เส้นทางนักแสวงหาพระสมเด็จ

สวัสดีครับท่านสมาชิกทั้งหลาย. วันนี้ผมมาขอพูดถึงขอบกระจกหรือเส้นบังคับพิมพ์

ขอบกระจกหรือเส้นบังคับพิมพ์นั้นจะมีความเกี่ยวพันกันกับการหดตัวและยุบตัวของเนื้อมวลสารของพระเป็นอย่างมาก ถ้าพูดถึงการหดตัวหรือการยุบของเนื้อถ้าจะให้เขัาใจง่ายๆคือการไล่อากาศออกจากการร่วมตัวของเนื้อพระโดยวิธีที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมานั่นเอง. ผมให้เปรียบเทียบกับการที่ช่างก่อสร้างจะเทพื้นปูนนั้นจะต้องนำเอาทรายมาลงอัดพื้นให้แน่นให้เสมอกันหรือให้อยู่ในระดับที่ต้องการแต่ยังจะไม่เทปูนก่อน แต่จะเอาน้ำมารดในพื้นทรายเพื่อให้ทรายยุบตัวอัดแน่นเพราะเมื่อเทปูนแล้วพื้นจะได้ไม่ยุบเสียหาย. บริเวณใดที่ทรายอัดแน่นก็จะยุบตัวน้อยแต่ถ้าบริเวรใดกลวงหรือทรายมีความหนาแน่นน้อย เมื่อเอจน้ำหรือความชื้นก็จะยุบตัวลงมากนั่นเองทำให้รู้ว่าบริเวณใดแน่นไม่แน่นก็อัดทรายเข้าให้แน่นแล้วเทปูน. เช่นเดียวกันกับพระสมเด็จเมื่อพระถูกความชื้นในอากาศและผ่านการเวลามาเนิ่นนานเป็นร้อยปีเกิดการหดตัวยุบตัวของเนื้อพระมาตลอดจนแน่นเราก็จะรู้เมื่อส่องพระดูจะปรากฎการยุบตัวไม่เท่ากันโดยตลอดเช่นเดียวกันกับน้ำรดทรายที่กล่าวมา. แต่พระสมเด็จอายุร้อยกว่าปีได้เกิดการยุบตัวหดตัวจนแน่นไปทุกพื้นที่แล้วไม่มีส่วนใดไม่แน่นดังนั้นเนื่องจากการยุบตัวหรือหดตัวที่กล่าวมานั้น จะทำให้เราสามารถเห็นอะไรได้บ้างจากการหดตัวดังกล่าว เป็นต้นว่า
1.เมื่อเนื้อหดตัวธรรมชาติที่จะเกิดกับเส้นบังคับพิมพ์เป็นเช่นไรบ้าง
2.เมื้อเนื้อหดตัวยุบตัวธรรมชาติที่จะเกิดกับเส้นสายลวดลายในพิมพ์มีอย่างไรเป็นอย่างไรได้บ้าง
เป็นต้นครับ

แต่วันนี้ผมขอพูดถึงว่าเมื่อพระหดตัวยุบตัว. จะมีผลต่อเส้นบังคับพิมพ์อย่างไรบ้างครับ

1.เส้นสีดำคือการแสดงถึงแนวเส้นบังคับพิมพ์ที่อยู่ในบล็อกพิมพ์มีลักษณะเป็นเส้นตรง
2.เส้นสีแดงและตามแนวลูกศรชี้นั้นเป็นผลที่เกิดจากการดึงของเนื้อพระที่มีการหดตัวและยุบตัว
     และตามเส้นสีแดงและแนวลูกศรเราจะเห็นว่าถูกดึงเข้าหาจุดกลางขององค์พระหรือถูกดึงเข้าหาส่วนที่มีความหนาแน่นของเนื้อมวลสารที่อัดกันแน่น และบริเวณเส้นบังคับพิมพ์นั้นจะไม่ค่อยแน่นนักเนื่องเพราะเป็นส่วนที่บางๆเมื่อกาลเวลาผ่านไปยุบตัวทุกวันหดตัวทุกวันไป จนแน่นแล้ว ผลที่เกิดขึ้นคือการเปลี่ยนรูปไปของเส้นบังคับพิมพ์ดัวตามที่แสดงให้เห็นแต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเป็นอย่างนี้ทุกองค์ เพียงแต่ชี้จุดที่ต้องพิจารณาประกอบว่าธรรมชาติบอกอะไรเราได้บ้าง.   เส้นแดงคือบล็อกไม่มีธรรมชาติทำให้.  ลองสังเกตุพระท่านดูก็แล้วกันนะครับ.  
วิเคราะข้อมูลดูพิจารณาเอานะครับ. เป็นเพียงข้อมูลในการแสวงหาครับ

