ที่นี่เดี๋ยวนี้ ศิลปะแห่งการเจริญสติ

“ถ้าคุณฉลาดจริงๆ คุณควรจะวาง 'จิตที่ชอบคิด' ของคุณไว้ที่เดียวกับที่ๆ คุณถอดรองเท้าไว้"
โอโช

" ถ้าเราจะฝึกทักษะหรือทำบางสิ่ง เพื่อให้ได้เป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ บางทีมันเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสเสียเหลือเกิน แต่การทำสมาธิภาวนา หรือการกลับมาสู่ความจริงแห่งตน ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพื่อให้ไปเป็นอะไร เพียงแต่ผ่อนคลายและ 'เป็นอยู่' กับตัวเรา การจะหาความจริงแห่งตน ไม่ใช่สิ่งที่จะเป็นหรือเกิดขึ้น เพราะเราอยากให้มันเกิดขึ้น หรือต้องทำสิ่งนี้สิ่งนั้นเพื่อให้บรรลุ ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น อยู่กับตัวเรา อย่างที่เราเป็นและมองให้เห็น สังเกตให้เห็น 'ตัวเรา' จริงๆ และ นั่นแหละ คือหนทางแห่งการปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระจากเงื่อนไขในสังคมต่างๆ เป็นการค่อยๆ ปลอกเปลือกที่ห่อหุ้มออกนั้นเอง"
โอโช

 

ผมชอบธรรมของท่านมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่่านแล้วใช่..เลย

 

...ท่าน จขกท .....

ตรัสรู้ฉับพลัน .............. แล้วยังไงต่อ ?

 

ถ้าอยากรู้เธอก็ลองตรัสรู้ฉับพลันดูสิ

 

เมื่อคืนที่ผ่านนี้ ในขณะที่ทุกสิ่งเงียบสงัด ในความว่างเปล่าของจิตฉัน ว่างจนกระทั้งจะเรียกว่าจิตฉันก็คงไม่ถูกนัก เพราะไม่มีอะไร? ที่เป็นของฉัน ที่ซึ่งความรู้สึกว่ามีตัวฉันนั้นหายไป และ แล้วในคืนนั้นนั้นเอง ฉันก็ได้ยินเสียงๆหนึ่ง เสียงจากที่ใดสักแห่ง

เสียงนั้นกล่าวว่า

"เธอที่รักของฉัน ขอฉันเข้าไปหน่อยได้ใหม?"

ผู้มาเยี่ยมคนนี้ทรงความบริสุทธิ์ขจรขจายยิ่งนัก ตรงจุดนี้ฉันสัมผัสได้ถึงบุคลิกที่สูงส่งเหนือใครของบุคคลผู้นี้

แล้วฉันจะทำได้ล่ะ นอกจากเพียงแค่อนุญาตให้เขาเข้ามาในภวังค์จิตของฉันเท่านั้น

ในตาของฉัน ต่อหน้าคนผู้นี้ มีเพียงคงปิติยินดี ถ้าเธอเห็นมันในตอนนั้น ฉันคิดว่าเธอคงจะสามารถรับรู้ได้ถึงเปลวไฟ เปลวไฟซึ่ง ที่ภายในของคุณก็มี เช่นกัน และ ตรงจุดนี้ หน้าที่ของเธอบนโลกใบนี้ ท่ามกลางการเดินทางมาเยี่ยมมันของเธอ เธอจะต้องนำพาไฟนี้ไปทั่วโลก จากดวงตา สู่ ดวงตา จากใจสู่ใจ

ผู้ที่อยู่เบื้องหน้าของฉัน คนนี้ก็เช่นกัน ในดวงตาของเขามีเปลวไฟ เป็นเปลวไฟ ที่ฉันซึมซับมันเข้าไว้ในตัว มันเป็นเปลวไฟที่ท่องเที่ยวไปทั่วโลกตลอดสองพันห้าร้อยปีเพื่อหาที่พักพิงสักแห่งหนึ่ง

เขาจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก "พระสมณโคดมพุทธเจ้า" ไม่ผิดแน่เบื้องหน้านี้ คือพระองค์ พรองค์ทรงไสยาสน์คะแคงขวา ไม่หนุนหมอน ใช้พระฝ่าพระหัตถ์รองพระเศียรต่างหมอน หมอนสำหรับพระองค์ นั้นคือ ความสมถะ


พระองค์ทรงเคาะประตูห้องของฉันแล้ว ทรงเคาะประตูอันนี้ ประตูที่ความจริงแล้วที่ผ่านมาแล้วมันก็ไม่เคยปิด

"พระองค์ทรงเข้ามาฉันด้วยเหตุอันใด? " ฉันถาม

พระองค์ตอบว่า

" ฉันไม่เคยเข้ามาหาเธอ ฉันเพียงแต่อยู่ที่นี่เดี่ยวนี้นานแล้ว แต่ที่ผ่านมาเธอต่างหากที่ไม่เคยเห็นฉัน อันที่จริงฉันไม่ได้ไปไหนเลยต่างหาก ถึงแม้ว่า มันจะดูว่า ฉันนั้นอยู่ห่างจากเธอไกลแสนไกลก็ตาม แต่ความห่างนั้นเป็นแค่แว่นตาที่ฉันสวมอยู่ ถึงแม้เธอไม่เห็นฉัน แต่ฉันก็เห็นเธอ เฉกเช่น คนมากมายที่สวดร่ำร้องเรียกหาฉัน แต่ไม่เคยหันกลับมามองว่า ฉันอยู่ที่นี่ตรงนี้ ตรงหน้าเขาอยู่แล้ว และ พร้อมจะเป็นเพื่อนร่วมเดินทางไปกลับเขา ตัวเขาเองต้องเดินทางนี้ด้วยตัวเขาเอง มันทำให้ฉันรู้สึกเศร้ายิ่งนัก ช่างน่าเศร้านัก ที่คนส่วน ใหญ่ไม่เคยรู้ว่า ถ้าพวกเขาไม่เริ่มหันกลับมามองดูตัวเอง ฟังเสียงหัวใจตนเอง กลับมานำแสงสว่างสู่ตนเอง ก็ไม่มีใครสามารถช่วยพวกเขาได้ ”

ตรงจุดนี้ฉันได้ถามพระองค์ว่า

"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระองค์ผู้เป็นครูของฉัน พระองค์ผู้ประเสริฐ ถ้าเช่นนั้นในเมื่อเราพบกันแล้ว ได้โปรดให้ฉันได้ติดตามพระองค์ไปด้วยได้ไหม? "

" จงอย่าทำเช่นนั้น เลยดินแดนแห่งพุทธองค์นั้น มีครูมากพออยู่แล้ว จงกลับไปยังดินแดนที่บ้านเกิดของเธอเถิด บ้านเมืองของเธอต้องการท่เธอ จงกลับไปร้องบอกเสียงแห่งพุทธะ จงกลับไปเพื่อที่จะสร้างไฟขึ้นในใจของคนเหล่านี้อีกครั้ง ไฟที่จะแผดเผาความยึดมั่นถือมั่น และ ความเป็นทาสที่พวกเขามี ให้มอดไหม้ไปพร้อมๆกัน เพื่ออิสรภาพ ไฟที่เป็นของพวกเขาเอง ไฟในดวงตา ในหัวใจ ทั้งหมดของพวกเขา คือ ความหวังของโลกนี้ เพราะ เขาเหล่านั้นเป็นเช่นไร? โลกก็เป็นเช่นนั้น"

