ปฏิบัติมาก ระวังจะเป็นบ้า ต้องรู้จักทางสายกลาง มีสติระลึกรู้ตลอดเวลา

ใครอยากแสดงอภินิหารเชิญ จะไบ้หวย หรือ เปิดกรรม หรือ จองเวรจองกรรมกับใครเชิญ ธรรมเขามีไว้ทำแบบนั้นจริงหรือ เหนื่อยนักก็ผ่อนคลายลงเถิด ดูแล้วเหมือนคนกำลังเป็นทุกข์กับสิ่งที่เป็น ตึงไปมันก็ไม่ดี หย่อนไปมันก็ไม่ดี
แปลว่า ไม่ว่าทิฐิแบบไหนก็ไม่ดีสักแบบ เห็นอดีตได้ ก็ใช่ว่าจะทำให้ปัจจุบันดีขึ้นได้ถ้าไม่ทำให้ดีให้ถูกต้อง แม้แต่เห็นนรกหรือสวรรค์ได้ หากเป็นแค่การเห็นสิ่งนั้นก็ไม่แน่นอนว่ามันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะการเห็นเป็นสิ่งไม่เที่ยง จึงไม่ควรติดอยู่กับสิ่งที่เห็นสิ่งที่เข้าใจ ให้เลยมันไปให้ปล่อยมันไป จะได้ไม่เป็นทุกข์ ถ้าการเอาธรรมะของผู้อื่นมากล่าวแต่ไม่เข้าถึงสัทธรรมนั้นได้จริงเพียงแต่กล่าวขึ้นมาเพราะได้ยิน เพราะเรียนมา ก็อย่าได้หลงคิดว่าตนบรรลุแล้วเลย ใช่ในส่วนหนึ่ง การเห็นวิญาณเปรตภูมินรกภูมิ ภพอื่นๆ เป็นเรื่องวิเศษ แต่หากหลงยึดติดมันก็ไม่ทำให้ดีขึ้นเลย ผมแน่ใจกับเรื่องนี้ หากเห็นจริงทำได้จริง หากทำไม่ได้แต่เป็นไปเพราะจิตที่ปรุงแต่ง อันนี้ยิ่งต้องแสดงความเสียใจด้วยเลย เพราะไม่อาจย้อนกลับมาจุดเดิมได้แล้วนอกจาก จะลดอัสมิมานะลง แต่คนประเภทนี้มักทำแบบนี้ไม่ได้ จึงเรียกว่า นี่แหละกรรม
อนุโมทนาครับ

 

เราแอบมีความสุขอยู่คนเดียว.........ใครจะเห็น หนอ.?

ท้องฟ้าเป็นบ้าน ... เสื้อผ้า เป็น ห้องหับ .....เจ้าเข้ามาในห้องเราทำไม..............

 

ทำดี พูดดี คิดดี ในศีลในธรรม
สร้างบารมีให้ตนเองก่อนจะสิ้นลมหายใจ...ดีกว่า สาธุ

 

ญาณ แปลว่า ความรู้ คือ ปรีชาหยั่งรู้ ปรีชากำหนดรู้ หรือ กำหนดรู้ได้ด้วยอำนาจการบำเพ็ญวิปัสสนา เรียกว่า วิชชา บ้าง
ญาณ เป็นไวพจน์คำหนึ่งของปัญญา แต่มักใช้ในความหมายที่จำเพาะกว่า คือเป็นปัญญาที่ทำงานออกผลมาเป็นเรื่องๆ กล่าวได้ว่า ญาณ คือ ความรู้บริสุทธิ์ที่ผุดโพลงสว่างแจ้งขึ้น มองเห็นตามสภาวะของสิ่งนั้นๆ หรือเรื่องนั้นๆ บางครั้งญาณเกิดขึ้นโดยอาศัยความคิดเหตุผล แต่ญาณนั้นเป็นอิสระจากความคิดเหตุผล คือไม่ต้องขึ้นต่อความคิดเหตุผล แต่ออกไปสัมพันธ์กับตัวสภาวะที่เป็นอยู่จริง
มีการกล่าวถึงญาณในหลายลักษณะ หรืออาจจัดแบ่งญาณได้เป็น ญาณ3 (3หมวด) และ ญาณ16 (ในวิปัสสนาญาณ) ดังนี้

