คิดถึงเหมือนเดิมครับ

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 5 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>มูริญโญ่, chantasakuldecha </TD></TR></TBODY></TABLE>คุณศรุตสบายดีหรือเปล่าครับ

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>IT Man, มูริญโญ่+, chantasakuldecha </TD></TR></TBODY></TABLE>

ไว้ว่างๆเข้า กท. ทานข้าวด้วยกันฉันเพื่อน,พี่น้องนะครับ

 

เออ..เดือนนี้เป็นเดือนแห่งความรัก ตามประสาฝรั่ง
สำหรับเราชาวพุทธ เป็นเดือนแห่งการทำบุญวาระวันมาฆะบูชา...
ขอความเมตตาจงบังเกิดมีแก่กันและกัน เพื่อสันติสุขแก่คนในชาติ
อย่าให้เขมรมันขำเราที่มัวแต่มาทำร้ายกันเองเลยนะครับ หุหุ

 

สวัสดีครับทุกๆท่าน แวะมาทักทายวันนี้เป็นวันอารายหนอ เรื่องวุ่นทั้งวันเลย.......

 

ท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งบอกสั้นๆกับผมว่า นี่ละเรื่องของทางโลก

ทำให้ผมนึกถึงเวลาที่ผมสอนแม่บ้านที่ office ที่พวกเธอเกิดปัญหาวุ่นๆต่างๆว่า... ก็เราเลือกที่จะเกิดมาเป็นคนแล้ว ก็ต้องยอมรับเรื่องของคน ซึ่งมักจะมีความวุ่นวายอยู่เสมอ ต้องยอมรับครับ

ครั้นมองอีกแง่มุม ก็ทำให้เรารู้สึกเบื่อหน่ายในโลกธรรม ปลุกดวงจิตให้ตั้งหน้าปฏิบัติ เพื่อให้ถึงฟากฝั่งโดยเร็วครับท่าน

 

ในหลวง สนทนาเรื่อง “พุทธภูมิ” กับ หลวงตามหาบัว

“...เหตุการณ์ที่น่าทึ่งที่สุดคือ เมื่อปี พ.ศ.2531 เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ได้เสด็จไปนิมนต์หลวงตาไปในงานในวัง ปกติหลวงตาท่านไม่ค่อยไปไหน แต่ตอนที่พระเจ้าอยู่หัวฯ ไปนิมนต์ ท่านไปนิมนต์ด้วยพระองค์เอง เรายังจำได้..

วันนั้นเป็นวันที่ 7มกราคม 2531 เป็นปีเฉลิมราชรัชมังคลาภิเษกที่ทรงครองราชย์มากกว่ากษัตริย์ใดในประวัติศาสตร์ไทย ท่านนิมนต์หลวงตาเข้าวัง มาเป็นขบวนใหญ่ หลวงตาท่านจะอยู่ที่กุฏิ ท่านให้เราควบคุมดูแลญาติโยม ดูแลพวกทหารที่มา พระเจ้าอยู่หัวฯ จะเสด็จมาตอน 6 โมงเย็น

เมื่อขบวนพระเจ้าอยู่หัวฯ เสด็จมาถึง เรายืนตรงนี้ ผู้ว่าฯ สายสิทธิ์ยืนตรงนี้ หมออวย แล้วใครต่อใครยืนเป็นแถวรอรับเสด็จ แล้วท่านก็ขึ้นไปข้างบนซึ่งหลวงตารอท่านอยู่แล้ว ส่วนเราก็อยู่ตรงบันได ส่วนหลวงตาอยู่ข้างบน ที่ขึ้นไปก็มีพระบรมวงศานุวงศ์ตามเสด็จครบหมดเลย พระราชินี พระบรมฯ พระเทพฯ เจ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ฯ หมดทั้งครอบครัว เพื่อจะนิมนต์หลวงตาไปงานพิธีในวัง พอพระองค์ท่านกราบหลวงตาเสร็จ ท่านก็ถวายคำถามแรก (พระเจ้าอยู่หัวทรงเรียกหลวงตาว่า “หลวงปู่”)

“หลวงปู่... สาวกภูมิกับพุทธภูมิต่างกันอย่างไร”

โอ้... พระเจ้าอยู่หัวถามปัญหาหลวงตาขนาดนี้ หลวงตาตอบว่า...

