ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ธรรมะใส่กระปุก 6







http://www.dhammajak.net/<WBR>forums/viewtopic.php?f=7&t=<WBR>32101

 

เค้าว่ากันว่า....





เค้าว่ากันว่า...
1. เค้าว่ากันว่า . . . อ่านหนังสือสักเล่มต้องใช้เวลา เช่นเดียวกัน เราคงไม่รู้จักใครสักคนได้ดีตั้<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">งแต่วันแรก



2. เค้าว่ากันว่า . . . อย่าตัดสินหนังสือดี ๆ แค่ปกมันสวย เช่นเดียวกัน คนหน้าตาดี อาจจะไม่ใช่คนดีเสมอไป



3. เค้าว่ากันว่า . . . คนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือเลย ก็ใช่ว่าจะมีหนังสือเล่มแรกในชี<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">วิตที่ชอบไม่ได้ เช่นเดียวกัน คนที่เราไม่คิดจะอยากรู้จัก อาจจะเป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ตเราก็ได้



4. เค้าว่ากันว่า . . . การชอบหนังสือสักเล่มไม่ได้<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">หมายความว่า หนังสือเล่มนั้น เนื้อหาดีทุกหน้า เช่นเดียวกัน การรู้สึกดีกับใครสักคน ไม่จำเป็นว่าเขาต้องไม่มีข้อเสี<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ยอะไรเลย



5. เค้าว่ากันว่า . . . อย่ารู้สึกเสียดายเวลากับการอ่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">านหนังสือบางเล่มจนจบ แล้วพบว่าเป็นหนังสือที่ไม่ชอบ เช่นเดียวกัน จงรู้สึกดีกับการใช้เวลากั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">บใครสักคนหนึ่งอย่างเต็มที่ แม้ว่าวันหนึ่งจะรู้ว่า เขาคนนั้นไม่ใช่เลยสักนิด เพราะอย่างน้อย ต่อจากนี้ไป เราจะได้เลือกทางที่ถูกและคนที่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ใช่ซะที


http://talk.mthai.com/topic/<WBR>336706

 

ชีวิตคือการเดินทาง







..............................<WBR>..............................<WBR>..

นักเดินทางที่ดีต้องมีเพื่อนเดิ<WBR>นทางที่สามารถเป็นกำลังใจต่อกัน
คอยช่วยแบ่งเบาภาระสุขทุกข์ที่<WBR>เกิดขึ้นระหว่างทางเดิน
แต่จะมีสักกี่คนที่ยอมลำบากกั<WBR>บเรา
คำว่า “เพื่อนดี” มีควาหมายต่อทุกชีวิต
แม้นกน้อยที่เหินเวหาได้ ยังต้องมีเพื่อนดี การมีเพื่อนดี
แม้เพียงหนึ่งก็พอแล้วสำหรับชี<WBR>วิตนี้ เพื่อนในยามยากมีความหมายต่อชี<WBR>วิตมาก
เราอาจดีใจว่าตนมีเพื่อนมาก แต่ต้องดูว่าเกิดขึ้นในยามใด

..คนโบราณได้พูดไว้ว่า เพื่อนที่พบในคราวกินเลี้ยงต้<WBR>องดูนาน
แต่เพื่อนที่พบในคราววิกฤตคื<WBR>อเพื่อนแท้ของชีวิต….

ทางเดินของแต่ละชีวิตแตกต่างกั<WBR>นมาก
จริงอยู่ แม้จะเดินตามรอยเท้ากันไป แต่ชีวิตเรากับชีวิตเขาย่อมต่<WBR>างกัน
เพราะใจเรากับใจเขาต่างกัน ทุกชีวิตเป็นอิสระในตัว แต่ต้องพึ่งพิงซึ่งกันและกัน
แม้รู้แน่ว่า มีเพื่อนเดินทางสร้างชีวิตแล้ว
เรายังต้องจำใส่ใจอีกอย่างคือ หนึ่งชีวิตแต่สองใจ
จงระมัดระวังอย่าให้เกิ<WBR>ดการทะเลาะวิวาทขาดมิตรภาพต่อกั<WBR>น
ให้มองเขามองเราอย่างเห็นอกเห็<WBR>นใจ
..จงยอมทะเลาะต้นทาง ดีกว่าอับปางกลางทะเลหลวง..
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญยิ่งต่อนั<WBR>กเดินทาง เราอาจเคยท้อแท้ เราอาจเคยล้มเหลว
แต่ก็ขอให้ลุกขึ้นยืนตระหง่าน ก้าวเดินหน้าต่อไปด้วยกำลั<WBR>งใจเข้มแข็ง …

..............................<WBR>........................


