หลวงพ่อยิด วัดหนองจอก พระเกจิที่เสก "ปลัดขิก"บินดุจมีชีวิต

หลวงพ่อยิด จันทสุวัณโน
หรือ พระครูนิยุตธรรมสุนทร แห่งวัดหนองจอก ต.ดอนยายหนู อ.กุยบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ ท่านเป็นอีกหนึ่ง ในบรรดาพระเกจิอาจารย์ผู้เปี่ยมอภิญญาอาคมขลัง ​

ท่านถวายตัวเป็นศิษย์พระตถาคต สืบทอดและเผยแพร่พุทธศาสนาตามแนวทางของพระศาสดาอย่างแท้จริง อีกทั้งยังเป็นผู้สร้างวัดหนองจอกด้วยมือของท่านเอง จากที่รกร้างเต็มไปด้วยป่าไผ่และดงหนาม จนสำเร็จเป็นวัดที่เจริญและงดงามในปัจจุบัน

<TABLE class=alt1 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>​

ย้อนกลับไปประมาณซัก 10 ปี ผู้ที่นิยมพระเครื่องน้อยคนที่ไม่รู้จักชื่อ หลวงพ่อยิดแห่งวัดหนองจอก ด้วยที่ว่างานสรงน้ำปีละครั้งเดียว (หมายถึงว่า ใน 1 ปีหลวงพ่อท่านอาบน้ำเพียง 1 ครั้งคือในงานสรงน้ำนั่นเอง) และจะอนุญาติให้ลูกศิษย์ที่มาสรงน้ำท่านใช้แปรงทองเหลือง (ชนิดเดียวกับที่ใช้ทำความสะอาดพื้นปูนซีเมนต์) ขัดทำความสะอาดตัวท่าน โดยที่แปรงทองเหลืองที่แสนคมหาได้ระคายผิวหนังของหลวงพ่อแม้ซักนิด เป็นข่าวขจรขจายไปทั่วในเวลานั้น ส่วนวัตถุมงคลของหลวงพ่อยิดที่ขึ้นชื่อคือ ปลัดขิก ที่สร้างปาฏิหารย์บินได้ เป็นที่นิยมกว้างขวางในหมู่ ทหารและตำรวจ เพราะเชื่อกันว่าใครมีปลัดขิกของหลวงพ่อยิดติดตัวแล้วจะดีเด่นในด้าน เมตตามหานิยมและแคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวงอีกทั้งมีผู้ประสบ เหตุการณ์ต่างๆ ทั้งแคล้วคลาดและโชคลาภจากการบูชาวัตถุมงคลจากหลวงพ่อติดตัว ชื่อเสียงของหลวงพ่อจึงโด่งดังมากในยุคนั้น ปัจจุบันแม้หลวงพ่อท่านได้ละสังขารไปแล้ว แต่วัตถุมงคลของหลวงพ่อก็ยังคงความศักดิ์สิทธิ์ดีเด่นในด้านเมตตาแคล้วคลาด เล่นหาบูชากันในวงกว้าง

ประวัติโดยย่อ
ชาติภูมิ
๛ หลวงพ่อยิดท่านเกิดเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2476 ขึ้น 11 ค่ำ เดือน 7 ปีชวด มีนามเดิมว่ายิด ศรีดอกบวบ บิดาชื่อ แก้ว มารดาชื่อพร้อย มีพี่น้องร่วมสายโลหิต 7 คน ท่านเป็นคนที่ 4 ๛
อุปสมบท
เมื่ออายุ 6 ขวบ บิดามารดาได้นำไปฝากเป็นศิษย์ พระอาจารย์หวล วัดนาพรม (ท่านเป็นน้าของ ด.ช.ยิด) และเห็นว่าเป็นเด็กที่ชอบอยู่วัด และจะเดินตามหลวงน้าไปวัดทุก ๆ วัน ในตอนเช้าหลังจากใส่บาตรแล้ว ครั้นอายุได้ 9 ขวบได้บวชเป็นสามเณร ณ.วัดนาพรหม โดยมีพระอธิการหวล (หลวงน้า) เป็นอุปฌาย์ ได้ศึกษาอักขระเลขยันต์และฝึกปฏิบัติสมาธิกับพระอธิการหวล และครูหลี แม้นเมฆ มีความสนใจในด้านวิชาอาคม สักยันต์และร่ำเรียนศึกษาพระธรรมวินัย ควบคู่กันไป และได้ขออนุญาติออกธุดงค์วัตรกับพระอุปฌาย์ตั้งแต่ยังเป็นสามเณร โดยออกธุดงค์เป็นเวลา 4ปี และได้ลาสิกขามาช่วยบิดามารดาทำไร่ทำนาตอนอายุ 14 ปี และในช่วงนี้นี่เองที่หลวงพ่อเริ่มมีชื่อเสียงจากการสักยันต์ เนื่องจากเพื่อน ๆ ในวัยเดียวกัน ได้ลองให้หลวงพ่อสักให้แล้วเกิดมีประสบการณ์ จึงเล่ากันปากต่อปากและมีผู้มาสักยันต์มากขึ้น (ขณะนั้นอายุประมาณ 17-19 เท่านั้น)

