เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ทุกสิ่งเกินคำจำนรรจะบรรยาย ขอมอบดอกพวงชมพูแทนคำในใจ ...เก็บมาหมาดหมาดจากหุบผาไกล ฝากให้พี่นักเขียนไว้ประดับพร้อมกับรางวัล...

 

กระจุกดาวลูกไก่(Pleiades) M 45​

เพลงนี้อาจารย์ปริญญา ท่านก็เคยนำมาเปิดก่อนเริ่มฟังบรรยายด้วย
ท่านบอกว่าเวลาที่เรามองท้องฟ้าเวลาค่ำคืนเรามักรู้สึกคิดถึงบ้านเกิดของเราอยู่เสมอ เหมือนมีสายตาของบรรพบุรุษกำลังจ้องมองเราดูเราอยู่ด้วยเช่นกัน subaru yo หรือกลุ่มดาวลูกไก่ในภาษาญี่ปุ่นนั้นมีที่มาดังนี้ครับ

"สองพี่น้องแห่งแสงสว่างอันได้แก่กลุ่มรูปธรรม แอนทาเรี่ยน จากดาวฤกษ์แอนทาเรส 1 ใน 13 ดวงที่สว่างที่สุดของกลุ่มดาวแมงป่อง และรูปธรรม อารค์ทอเรี่ยน จากดาวอาร์ทอรัส ที่คนไทนรู้จักกันในนาม ดาวยอดจุฬามณี ดาวฤกษ์ 1 ใน 16 ดวงที่สว่างที่สุดในกลุ่มดาวคนเลี้ยงสัตว์ ได้ร้องขอให้ รูปธรรมมนุษย์จากกลุ่มดาวลูกไก่ ซึ่งมนุษย์ควรเรียกว่า พลียะเดี้ยน ซึ่งบรรลุขั้นสูงสุดในศาสตร์ด้านอภิปรัชญาให้เข้ามาสู่โลก เพื่อช่วยเหลือด้านการถ่ายทอดเส้นใยเกลียวแม่เหล็ก ในระบบพันธกรรมของโครงสร้างทางชีววิทยาให้แก่สิ่งมีชีวิตลักษณะมนุษย์บนโลกจำนวนหนึ่ง เพื่อสร้างบรรพบุรุษแห่งร่างกายมนุษย์ขึ้นเป็นครั้งแรก และให้พวกที่ได้รับการปลูกถ่ายเส้นใยเกลียมแม่เหล็กนี้ มีสติปัญญาสูงพอที่จะแยกตนเองออกจากสัตว์ป่าได้ จะได้มีความพร้อมต่อการเข้าเรียนในโรงเรียนโลก และจะได้แพร่หลายขยายพันธุ์ทวีจำนวนรูปธรรมมนุษย์ที่สอดคล้องกับระบบโลกต่อไป โดยมันจะถ่ายทอดสู่ลูกหลานทางกรรมพันธุ์ได้ตลอดกาล เส้นใยที่ว่านี้มีหลักการทำงานคล้ายเสาอากาศหรือขั้วต่างทางไฟฟ้า ที่มีความไวต่อการเปลื่ยนแปลงทางอำนาจแม่เหล็กสูงมาก สามารถรับส่ง-สัญญาณให้เซลล์มีการเจริญเติบโตและฟึ้นฟูตนเอง ตามรหัสที่ได้รับสัญญาณมา เกี่ยวกับอายุขัยภูมิต้านทานของร่างกาย" ซึ่งมีรายละเอียดมากเอาย่อๆไว้เท่านี้ก่อนนะครับ

จะเห็นเป็นตัวอย่างว่าทำไม่เราจึงผูกพันกับกลุ่มดาวบนท้องฟ้าเหล่านี้ โดยเฉพาะกลุ่มดาวลูกไก่..ซึ่งเกี่ยวพันกับบรรพบุรุษของมนุษย์เช่นเรื่องนี้ คงเคยฟังเพลงของคุณดอน สอนระเบียบ กันที่ว่า