..............................<WBR>.......................
..................

ความจริงสะท้อนรูปทรงในฝัน
ความฝันสะท้อนรูปทรงความจริง
มนุษย์มิใช้สิ่งแตกต่างซึ่งกั<WBR>นและกัน
จิตใจต่างหากที่ทำให้มนุษย์<WBR>หวาดระแวง
บางครั้ง...แม้กระทั่งตนเอง....

...............

http://www.dhammajak.net/<WBR>forums/viewtopic.php?f=7&t=<WBR>32228

 

วางแผนชีวิต ต้องคิดไว้ล่วงหน้า (หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ)






วางแผนชีวิต ต้องคิดไว้ล่วงหน้า

หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ


พระธรรมในพระพุทธศาสนานั้น พูดได้ว่าเป็นคำตอบในเรื่องปั<WBR>ญหาของชีวิต
ที่เรามีในทุกวันเวลา ไม่ว่าจะเป็นปัญหาประเภทใด
เมื่อเกิดขึ้นในจิตของเรา เราก็ต้องหาคำตอบในด้<WBR>านธรรมะของพระพุทธเจ้า
พระองค์มีคำตอบไว้ให้เราอย่างถู<WBR>กต้องเรียบร้อย
คล้ายๆ กับปทานุกรมมีไว้ให้เราค้<WBR>นคำตอบอันถูกต้อง
ในเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับปัญหาชีวิตของเรา
แต่ว่าคนเราโดยทั่วไปนั้น ไม่ค่อยจะได้คิดถึงข้อนี้
ไม่ได้สนใจในสิ่งที่สำคัญที่สุด ที่เราควรจะสนใจในชีวิตประจำวัน
เพราะความไม่สนใจไม่ศึกษาไม่เข้<WBR>าใจ เรื่องธรรมะนี่เอง
ทำให้เรามีปัญหาเพิ่มพูน ขึ้นทุกวันเวลา และไม่รู้ว่าจะแก้ไขอย่างไร
เมื่อแก้ไม่ได้ ก็ตกที่อับจน ผลที่สุดก็กลายเป็นเสียคน
หรือว่าทำลาย ตนเองไปเสียก็มี


เราอย่าหลงผิดเข้าใจผิดไปว่า
ความเจริญในด้านวัตถุจะเป็นเครื<WBR>่องช่วยทำให้เราเป็นสุข
ความเจริญในด้านวัตถุนั้นเป็<WBR>นเครื่องอำนวยความสะดวกเท่านั้น
ให้เราสะดวกในการกิน การใช้ การอยู่ การไป การมา
การใช้สอยอะไรต่าง ๆ ดีขึ้นกว่าสมัยก่อน...


เพราะฉะนั้นการที่เราอาจคิดไปว่<WBR>า เดี๋ยวนี้โลกมันเจริญ มีอะไรต่าง ๆ ดีขึ้น
มนุษย์เราก็สะดวกสบายดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นอะไรที่จะต้องหันเข้<WBR>าหาธรรมะ
หรือหันเข้าหาพระศาสนา อันเป็นสิ่งที่คนโบราณเขาถือกั<WBR>นว่าเป็นสิ่งสำคัญ
เพราะอะไร ๆ มันก็สะดวกอยู่แล้ว นั่นแหละคือการเข้าใจผิด
เลยละทิ้งสิ่งที่มีคุณค่าแก่ชี<WBR>วิตเสีย ไม่ได้เอามาใช้ในชีวิตประจำวัน.<WBR>..