 

ขออภัยอย่างสูงที่ภาพไม่คมชัด
แต่ใจร้อนอยากขอคำชี้แนะครับ
รบกวนพี่ ๆ ช่วยพิจารณาด้วยครับ

 

อย่าว่ากันนะพี่ท่าน ข้อห้ามข้อหนึ่งในพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ของผมคือ


จุดที่เชื่อมกันระหว่างหัวเข่าซ้ายกับข้อศอกนั้นหรือที่เราเรียกว่าปลายเท้าขวา ข้อห้ามของผมคือจุดที่เชื่อมกันจะต้องไม่เกินข้อศอกไม่ว่ากรณีใดทั้งสิ้นครับแต่องค์นี้ถือว่าอยู่ในข้อห้ามของผมครับ เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวนะครับ ผมอาจจะผิดก็ได้

 

ชี้แนะด้วยครับ
เรื่องจุดตัดระหว่างข้อศอกกับหัวเข่า
ผมสงสัยมานาน แต่มองยังไม่กระจ่างครับ
รบกวนชี้แนะ ด้วย
ผมนำตัวอย่างสมเด็จที่คนยอมรับกันมา
ให้พี่ประกอบการพิจารณาครับ

 

คุณพี่ phak622 เมตตาชี้แนะมาปุ๊บ
ผมหยิบกล้องส่งสมเด็จบนคอปั๊บ
ยืนยันว่าจุดเชื่อมระหว่างข้อศอกซ้ายกับหัวเข่าซ้าย
ไม่เกินข้อศอกครับ แต่ภาพออกมาอาจขาดความคมชัดกระมัง
แล้วมีจัดสังเกตุจุดอื่นแนะนำอีกมั๊ยครับ
ขอบพระคุณ คุณพี่ phak622 เป็นอย่างสูงที่ชี้แนะครับผม

 

พูดตามตรงนะครับภาพไม่ชัดมากๆผมมองเห็นเด่นแค่ตรงนั้นกับข้อศอกที่ดูจะผิดรูปแต่ด้วยเรื่องภาพรึเปล่าอันนี้ไม่แน่ใจครับ.
พิมพ์ใหญ่ นั้นอย่างที่บอกครับมีการพัฒนามาเรื่อยๆแม้แต่ในยุคของหลวงวิจารณ์ท่านเองก็พัฒนามาเรื่อยๆจึงมีหลายบล็อกอันนี้ไม่เกี่ยวกับสากลนิยมอะไรนั้นนะครับเป็นข้อมูลการศึกษาของผมเองวิเคราะเอาเอง. ทีนี้เราก็มาไล่เทียบดูหลักคือบล็อกเดียวกันตำหนิต้องมีเหมือนๆกันอาจจะไม่เหมือนหมดเพราะอะไรหาเหตุผลที่เป็นวิทยาศาสตร์มาอ้างอิงหรือคัดค้านสนับสนุนดูในองค์นั้น ในสากลนิยมเล่นหาลองไล่พิมพ์ดูครับมีไม่กี่บล็อกหรอกครับ. ที่เห็นยอมรับกันชัดเจน. พิมพ์ที่ท่านยกมานั้นอหละครับแต่ลองเทียบดูเถอะว่าสามองค์ที่ยกมาเหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร ทั้งสามใช่บล็อกเดียวกันหรือไม่. แล้วมีพิมพ์ใหญบล็อกไหนที่หัวเข่าใหญ่เด่นแบบของเราบ้างเมื่อมีลองไล่จุดอื่นๆตาม. เหมือนหรือเพี้ยน เพี้ยนเพราะอะไร เพี้ยนไม่มีเหตุผลถือว่าคนละบล็อก เข่าใหญ่เหมือนแล้วแต่แขนทำไมไม่ใหญ่เป็นการยกตัวอย่างนะครับการไล่พิมพ์บล็อกเดียวกันไม่ต้องเป็ะแต่เหมือนมีเช่นเดียวกันทิศทางเหมืินกัน. การแกะของช่างนั้นในพิมพ์เวลาลงเส้นสายในกรณีปลายเท้าคิดว่าเขาจะลงเส้นจากข้อศอกมาปลายเท้าหรือปลายเท้าไปศอก ต้องปลายเท้าไปหาศอก เพราะหลักที่ว่าในการแกะถ้าต้องแก้ไขเส้นเล็กทำให้ใหญ่ได้แต่ใหญ่ทำให้เล็กไม่ได้ ดังนั้นตรงปลายเท้าเส้นจะใหญ่เพราะเป็นจุดเริ่มของเส้นนี้แล้วปลายเส้นจะเล็กลงไปชนแถวบริเวณข้อศอก. จึงแสดงให้เห็นว่าวงแขนของพระมีอยู่ก่อนแล้ว แล้วแกะปลายเท้าเข้าไปหาวงแขนตรงบริเวณข้อศอก. แต่ถ้าพิจารณาจากภาพที่เบลอๆนั้นจะเห็นว่า ความใหญ่ของปลายเข่าตั้งอยู่เป็นหลัก. แล้วถ้าวงแขนทำวงประสานกันแบบที่สวยงามหรือแบบที่ควรจะเป็นนั้นถ้าช่างจะแกะปลายเท้าเข้าหาศอกหรือไม่เกินศอกเส้นปลายเท้าต้องเลยแน่ๆ เมื่อเลยแน่ๆแล้วเลยเปลี่ยนเป็นการดึงเอาวงแขนมาทำให้วงแขนดูเพี้ยนไปเพื่อให้เข้าตำรา. อันนี้เป็นการวิเคราะตามความเห็นส่วนตัว แลกเปลี่ยนความรู้กัน. ไม่ได้คิดว่าใครมาลองภูมิหรือไม่แต่วิจารณ์เพื่อการแสวงหาและการศึกษา. ดังนั้นในคำวิจารณ์ของผมไม่ได้บอกว่าผิดหรือถูกแต่เป็นการที่ผมเอาความรู้ที่ผมมีอันน้อยนิดมาแชร์แลกเปลียนกัน. ถ้าการวิจารณ์ล่วงเกินไปต้องขออภัยใว้ด้วยนะครับ. ออ!มันไม่ชัดน่ะครับ อาจจะเป็นการดึงตัวของมวลสารก็ได้นะครับ. ขอภาพชัดๆมาร่วมศึกษากันดีกว่าครับ.