เมื่ออายุได้ 20 ปีก็ได้อุปสมบทตามประเพณี โดยมีหลวงพ่ออินทร์ วัดยางเป็นพระอุปฌาย์ พระอธิการหวล เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับ ฉายาว่า จันทสุวัณโณ และได้ศึกษาด้านวิชาอาคม เพิ่มเติมโดยฝากตัวเป็นศิษย์กับหลวงพ่อศุข วัดโตนดหลวง และได้ออกธุดงค์ศึกษากรรมฐานหายเข้าป่าหลายปีจนได้กลับมาวัดนาพรหม ในปี พ.ศ. 2487 ก็ได้ทราบข่าวการป่วยของบิดา จึงคอยดูแลจนกระทั่งบิดาเสียจึงลาสิกขาออกมาดูแลมารดาซึ่งแก่ชรามาก และได้แต่งงานมีครอบครัว ส่วนลูกศิษย์เก่า ๆ ที่ได้จากการสักจากหลวงพ่อ พอรู้ข่าวก็ได้มาสักกันเพิ่มขึ้นจนมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่มีบางคนที่ได้รับการสักยันต์จากหลวงพ่อแล้วกลับประพฤติตนเป็นอันธพาล จนทางตำรวจท้องที่ต้องขอร้องอาจารย์ยิด(ขณะนั้น) ให้เพลา ๆ การสักยันต์ลง

ต่อมาจึงมีการเลือกเฟ้นจนแน่ใจแล้ว จึงจะทำการสักให้ จนกระทั่งปี 2518 จึงได้อุปสมบทอีกครั้งที่วัดเกาะหลัก โดยมีหลวงพ่อเปี่ยมเป็นพระอุปฌาย์ ได้รับฉายา จันทสุวัณโณ เช่นเดิม ซึ่งขณะนั้นท่านอายุ 51 ปี เมื่ออุปสมบทแล้วก็เดินทางไปจำพรรษาเป็นพระลูกวัดที่ วัดทุ่งน้อย อ.กุยบุรีจ.ประจวบฯ ได้พบกับอุบาสิกาใจบุญ 2 ท่าน ยกพื้นที่ดินว่างเปล่าพื้นที่ 21 ไร่ 2 งาน ให้โดยปรารถนาให้ท่านสร้างวัดขึ้น ที่ดินผืนนี้เต็มไปด้วย ป่าไผ่ และดงต้นหนาม ซึ่งหลวงพ่อได้ปลูกกระต๊อบหลังเล็ก ๆ ไว้ และก็เริ่มถางป่าไผ่ พัฒนาไปเรื่อย ๆ จนพื้นที่รกทึบเริ่มโล่งมากขึ้น จนกระทั่งบรรดาลูกศิษย์ที่ได้รับการสักยันต์ และพวกที่เคยได้รับการรักษายาสมุนไพร ได้รู้ข่าวการสร้างวัดใหม่ของหลวงพ่อก็ได้มาร่วมกันสร้างวัดด้านผู้ชายก็ช่วยถากถาง ผู้หญิงก็ช่วยหุงหาอาหาร แจกจ่ายและได้รวมกันสร้างกุฏิขึ้นเป็นสำนักสงฆ์ ในขั้นแรก และต่อมาได้พัฒนาเป็นวัดหนองจอกในปัจจุบัน