เมื่อได้ฟังดังนั้น ความอบอุ่นใจได้เข้ามาที่ดวงใจของฉัน ตรงนั้นฉันมิอาจจะเอ่ยเอื้อนสิ่งใดได้ต่อไปอีก มีถ้อยคำมากมายที่อยากพรั่งพรูออกมา แต่ฉันมิอาจจะเอ่ยเอื้อน บัดนี้คืนนี้เป็นครั้งแรกที่หัวใจของฉัน สามารถเข้าใจคำสอน ในสัทธรรมปุณฑริกสูตรได้ ตรงนั้นเอง ฉันได้สูดลมหายใจลึกๆ และ ปล่อยให้จิตใจได้อยู่กลับความเงียบ อย่างที่มันเป็นอีกครั้ง เพื่อที่จะนิ่งฟังความคิดของตัวเอง พระสมณโคดมพุทธเจ้าค่อยๆเลือนหายไป ในความเงียบแห่งนิรันดริ์กาล บัดนี้ฉันเข้าใจแล้วว่า ในความเงียบแห่งนิรันดริ์กาล ในจิตที่สงบว่างนั้น ในนั้นนั้นเองที่เป็นที่ที่เพียงหนึ่งเดียวที่เราจะ พบแหล่งชุมนุมของ พระพุทธเจ้าทั้งปวง

 

ตอบแบบนี้...อาจจะมีต่อ ภาค 2นะ..555+

 

ตอบได้ดี!

เริ่มคุยกับพระพุทธเจ้า ได้แล้วหรือ เนี่ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า

 

..ว่างสิ...จะชวนไปไหนเหรอ? 55+ ขำจริงๆ

 

ทำไปเพื่อความ บันเทิงล้วนๆ อย่าคิดมากขนาดนั้น

ผมจะโกรธคุณ ไปเพื่ออะไร คุณยังไม่ได้ทำอะไรให้ผมเดือดร้อน เลยซักนิดเดียว



""เธอไม่คิดหรอกว่ามันน่าตลก ฉันเป็นเพียงแค่ คนบ้าเท่านั้น แล้วคนบ้าที่โง่เขลาจะตรัสรู้ได้อย่างไร? ""

จะคิดเช่นนั้นกับ ตัวเองทำไมล่ะท่าน อ่อนน้อมถ่อมตนทำได้ตังหลายทาง???


"""เธอเห็นธรรมในตัวเขาไหม?""""

เห็น อะป่ะ ?? จะเห็นธรรมในตัวฉันไปทำไมล่ะเนี่ย หาประโยชน์อะไรได้
เอาเวลาไป เห็นธรรมในตัวเอง มีประโยชน์กว่า



เด็กน่ะดี กิเลสน้อย ดี !!!


""เรื่องที่น่าตลกที่สุดก็คือ เขาคิดว่าฉันกำลังจะบอกว่าตัวเองตรัสรู้ ""

ไม่เคยคิดเช่นนั้นเลย .... ท่าน เสียเวลาเดาความคิดของผม ! เดาไม่ถูกครับบบบ
ถามไปงั้นๆ ดูว่าท่านตอบอะไรออกมา เผื่อได้ความบันเทิง เผื่อได้คติธรรม
............ แต่ยังไม่ได้ คติธรรม อ่ะครับ


ใจเย็นๆท่าน ใจเย็นๆ นะ .........

 

_ไม่ทราบว่าท่าน_ThichNhathanh_เป็นตัวจริงเสียงจิรง ของท่านผู้รู้แห่งหมู่บ้า้นพลัม ที่ฝรั่งเศส หรือเปล่าท่าน ถ้าใช่ ก็นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ท่านเข้ามาให้ความรู้ในเวบไซส์แห่งนี้.. และฉันสงสัยว่าทา่นพูดไทยได้ดว้ยหรือ..แต่ในคำบอกกล่าวและคำสอนของท่านฉันไม่มีความสงสัยเลย และเห็นดว้ยทุกประการ เพราะถ้าไม่เห็นดว้ยในความจริงแล้ว ก็ไม่รู้จะไปเห็นดว้ยกับอะไร เพราะความจริงมีเพียงอันเดียว..แต่ความไม่จริง มีมายนับไม่ถว้นแล้วแต่จะปรุงแต่งไป...