[แก้] ญาณ3 ได้แก่ วิชชา3

คำว่า ญาณ ในความหมายเฉพาะ หมายถึง พระปรีชาหยั่งรู้ของพระพุทธเจ้า ความรู้แจ้งที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ เรียกเต็มว่า โพธิญาณ หรือ สัมมาสัมโพธิญาณ มี 3 อย่าง หรือที่เรียกว่าวิชชา3 คือ

• บุพเพนิวาสานุสสติญาณ ความรู้เป็นเหตุให้ระลึกถึงขันธ์ที่เกิดในอดีตได้ คือ ระลึกชาติได้
• จุตูปปาญาณ ความรู้ในจุติและอุบัติของสัตว์โลกได้ เรียกว่า ทิพพจักษุญาณ หรือ ทิพยจักษุญาณ บ้าง
• อาสวักขยญาณ ความรู้ในการกำจัดอาสวกิเลสให้สิ้นไป

[แก้] ญาณ3 ในส่วนอดีต-อนาคต-ปัจจุบัน

ญาณ3 อีกหมวดหนึ่ง ได้แก่

• อตีตังสญาณ หมายถึง ญาณในส่วนอดีต
• อนาคตังสญาณ หมายถึง ญาณในส่วนอนาคต
• ปัจจุปปันญาณ หมายถึง ญาณในส่วนปัจจุบัน

[แก้] ญาณ3 ในการหยั่งรู้อริยสัจจ์

ญาณ3 อีกหมวดหนึ่ง ได้แก่

• สัจจญาณ หมายถึง ญาณในการหยั่งรู้อริยสัจจ์แต่ละอย่าง
• กิจจญาณ หมายถึง ญาณในการหยั่งรู้กิจในอริยสัจจ์
• กตญาณ หมายถึง ญาณในการหยั่งรู้กิจอันได้ทำแล้วในอริยสัจจ์

[แก้] ญาณ16 และ วิปัสสนาญาณ 9

ในคัมภีร์ปฏิสัมภิทามรรค และคัมภีร์วิสุทธิมรรค มีการบรรยายขั้นต่างของการวิปัสสนา เป็น 16 ขั้น หรือเรียกว่า ญาณ16 (โสฬสญาณ) เป็นญาณที่เกิดแก่ผู้บำเพ็ญวิปัสสนา โดยลำดับตั้งแต่ต้น จนถึงจุดหมายคือมรรคผลนิพพาน คือ

• นามรูปปริจเฉทญาณ หมายถึง ญาณกำหนดแยกนามรูป
• นามรูปปัจจัยปริคคหญาณ หมายถึง ญาณจับปัจจัยแห่งนามรูป
• สัมมสนญาณ หมายถึง ญาณพิจารณานามรูปโดยไตรลักษณ์
• อุทยัพพยานุปัสสนาญาณ หมายถึง ญาณตามเห็นความเกิดและความดับแห่งนามรูป วิปัสสนูปกิเลสเกิดขึ้นได้ในช่วงนี้
• ภังคานุปัสสนาญาณ หมายถึง ญาณตามเห็นจำเพาะความดับเด่นขึ้นมา
• ภยตูปัฏฐานญาณ หมายถึง ญาณอันมองเห็นสังขารปรากฏเป็นของน่ากลัว
• ทีนวานุปัสสนาญาณ หมายถึง ญาณคำนึงเห็นโทษ
• นิพพิทานุปัสสนาญาณ หมายถึง ญาณคำนึงเห็นด้วยความหน่าย
• มุจจิตุกัมยตาญาณ หมายถึง ญาณหยั่งรู้อันใคร่จะพ้นไปเสีย
• ปฏิสังขานุปัสสนาญาณ หมายถึง ญาณอันพิจารณาทบทวนเพื่อจะหาทาง
• สังขารุเบกขาญาณ หมายถึง ญาณอันเป็นไปโดยความเป็นกลางต่อสังขาร
• สัจจานุโลมิกญาณ หมายถึง ญาณเป็นไปโดยควรแก่การหยั่งรู้อริยสัจจ์
• โคตรภูญาณ หมายถึง ญาณครอบโคตร คือ หัวต่อที่ข้ามพ้นภาวะปุถุชน
• มัคคญาณ หมายถึง ญาณในอริยมรรค
• ผลญาณ หมายถึง ญาณอริยผล
• ปัจจเวกขณญาณ หมายถึง ญาณที่พิจารณาทบทวน