มรณภาพ
เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม 2538 สิริอายุ 71 ปี 30 พรรษา

อัฐิธาตุหลวงพ่อยิด ที่กำลังแปรสภาพเป็นพระธาตุ​

วัตถุมงคล
หลวงพ่อได้เริ่มสร้างวัตถุมงคลแบบทดลองสร้างดูพุทธคุณตั้งแต่สมัยเป็นอาจารย์ยิด โดยสร้างเป็นตะกรุดเพียงไม่กี่ดอก ได้มาเริ่มสร้างวัตถุมงคลแบบจริง ๆ จัง ๆ ก็ตอนสร้างวัดหนองจอกนี่เอง โดยสร้างเป็นเหรียญรูปหล่อ และปลัดขิก และสร้างเรื่อยมา เพราะลูกศิษย์ลูกหาต่างแสวงหา เพราะต่างก็เชื่อมั่นในพุทธคุณของวัตถุมงคลที่หลวงพ่อจัดสร้างขึ้น



ปัจจุบัน วัตถุมงคลของหลวงพ่อยิดได้รับความนิยมมาก แต่ราคายังถูกอยู่คือ จะอยู่ประมาณ หลักร้อยถึงหลักพันต้น ถ้าสนใจอยากบูชาไว้คุ้มครองตัว ให้จดจำลักษณะให้ดีแล้วจะได้ของดีไว้บูชาครับ

 

หลวงพ่อยิด วัดหนองจอก
เสก “ปลัดขิก” จนกระดิกได้

​

เมื่อพูดถึง“ปลัดขิก” นับเป็นเครื่องรางของขลังที่พระเกจิอาจารย์ดังในอดีตหลายองค์นิยมสร้างกันอาทิ หลวงพ่อเหลือ วัดสาวชะโงก ฉะเชิงเทรา,หลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ ชลบุรี,หลวงพ่อโสก วัดปากคลองบางครก เพชรบุรี, ฯลฯ

ปลัดขิกของแต่ละท่าน ล้วนโด่งดัง-เข้มขลังด้วยประสบการณ์ เล่าขานสืบมาจนทุกวันนี้

หนึ่งในเกจิอาจารย์ที่สร้างตำนาน “ปลัดขิก” จนดังสะท้านประเทศก็คือ “หลวงพ่อยิด จนฺทสุวณฺโณ” อดีตเจ้าอาวาสวัดหนองจอก อ.กุยบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ วิทยาคมของท่านนั้นแก่กล้าขนาดที่ว่า สามารถเสกปลัดขิกบินรอบวัด ก่อนจะแจกจ่ายให้ญาติโยม

​

นี่คือเรื่องจริงที่หลายๆ คนได้ประจักษ์กับสายตามาแล้ว

หลวงพ่อเกิดในสกุล “สีดอกบวบ” เมื่อวันอังคารที่ 10 มิ.ย. 2467 ณ บ้านหัวหรวด ต.นาพันสาม อ.เมือง จ.เพชรบุรี เป็นบุตรคนที่ 4 ในจำนวนพี่น้อง 7 คน ของนายแก้ว และ นางพร้อย

สมัยเด็กไปอยู่กับหลวงพ่อหวล (มีศักดิ์เป็นน้า) ที่วัดประดิษฐนาราม (วัดนาพรม) จนกระทั่งบวชเป็นเณรเมื่ออายุ 9 ขวบ และได้ศึกษาวิชาแพทย์แผนโบราณ ภาษาขอม เลขยันต์ พร้อมกับเรียนวิปัสสนากรรมฐานกับหลวงพ่อทองสุข วัดโตนดหลวง

อายุ 14 ปีลาสิกขาออกมาช่วยครอบครัว ซึ่งย้ายไปประกอบอาชีพ ที่อ.กุยบุรี จนอายุ 20 ปีก็กลับมาอุปสมบทที่วัดนาพรม มีหลวงพ่ออินทร์ (เจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรีขณะนั้น) เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อหวล เป็นพระกรรมวาจารย์ พระอาจารย์พ่วง วัดสำมะโรง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางธรรมว่า “จนฺทสุวณฺโณ” มีความหมายว่า “ผู้มีวรรณะดุจพระจันทร์”