เหม่อมองฟ้าคืนนี้แสงดาวเรียงรายสวยเด่น
แต่ใจฉันคืนนี้ สุดแสนลำเค็ญหม่นหมาง
ค่ำคืนนั้นได้กอดกระซิบ แนบชิดเคียงข้าง
แต่คืนนี้เปล่าเปลี่ยวอ้างว้าง ระทมอ่อนใจ

สุดเหงา ลมโชยมาหนาวสั่น
ยังคิดถึงคืน ยามแสนชื่นไม่หาย
ยากจะหา รักใดแทนนั้นได้
สุขนั้นลอยไป เลือนลางลับตา

มอง ดวงดาวริบหรี่
ดั่งใจฉันยามนี้อับแสง สิ้นแววส่องมา
ใจ ยังปรารถนา
รอเธอมา เป็นดาวหัวใจ



ถ้าเป็นภาษาญี่ปุ่นก็แปลออกมาได้แบบนี้ครับ

ดาวจรัสแสง

ฉันจะปิดตาอยู่ได้อย่างไร
ในเมื่อโลกภายนอกนั้นแสนเศร้า
แต่ยามเมื่อฉันลืมตาขึ้นมา
ฉันก็พบแต่หนทางที่เปล่าเปลี่ยวและยากลำบาก

โอ้ดาวน้อยเอ๋ย
หนทางเจ้านั้นคือแตกสลายและร่วงหล่น
ขอเจ้าจงเปล่งประกายส่องนำทางชีวิตฉันบ้าง

ฉันจะก้าวต่อไป
แม้ดวงหน้าจะซีดเซียวด้วยเหนื่อยยาก
ฉันจะก้าวต่อไป
เป็นดาวน้อยที่คนเมิน ลาแล้ว ดาวจรัสแสง

ลมหนาวเย็นยะเยือก
พัดผ่านเข้าสู่หัวใจทุกคราที่ฉันหายใจ
แต่ดวงใจฉันร้อนรุ่ม
ด้วยไฟแห่งความใฝ่ฝัน

โอ้ดาวน้อยเอ๋ย เจ้านั้นไร้ซึ่งชื่อเสียงเรียงนาม
ขอเจ้าจงมุ่งอวสานด้วยเปรมปรีดิ์

ฉันจะก้าวต่อไป
ตามหัวใจปรารถนา
ฉันจะก้าวไปกับเธอ ดาวน้อยที่ด้อยรัศมี
ลาแล้ว ดาวจรัสแสง

โอ้ว่าสักวันหนึ่ง
คงจะมีใคร เลือกหนทางนี้บ้าง
หนทางที่เปล่าเปรี่ยวยากลำบาก
แต่ท้าทาย

ฉันจะก้าวต่อไป
แม้ดวงหน้าจะซีดเซียวด้วยเหนื่อยยาก
ฉันจะก้าวต่อไป เป็นดาวน้อยที่คนเมิน
ลาแล้ว ดาวจรัสแสง ลาแล้ว ดาวที่คนชม



เป็นบทเพลงที่เพราะมาก จะมีพวกเราสักคนร้องมาให้ฟังได้รึเปล่า..?
คุณนก หยิบไมค์มาแล้วววว เห็นนะครับ เอาเลยครับขอฟังบ้าง
คุณซิปเปอร์มาแจมหน่อย อิอิ

 