“พุทธภูมิ ก็เหมือนดั่งเรานั่งรถไฟ นั่งรถไฟไปเชียงใหม่หรือนั่งรถไฟไปอุดร นั่นแหละพุทธภูมิ แต่ถ้าเรานั่งจักรยานมาหรือนั่งมอเตอร์ไซค์ ขี่มอเตอร์ไซค์ไป นั่นแหละ...สาวกภูมิ เพราะฉะนั้นการเป็นพุทธภูมิก็คือการ นำคนไปได้เยอะๆ ส่วนสาวกภูมินั้นนำไปได้น้อยๆ ไม่ได้มากนัก อย่างเก่งก็ 1 คน หรือ 3-4 คน ก็ว่ากันไป นั่นคือสาวกภูมิ เข้าใจไหมล่ะพ่อหลวง”

พระเจ้าอยู่หัวฯ ตอบหลวงตาว่า

“เข้าใจแล้วหลวงปู่ แล้วนิพพานเป็นอย่างไรนะ หลวงปู่”

หลวงตาตอบ “อ้อ พ่อหลวง เหมือนพ่อหลวงมาวัดป่าบ้านตาดนี่แหละ รู้ไหมว่าวัดป่าบ้านตาดอยู่ตรงไหน อยุ่บนกุฏินี่เหรอ วัดป่าบ้านตาดอยู่ไหนล่ะ แต่พอพระมหากษัตริย์มาถึงนี่แล้ว บริเวณนี้ทั้งหมดคือวัดป่าบ้านตาดนี้แหละ แต่จะชี้ลงไปว่าที่กุฏิอาตมาก็ไม่ใช่ ที่กุฏิพระก็ไม่ใช่ ที่ศาลาก็ไม่ใช่ ไม่ใช่ทั้งหมด แต่เมื่อรวมกันทั้งหมดในกำแพงวัดนี้นี่แหละคือวัดป่าบ้านตาด นี่แหละพระนิพพานก็มีความหมายแบบเดียวกัน”

และเมื่อพระเจ้าอยู่หัวฯ ขอบารมีหลวงตาช่วยต่ออายุให้แม่หลวง (คือสมเด็จย่า) ตอนนั้นสมเด็จย่าทรงประชวรอยู่ หลวงตาท่านก็ตอบปฏิเสธเลยว่า...

“พ่อหลวงนั่นแหละก็จัดการเองได้ ขอเองได้” ท่านว่างั้นนะ...

“พ่อหลวงก็สามารถจัดการได้เอง” ท่านบอกไปเลยนะว่า...ให้พระเจ้าอยู่หัวทรงขอเองจัดการเอง อาตมาต่อให้ไม่ได้หรอก

พระเจ้าอยู่หัวฯ ได้กราบลาว่า

“เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว จะกลับแล้ว ท่านหลวงปู่มีอะไรจะบอกไหม”

หลวงตาท่านได้เทศน์สั้นๆ ว่า

“การเป็นพุทธภูมิ สร้างบารมีเพื่อความเป็นพุทธะ พอจบพุทธภูมิได้ก็เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว พระพุทธเจ้า ก็มีพุทธกิจ 5 คือ ตอนเช้าบิณฑบาต ตอนบ่ายสอนคหบดีมนุษย์ทั่วไป ตกเย็นสอนนักบวชสมณะชีพราหมณ์ ตอนกลางคืนแก้ปัญหาเทวดา พอมาตอนเช้ามืดเล็งญาณดูสัตว์โลก สัตว์โลกตัวไหนมีกิเลสเบาบางพอที่จะบรรลุธรรมได้ ท่านก็จะเล็งญาณดูรีบไปโปรดก่อน พระพุทธเจ้าสร้างบารมีพุทธภูมิจนได้เป็นพระพุทธเจ้า เมื่อเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ท่านก็มีพระพุทธกิจ 5 อย่างนี้ แต่... ไม่รู้ว่าพ่อหลวงแม่หลวงของประเทศไทยปรารถนาอะไร ทำงานกันจนไม่มีเวลาจะพักผ่อน... เอาล่ะๆ...อาตมาจะให้พร”

(ที่มา : นิตยสาร น่านฟ้า ปีที่ 1 ฉบับที่ 8 ประจำเดือนธันวาคม 2550)

(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 123 กุมภาพันธ์ 2554 โดย กองบรรณาธิการ)

 

ปราชญ์กล่าวไว้ว่า "ชีวิตเป็นตำราเล่มใหญ่ที่สุด หนาที่สุด มีชิวิตสั้นที่สุดน่าประทับใจที่สุดดูคล้ายจะอ่านง่าย แต่จริง ๆ แล้ว กลับเป็นตำราที่เข้าใจยากที่สุดน่าประทับใจที่สุด "ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ แม้จะเกิดมาบนความไม่พร้อม แต่หากรู้จักใช้ชีวิตและมีความพร้อมขยันหมั่นเพียรก็จะสามารถผลักดันตนเองให้เดินไปในทางที่จะนำชีวิตสู่ความก้าวหน้า มีความสุข และประสบความสำเร็จได้ "
ที่นี่และเดี๋ยวนี้ "ไม่มีอะไรน่าเสียใจเลยสักนิด กับชิวิตเมื่อวานนี้ ไม่มีอะไรน่ากังวลใจเลยสักนิด กับชิวิตที่จะเกิดขึ้นพรุ่งนี้จะมีแต่ความทุกข์ใจ หากไม่คิดที่จะทำในวันนี้ และจะมีแต่ความเศร้าใจหากไม่เปลี่ยนแปลงตนเองตั้งแต่วันนี้จงจัดการกับปัจจุบันให้ดีไว้เถิด แล้วอนาคตก็ปล่อยให้มันดูแลตัวของมันเอง"