ต่อมาบิดาเสียชีวิต ท่านจึงลาสิกขาออกมาดูแลมารดา และได้มีครอบครัว อยู่กินกับนางธิติจนมีบุตรหนึ่งคน ก่อนที่จะตัดสินใจเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์อีกครั้งในปี พ.ศ.2517 ณ วัดเกาะหลัก จ.ประจวบคีรีขันธ์ หลังจากนั้นได้มาจำพรรษาที่วัดทุ่งน้อย ต.เขาแดง อ.กุยบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ ต่อมาผู้มีจิตศรัทธาซึ่งเลื่อมใสในตัวท่านได้มอบที่ดิน 21 ไร่ 2 งาน ตั้งอยู่หมู่ที่ 3 ต.ดอนยายหนู อ.กุยบุรี ให้สร้างเป็นสำนักสงฆ์ชื่อ “สำนักสงฆ์พุทธไตรรัตน์” เมื่อปี พ.ศ.2518 ก่อนจะขออนุญาตสร้างเป็นวัดเมื่อปี พ.ศ.2527 ตั้งชื่อว่า “วัดหนองจอก” ปี พ.ศ.2535 สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ ทรงประทานพัดยศแก่ท่าน เป็น “พระครูนิยุตธรรมสุนทร”

หลวงพ่อยิดนั้นได้ชื่อนักพัฒนาที่มีฝีมือรูปหนึ่ง เห็นได้จากการสร้างสรรค์พัฒนาให้วัดหนองจอก จนเป็นวัดที่สมบูรณ์มีถาวรวัตถุทางศาสนาครบ ยากที่จะหาวัดใดๆ สร้างได้ในระยะเวลาอันรวดเร็ว นอกจากนี้ ท่านยังพัฒนาจิตใจและการศึกษาของเด็กและเยาวชนอย่างเต็มที่ โดยสนับสนุนด้านทุนการศึกษา,ทุนอาหารกลางวันแก่โรงเรียนหลายแห่งใน จ.ประจวบฯ รวมทั้งร่วมสร้างสาธารณประโยชน์แก่สถานที่ราชการและหน่วยราชการมากมาย

สมัยยังชีวิต ท่านมีกิจนิมนต์ในการปลุกเสกพระเครื่องรางของขลังทั่วประเทศจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน ในวันเสาร์ 5 ท่านปลุกเสกวัดแรกที่ จ.นครสวรรค์ วัดสุดท้ายที่วัดหนองจอก แต่ละวัดจะปลุกเสกวัดละ 30 นาที รวมทั้งหมดวันเดียวปลุกเสก 9 วัด

การรับแขกของหลวงพ่อยิดแต่ละวันนั้น บางวันแทบไม่ได้ลุกไปห้องน้ำเลย นอกจากฉันอาหารเพลเท่านั้น แม้แต่ยามอาพาธ ก็ยังแสดงความอดทน ออกมาต้อนรับญาติโยมเหมือนไม่เป็นอะไรเลย

ยิ่งเรื่องการเขียน การจารวัตถุมงคลด้วยแล้ว บางวันถึงขนาดไม่ได้ฉันข้าวก็มี เมื่อเขียน,จารเสร็จแล้ว ท่านจะเอานิ้วที่ซีดแนบเนื้อติดกระดูกให้ผู้อยู่ใกล้ชิดดู จนต้องช่วยกันบีบนวดให้เพราะสงสารท่าน

พระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ส่วนมากจะมีปัญหาเกี่ยวกับผู้ใกล้ชิด ลูกศิษย์ กลุ่มพุทธพาณิชย์ หาผลประโยชน์จากการสร้างวัตถุมงคลเพื่อหวังผลกำไรจำนวนมหาศาล เช่นเดียวกับหลวงพ่อยิดซึ่งมีหลายกลุ่ม แต่ท่านจะไม่ว่าอะไรใครทั้งสิ้น