เมื่อจิตจดจ่อมาก ภาพจะไม่ชัดแต่ไม่จดจ่อสบายๆ กลับชัดเจนมาก แต่เท่าที่เคยสัมผัสได้คือภาวะเหตุที่แท้จริงที่เกิดกับบุคคลนั้นๆ ที่เป็นจุด peak ที่ส่งผลให้เป็นในภาวะกับจิตขณะนั้น มีตัวอย่างหนึ่งที่เห็น ได้สัมผัสเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง เกิดภาพคุณพ่อของเขา ฝ่ายผอมมาก นั่งหน้าซีด และมีตัวรู้ทางจิตบอกเรามาว่าเด็กคนนี้ไปทำอะไรไว้กับคุณพ่อ รายละเอียดบอกมาชัดว่า คุณพ่อรักเด็กคนนี้มาก แต่ผิดหวังในการกระทำที่หนักหนา จนไม่สามารถเรียนต่อได้ ต้องออกกลางครัน ....และเด็กคนนี้ก็ได้มาบอกทีหลังว่าเสียใจกับการกระทำของตัวเองมาก ถึงกับล้มป่วยไปด้วยเหมือนกัน และส่งผลไปถึงตัวลูกของเด็กคนนี้ที่คลอดออกมาอีกด้วย ( โรคเกี่ยวกับระบบเลือด) สิ่งสำคัญคือตัวรู้ที่จิตเราไม่ได้จดจ่อกับเรื่องใดเรืองหนึ่ง แต่สามารถ แสดงผลออกมา นั้นเกิดจากกระบวนการใดของจิต ปกติจากการสัมผัสทางกายภาพหรือภาวะจิตเราสามารถรู้ได้ว่าบุคคลคนนั้น กำลังเผชิญกับความรู้สึกอะไรอยู่ถึงไม่ทั้งหมดก็ตาม แต่ณ.จุดนี้คือการส่งต่อลักษณะจิตแบบไหนที่ทำใหเราสามารถรับรู้ถึงบุคคลที่สามและเรื่องราวที่เกี่ยวเนื่องกันมา...เรียนถามพี่นักเขียนต่อตามนี้คะ

 

สวัสดี ทั้งคุณ mead และ คุณ ชมภูเขา ผู้ยอดนิยม

ข้าพเจ้าตามอ่านกระทู้มานานแต่ไม่กล้าโพสท์
อย่างแรกขอทักทายท่านทั้งสองนะ
อยากขอคำแนะนำจากท่านผู้รู้ทั้งสอง

ขอบคุณอย่างสูง

 

ถ้านิมิตถึงภูมิหลังแล้วรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออก เหมือนคนจะขาดใจ หมายความว่าอย่างไร จะแก้ไขอย่างไรดี ใครทราบบ้าง

 

ความทุ่มเทของอาจารย์ ประสบผลสำเร็จแล้วครับ ในฐานะนักเรียนของอาจารย์พวกเรายืดอกอย่างภูมิใจ ว่าเส้นทางนี้เป็นไปได้แน่นอน
อาจารย์ได้สร้างโลกแห่งความเป็นจริงให้พวกเราแล้ว พวกเราก็ขอรับสานค่อโดยการตั้งใจฝึกฝน เราจะไม่สนใจอย่างเดียวแต่เราจะใส่ใจ ปฏิบัติตามแม้จะล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง แต่สักวันคงยืดอกได้อย่างสง่าผ่าเผยว่าเราเป็นนักเรียนจิตวิญญาณ ที่ประสบผลสำเร็จตามอาจารย์

 

ขอต้อนรับคุณ TK the Naka ครับมาถึงก็ถามคำถามเลย เยี่ยมเลยครับ เดี๋ยวอาจารย์นักเขียนท่านตอบให้ครับ
"กฏของห้องวิทย์ ห้ามเกรงใจ ถ้าหัวใจใฝ่รู้"

 

สวัสดีเช่นกันครับ คุณนาคารักบาดาล
เผยโฉมออกมาอีกท่านนึงแล้ว ขดตัวอยู่ใต้โต๊ะคุณชมภูเขามานาน อิอิ
จริงๆที่นี่มีผู้รู้มากมายหลายท่านครับ ข้าน้อยมิกล้า
คุณเฉลย+คุณนกนี่ก็สายอนุตรธรรม..ความรู้สายตรงในยุคปลายอันมีที่มาลึกล้ำ
คุณขจรวรรณ นี่ก็ฝึกปฏิบัติมาเยอะแถมพกความรู้จากอาจารย์ต่างๆมากมาย
ผมก็รวมความรู้ของทุกท่านไว้หมดเพราะรู้มาคล้ายกันครับ
อาศัยความสนใจขยันเรียนรู้ ความรู้นั้นๆจะดึงดูดเราเข้าไปหาเองครับ
มีอะไรถามได้ครับโดยเฉพาะพี่นักเขียน ความรู้มากมายจากประสบการณ์จริง
ส่วนผมความรู้ท่วมห้วแต่อาจเอาตัวไม่รอด อิอิ
เห็นคุณนาคาเข้ามาอ่านอยู่นานมาก ยินดีด้วยครับ ประตูมิติของความรู้เปิดรออยู่ตรงหน้าแล้วครับ