 

เรามาพูดเรื่องเข่าก็ดีนะครับ เข่าซ้ายองค์พระท่านทั้งหลายทราบหรือไม่ครับว่ามีความพิเศษอย่างไร อันนี้บางท่านอาจจะรู้อยู่แล้วบางท่านก็ไม่รู้. เดี๋ยวเราจะมาคุยกันเรื่องนี้รวมไปถึงฐานชั้นแรกด้วยนะครับ
เริ่มจากความพิเศษของเข่า. ตรงบริเวณหัวเข่าซ้ายนั้นมีจุดเด่นอยู่อย่างนึงคือ ถ้าเราส่องพระจากด้านข้างนับตั้งแต่ตรงบริเวณหัวเข่าลงไปถึงฐานชั้นล่างนั้น. ตรงปลายหัวเข่าซ้ายนี่แหละครับเป็นจุดที่สูงที่สุด. สูงกว่าฐานชั้นแรก สูงกว่าฐานชั้นที่สองและที่สำคัญ ต้องสูงกว่าฐานชั้นล่าง. ดังนั้นเราจะได้หลักการดูเพิ่มอีกว่าหัวเข่าต้องสูงสุด แต่เมื่อเวลาเราส่องแล้วฐานชั้นล่างหรือชั้นอื่นๆสูงกว่าก็ต้องมาดูถึงความสึกของหัวเข่าว่าเป็นอย่างไรถ้าไม่สึกเลยอันนี้ระวังถ้าต่ำกว่าฐานชั้นอื่นๆ. ทีนี้ผมถามต่อไปว่าท่านคิดว่าถ้าให้เรียงลำดับความสูงตั้งแต่เข่าไปหาฐานชั้นล่าง สูงสุดคือเข่าแล้วรองลงมาไปหาต่ำสุดคืออะไรฝากไปศึกษาด้วยครับ เกล็ดเล็กๆน้อยๆจากผู้ด้อยปัญญอย่างผมคร้าบ ไม่บอกไม่รู้นะนี่. อันนี้มันก็ใช้ชี้เก๊แท้ได้เหมือนกันครับแต่ผมบอกไปแล้วระวังนะเขาพวกเก๊อาชีพก็รู้พร้อมๆเราเขาอาจจะเอาไปใส่เพิ่มเติมให้งงเล่นได้ก็รู้แล้วพิจารณาดีๆนี่แหละบอกก็ดีไม่บอกก็ดีบอกคนดี ดีกว่าครับ. เพราะผมเชือว่าสมาชิกและไม่ใช่สมาชิกเป็นคนดีทั้งนั้นครับ คิดแบบนี้แหละสบายใจกว่าใช่ว่าบอกไปจะนำไปใช้กับของจริงได้ดีแต่ให้คนดีๆนักแสวงหาอย่างเราๆท่านๆทราบใว้ก็ดีดูสิพูดไปพูดมามีแต่เรื่องดีๆครับดีๆ. นี่แหละครับความพิเศษของหัวเข่าซ้าย อย่างหนึ่ง. เดี๋ยวสายๆเรามาพูดเรื่ิองฐานชั้นแรกกันต่อครับ แต่ตอนนี้ขออุญาตทำภาระกิจก่อน.