แต่เมื่อกล่าวถึงวิปัสสนาญาณโดยเฉพาะ อันหมายถึงญาณที่นับเข้าในวิปัสสนา หรือญาณที่จัดเป็นวิปัสสนา จะมีเพียง 9 ขั้น คือ ตั้งแต่ อุทยัพพยานุปัสสนาญาณ ถึง สัจจานุโลมิกญาณ (ตามปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ (ขั้นหนึ่งใน วิสุทธิ7) ที่บรรยายในคัมภีร์วิสุทธิมรรค แต่ในคัมภีร์อภิธัมมัตถสังคหะ นับรวม สัมมสนญาณ ด้วยเป็น10ขั้น)

 

ใครอยากแสดงอภินิหารเชิญ จะไบ้หวย หรือ เปิดกรรม หรือ จองเวรจองกรรมกับใครเชิญ ธรรมเขามีไว้ทำแบบนั้นจริงหรือ เหนื่อยนักก็ผ่อนคลายลงเถิด ดูแล้วเหมือนคนกำลังเป็นทุกข์กับสิ่งที่เป็น ตึงไปมันก็ไม่ดี หย่อนไปมันก็ไม่ดี

 

ที่บ้าที่เพี้ยน นี่ แสดง ว่า ปฏิบัติไม่ตรงเป้า หาก ตรงเป้า มากเท่าไร ยิ่งเร็วเท่านั้น แต่ต้องเข้าใจ คำว่า มากเท่าไรก่อน

 

วันนั้นผมถามคุณว่าลูกพระเจ้าอโศกเป็นพระอรหันต์เถระกับอรหันตเถรีไม่ใช่เหรอ ยังมีใครอีกที่พระเจ้าอโศกไม่ได้ถวายให้เป็นพุทธบูชาแก่พระรัตนตรัย อันนี้ผมจะชี้ให้เห็นทางเท่านั้น เอาที่พอมองเห็นได้ก็พอ

 

ดังนั้นต้องกลับไปถามท่านครับ บอกว่าผมถามท่านครับ มีนายนามสมมุติว่าเก่ง ถามมาดังนี้ครับ ลองถามดูครับ เอาเรื่องเดียวพอครับเรื่องลูกพระเจ้าอโศกครับ

 

ส่วนเรื่องอื่นนั้นผมจะอธิบายกลางๆนะ คุณรุ้จักคำว่า โมหะ ทำให้เกิด โลภะ และ โทสะ ไหม โมหะ คือ ความไม่เข้าใจในสิ่งที่เป็นจริง โลภะ คือ ความอยากได้อยากมีอยากเป็นแม้ว่าได้มาด้วยวิธีที่ผิดก็ตาม โทสะ คือ สิ่งที่สั่งสมไว้และอาศัยโมหะเป็นเหตุและปรุงไปด้วยโลภะจึงเป็นเหตุให้เป็นอย่างที่เห็น ของทั้งสองฝ่าย แต่คนอื่นหากมีสติรู้ระลึกตลอดเวลาก็จะพบว่าแท้จริงมันคืออะไร

 

ไม่เป็นไรครับ ผมก็ถามไม่ได้คิดอะไรครับ แค่เผื่อท่านพบท่านหลวงพ่ออีกครับ

 

ดีครับจะได้เหมือนคนมีสติ เป็นไปตามธรรมตามสมควรแก่ฐานะ เห็นด้วยครับ ;aa41

 

เรื่องทิพจักขุญาณ นี้ท่าปติบัติถูกทางก้ได้จริงมีจริง แต่การไปยึดติดเอาไว้นั้นต่างหากที่เป็นความหลง
ญาณอันเกิดจากปัญญา นั้นมีจริง แต่ต้องเป็นอย่างถูกทาง

 

ปฏิบัติต่อไปนะครับ.....อะไรก็ดีขอให้ทำ..ตามที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอน..