(bb-flower(bb-flower(bb-flower

 

อ้าว คุณ mead ผมคิดว่าเพลงดาวลูกไก่ ที่คุณ zipper พูดถึงเนี่ยเป็นเพลงแหล่ของพรภิรมย์ซะอีก อุตสาห์ดีใจว่ามีพวกเดียวกัน แสดงว่ามีผมคนเดียวย้อนกลับไปไกลสุดๆ (555)

 

อาจารย์ที่ได้ให้ความรู้ที่มีค่ามากมายกับพวกเราอย่างมหาศาลโดยพี่นักเขียนได้รับมอบหมายให้เป็นอาจารย์<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-comใหญ่ พวกเราเป็นนักเรียน </st1ersonName>พวกเรามีทั้งคำถาม-คำตอบ ล้วนเป็นแบบฝึกหัดให้เราได้เรียนรู้ทดลองกันไป ผลลัพธ์จากการทดลองของเราเองจะยิ่งทำให้เรามีความรู้ความเข้าใจมากขึ้นไปอีก
เห็นด้วยกับที่พี่นักเขียนบอกมากๆค่ะ ----><O</O
<O
ณ วันนี้พวกเราอาจจะมองเห็นห้องวิทย์ฯเป็นศูนย์กลางของการชุมนุมเล็กๆแต่เราก็ไม่รู้ได้ว่านับแต่นี้ต่อไปมันจะกลายเป็นศูนย์กลางของอะไรหัวหน้าห้องของเราจะกลายเป็นอะไร (gas) และพวกเราจะกลายเป็นอะไรในวันหน้าพี่นักเขียนทราบแต่เพียงว่า ไม่ว่าห้องวิทย์ฯของเราจะกลายเป็นอะไรในวันหน้าพวกเราในวันนี้ทุกคนมีส่วนร่วมในการให้มันเป็นไปและขอขอบคุณทุกคนไว้ล่วงหน้าเพราะหากขอบคุณช้าไปจะขอบคุณเท่าไรๆก็อาจจะไม่พอค่ะ
<O
พวกเราต่างร่วมสร้างเหตุการณ์ร่วมกัน และคิดล่วงหน้าได้เลยว่า
ต่อไปคงต้องมีการจัดลำดับนักเรียนของอาจารย์โนวา อนาลัยเป็นรุ่นๆแล้วล่ะ<O
ไม่นานนักเรียนแค่ไม่กี่สิบคนจะเพิ่มเป็นร้อยเป็นพันในระยะเวลาไม่เกิน1ปีนี้แน่นอน<O
คุณครูกับหัวหน้าห้องวิทย์เตรียมรับมือได้เลยเน้อ เอ๋ว่าแต่เราจะเป็นรุ่นไหนดี

<Oยินดีต้อนรับคุณTK the Nakaด้วยค่ะ ดูจากชื่อแล้วนาคา น่าจะชอบพญานาคแน่ๆเลย<O

 

555++ ใช่ครับพี่เหลยย้อนไปถึง ดาวลูกไก่ +พรภิรมย์ ว่าจะแซวอยู่เหมือนกัน ตอนเป็นเด็กผมเคยฟังครับ สงสารลูกไก่ทั้ง 7 มาก..เดี๋ยวนี้หาฟังยากนะ แต่เป็นเรื่องเดียวกัน เพราะในที่สุดก็ไปเกิดเป็น"ดาวลูกไก่"อยู่ดี แต่ดาวลูกนก leogril ไม่ยักมี อิอิ

 

การพูดคุยโทรจิตเป็นเรื่องน่าสนใจมากครับคุณขจรวรรณ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ซะทีเดียว น่าจะเป็นความสามารถโดยธรรมชาติของจิตที่ได้รับการฝึกฝนจนชำนาญ ทั้งผู้รับ-ผู้ส่ง หากฝึกกันได้จริงจังอย่างที่พระเกจิหลายท่านเคยใช้กันหรือหลายๆท่านฝึกฝนอยู่ บางท่านก็ทำได้แล้ว คงมีหลายวิธีการครับ ลองเอาคำทำนายและความรู้บางอย่างมาเล่าให้ฟังเพราะหลายท่านมีพื้นฐานดีกันอยู่แล้ว ลองฝึกกันดูบ้างก็ดีครับในกลุ่มพวกเรานี่ล่ะ สร้างเป็นเครือข่ายที่มีทั้งผู้รับ -ผู้ส่ง ในเครือข่ายระบบเดียวกัน จูนกันง่ายหน่อยแต่จะฝึกได้หรือไม่นี่ก็อีกเรื่องนึงครับ