แต่ถ้าเรามาศึกษาธรรมะไว้บ้าง อย่างน้อย ๆ ก็พอจะได้เป็นแนวทาง
เป็นเครื่องเตือนจิตสะกิดใจให้<WBR>รู้จักใช้ธรรมะเป็นเครื่องมือ
เพื่อปลงความหนักอกหนักใจลงไปทิ<WBR>้งเสียบ้าง การยกของมันต้องมีเครื่องมือ
ยิ่งในสมัยนี้ของมันหนักๆ ที่เราใช้ มันต้องมีเครื่องทุ่นแรงเป็<WBR>นเครื่องมือสำหรับที่จะยกจะวาง
หรือจะเอาไปตั้งตรงนั้นตรงนี้ ธรรมะก็เป็นเหมือนกับเครื่องทุ่<WBR>นแรงของจิตใจ
ทำให้เราเอาไปใช้เป็นเครื่องแก้<WBR>ปัญหาในชีวิตประจำวัน เช่นมีเรื่องหนักใจขึ้นมา
หนักอื่นมันไม่ร้ายเท่ากับหนั<WBR>กใจ หนักข้าวหนักของยกไม่ไหวก็ทิ้<WBR>งไว้นั่นก็แล้วกัน
แต่ว่าของที่หนักข้างในมันทิ้<WBR>งไม่ได้ มันต้องแบกไปตลอดเวลา
เป็นภาระที่เกาะจับอยู่กับตั<WBR>วเรา อารมณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในใจของเราก็เหมื<WBR>อนกัน
มันเกาะจับอยู่ในจิตใจของเรา หนักอึ้งอยู่ตลอดเวลา
ถ้าเราไม่มีเครื่องมือสำหรับที่<WBR>จะปลดมันออก
เราก็ต้องเป็นทุกข์เจียนตาย ได้รับทุกข์ขนาดหนัก


เพราะชีวิตของคนเรานั้นไม่ใช่ว่<WBR>าจะสะดวกสบายเสมอไป
บางคราวก็มีความทุกข์ทางใจ มีความเดือดร้อน
บางทีก็ไม่ใช่เรื่องของเราหรอก
แต่เป็นเรื่องของคนอื่น เช่นความทุกข์เกี่ยวกับพี่ ๆ น้อง ๆ
เกี่ยวกับผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา
หรือเกี่ยวกับบุคคลที่เรามี<WBR>ความสัมพันธ์ทางด้านจิตใจ
เป็นมิตรสหาย เป็นผู้ร่วมงานของเรา เวลามีอะไร เกิดขึ้น
เราก็พลอยทุกข์พลอยหม่นหมองไปกั<WBR>บบุคคลเหล่านั้น
อันนี้เป็นเรื่องที่จะเกิดขึ้<WBR>นแก่เราได้ ถ้าเราไม่รู้จักปล่อยวางมันก็<WBR>ลำบาก


มีคนจำนวนไม่ใช่น้อยที่เขาได้<WBR>ใช้หลักธรรมะ
เป็นเครื่องประเล้าประโลมใจอยู่<WBR>ตลอดเวลา
เพราะฉะนั้น มีอะไรเกิดขึ้นเขาก็จะวางใจเฉย ๆ
ไม่เสียใจเกินไป ไม่ดีใจเกินไป
เพราะมองเห็นว่า มันก็เป็นอย่างนั้นแหละ
มีได้มีเสีย เขานึกถึงธรรมอันหนึ่งเรียกว่<WBR>าโลกธรรม แปลว่า ธรรมสำหรับโลก
คนอยู่ในโลกก็ต้องกระทบเป็<WBR>นธรรมดา เหมือนเราเดินทางออกจากบ้<WBR>านไปไหน
ก็ต้องพบความสบายบ้าง ความไม่สบายบ้าง เป็นเรื่องธรรมดาฉันใด
ในชีวิตของเราก็เหมือนกัน เราอยู่ในโลกก็ต้องพบปัญหาต่าง ๆ
สุขบ้างทุกข์บ้าง ดีบ้างชั่วบ้าง ได้บ้างเสียบ้าง
เป็นเรื่องธรรมดา นี่เขาเรียกว่า โลกธรรม