เมื่อมีผู้ถาม ท่านก็จะตอบว่า “ใครที่ประพฤติตนหาผลประโยชน์จากพระ บุคคลนั้นต่อไปจะยากจน เพราะตัวเองจะป่วย แล้วก็ใช้เงินจากการจำหน่ายพระมารักษาตัวจนหมดสิ้น และชีวิตก็จะอยู่ไม่มีความสุขภายในครอบครัว” และวาจาท่านก็ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งเสียด้วย เพราะมีหลายคนที่เป็นไปตามคำพูดนั้น

เรื่องแปลกของหลวงพ่อยิดเรื่องหนึ่งก็คือ ท่านสรงน้ำปีละครั้ง ในเดือน 4 ในวันอาทิตย์แรกของข้างแรม สาเหตุก็เนื่องมาจาก ท่านได้รับปากกับอาจารย์ที่สอนวิชาอาคมให้สมัยที่ยังเป็นฆราวาส เมื่อเรียนจบแล้ว ท่านก็อาบน้ำ จนกระทั่งบวชเป็นพระก็สรงน้ำปีละครั้งตลอดมาจนมรณภาพ

ลูกศิษย์และผู้เคารพศรัทธาจะเอาแปรงทองเหลืองขัดตัวท่าน ท่านจะยิ้มเพราะไม่เจ็บ และไม่ระคายผิวหนังแม้แต่น้อย กระทั่งปี พ.ศ.2535 เป็นต้นมา จึงงดใช้แปรงขัดเนื่องจากหมอขอร้อง เพราะแม้ผิวหนังท่านจะคงกระพันจริง แต่เนื้อและเส้นโลหิตไม่ได้คงกระพันด้วย อาจจะเป็นอันตรายได้

ท่านมักจะสอนศิษย์เสมอว่า การที่จะปลุกเสกวัตถุมงคลให้ขลังนั้นจะต้องมีสมาธิ และสัจจะ โดยเฉพาะสัจจะสำคัญมาก เพราะฉะนั้น วัตถุทุกชนิดเมื่อผ่านการปลุกเสกจากท่าน จึงเชื่อถือกันว่ามีความขลังและศักดิ์สิทธิ์มาก

ที่โด่งดังและรู้จักกันดีทั่วประเทศก็คือ “ปลัดขิก” ซึ่งท่านปลุกเสกจนกระดุกกระดิกเคลื่อนไหวได้ เป็นที่อัศจรรย์แก่ผู้พบเห็น

​

แม้แต่ผู้ที่มีความรู้เป็นถึงนักเรียนนอกอย่าง ม.ล.ปาณสาร หัสดินทร อดีตรองปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี ก็ยังนับถือ เพราะได้ประสบมากับตาตนเอง

คุณวิเศษในปลัดขิกที่ผ่านการปลุกเสกจากท่าน ใช้ดีในทางเมตตามหานิยม แคล้วคลาด ค้าขาย เรื่องแมลงสัตว์กัดต่อย เช่น ตะขาบ แตน ต่อ แมงป่อง เอาไปวนบริเวณที่กัดจะหายเป็นปลิดทิ้งทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับความเชื่อความศรัทธาเป็นที่ตั้ง

แต่สิ่งหนึ่งที่ฝังอยู่ในใจศิษย์ตลอดมาก็คือภาพอดีตที่ฉายให้เห็นถึงคุณงามความดีที่
ท่านสร้างไว้ให้วัดหนองจอก,พระพุทธศาสนา และพุทธศาสนิกชนทั่วไป ซึ่งไม่มีวันลบเลือนไปง่ายๆ

เผยแผ่ประวัติโดย อิทธิปาฏิหาริย์ พระเครื่อง​

http://www.itti-patihan.com​

 

ขอบคุณน้าหน่องมากครับ ที่นำบทความดีๆมาให้อ่านครับ

 

ขอบคุณกับบทความดีๆครับ

 

สุดยอดปลัดขิก หลวงพ่อยิด วัดหนองจอก
ขอบพระคุณครับ

 

ขอบคุณครับ พี่หน่อง

ผมเคยดูซีดี หลวงพ่อยิด แต่ตอนนี้หาซีดีแผ่นนั้น ไม่เจอ ไม่รุ เอาไปไว้ไหน รายการพระเครื่อง เค้าถ่ายทำรายการไว้ ตอนหลวงพ่อ เสก ปลัดขิก มันตั้งขึ้นมาเองบนมือได้จิงๆ(เหมือนในรูปครับ) อเมซิ่ง มากๆ