คำพยากรณ์ของพระเกจิท่านหนึ่ง
ประมาณปี 2552 เป็นต้นไปจะมีการเรียนการสอนวิชชาสาม และวิชชาหก โดยฆราวาส 4 ท่านที่มีบารมีและพลังจิตสูงมาก ซึ่งจะมีการเรียนการสอนกันอย่างแพร่หลายโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การสอนการใช้โทรจิตติดต่อกัน โดยไม่ต้องใช้โทรศัพท์มือถือหรือโทรศัพท์บ้าน หลังจากนั้นจะมีการปรากฏตัวขององค์พระศรีอาริยเมตไตรย(พระเจ้าจักรพรรดิ) การเรียนการสอนวิชชาต่างๆ เหล่านี้จะทำได้ที่เดียวในโลกคือประเทศไทย ที่อื่นๆ ในโลกไม่สามารถทำการสอนได้เพราะนี่เป็นเรื่องฟ้าลิขิต ชาวต่างชาติจากที่อื่นๆ ทั่วโลกที่มีชีวิตเหลือรอดมาได้ จะมาเรียนวิชชาเหล่านี้ที่เมืองไทยที่เดียว

http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=3906&page=186


การใช้วัตถุธาตุ เพื่อสื่อพลังโทรจิต

ชาวแอตแลนติสในยุคราว 40.000 ปีก่อน ได้เคยสร้างปิรามิดเพื่อใช้สื่อสารกับพลังจักรวาล ยังได้ใช้ผลึกคริสตัลมีทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก เพื่อการติดต่อ (รับคลื่น-ส่งคลื่น) กับพลังจักรวาลและจิตสำนึกแห่งจักรวาลด้วยวิธีการดังนี้..

ในการรับคลื่นจิตวิญญาณระดับสูง ให้นำผลึกคริสตัลขนาดเล็ก มาวางเบี้องหน้าเราสองก้อน ให้ตัวเรานั่งอยู่บริเวณยอดสามเหลี่ยมของทรงปิรามิด (ให้ตัวเราเป็นผลึกคริสตัลก้อนที่สาม) จากนั้นใช้ลวดทองแดงหนึ่งเส้นพันรอบผลึกคริสตัน 3 รอบ ก่อนจะนำลวดทองแดงนั้นมาถือไว้ในมือทั้งสองข้าง ในท่าหลับตาเข้าสมาธิ..

จากนั้นให้เพ่งจิตและพลังทั้งหมดของเราไปยัง "ผู้ที่เราต้องการจะสื่อสารด้วย"

ในทางกลับกัน หากเราต้องการที่จะส่งคลื่นออกไป ข่าวสารของเราไปให้กับผู้ใด ก็ให้กระทำในรูปแบบตรงกันข้ามกับข้างต้น คือใช้สองมือเราแทนผลึกคริสตันสองก้อน (เป็นส่วนฐานของรูปสามเหลี่ยม) ในขณะที่ผลึกมีคริสตันเพียงหนึ่งก้อน มาเป็นปลายยอดของสามเหลี่ยมแทน (ตามรูป)

วัตถุธาตุเหล่านี้เป็นสื่อที่สามารถใช้ติดต่อระหว่างธาตุหยาบกับธาตุละเอียด หรือของมนุษย์กับเทวดา และรูปธรรมอื่นๆได้ เป็นเครื่องช่วยสื่อสารให้คมชัดขึ้น...(สมัยนั้นไม่มีโทรศัพท์ การโทรจิตจึงเป็นเรื่องที่แพร่หลายมาก)<!-- / message --><!-- attachments -->


<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>
http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=43732

 

