จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

พระพุทธศาสนาจากพระโอษฐ์​

483 พระพุทธองค์กับชราภาพ

ปัญหา พระกายของพระพุทธองค์สง่างามอยู่ตลอดพระชนมชีพหรือรู้จักแก่ชราคร่ำคร่าเหมือนคนทั่วไป ?

คำตอบ “สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ปราสาทของนางวิสาขาบิดามารดา ในบุพพาราม ใกล้นครสาวัตถี ก็สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเสด็จออกจากที่พักผ่อนในเวลาเย็น แล้วประทับนั่งผินพระปฤษฎางค์ ผิงแดดในที่มีแสงแดดส่องจากทิศตะวันตกอยู่ ครั้งนั้นท่านพระอานนท์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค... ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้ว บีบนวดพระกายของพระผู้มีพระภาคด้วยฝ่ามือ พลางกราบทูลว่า

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ น่าอัศจรรย์เวลานี้พระฉวีวรรณของพระผู้มีพระภาคไม่บริสุทธิ์ผุดผ่องเหมือนเมื่อก่อน พระสรีระก็หย่อนย่นเป็นเกลียว พระกายก็ค้อมไปข้างหน้า และความแปรปรวน ของอินทรีย์ คือ ตา หู จมูก ลิ้น ก็ปรากฏอยู่”

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ดูก่อนอานนท์ ข้อนี้เป็นอย่างนั้น ในความเป็นหนุ่มสาวก็มีความแก่อยู่แล้วตามธรรมชาติ ในความไม่มีโรค ก็มีความเจ็บไข้อยู่แล้วตามธรรมชาติ ในชีวิตก็มีความตายอยู่แล้วตามธรรมชาติ....”




ชราสูตร มหา. สํ. (๙๖๒-๙๖๔ )
ตบ. ๑๙ : ๒๘๗ ตท. ๑๙ : ๒๗๑
ตอ. K.S. ๕ : ๑๙๑-๑๙๒



http://www.84000.org/true.html

 

นี่หนูมาดี
พี่ภูจะบอกคำเดียวสั้นๆ แต่มีความหมาย คือรักนั่นไง เอ๊ย จิตเกาะพระนี่ไง๊
ต่อให้เธอสารภาพจนหมดใจ หรือบรรยายกี่ร้อยหน้ากระดาษ
เธอก็มิอาจจะหลุดพ้นได้ ตามที่เธอคิด ตามที่เธอพูด และตามที่เธอกระทำ
เพราะที่ไหนๆ หรือใครๆ ก็ไม่มีคำตอบที่ถูกใจเธอหรอก

แต่พี่ภูกำลังจะเทศน์ เอ๊ย กำลังจะบอกความจริงบางอย่างให้กับเธอ
นั่นก็คือ เธอมาที่นี่ ไม่ผิดหวังแน่ๆ
และคำตอบสุดท้ายของเธอก็อยู่ที่นี่ แต่อยู่ที่เธอจะรับไปปฎิบัติเมื่อไหร่เท่านั้นเอง

การเกิดเป็นทุกข์ ความแก่เป็นทุกข์ ความเจ็บเป็นทุกข์ ความตายหรือความพลัดพรากจากคนที่เรารักเป็นทุกข์
ท้ายที่สุดแล้ว แม้นกระทั่งร่างกายของตนก็เป็นตัวทุกข์ นั่นเอง
ไม่เห็นทุกข์ ย่อมไม่เห็นธรรม
ต่อไปนี้ สาระกรรมของเธอใกล้สิ้นสุดลงแล้ว
อย่าไปตั้งท่านาน เดี๋ยวจะหมดโอกาสเสียก่อน
เธอไม่ต้องมาตายตอนนี้หรอกนะ เพราะถึงอย่างไร คนเราเกิดก็ต้องตายทุกคนแหล่ะ! แต่ขอให้เลือกตายแล้ว ไม่ต้องมาเกิดใหม่เธอจะเอามั๊ย
เพราะถ้าเธอตายตอนนี้ แล้วเธอก็ต้องกลับมาเกิดอีก เผลอๆถ้าจิตตกระหว่างตาย อาจจะไปเยี่ยมนรกภูมิก่อน และอาจจะเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน
เธอจะเอามั๊ย ขอให้เธอไปนอนคิด แค่นานทีเดียว อย่าให้ต้องเสียเวลา ทั้งคืนเลย เวลาของพี่ภูนี่มีค่ามากๆ นับตั้งแต่นี้ไป
พี่ภูจะทำหน้าที่ตรงนี้ ไปจนตาย
จะรีบตายตอนนี้ทำไม ไม่มีประโยชน์
คนฉลาด คนที่มีปัญญาอย่างเธอ ต้องตายในขณะที่ จิตไปนิพพานโน้น ถึงจะเหมาะสมกับเธอ นี่พูดเรื่องจริงนะ ไม่ได้เหลวใหล