โลกธรรมนั้นแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท ประเภทที่น่าพอใจ
ภาษาธรรมะเรียกว่า “อิฏฐารมณ์” แปลว่า อารมณ์ที่น่าปรารถนา
และประเภททีไม่น่าพอใจ เรียกว่า “อนิฏฐารมณ์” แปลว่า อารมณ์ที่ ไม่น่าปรารถนา


อิฏฐารมณ์ก็คือการได้ ได้ลาภได้ยศ ได้สรรเสริญ ได้ความสุข
เป็นสิ่งที่ใคร ๆ ต้องการ พอได้ลาภก็ดีใจ ได้ยศก็ดีใจ ได้สรรเสริญก็ดีใจ
ใครมายอยิ้มแป้นไปตาม ๆ กัน ได้ความสุขก็สบายใจ นี่ด้านที่เราพอใจ
ส่วนด้านไม่พอใจ มันตรงกันข้าม คือเสื่อมไปหมด เสื่อมลาภ
บางทีก็ได้มามากมาย แต่บางทีเขาก็มาด่าเราบ้างเหมื<WBR>อนกัน
มันก็เป็นอย่างนี้ มันมีได้มีเสียในเรื่องอย่างนี้
ทีนี้พระท่านสอนไว้อย่างไร ท่านว่าให้ระวังไว้ให้ดี อย่าดีใจเมื่อได้
อย่าเสียใจ เมื่อเสีย ลาภเกิดขึ้น ยศ สรรเสริญ สุขเกิดขึ้น อย่าไปดีอกดีใจ
อย่าไปนึกว่าสิ่งนี้มันเกิดขึ้<WBR>นกับเรา แล้วจะอยู่กับเราตลอดไป
นึกอย่างนั้นเรียกว่านึกผิด วาดภาพไว้ผิดจะเกิดปัญหาต่อไป


แต่เราควรจะนึกตามความเป็นจริ<WBR>งว่า สิ่งนี้เกิดขึ้นแล้วแก่เรา
เช่นว่าเราได้ลาภ เราก็ว่าลาภมันเกิดขึ้นแล้วแก่<WBR>เรา แต่ว่ามันไม่เที่ยงไม่ถาวร
มันอาจจะอยู่กับเราไม่กี่วันมั<WBR>นอาจจะสูญหายไป ได้ยศก็ต้องมีความเสื่อมยศ
เหมือนกับหัวโขนที่เขาสวมแสดง ใครจะสวมแสดงอยู่ตลอดชีวิต มันก็ไม่ได้
ต้องมีการปลดออก ในชีวิตเราก็เป็นเช่นนั้น
มีอะไรเกิดขึ้นมันก็ไม่เที่ยง มีความเปลี่ยนแปลงเป็<WBR>นไปตามธรรมชาติ
เราอย่าไปยึดถือว่าอันนี้เป็<WBR>นของเราเป็นตัวเรา
เพราะการเข้าไปยึดติดอย่างนั้<WBR>นมันก่อให้เกิดปัญหาคือความทุ<WBR>กข์ความเดือดร้อนใจ


มีบางเรื่องเราไม่เคยประสบ แต่มาประสบเข้าก็คิดไม่ทัน
เพราะไม่ได้คิดไว้ล่วงหน้า พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนว่าให้คิ<WBR>ดไว้ล่วงหน้า
เมื่ออะไรเกิดขึ้นก็ให้คิดว่า วันหนึ่ง มันจะเปลี่ยนแปลง
เช่น เราได้อะไรมา ยกขึ้นดู แล้วก็บอกด้วยว่ามันไม่ถาวรทั้<WBR>งนั้น
วันนี้มันอยู่กับเราพรุ่งนี้ไม่<WBR>แน่ มันอาจจะเปลี่ยนแปลงไป
เราบอกตัวเองไว้ให้รู้ล่วงหน้<WBR>าไว้ก่อน ว่ามันจะเกิดจะเป็นขึ้นมา
แล้วพอมันเป็นขึ้นมาเราก็ไม่ทุ<WBR>กข์เกินไป
เราสบายใจเพราะเราได้บอกตั<WBR>วเองไว้แล้ว อันนี้เขาเรียกว่าเป็นผู้ตื่<WBR>นอยู่
ไม่ประมาทไม่มัวเมาในเรื่องนั้น คนอย่างนี้หาได้ยาก
ส่วนมากไม่ค่อยได้คิดไว้ล่วงหน้<WBR>า มักจะถูกทุกข์โจมตีโดยไม่รู้ตัว ไม่ทันตั้งตัว
เลยหนักทุกที เพราะไม่ได้เตรียมตัวไว้ก่อน


