(ความจริงในใจ)

กายในสุดหรือองค์พระปฏิมาหันหน้าเบื้องต้นตะวันออก ข้างหน้าองค์พระปฏิมามีดาวอยู่ดวงหนึ่ง ดวงนั้นเรียกว่าแดนหนึ่ง ส่วนแดนสี่ที่เราอาศัยอยู่ อยู่ตรงท้ายทอยองค์พระปฏิมา

ที่แยกเป็นเขตเป็นแดนนี้คือที่อยู่ของพระโพธิสัตว์...เราไม่ได้พูดให้ใครเชื่อเราแค่พูดในสิ่งที่เราปฏิบัติและได้รู้ได้เห็นมาก็เท่านั้น

 

ท่านอาริยชน...ขยันเปลี่ยนชื่อจังเนาะ

แดนสี่ก็ตรงกับอริยสัจ4

เลขประจำตัว 22..ก็ตรงกับอินทรีย์22

 

เดี๋ยวก็มีคนมาบอกว่าเราหลอนบ้าง เรามโนไปเองบ้าง เราหลงนิมิตบ้าง..

 

ธรรมมะปฏิบัติมาเนินนานแสนนาน ผ่านความยากลำบาก

ทั้งเรื่องความคับแค้นใจ ทั้งเรื่องสงสัย และสิ่งต่างๆ

ทั้งที่พอใจและไม่พอใจ

ด้วยเหตุของความประมาท เราจึงมีกิริยา อุปนิสัยอย่างนี้ตามแต่เหตุของการกระทำด้วยการรู้ก็ตามหรือไม่รู้ก็ตาม

ท้ายที่สุด ผลที่ได้รับของกิเลส คือ ความลำบากใจ

 

ความรู้สึกตัว ในความหมายของ แม้วแมวคืออะไร

 

เทคนิค โประชลบุรี หลุดโค้ง
ดาราไปหน่อยนึง


เวลา หาอะไรไม่เจอ ไม่รู้ปฏิบัติ
ยังไงกันแน่....

" ให้ยิ้มหวานๆ จนใจ คลี่บาน
ออกมา ..."

 

สัมมาวาจา บริบูรณ์ ผูลผล

สัมมาวาจา มาจาก สัมมาทิฏฐิ
ที่ อาสัย ....

อุบายชี้ทุกขสัจจ ของ ศาสดา
นำหน้า ตรงๆ โดยไม่ต้อง ตีความ

ยิ่งการชักชวนให้ ตัวเฮีย! อื่น
ตีความแม้นแต่ ลวงปู่ลวงตา
มหากัว ก้ เฮีย วันยันค่ำ

เพราะ

สัมมาทิฏฐิ ที่ ได้จาก อุบาย
อันมาแต่ ศาสดา โดยตรง แล้ว
จิตผู้ "เพียรเพ่งพิสูจน์" ย่อม
อาสัย ปิติ หรือ ฉันทะ พอใจ
ใน อุบายของศาสดา( สดับ
รับได้แบบซื่อตรง ต่อการ
กำหนดรู้ทุกข์ สัธทาย่อม
หยั่งลง ตรง ต่อศาสดา ไม่
ใช่ให้ สัทธา หยังตาม ตัว
เฮีย ที่ จ๊ะจ๋า ขอแรงมา ให้
ช่วยตีความ )

อาสัย ฉันทะธรรม ที่ จิต ผุ้
สดับธรรม แต่ ศาสดา ไป
ซื่อๆ ย่อมเกิด ปิติ ย่อมเปน
ฌาณจิตอัตโนมัต ย่อมดับ
อาสวะทันที่ที มนสิการ อุบาย
ของศาสดา

ธรรมของศาสดา ไม่ใช่การสะสม
พยักหน้า ตีความ

ธรรมของศาสดา สดๆร้อนๆ
เปน โลกุตระ ทันทีที่ มนสิการ
สัมมาทิฏฐิ ยกขึ้นกำหนดรู้


ปล. อาการ ยกขึ้นกำหนดรู้
เปน สัมมาวาจา

สังเกต สัมมากัมมันต วิริยะ
อาชีวะ .....ที่ สุตวา(อิทัปฯ/ปฏิจฯ
/ตถตา/ฯลฯ

 

การ สังเกต หรือ กำหนดรู้

มรรค เจริญอย่างไร

จะเปน การยก มรรค นั้นขึ้น
เหนว่า เปน ธรรมอันเกิดจาก
ปัจจัย

การเหน มรรค ตัวมัวเองเปน
สิ่งเกิดจากปัจจัย เรียกว่า
การ ฉลาดในการเหนสุด
ขอบโลก(สาสวะ) เพื่อสลัด
มรรค ไม่เหลือ จึงจะ อ้าว!!

อนาสวะ

อนาสวะ

อกุปธรรม

เบื้องต้นพรหมจรรย์ นับหนึ่ง และ จบ
(ไม่ใช่ นับชาตินี้ ภาวนา งุดโงๆ แสนชาติ)


ปล.ใน ธรรมานุปัสสนา นอกจาก
มรรค ที่ยกกำหนดรู้ว่าเปน ธรรม
ฝ่าย สาสวะ แม้น อริยสัจจ เอง
ก้มี อริยสัจจบรรพะ ยกขึ้นเหน
สาสวะ เช่นกัน

 

การภาวนายากลำบากมาก อ่านไม่เข้าใจเลยก็มี อดีต ด้วยเหตุแห่งความประมาท ต้องย้อนไปอ่านก็พอทราบได้

 

แม้นว่า พุทธศาสนา จะ อุบัติ บนโลก

เปนประโยชน์ ต่อ หมู่สัตว์อย่างไม่มี
ข้อจำกัด

แต่ทว่า ......