แต่มันไม่ได้ตั้งขึ้นมาตัวเดียวเหมือนในรูปอะซิครับ

มานตั้งขึ้นมาเป็นฝูงเลยบนมือ เหอๆ

 

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับพี่

 

ครับ หลวงพ่อยิดของจริงครับ เสกปลัดขิกดิ้นได้ ผมเคยเห็นตอนที่ท่านมาปลุกเสกพระที่วัดตาก้อง อ.เมือง จ.นครปฐม ครับ เห็นกับตา แล้วปลัดขิกที่ผมเห็นนั้น เพื่อนของเพื่อนผมก็เหลาไปเองครับ อนุโมทนากับท่านเจ้าของกระทู้ครับ

 

ครับแต่ก่อนพอผมทราบข่าวว่าหลวงพ่อยิดท่านรับกิจนิมนต์มานั่งปรกปลุกเสกพระในวิหารหลวงพ่อพระพุทธชินราช ในพิธีนั้นรู้สึกว่าจะเป็น จะเป็นพระพุทธชินราชรุ่นเจ้าสัวนะครับถ้าผมจำไม่ผิด ระหว่างพักครึ่งนั้นในพิธีนั้น ผมได้นำไม้คูณตายพรายที่ได้เหลาเป็นรูปปลัดขิกไปให้หลวงพ่อยิดท่าน เมื่อท่านรับไปแล้วท่านได้นำปากกาในย่ามของท่านมาจารอักขระให้ และได้ปลุกเสกปลัดในมือของท่านจนปลัดลุกขึ้นตั้งได้เป็นที่น่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมากครับ ถ้าเคยได้ยินข่าวหลวงพ่อปลุกเสกปลัดบินในวิหารหลวงพ่อพุทธชินราช ปลัดขิกตัวนั้นนั่นแหละครับคือของผมเอง แต่ก่อนผมเคยได้มีโอกาสไปกราบท่านถึงกุยบุรีหลายครั้ง วัดแถบไกล้เคียงมาขอบารมีหลวงพ่อท่านให้ช่วยปลุกเสกพระไว้เยอะหลายรุ่นครับ และมีพระเครื่องของท่านออกต่างวัดอีกหลายแห่งครับ ขอบคุณข้อมูลดีๆๆครับ..

thaiput007@hotmail.com

 

สาธุๆ

ลูกหลานขอกราบพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ขอรับ ที่บ้านมีเหรียญเก่าเก็บของท่านอยู่ 1 เหรียญ แต่ทุกวันนี้ยังไม่มีปลัดขิก ของท่านเลยครับ

ขออนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ครับ


______________________________
hello9
กลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ สายอีสาน
กลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ สายอีสาน มารายงานตัวกันหน่อยครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

อ่านแล้วทึ่งมากๆครับ

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อยิด

ขอบคุณคุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อดุลย์ เมธีกุล<!-- google_ad_section_end -->ครับผม

ที่นำเสนอข้อความดีๆเสมอๆ ^^

 

ท่านอดุลย์ครับ ท่านลงรูปพระธาตุผิดน่ะครับอันนั้นของหลวงพ่อเทพ ถาวโร ครับ

ส่วนอันที่ผมลงของหลวงพ่อยิด ครับ

 

อนุโมทนาสาธุครับ


" บุญกุศลใดที่พึงจะได้รับ ก็ขอให้ทุกท่านได้รับเช่นเดียวกันถ้วนหน้าสถาพร ทั้งโลกนี้และโลกหน้า ที่สุดถึงซึ่งพระนิพพานด้วยกันเทอญฯ สาธุ"

เชิญทำบุญซื้อ อิฐ หิน ดิน ทราย เหล็ก ปูน สร้างศาลาแก้วครอบสมเด็จองค์ปฐม
เชิญร่วมเป็นเจ้าภาพสร้างพระประธานสมเด็จองค์ปฐมและศาลาแก้วพระจุฬามณี ที่ จ.นครศรีธรรมราช (สำนักสงฆ์ธรรมเจริญ)

<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

จัดการแก้ไขเพื่อความถูกต้องแล้วครับ ขอบคุณมากน้องกร

สิ่งที่คุยกัน แล้วพี่จะส่งให้ขอเวลาหน่อยครับ

 

ไม่ทันได้เจอ ลพ.ยิดครับ แต่ทันยุค ลพ.ตัด วัดชายนา อยากได้ปลัด ลพ.ยิดมาก แต่หาไม่ได้ มีวาสนาได้ใช้แต่ของ ลพ.ตัด และสุดยอดปลัดในฝันของผมคือ ปลัดรุ่นแรกและรุ่นเดียวที่ปลุกเสกโดย ลพ.ยิด และลพ.ตัด............