 

ขอบคุณเธอมาก ฉันไม่ใช่ThichNhathanh หรอก เธอต่างหากล่ะที่ คือ ThichNhathanh มองให้เห็นถึง เชาว์ปัญญา มองให้เห็นถึงความเป็นเช่นนั้นเอง ความดีงามในตัวเธอ ความเมตตา กรุณา โดยปราศจากความยึดมั่นถือมั่น แล้วแบ่งปันสิ่งนี้ให้กับโลก แล้วตรงนั้นเธอจะพบว่า เธอนั้นเองคือ ThichNhathanh

 

แต่ที่แน่ๆ ท่าน ขจกท สามารถคุยกับพระพุทธเจ้าได้
................... เป็นไงล่ะ เจอแบบนี้เข้าไป อึ่งกิมกี่ เลยอะดิ .........


จขกท ท่าน อาจมีความเลื่อมใสศรัทธา ในพระสงฆ์ ติช นัท ฮันห์ จึงนำชื่อมาใช้
จขกท ท่าน อาจเห็นว่า ท่าน ติช นัท ฮันห์ มีชื่อเสียงคนศรัทธามาก เลยยืมชื่อมาใช้สร้าง
ความศรัทธาให้ตนเอง
จขกท ท่าน อาจเห็นว่า ชื่อท่านติช นัท ฮันห์ เพราะดีจึงของใช้ชื่อนี้ เหมือนฝรั่งชอบและศรัทธา เทวดาไมเคิล เลยตั้งชื่อ ลูกๆว่า ไมเคิลกันเป็นแถวๆๆ


เดาไปงั้นๆ ใครจะไปรู้ได้ว่า ท่าน จขกท คิดอะไร เนอะๆ

 

ขอลงชื่อ เสพย์ดราม่า อย่าว่านะ
เดี๋ยวฉันจะ นำไปเขียน ให้สุขสันต์
จะไปเขียน เมาส์มอย ให้มันๆ
ให้หายคัน ทุกท่าน นิรันดิ์เอย

 

ตามมาอ่านฮะ...สนุกดี..อิอิ

 

ช่วยแต่งใหม่ได้มั้ยฮะ? อันนี้ไม่ค่อยจะสัมผัสเท่าไร..555+

 

เอ้า!!!!

ใครจุดยากันยุง เชิญเข้ามาเนี้ย.........


๕ ๕ ๕

 

ตามกลิ่นดราม่ามา มันโชยมาแต่ไกล

 

ผมถามอะไรหน่อยสิฮะ? ท่านทั้ง2 เป็นเพื่อนกันมาก่อนป่าาว?(ท่าน อหิงสะกะ กับท่านNumtrn).. ผมสงสัยครับ? ผมดูแล้ว..ผมขำครับ..ตลกดี..555+(ผมตามอ่านท่านทั้ง2 ในกระทู้ตามล่าหาความจริงมาน่ะครับ 55+)

 

5555.. ๕๕๕๕.. ห้า ห้า ห้า.. อ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า..
(อย่าวางเพลิงในนี้นะฮะ..ขอร้อง..นี่เป็นกระทู้เพื่อนผมเิอง 555+) อ้าว! หายไปซ่ะงั้น เมื่อกี้ยังเห้นอยู่เลย 55+

 

โอ้ย........ คนอย่างผมน่ะ ไม่คบกะคน 1000 นั้น หรอก

เนี่ย หนีมากระทู้นี้ ยังตามมาหลอน โอ๊ย!!...

.........
.....
...
..
.

.
.
.
.
อ่านะ ล้อเล่ง ล้อเล่ง กิ๊วๆ


ยังไม่รู้จักกันหรอกครับ แต่ อุดมการณ์คล้ายๆ เหมือนๆ กัน คือเห็นใครเอาศาสนามาใช้หลอกคน
หาเงินในทางมิชอบ แล้ว เป็นต้องเข้ามา เจือก น่ะครับ