คนที่ศึกษาธรรมะ ก็คือคนที่เตรียมตัวไว้ล่วงหน้<WBR>าในการที่จะผจญ
กับปัญหาประเภทต่าง ๆ ที่มันจะเข้ามากลุ้ม รุมจิตใจของเรา โดยเราไม่เสียท่าสิ่งนั้น
อันนี้เขาเรียกว่าได้ประโยชน์<WBR>จากสิ่งที่เราเรียนมา
คือธรรมะที่จะได้นำไปใช้ในชีวิ<WBR>ตประจำวัน เพื่อแก้ไขเรื่องนั้นเรื่องนี้<WBR>ต่อไป


(เรียบเรียงจากส่วนหนึ่<WBR>งของปาฐกถาธรรม วันที่ ๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๒)

(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 112 มีนาคม 2553
โดย พระพรหมมังคลาจารย์ (ปัญญานันทภิกขุ) วัดชลประทานรังสฤษฎ์ จ.นนทบุรี)

ที่มา...ASTV ผู้จัดการออนไลน์



http://www.dhammajak.net/<WBR>forums/viewtopic.php?f=7&t=<WBR>31701

 

วันนี้ ได้นำข้อธรรมที่ประทับใจมาฝากเพื่อนๆ
อย่างน้อยการอ่านข้อธรรมก็ได้บุญ มีความปิติอิ่มเอม
และหากสามารถนำไปใช้กับตนเองได้นั่นยิ่งประเสริฐนัก

 

เมื่อวาน ติงสอนเด็กๆที่มาเรียนชุมนุมต้นกล้าคุณธรรม
ได้นำหนังสือที่ได้รับแจกฟรี จากเว็บพลังจิต ไปมอบให้เด็กๆต่อ
เป็นหนังสือสวดมนต์ค่ะ เด็กๆดีใจมาก และแสดงความกระตือรือร้น
ที่จะสวดมนต์บทต่างๆ(ติงบอกอานิสงส์ของการสาธยายมนต์)
ติงก็ดีใจ
และก็ขอขอบพระคุณ ขออนุโมทนา ท่านที่ส่งหนังสือมาให้ติงด้วยนะคะ
ท่านได้บุญเต็มๆเลยค่ะ

 

ติงกะว่า จะหาหนังสือธรรมะที่เหมาะกับเขาไปมอบให้เรื่อยๆ
โน้มน้าวจิตใจเขาทีละเล็กทีละน้อย
ค่อยๆให้เขาซึมซับ จนติดเป็นอุปนิสัย
เชื่อว่าเขาจะเป็นคนดีได้ไม่ยากเลยค่ะ

 

มันน่าเสียใจตรงที่เราไม่รู้ว่าเค้าเป็นมานานแล้ว มารู้ตอนเป็นหนักแล้วนี่ล่ะค่ะ รู้สึกโทษตัวเองว่าดูแลเค้าไม่ดีค่ะ :'(

 

เสียใจด้วยนะคะคุณบุษบรรณ
ขนาดติงไม่ได้เลี้ยงเขา เห็นเพียงรูป
ก็ยังรู้สึกไปกับคุณด้วย
หมาพันธุ์นี้เขายิ่งน่ารัก ช่างประจบและแสนรู้
คุณคงรักและผูกพันกับเขามากนะคะ

 