 

พี่ครับ กิเลสนี่ มันจะมาตอนไหนอ่ะ ฆ่ายังไง
อย่างผมอยากกินพิซซ่า ผมก็ว่ากินแล้วก็อิ่มเป็นขี้ ไม่ต่างจากกินข้าวไข่พะโล้
แถมแพงอีกเก็บไปใช้ที่จำเป็นดีกว่า ด้วยปัญญาเราก็ละความอยากนั้นไปสิ้น
อย่างนี้เราฆ่ากิเลสแล้วสิครับ
ตอนนั่งสมาธิ มันก็ว่างๆไม่มีอะไรแล้วจะมีกิเลสจากไหนมาให้ฆ่าอ่ะครับ
กิเลสมันมาตอนเราดูทีวี โฆษณา ไปเดินห้าง ดูสาวๆ ไม่ใช่เหรอครับ

 

ถามได้ถูกใจ จ๊อดเขา...เจงๆ ...



...วางมีดเมื่อไร ก็เสร็จ..ป๋ม...ป๋มรอได้..งับ..จำได้เป่า>>

 

ป๋ม นี่คือ กิเลส หรือครับคุณพี่ขวัญ

ในไฟล์ท่านโกเอนก้า ท่านว่า อนุสัยคือตัวที่รับรู้ในขณะที่จิตเราไม่ได้จดจ่ออยู่
เช่นนั่งสมาธิ ในขณะนั่งไม่รู้ว่าเมื่อยอยู่ เมื่อออกจากสมาธิมาจึงรู้ว่าเมื่อย
แต่อนุสัยรู้ตลอดเวลา จึงมีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นสะสมมาเรื่อยๆ
ท่านว่า
นั่งอานาปาณสติไปเรื่อยๆ อนุสัยกิเลสจะพุดแสดงตัวขึ้นมา
เจอแล้วมันเป็นไงหนอ มีท่านใดเจอแล้วบ้างช่วยแนะนำด้วยเทอด

 

ไอ้ บ้า !!

 

ป๋มนี่คือกิเลส...แม่นแล้วเจ้านาย

ส่วน "แต่อนุสัยรู้ตลอดเวลา จึงมีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นสะสมมาเรื่อยๆ"
ถ้าไม่ถอนออกก็งอกได้อีก เพราะมันรู้แล้วก็สะสมแบบเราไม่รู้ตัวก็มีเรียกว่า
อาจิณกรรม ความเคยชิน เผลอทำอะไรไปเพลินๆจนติดเป็นิสัย
มันก็มาอาศัยอยู่ในสันดานเราทันที มันไม่ขออนุญาติเราด้วย หน้าด้าน เจงๆ...

อนุสัยคือกิเลสที่ดองในสันดานหรือดองอยู่ในจิตใต้สำนึก
บางทีก็เรียกอนุสัยว่าอวิชชาที่เป็นหัวเชื้อ
บางทีอนุสัยก็อยู่ในรูปเมล็ดพันธ์รอเวลางอกถ้าสภาวะแวดล้อมมันเอื้อให้งอกมันก็งอกได้
ถ้าไปเจอมันเข้าโดยบังเอิญหรือจงใจขุดมันขึ้นมาแล้วรู้ทันมันได้ ก็ได้รู้ แต่ประหารยังไงนี่ยังไม่รู้
แต่ถ้ารู้ทันมันได้ก็เรียกได้ว่ามีสติระดับหนึ่ง เกิดปัญญาระดับหนึ่งก็พอเอาตัวรอดได้เป็นมื้อๆไป
นอกนั้นสงสัยจะมีแต่พระอรหันต์ เท่านั้นที่เข้าใจและถอนรากถอนโคนมันได้...นะ

 

ตอนไหนมันก็มาทั้งนั้นแหละถ้าตอนนั้นไม่มีสติ