ใครส่งเธอมาที่นี่ เธอรู้มั๊ย? ไม่รู้ไม่เป็นไร
อย่ารู้เลย ถามก็ไม่บอก ให้เธอกลับใจมาปฎิบัติธรรมกันที่นี่
แต่ที่นี่รับสำหรับ จิตพร้อมเท่านั้น แต่ถ้าไม่พร้อม เชิญป้ายหน้าได้เลย
แต่ถ้าเธอมั่นใจ อยากตายมาก แต่ตายไปแล้ว ถ้าเธอไม่อยากมาเกิดเป็นมนุษย์อีก ขอให้เธอนึกถึงพระเดี๋ยวเลย ขอบารมีสมเด็จองค์ปฐม หรือพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ หรือพระอริยเจ้าทุกองค์ ตามแต่ใจของเธอปรารถนานะ คืนนี้ก่อนนอนขอบารมีพระเลย ตอนนี้ก็ให้เธอนึกถึงพระเดี๋ยวนี้ นึกบ่อยๆ นึกถี่ๆ เดี๋ยวที่เธอสงสัยทั้งหมดนั้น เธอไปถามใครไม่ได้หรอก คำตอบสุดท้าย ที่แท้จริงก็อยู่ที่ภายในจิตของเธอ เพียงวันนี้ขอให้เธอทำตามแนะนำที่พี่ภูบอกนะ แล้วเธอจะโชคดี
Good night!

 

กราบขอขมาพี่ภูก่อน ขอตีทีหนึ่ง ป้าบๆๆๆๆ
ประสาทสัมผัสช้ากันเสียจริง
เธอศรัทธาพี่ภูจนหมดหัวใจแล้ว
ไป๊ๆ ไปช่วยเธอทำคลอดหน่อยนึกว่าเมตตาเธอก็แล้วกัน

คุณหนูมาดีก็อย่ามัวโยกโย้เล่นตัวให้มาก
เลือกครูมาสักคนหนึ่ง คนที่เธอศรัทธานั่นแหละ
เจอใครถูกใจก็จิก pm ไปเลย
จะกลับบ้านหรือไม่กลับ ไม่กลับครูเพ็ญจะตี(กิเลส)เธอให้ตายคากระทู้เลย ฮึ่ม

 

555555555555 คนเสน่ห์แรงก้อเงี้ยแหละครับพี่เพ็ญ อิอิ
จิตพี่ภูดึงดูดมากๆๆๆๆ จนท่านไม่รู้ตัว ....

พี่ภูก้อ ทำเป้นม่ายรู้ เหอะๆๆๆๆๆ

เอานะพี่เพ็ญ ปล่อยสักพักนึง ... เวลาจะทำให้ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ และ ธรรมดาาาาา เสมอๆๆ ครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

..........................

 

555+ หนูไม่ได้เล่นตัวนะจ๊ะ เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลา (ตอนนี้ทำท่าแร่ะ 555+)
อ้อ..ครูไม่มีโอกาสได้ตีหนูหร๊อก เพราะว่าหนูเตรียมตัวกลับบ้านตั้งนานแล้ววว จุ๊บๆ ไปค่ะ ค่ำๆมาใหม่ (น่ารักจริงๆเลย กระทู้นี้55+++)

 

"....รู้พอย่อมสงบ
มนุษย์หยุดนิ่งไซร้ความจริงย่อมเกิด
ถ้าเจ้ายังไม่หยุด เมื่อนั้นเจ้าก็ยังไม่มีโอกาสจะเจอะเจอความจริง.."

สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี​

 

ขอบคุณมากๆจร๊าา..เข้าใจแหล่ะ ค่ำๆจะแวะมาใหม่ อ้อ..ทำไมกู๊ดไนท์ป่านฉะนี้ล่ะคะพี่ภูฯ (ยิ้ม)
ปล. จะเริ่งปฎิบัติตั้งแต่บัดนี้จร๊าา..จิตเกาะพระ..สาธุ

 

ธรรมจากการกวาดลานวัด

ตอนไปปฏิบัติธรรม
กวาดลานวัด
เห็นใบแก่ร่วงหล่นอยู่ที่พื้น
เห็นว่าเป็นกฏของธรรมชาติ
ใบแก่ย่อมร่วงหล่นไปเป็นธรรมดา

กวาดเช้าเย็นก็ร่วงอีก
ใบไม้ทุกใบสุดท้ายก็ร่วงหล่นลงดิน
เจ้าก็เหมือนกัน สุดท้าย
ธาตุดินในตัวเจ้าก็กลับคืนสู่ดิน
น้ำ ลม ไฟ ก็กลับคืนสู่ธรรมชาติ
ควันที่เผาตัวเจ้า ลอยจากเมรุก็สลายไปในอากาศ
สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย
แล้วจะยังต้องการอะไรอีก

หลังฝนตกหนัก
ทั้งใบอ่อนใบแก่ก็ร่วงอยู่บนดิน
ไม่เฉพาะใบแก่ คนแก่ที่ร่วงหล่นไปตามกาลเวลา
ใบอ่อน คนอายุน้อยก็ร่วงได้เหมือนกัน ถ้ามีเหตุปัจจัย
เพราะเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงตรัสสอนครั้งสุดท้ายให้ไม่ประมาท

ที่ไปทุกภพทุกชาติคือจิต
เห็นว่าเรายังต้องฝึกจิตต่อไปอีก
ให้เข้าถึงความเป็นกลาง นิ่ง ว่าง วาง อย่างแท้จริงตลอดไป
สุดท้ายจะได้ไม่พลาดเป้าหมายที่วางไว้
เป้าหมายนี้ก็แค่ให้รู้ว่าปลายทางคืออะไร
ไม่ได้มองเป้าหมายด้วยความอยาก
ถ้าอยาก ตัวหนัก คงไปไม่ถึง อิอิ​

จบ. ๓๑​

 

โมทนาสาธุกับพี่หมอด้วยครับ

วางทุกอย่าง ...
ตาสว่าง ...
มองทุกอย่างก้อเป็นธรรม ...

จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

นั่นอ่ะดิครับ พี่เพ็ญทราบได้จะใด วันนี้มีแต่เรื่องชวนงง
สรุปแล้วบรรทัดทองมีอะไรอ่ะครับ
(ครูพี่เกษตอบเมล์ผมด้วยล่ะครับ )[/QUOTE]

ตอนที่นั่งอ่านกระทู้ แล้วมาเจอข้อความของครูเพ็ญก็ตกใจเหมือนกันค่ะ แอบคิดว่าสงสัยเราคงขี้เกียจมากจึงถูกครูรายงานความประพฤติไปที่ครูเพ็ญ แต่พอมาอ่านข้อความของครูน้องเกษกับครูวัฒนาแล้วจึงรู้ว่าครูเพ็ญท่านมีญาณหยั่งรู้ได้เอง รู้สึกตัวชา+ใจฟูขึ้นมาเลย ดีใจที่ครูทัก คิดเข้าข้างตัวเองว่าเราคงมีแววที่จะพัฒนาได้ ครูจึงแผ่ญาณมาเห็นเข้า ขอน้อมรับพรอันประเสริฐจากครูและจะเพิ่มความเพียรให้มากยิ่งขึ้นค่ะ

 