 

สรีระท่านไม่เน่าเปื่อย พอเผากระดูกท่านกลายเป็นพระธาตุไปแล้วครับ อนุโมทนาครับ

 

ปลัดขิก หลวงพ่อยิด ในปัจจุปัน เก๊ระบาดมากเลยครับ

 

ประสบการณ์จริงเรื่องอัฐิธาตุหลวงพ่อยิดแปรสภาพเป็นพระธาตุอย่างน่าอัศจรรย์

จาก คุณ pjo2517


คำนำ

เริ่มแรกเดิมที่ผมได้มีโอกาศพูดคุยคุณโจแล้วคุยกันเรื่องหลวงพ่อยิด คุณโจได้บอกผมว่า เคยเขียนบทความเกี่ยวกับความมหัศจรรย์ของหลวงพ่อยิดลงอินเตอร์เนตผมเลยขออนุญาตคุณโจ คุณโจได้อนุญาตและอนุโมทนา ให้ลงในกระทู้หลวงพ่อยิดแห่งนึ้ ไว้เพื่อเป็นวิทยาธานและเพื่อเผยแพร่กิตติคุณหลวงปู่ บางท่านอาจจะเคยปรามาสหลวงปู่ ว่า ท่านเป็นพระไสยศาสตร์ เป็นพระอย่างนู่นอย่างนึ้แต่ความเมตตาของท่านหาประมาณมิได้ สิ่งหนึ่งที่แสดงคุณธรรมของท่านคือ เกศาและอัฐิธาตุของท่านแปรสภาพเป็นพระธาตุ ขออะไรจากท่านแม้ท่านสิ้นแล้วก็ จะได้โดยอัศจรรย์ ขอให้ท่านรับฟังแล้วพิจารณา อนุโมทนา แล้วขอขมาท่านกันน่ะครับ ท่านใดจะขออนุญาตนำบทความหรือรูปภาพนำไปลงเว็ปไซต์หรือหนังสือ บทความต่างๆ ถ้าเป็นวิทยาธานอนุญาตโดยไม่ต้องมาขอกับผู้เขียน(pjo2517) ทุกประการ แต่ถ้าหารายได้หรือผลประโยชรณ์ไม่อนุญาตทุกประการยกเว้นจะขออนุญาตผู้เขียน(pjo2517) แล้ว เพราะท่านผู้เขียนไม่ต้องการอะไรยิ่งกว่าใจอันประเสริฐ