เรียนถามค่ะ
พระที่ห้องพระ(โลหะ)มีผงสีชาวเกาะองค์พระ ความจริงก็ไม่เชิงว่าเป็นผงค่ะ แต่ไม่ทราบว่าเป็นอะไร
เราทำความสะอาดดีหรือเปล่าคะ โดยเอาผ้าสะอาดชุบน้ำบิดหมาดๆเช็ดองค์พระ
ปกติก็ทำความสะอาดพระวิธีนี้ค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยคะพี่ติง ฝึกตั้งแต่เด็กๆ จะซึมซับได้เร็ว

 

เป็นฝุ่นหรือเปล่าคะถ้าไม่ใช่ จะเป็นพระธาตุเสด็จหรือเปล่า สอบถามให้ดีก่อนนะคะถ้าเป็นพระธาตุเสด็จก็ถือว่าเป็นมงคลอย่างยิ่งนะคะ

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้คุณบุษบรรณคงสบายใจขึ้นแล้วนะคะ
น้องอัญไปทำบุญที่ไหนคะ......

 

<!-- google_ad_section_end --> ​

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณครู และทุกๆ ท่านด้วยค่ะ สุขสดชื่นตลอดวันนะคะ (f)

 

พี่ติง โปรแกรมนู๋เยอะคะ ล่าสุดเพิ่งทำบุญสร้างกุฎิ วัดป่าสติกพัฒนา ที่บุรีรัมย์คะ (วัดนี้ยังต้องการอีกเยอะคะ)

เดือนสิงหา ช่วงวันแม่ จะไป พระธาตุพนม วัดป่าสุทธาวาส และคำชะโนด แต่น้องที่จะพาไป บอกว่าคำชะโนด น่ากลัวคะ น้องเค้าขอสละสิทธิ์ เจ้าถิ่นไม่ไป นู๋ก็อดอ่ะ

แต่เพื่อนอีกคนก็ชวนไปทำบุญวันที่ 2 สิงหา เพราะแม่เพื่อนเป็น เจ้าภาพถวายผ้าป่าข้าวสารเลี้ยงทั้งวันตลอดพรรษา หลวงพ่อเปลี่ยน วัดอรัญญวิเวก เชียงใหม่

เดือนกันยา ก็เดินทางไกล 3 อาทิตย์
เดือนตุลา ยังไม่มีแผน แต่กะว่าจะไปปฏิบัติธรรมคะ
เดือน พฤศจิกา ไปทอดกฐิน ที่พระธาตุดอยเกิ้ง เชียงใหม่คะ

ของนู๋ต้องวางแผนล่วงหน้า เพราะมันต้องจองตั๋วกลับอ่ะคะ ล่วงหน้าจะได้ราคาถูก พี่สนใจร่วมบุญอันไหนแจ้งได้นะคะ

 

ดอกบัวดอกนี้ ของจริงหรือของปลอมจ๊ะ?

 

คุณติงติงจิ๊กขอยืมนะค่ะจะเอาไปให้คนๆนึงอ่านค่ะขอบคุณ อนุโม?นานะค่ะ บทความนี้ดีมากโดนใจสุกแรงเกิดค่ะ
;aa27;aa30thx1

 

ขอบคุณมากค่ะเพื่อนพ้องน้องพี่เมื่อวานรู้สึกเครียดจนปวดหัว วันนี้กำลังใจกลับมาแล้วค่ะ เคยอ่านเจอในเวปว่าบางทีมีเรื่องราวมากระทบใจทำให้กำลังใจตก ขาดสมาธิและสติ ซึ่งเป็นเรื่องจริงเลยค่ะ ต้องพยายามเรียกกำลังใจและสติกลับมา ที่จริงยังมีปอมตัวพ่อ กับลูกสาวเจ้าPUPPYอยู่ค่ะ

วันอาทิตย์นี้จะไปทำบุญที่วัดให้เค้าค่ะ

 

บัวหรือเปล่าดูพร่างพราวสกาวสวย
แม้ทำด้วยสิ่งประดิษฐ์พิศสมัย
สะอาดตาพาเพลินเกินสิ่งใด
จึงต้องใจขอSAVEเก็บไว้ดู5555