ผมพยายามวิเคราะะพระที่มาถามให้เกิดการวิเคราะต่อยอดไปเพราะผมต้องการที่จะให้กำลังใจกับหลักการพิจารณาถูกผิดอีกเรื่องนึงดีกว่าไม่มีหลักให้ยึดครับเพื่อให้เป็นความหวังเพราะพระสมเด็จนั้นเราต้องหวังว่าใว้เสมอ. ตั้งความหวังใว้. ดังนั้นผมจึงไม่อยากที่จะทำลายความหวังของใคร. เพราะเราอาจมีแค่ความหวังเดียวก็ได้. ผมจึงอยากเน้นความรู้เล็กๆน้อยๆใว้สะกิดใจเวลาแสวงหา. เพื่อให้สมหวังกันครับ

 

ขอบคุณคุณKrajorkmanมากเลยครับ คำตอบนี้ทำให้ผมมีกำลังใจมากเลยครับ พระองค์นี้ได้มานานแล้วผมเห็นว่าปิดรักไว้ ไม่คิดว่าจะเข้าพิม ไม่ได้ส่องพอเข้ามากระทู้พี่เขาเลย หยิบมากะจะส่องเนื้อพระบาง ก็เลยคิดจะสงฆ์น้ำให้ท่านจะได้ส่องแจ่มล้างไปล้างมา รักที่ทาไว้เกิด หลุดออกมาง่ายๆแคร่สะกิดก็ออกมาเป็นแผ่นที่เหลืออยู่ก็ติดตามล่องอยางที่เห็นแระครับ ไม่ทราบพี่ท่านอืนจะเห็นว่าพระองค์นี้สวยเหมือนคุณKrajorkman มัยครับ ช่วยวิจารณหน่อยนะครับ

 

เนื้อสวยมากครับองค์นี้ ชอบมากๆเลยครับ ขอผมซักชิ้นได้ไหมครับ เอาส่วนฐานก็ได้ครับ แฮ่ะแฮ่ะ.......

 

เห็นด้วยกับคุณ Krajorkman ด้านหลังดูดีครับ "หลังสังขยา" ถ้าวางบนกระจกหนาๆ หรือหินอ่อน เสียงคงดัง "กริ๊บ" เป็นแน่

 

ขอบคุณครับ ไม่ทราบพี่ phak622 ช่วยพิจารณาให้อีกซะหน่อยก็จะเป็นพระคุณนะครับ จะได้นำขึ้นคอบูชาแบบไม่อายคัยนิ ถ้าแท้จริงๆ คงเป็นข่าวดีสำหรับผมมากเลยครับ

 