ด้วยเมตตาธรรม

ลูกวัดท่าซุง


หลายปีก่อนที่หลวงพ่อยิด วัดหนองจอก จ.ประจวบ ท่านจะมรณะภาพ ผมไม่ค่อยลงใจให้ท่านหรอกครับ เพราะเห็นว่าท่านชอบทำอะไรแปลกๆ เช่นอาบน้ำปีล่ะครั้งบ้าง ให้ลูกศิษย์อาบน้ำโดยใช้แปรงทองเหลืองขัดผิวหนังให้บ้าง ผมเห็นแล้วรู้สึกแปลกๆ ใจไม่ลงให้ท่านสักทีครับ เวลาดูในหนังสือที่ลงภาพท่านตอนครบรอบวันเกิด
แต่พอหลังจาก ที่ท่านมรณะภาพไปได้สัก3-4ปี ผมบังเอิญไปได้อัฐิของท่านมาจากหลานของท่าน ให้มา 1 ชิ้น เท่าปลายนิ้วก้อยสีดำสนิทเลยครับทั้ง 2 ด้าน ที่แรกผมนึกว่าเป็นถ่านเพราะดำสนิททั้ง 2 ข้างเลยครับ เมื่อผมนำกลับไปบูชาที่บ้าน 7 วัน อัฐิของท่านก็เริ่มมีประกายคล้ายๆว่า เหมือนใครเอากากเพชรมาโปรดไว้ที่อัฐิท่านครับ ระยิบระยับไปหมดเลยครับ
และหลังจากนั้น 1 เดือน รู้สึกใกล้วันเข้าพรรษา หรือออกพรรษานี้แหล่ะครับ อัฐิของท่านก็แปรสภาพจากดำสนิทกลับมาเป็นขาวจั๊วะเลยครับ แถมอีกด้านหนึ่งมีลักษณะเป็นผลึกสีเขียวมรกตและเงางามมากครับ ผมขนลุกและปีติจนอัศจรรย์ใจมาจนทุกวันนี้เลยครับ
เป็นเพราะผมไปท้าทายหลวงพ่อครับ ผมรู้ว่าท่านเผาศพทั้งโลงแก้วครับ แต่คนที่ให้อัฐิผมมา เขาบอกว่ามีคนบูชาแล้วแปรเป็นพระธาตุ
ผมจึงคิดว่าคงเป็นโลงแก้วมากกว่า ผมจึงนำอัฐิท่านมาอฐิษฐานว่า ถ้าท่านเป็นพระอริยะเจ้าแบบที่เขาเล่ามาทั้งหมดนั้น ขอให้หลวงพ่อยิดแปรสภาพอัฐิให้เป็นพระธาตุ เพื่อให้ลูกได้เห็นกับตาตนเองภายในเร็ววันด้วยเถิด ช่วงนั้นผมจะสวดมนต์ และภาวนามากเมื่อปฏิบัติจนพอใจแล้วถึงจะเข้านอนครับ นี่แหล่ะครับเรื่องแปลกที่ยังศรัทธาให้เกิดขึ้นของผมระหว่างองค์หลวงพ่อยิด แห่งวัดหนองจอกกับตัวผมเองครับ หลวงพ่อท่านสุดยอดจริงๆนะครับ ทุกวันนี้ผมหายสงสัยในองค์ท่านหมดทุกอย่างครับ และลงใจให้ท่านแบบสนิทใจครับ (อัฐิที่ถ่ายให้เพื่อนๆชมนี้ ท่านแปรสภาพจากดำทั้งสองด้าน เป็นสีขาวด้านนึง ส่วนอีกด้านนึง ท่านเคยแปรเป็นสีเขียวเข็มมรกต จากนั้นก็แปรเป็นสีผลึกแก้วสีขาวขุ่น แล้วท่านก็แปรมาเป็นสีเขียวแซมดำอย่างที่เห็นกันนี้แหล่ะครับ แปลกไหมครับ ท่านทำให้เห็นจนลงใจกันไปเลยครับ แต่ใช้เวลาประมาณ 2 ปีนะครับ จนปัจจุบัน ไม่ค่อยได้ภาวนา เพราะงานมาก ก็เลยแปรให้เห็นเท่านี้แหล่ะครับ นี่แหล่ะครับองค์แรกที่ผมเริ่มเก็บพระธาตุเลยนะครับ)


อัฐิธาตุ หลวงพ่อยิด ที่คุณ pjo2517 เก็บไว้แล้วแปรสภาพเป็นพระธาตุเป็นลำดับๆภายใน 3 วัน 7 วัน แล้วก็ 1 เดือน ทุกวันนึ้ก็แปรไปเรื่อย ล่าสุดก็ภาพอย่างที่เห็น











พระธาตุ หลวงพ่อยิด วัดหนองจอก จ.ประจวบ

 

ดีครับ ท่านเป็นครูบาอาจารย์ผมองค์แรก ที่ทำให้ผมได้รู้ว่า อิทธิปาฎิหารย์มีจริงๆ ผมเก็บไว้ทุกรุ่น เพราะตอนเด็ก ผมไปถวายสังฆทาน กับท่านทุกอาทิตย์ ท่านก็เมตตามากทีเดียว กราบหลวงพ่อครับ

 

กราบนมัสกการหลวงพ่อยิดด้วยค่ะ ยังไม่มีของท่านไว้ใช้สักอย่างเลยค่ะ