ยุคนี้ เปน กลียุค คือ พลโลกแบ่งเปน
สามส่วน มี ส่วนเดียวเท่านั้น ที่มี
กุสล

ในส่วนที่เปน กุสล ก้ยังมี ส่วนเล็ก
น้อยเท่านั้น ที่ เข้าถึงธรรมได้

นอกนั้น มีแต่ สูตรลับ เหนนิพพาน

84000 เหนเปนของเปล่าปลี้

สู้ สูตรลับ ของตนไม่ได้ กลั่น
ออกมาจาก ...

ดังนั้น

สุญญตาธรรม ที่ ผู้สดับสมาทาน
ได้ทันที และ เหน 84000 นั้น
สำคัญทุกบท ทุกวรรค ละไม่ได้

พึง ร่าเริงอาจหาญ ใน สัทธา นั้น
ให้มั่นคง

อย่าได้ ไหลหลงปลงใจไปกับ

อุปาทาน สูตรลับของใคร

 

เอ กายา น มัค โค


หนทางเดินคนเดียว ตั้งแต่ กระดุม
เม็ดแรก หากเจอ ก้ต้อง ย่ำไป....


รอยเท้านกในอากาส มีหนทางเดียว
แต่ อุดมด้วย 84000 ( ไม่มีซ้ำรอยกัน )

ไม่ใช่ งุดโงๆ กลั่นออกมาจาก อาลี
บาบายะสัจจ ..........อุปทานแบบ
มี "เพื่อนสอง"

 

การเห็นธรรมะ.ของพระพุทธเจ้า.
เป็นของยาก.เป็นของลำบาก.
แต่การอธิบาย.ให้คนอื่นเห็นตาม.
ธรรมะของพระพุทธเจ้า.
เป็นของลำบาก.เป็นของยาก.
..ยิ่งกว่า..

 

เมากะปิ

ธรรม ไม่ใข่ของ พระพุทธองค์

จึงไม่ใช่ การไปไล่ ทำความเข้า
ใจ สัตถุสาสน ของศาสดา

ธรรมะ ไม่ได้อาสัย ภพ การพยัก
หน้า อุปาทานหมู่

แม้นว่า จะเรียกว่า สาวก สาวก

แต่ กระนั้น ทุกองค์ ล้วนตรัสรู้ชอบ
ด้วยตนเอง

การเหนตาม ไม่ใช่ พยักหน้ารับ
คำ ไปปะหน้า ปะหลัง พูดแล้วเทียบ
ได้ว่า วลีนั้น ประโยคนี้.....

เหนอริยสัจจ4 ตรัสรู้ชอบด้วยตน
เอง ภายหลังจากมี พยานปากแรก
ชี้ว่า มีอยู่จริง

ดังนั้น

84000 เปน สุญญตา ล้วนๆ

ไม่ใช่เรื่อง อันนี้ เหมาะกับคนนี้
อันนั้น เหมาะกับคนนั้น

พระศาสดา ย้ำเสมอ อย่าเข้าใจ
ว่า คำสอนของพระองค์ กัณฑ์นี้
เพื่อคนนั้น กัณฑ์นี้ เพื่อคนนี้
เพราะ พระศาสดา ไม่ได้อาสัย

อุปทาน นำเทศนา

ทุก คำ เปนเพียงสิ่ง ที่เปนไปตาม
เหตุ ไม่ใข่เรือง สัตว์ ตัวตน
บุคคล เรา เขา

ไม่ใช่ อุปาทาน นิพพานมีอยู่ก่อน
แบ้ว แค่ลงมาหากุญแจ กลับบ้าน

 

การเหนธรรม จึง เปนเรื่อง

การกำหนดรู้ทุกข เหนทุกข์

ไม่ใข่เรื่อง พยักหน้า ใครว่าทุกข์
ก้ เออ ออ

ธรรมะ จึงไม่ใช่เรือง ต้องมา
นั่น อธิบายให้เข้าใจ

การแจ้งทุกข เปนเรื่อง ของ
ผู้เหน ไม่ใช่ของผู้ไม่เหน

 

พี่นิวรณ์ ผมว่าพระองค์คงพิจารณาดีแล้วว่า ในระหว่างนั้น เพื่อใคร และใครคนนั้นจะปรากฏอย่างแน่นอนนับจากเวลานั้น ผมว่าครอบคลุมเพียงแต่ ณ วันนั้นตรงหน้าพระศาสดามาแบบนั้น แต่แบบนั้นก็ไม่ต่างจากแบบปัจจุบันสักเท่าไหร่ หากพิจารณาแบบพี่ว่า 84000 มันไม่พอสำหรับมนุษย์ เอะ รึว่า มนุษย์ที่อยู่ในข่าย 84000 เท่านั้นจึง พ้นได้

 

กำลังอธิบาย.
แต่กลับบอกว่า.
ธรรมะไม่ใช่เรื่องต้องมานั่งอธิบาย.
การกระทำ.สวนทางกับคำพูด.
84000..คือการอธิบาย.
.มิใช่หรือ.

 

กั๊กๆๆๆๆ

เหน สิ่งที่เกิด ตาม ปัจจัย

เปนเรื่อง มี ตัวสัตว์ คุย กับ สัตว์!!!

พอพูดไปสักพัก ก้ ขอสมบัติ
ขอ เจ็ด ม.... พิสูจน์การเหน
ทุกขสัจจ กิจในอริยสัจจ


ฮิววววววส์


เฮีย!!!

เดี๊ยว ไลค์ เดี๋ยวไม่ไลค์

พยักหน้า สอ พลอง

 

แบบอย่างที่บิดเบี้ยว.
ใครหลงตาม.
ก็จะเบี้ยวบิดตาม.
ใครมีปัญญาดูให้ดี.