ขอบคุณท่าน TK the Naka อนิจจังทุกขังอนัตตา ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ " รถป้ายแดงชวนมอง พอเปลียนป้าย ทันใด ฉันท์ใด..ฉันท์นั้น " (555) (555) (evil2)

(555)

 

"เหม่อมองฟ้าคืนนี้แสงดาวเรียงรายสวยเด่น
แต่ใจฉันคืนนี้ สุดแสนลำเค็ญหม่นหมาง
ค่ำคืนนั้นได้กอดกระซิบ แนบชิดเคียงข้าง
แต่คืนนี้เปล่าเปลี่ยวอ้างว้าง ระทมอ่อนใจ

สุดเหงา ลมโชยมาหนาวสั่น
ยังคิดถึงคืน ยามแสนชื่นไม่หาย
ยากจะหา รักใดแทนนั้นได้
สุขนั้นลอยไป เลือนลางลับตา

มอง ดวงดาวริบหรี่
ดั่งใจฉันยามนี้อับแสง สิ้นแววส่องมา
ใจ ยังปรารถนา
รอเธอมา เป็นดาวหัวใจ"
ฮ่าฮาฮะฮาฮะ.........

เพลงนี้เคยร้องตอนเป็นเด็ก กลางทุ่งนา ดาวเต็มฟ้า คะ

 

Episode One
ห้องวิทย์นี้คงเป็นวงส้มตำ ที่เหล่าเอเลี่ยน,ไอสไตน์และนักพลังจิตทั้งหลาย ชวนกันมานั่งทานไปคุยไปครับ..อยู่มาวันนึง มีคุรุท่านหนึ่งปรากฎเป็นแสงถูกระบบ Code ส่งเข้ามาอยู่ท่ามกลางวงสัมนา มาเป็นศูนย์กลางจากพลังงานสากลที่เต็มไปด้วยความรักความเมตตา ที่ดึงดูด gas ต่างๆให้มารวมตัวกัน ด้วยความสนใจใฝ่รู้ของเหล่าสมาชิกสมาพันธ์แห่งจักรวาล ก็เลยโดนพวกเราทำค่ายกลล้อมเอาไว้หมด เมื่อมารู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว อิอิ หลวมตัวเข้ามาแล้วออกไปยากครับ..มาคิดดูแปลกใจว่าเรามีวันนี้ได้ยังไง วันที่จักรวาลสดใสทุกครั้งที่นึกถึงวงส้มตำวงนี้ ? ความสุขใจ+ความอิ่มใจนี้อยู่นอกกรอบของระยะทาง ช่องว่างและกาลเวลาด้วยครับ..(ใครว่างมาช่วยกันทำภาคสอง อิอิ)

(555)

 

จากที่พี่นักเขียนอธิบายนี้ชัดเจนมากเลยค่ะ เลยพอจะวิเคราะห์ได้ว่าตัวเราคงจะฝึกสั่นสะเทือนอารมณ์ให้อ่อนไหวได้ไม่มากพอ อาจจะเป็นด้วยอาชีพหน้าที่การงานที่ทำงานด้านการเงินทำให้จิตใจแข็งไปนิดไม่เหมือนอาชีพศิลปิน แต่ยังไงก็แล้วแต่จะพยายามฝึกฝนดูค่ะ.. ขอบคุณมากนะคะ..

น้องมายต์, น้องต้น, น้อง Jaynoral ขา พี่ ๆ น้อง ๆ ในห้องวิทย์เค้าคิดถึงกันแล้วแวะเวียนมาทักทายพี่ ๆ บ้างนะคะ เอ.. รึว่าอยู่ในช่วงเตรียมตัวสอบปลายภาคกันอยู่รึปล่าวเอ่ย.. ถ้าเป็นอย่างงั้นก็ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ..