ต้องสั่งปูผัดผงกะหรี่ค่ะ เป็นเมนูเด็ดของร้านสมบูรณโภชนา ตรงข้ามร้านสมบูรณ์จะมีขายหมูสเต๊ะ ยำำยำมากเลยค่ะสามารถสั่งมากินที่ร้านสมบูรณได้เลยค่ะ ทอดมันปลาก็เยี่ยม ยำทะเลก็แซ่บหลายเ้จ้าคุ่า หรือจะแวะไปกินแถวเยาวราชรอบดึกก็ได้ค่ะ เกี๋ยวจับน้ำใสโอโฮอย่าบอกใครไ่ม่มีที่ไหนเทียบเทียน หรือฝังตรงกันข้ามจะมีซอยเล็ก ๆ ต้นซอยจะมีขายเกี๋ยวเตี๋ยวคั่วไก่ตำรับดั้งเดิมในกะทะทองเหลือง หรือจะทานอาหารทะเลเผาแถวเยาวราชก็เปลี่ยนบรรยากาศไปอีกแบบนะค่ะ มีให้เลือกอยู่ ๒ ร้านอยู่ใกล้ๆ กันค่ะ ตบท้ายด้วยบัวลอยน้ำขิง กลับถึงบ้านท่านพี่ท่านน้องคงนอนหลับฝันดี เพราะกินอิ่มเกินไป (พอดีเคยนกอยู่แถวเยาวราชตั้งแต่เด็กก็เลยชำนาญเรื่องอาหารการกินแถวนั้นค่ะ) (ping-love(ping-love

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 19 คน ( เป็นสมาชิก 13 คน และ บุคคลทั่วไป 6 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
White Fox, ภูทยานฌาน2, เต่าโบราณ 3, Survival, ตะกั่วป่า, kan10270, NOKMAM, asamania, watjojoj, PlaiifarPP, อุษาวดี, watta chan, กรรมบท 10

สวัสดีขอรับทุกท่าน... ^____^
เด๋วจะค่อยๆ อ่านย้อนหลังมั่ง

 

พี่เพ็ญน้ำยายหยัยเลย rabbit_eating

 

ขออนุโทนากับคุณพี่อภิชัยด้วยนะค่ะ ยินดีด้วยค่ะ wel lcome_pink

นก ญ
จบ๑๐

 

หอบเป้ พเนจร ร่อนไปหลายกระทู้ มาพักอ่านที่นี้หลายครั้งแล้วค่ะ อบอุ่นจัง (ขอมาสวัสดีค่ะ)

 

พี่เพ็ญค่า แถวเยาวราช หนมอร่อยๆ เพียบเลยนะค่ะ สนใจลงมาซิค่ะ

pig_ballet

 

ขอให้คุณพี่หมออุษาวดีหายป่วยในเร็ววันเร็วคืนนะค่ะ

บุญรักษา

นก ญ

catt7

 

สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับนะครับ ที่นี่มีแต่ความอบอุ่น และมีแต่ให้ และที่สำคัญมีแต่คนใจดีทุกคนด้วย (ขันธ์อาจจะมีโหดบ้างเป็นบางครั้ง ) ลองอ่านดูไปก่อน หากคิดว่าเอาจริงค่อยสมัครมานะครับ เพราะเราไม่รับคนมาเล่นๆ เสียเวลาทั้งสองฝ่ายครับ

 

คำสอน สมเด็จองค์ปฐม

บุคคลใดที่ต้องการจักไปพระนิพพานในชาตินี้
บรรดาเจ้าหนี้เก่าๆ ก็จักตามทวงตามเล่นงานอย่างไม่ลดละ
เพื่อทดสอบกำลังของจิตว่า จักทนทานกับการเล่นงานอย่างนี้ได้สักแค่ไหน
ถ้าวางอารมณ์ลงตัวกฎของกรรมเป็นธรรมดาไม่ได้
บุคคลผู้นั้น ก็จักพ่ายแพ้แก่การต่อสู้กับอุปสรรคที่กฎของกรรมส่งผลอย่างสิ้นเชิง
อารมณ์ที่จักละกิเลสไปพระนิพพาน ก็จักคลายความเข้มแข็งลง
นี่ต้องให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดาของบุคคลที่จักเข้าพระนิพพาน
แต่ถ้าบุคคลนั้นพ่ายแพ้บ้าง แต่ไม่ยอมท้อถอยต่อสู้กับอุปสรรค
คือยอมรับในกฎของกรรมโดยดุษฎี จิตก็จักไม่ดิ้นรนมาก
ชดใช้กฎของกรรมไปโดยดี ไม่ช้าไม่นานกฎของกรรมก็จักคลายตัวไป

ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๙
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน — ​

สาธุ ขอน้อมกราบท่านพ่อด้วยเศียรเกล้า