อันนี้ผมไม่ได้นิมนต์ท่านลงมาชมนานหลายปีมากแล้วละครับ แต่อยากให้เกิดแรงบันดาลใจว่า ผมเริ่มมาจากแบบนี้ครับ และได้มาประมาณ1อาทิตย์ก็มีพระสมเด็จห้อยคอโดยแม้แต่อาจารย์เองยังบอกผมว่าตั้งแต่ดูพระมาเขาแนะนำลูกศิษย์แต่ละคนมีผมนี่แหละได้พระสมเด็จมาห้อยคอเร็วที่สุดครับ อาจจะเป็นเพราะเชื้อแรงก็เป็นได้ รวมทั้งได้อาจารย์คอยแนะนำ รวมทั้งผมตั้งใจเป็นอย่างมากครับผมไปขอความรู้แกทุกวันเป็นปีๆแล้วแกก็แนะนำย้ำนะครับว่าทุกวันแม้แต่บางครั้งแกจะไปไหนผมก็ขอขับรถให้ จนแกให้เคล็ดไม่ลับมากมาดังที่ผมกล่าวใว้ตอนต้นนั่นแหละครับ อาทิตย์เดียวก็ได้พระสมเด็จขึ้นคอแล้วก็ตามมาอีกหลายองค์แต่ด้วยเป็นของดีผมก็แบ่งพี่แบ่งเชื้อให้ห้อยติดตัวกัน ฟังดูเหมือนเว่อนะครับ อย่างองค์ที่หักนั้นผมก็ขอเขามาฟรีๆ เอามาล้างแล้วก็ซ่อมเอง และได้พระสมเด็จมักจะได้หลวงปู่ทวดเนื้อว่าน97 ด้วยเพราะอะไรรู้มั้ยครับ หลวงปู่ทวดเนื้อว่าน97นั้นผสมผงเก่าพระสมเด็จสายวัดระฆังครับทั้งของสมเด็จท่านเองทั้งหลวงปู่นาคหลวงปู่หินอะไรประมาณนั้นครับ มันเป็นประสบการณ์ส่วนตัวเลยเอามาบอกกล่าวกันแล้วแต่ว่าคนเราจะคิดกันอย่างไรแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน อย่างองค์เชื้อของผมนั้น วัดสะตือครับขนาดวัดสะตือยังดูแน่นเลยแต่ในคนที่ดูพระสมเด็จเก่งๆเขาจะบอกว่าวัดสะตือจะดูไม่แน่นเท่าวัดระฆังคือผสมน้ำมันตังอิ้วน้อยอะไรประมาณนั้นคือเนื้อเกาะกันไม่ดีแต่เอามาดูมวลสารได้เลย แต่ถึงอย่างไรนักแสวงหาอย่างเราต้องมุ่งหน้าต่อไปครับสู้ๆ

 

สำหรับองค์นี้สภาพนี้เป็นครั้งแรกที่ได้พบกันครับ

 

ต่อมาทำการล้างและซ่อมและห้อยสักระยะเพื่อให้เนื้อประสานกันดีมากขึ้นครับ

 

ล้างอีกครั้ง ใส่ต่ออีกไปเรื่อยๆ เพื่อความจัดของเนื้อพระและลงเอยเช่นนี้ครับ

 

แล้วก็มาเจอกันในรูปแบบสองคลองครับลองศึกษาดูวิจารณ์ได้ไม่ว่าอะไร ตาใครตาเผือกครับ ฮาๆๆ ร่วมศึกษาครับ

 

เห็นด้วยครับ
จะเปรียบเทียบพิมพ์ ต้องดูให้ครบทุกจุด
ไม่มีใครกล้าฟันธงพระสมเด็จได้ แม้แต่เซียนใหญ่
ถ้าไม่เห็นองค์จริง
เพราะรายละเอียดประกอบเยอะมาก
อิอิ.. ไม่งั้นราคาคงไม่หลายสิบล้านหรอก

ขอบคุณที่ชี้แนะครับผม

 

องค์นี้ถ้าเราลองจินตนาการว่าถ้าพวกฝีมือกรอคราบกรุดีๆก็ข้ามคลองได้แล้วครับ แต่นี่คือพิมพ์ฐานแซมบางขุนพรหมครับฐานแซมจะชัดเจนกว่าทางวัดระฆังครับ องค์นี้ถ้าสังเกตุดีๆจะเห็นดินเหนียวที่ติดอยู่ในซอกองค์พระเพราะพระตกตั้งแต่ตอนก่อนเปิดกรุครับถ้าเล่นกันจริงๆกรุเก่าที่เราคุ้นเคยจะต้องไม่มีขี้กรุ ร่วมศึกษาครับตาใครตาเผือกครับพิจารณาดูครับเผื่อได้อะไรบ้าง

 

อันนี้เห็นทีจะมีเฉพาะบางขุนพรหม พระสมเด็จอีกสภาพหนึ่งครับลองพิจารณาครับว่าเราได้อะไรบ้างตาใครตาเผือกครับ ร่วมศึกษาและวิจารณ์ได้เลยเพื่อให้เกิดกรณีศึกษาครับ

 

นี่ก็เนื้อพระสมเด็จบางขุนพรหมอีกสภาพนึงใช้สึกบางเฉียบ แถมนอนทับหัก อีกลองศึกษากันดูครับ เผื่อจะได้อะไรบ้างไม่มากก็น้อยครับร่วมศึกษากันวิจารณ์ได้เพื่อให้เกิดคำถามครับ