อ.ปริญญาเคยเล่าให้ฟังว่า จิตวิญญาณของพวกเราก็เหมือนลูกของพ่อแม่ที่ท่านให้เงินเราเพื่อไปซื้อถั่วฝักยาวที่ตลาดมาประกอบอาหารให้ทันตอน 5 โมงเย็นและทานพร้อมหน้าพร้อมตากันกับพ่อแม่ลูก แต่ระหว่างทางไปตลาดก็มีมโหรสพ, มีการละเล่น, ดนตรี, ชิงช้าสวรรค์, เกมส์ทางอินเตอร์เนตและความบันเทิงอีกมากมายเต็มไปหมด ลูกก็ลืมไปว่ารับปากจะไปซื้อถั่วฝักยาวมาให้แม่ทำกับข้าว เงินที่แม่ให้มาก็นำไปเล่นเกมส์อย่างเพลิดเพลินใจ จนลืมเวลา ลืมถั่วฝักยาว พ่อแม่ก็คอยลูกอยู่ที่บ้านด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าลูกจะมีอันตรายระหว่างทาง ก็ไหว้วานให้ลูกอีกคนนึงไปตามหาพี่หรือน้องให้กลับมาบ้าน บางทีคนที่ไปตามก็เหลวไหลไปเล่นเกมส์ ตามจนลืมภาระหน้าที่ที่ตนได้รับมอบหมายมานั่นเองค่ะ..
(good)

 

คุณจิตต์ประภัสสรแจ้งข่าวมาครับ


สวัสดีค่ะจาบอกว่าเรื่องของการทายใจ ตอบได้ตรงประเด็นทุก ๆ ท่าน ส่วนเรื่องรางวัลความสามารถพิเศษ เผอิญว่าน้องจะได้รับประมาณเดือนพฤศจิกายน อาจจะนานไปนิดแต่ตั้งใจจะมอบให้กับสมาชิกประมาณ 7-8 ท่าน ที่เข้ามาในกระทู้ช่วงนั้น วานหัวหน้าห้องช่วยบอกเพื่อน ๆ ร่วมคลาสด้วยนะคะ มิได้ลืม
อ้อ!ช่วงนี้ที่ห้องวิทย์ฯขยันกันทุกคนเลย ส่วนน้องตอนนี้ขอเคลียร์พื้นที่ในสมองก่อน
ไม่ค่อยมีพื้นที่ว่างสักเท่าไร เพราะมีแต่ขี้เลื่อยค่ะ อิ อิ อิ
ห้องเรียนมีสีสัน ศิษย์ขยัน(เรียน) อาจารย์ตั้งใจ(ถ่ายทอด):d


(555)



รู้สึกว่าจะมีน้องมายด์ กับคุณซิปเปอร์ตอบครับ น่าจะตรงใจคุณจิตต์ประภัสสรมากที่สุด
ไงก็มาเฉลยด้วยนะครับว่าตรงใจเพราะเหตุใด? เพื่อนๆทุกคนคิดถึงฮับ


(b-glass)

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 6 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>mead, Chalhoei, khajornwan, mindanaric, TK the Naka, ชมภูเขา </TD></TR></TBODY></TABLE>

<!-- currently active users -->โห..น้องมายด์มาแล้ว ตื่นเต้นจัง !
วันนี้จะมาแนวไหน โปรดคอยติดตามครับ
ขอไปนั่งลุ้นหลังห้องก่อน

 

เข้าใจแล้วค่ะ จิตวิญญาณมาถือกำเนิดเพื่อเรียนรู้คุณค่าของความรักอันเป็นแก่นแท้ของจิตวิญญาณที่เสมอเหมือนกับต้นกำเนิด และเรียนรู้ที่จะให้อภัยหรือเปลี่ยนความเกลียดเป็นความรัก เป้าหมายหลักของจิตวิญญาณคือการเปลี่ยนความเชื่อเป็นความรู้..

อดทน อดทน อดทน และก็อดทน
อดกลั้น อดกลั้น อดกลั้น และก็อดกลั้น
เสียสละ เสียสละ เสียสละ และก็เสียสละ
ให้อภัย ให้อภัย ให้อภัย และก็ให้อภัย..

รักพี่นักเขียนที่สุดในโลกเล้ยยย...
[b-wai]

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 8 คน ( เป็นสมาชิก 8 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>MOUNTAIN*, Chalhoei, khajornwan, mead, mindanaric, TK the Naka, จิตต์ปภัสสร, ชมภูเขา </TD></TR></TBODY></TABLE><!-- currently active users -->
มากันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้วครับ หัวหน้าห้อง