ไม่ประมาท "ความแตกต่างระหว่างผู้แพ้กับผู้ชนะคือ ผู้ชนะจะใช้เวลาที่มีอยู่ตรงกับว่ามันเป็นวันสุดท้ายของชีวิต โดยไม่ประมาท ไม่ใส่ใจกับอดีตและมิได้มุ่งหวังเวลาในอนาคต แต่ผู้แพ้นั้นมัวแต่วนเวียนเพ้อฝันกับความคิดว่า "สักวันหนึ่งฉันจะเป็นและเป็นอยู่อย่างประมาท ซ้ำยังมัวแต่พะว้าพะวงกับอนาคตอาลัยอาวรณ์กับอดีตโดยมิได้ลงมือทำสิ่งใด ดังนั้นจงอย่าเสียเวลาแม้เพียงนิด กับ ความประมาทในชีวิตเลย
พุทธภาษิตที่ว่า "ใครประมาทก็ช่างเขา เราอย่าประมาท ใครจะหลับใหลก็ช่างเขาเราอย่าหลับใหล จงตื่นตัว ก้าวไปข้างหน้า ประดุจม้าฝีเท้าดีวิ่งขึ้นหน้าฝีเท้าเลวฉันนั้น" เป็นภาษิตเตือนใจมิให้ประมาทและมุ่งมั่นในการนำชีวิตของตนเองสู่ความสำเร็จดังนั้นให้ทบทวนชึวิตของตนเองที่ได้ดำเนินมาตลอดวันว่ามีสิ่งใดที่ยังต้องแก้ไขปรับปรุง
ความพ่ายแพ้ "ความพ่ายแพ้และอุปสรรคอาจบั่นทอนกำลังใจไปบ้าง แต่ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะพบกับความสำเร็จ โดยไม่เคยพ่ายแพ้ และไม่เคยพบอุปสรรคมาก่อน"อุปสรรคจะเล็กน้อยหรือจะใหญ่จะโต ขึ้นอยู่กับจิตใจนั้นคิดใหญ่หรือใจที่คิดเล็ก "ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ปัญหาและอุปสรรคย่อยเกิดขึ้นเสมอหากไม่ท้อแท้หรือยอมแพ้ก็จะมีโอกาสกลับมาประสบความสำเร็จใหม่

คัดมาจาก ข้อคิดในการดำรงชีวิต

 

http://palungjit.org/threads/โทษ-ของรูป.248219/

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>แหน่ง, IT Man, wat_chit </TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีครับท่านสมบัติ

ตอบเมล์แล้วนะครับ ลองอ่านดูจะได้เข้าใจและปลงซะที 5555+

 

​

พระพิมพ์ของวังหน้าส่วนใหญ่ที่พบเจอจะมีการลงรัก ไม่รักใดก็รักหนึ่ง หากใครศึกษาเรื่องการวิเคราะห์เรื่องรักในหนังสือวิเคราะห์พระสมเด็จฯของอ.ปู่ประถม เข้าใจดีแล้วก็อาจเข้าใจในพระพิมพ์วังหน้าได้กระจ่างมากขึ้น โดยเฉพาะความเข้าใจว่า..ทำไมพระพิมพ์วังหน้าถึงอยู่ได้นานนับร้อยๆปีและยังคงไว้ซึ่งความงาม

 

55 ผมวางเฉยอยู่แล้วหล่ะครับท่าน ไม่ต้องห่วงเน๊อ

เคยผ่านทะเลมาแล้ว เห็นแม่น้ำไร้ความความหมาย

 

ผมกลับก่อนนะครับ จะรีบไปกวาดบ้าน รดน้ำต้นไม้ ดายหญ้า
เห้อ นี่แหละหนอทุกข์ของคนมีบ้านมือใหม่ 555+

 

โมทนาสาธุครับท่านสมบัติ

ว่าแต่วันนี้เข้าไปเยี่ยมชม ราคากริ่งปวเรศ รุ่น 1 ปี 2434 หรือยังครับ

อย่าลืม อย่าพลาดๆๆๆๆ ครับ

 

​

 

เอ้าหรอ ... ยังครับ มัวแต่ยุ่งๆกะงานๆๆอยู่แต่เช้า เตรียมประชุม NGO กัน