เพื่อการกุศล *☆.• ใกล้หมดแล้ว !!!...ตะกรุดสีผึ้งพญาด้วงทอง สุดยอดวิชาเมตตาค้ำคูณ อ.โอม เมืองสุรินทร์ •.☆*

คืนนี้คนเยอะจังเลย

 

เข้าไม่ได้ แรงจริง.....

 

ร่วมทำบุญกับสีผึ้งสามพราย 3,333.33 บาทครับ

 

เว็บเข้ายากมร๊ากกกกก

 

ร่วมบุญ 2225.-

 

3334....................

 

เช็คเวลาคร้าบบบบบบบบบ

 

อนุโมทนาด้วยครับ _/\_

 

เข้าเว็บเกือบครึ่งชั่วโมง โพสได้ แต่หลุด พึ่งจะมาไหลลื่น งงเบยยยยย

 

อนุโมทนาด้วยครับ _/\_

 

เอาสิ กลับบ้านทัน แต่ลืมเข้าเฉยเลย 5555+
แต่ความจริงจะสู้ที่ไม่เกิน 3000 ครับ ยังไงคงไม่ได้
ยินดีกับเจ้าของตัวจริงครับ

 

กองบุญสร้างพระพุทธโพธิ์ศรีมหาเจดีย์ และกองทุนค่ารักษาพยาบาลท่านอาจารย์แทน ( By suttip2 )

ประมูลสีผึ้งสามพราย รุ่น 2
รายการประมูลนี้ทำบุญ 2 กองนะครับ
คุณ freemind ร่วมทำบุญ 3,333.33 บาท

บัญชีธนาคาร กรุงไทย
สาขา คลองเจ้าคุณสิงห์ บัญชี ออมทรัพย์
ชื่อบัญชี นายพลกฤษณ์ แข่งขัน
เลขที่ 189-0-04600-0​

​

คลิ๊ก >> พิธีปลุกเสก สีผึ้งสามพราย <<

 

ผมนึกว่าเป็นที่เครื่องผมคนเดียวซะอีก

 

ขออนุโมทนากับพี่ๆ เพื่อนๆ ที่เข้ามาอ่าน เข้ามาทักทาย เข้ามาร่วมประมูล เข้ามากดอนุโมทนาด้วยนะครับ

​

 

ขอบคุณครับ
ตอนแรกดูจากอาการเว็บที่เข้าไม่ค่อยได้แล้ว คิดว่าสองพันกว่าๆ ก็น่าจะได้
แต่เห็นว่าสีผึ้งนี้ชื่อ สีผึ้ง 3 พราย ดังนั้นเลยประมูลให้เป็นเลข 3 ดีกว่า
จะได้สมกับชื่อสีผึ้ง
และเงินนี้ก็เป็นเงินทำบุญสร้างพระมหาเจดีย์อยู่แล้ว สมกับที่เคยปวารณาไว้ว่าจะอยู่ช่วยกันจนสร้างเจดีย์แล้วเสร็จ

ที่อยากได้สีผึ้งนี้ก็ตั้งใจว่าจะเอามาช่วยกันทำมาหากินนี่แหละครับ
ขอให้มหาพราย พรายชั้นหัวหน้าทั้งหลาย มาช่วยกันให้ทำมาค้าขึ้น
จะได้มีเงินเยอะๆ มาทำบุญสืบทอดพระศาสนาต่อไป _/|\_

 

เหลืออีก 2 ตลับ จัดให้กับผู้ที่หลุดประมูล ลำดับที่ 2 และ 3 เลยดีไหมครับ ปิดในราคาเดียวกันที่ 3333.33 หรือว่าจะจัดอีกรอบ...ครับท่านเจ้าเมือง..

 

หรือจะมีรายการ นี้....

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ suttip2 อ่านข้อความ
จริงๆแล้วตำหรับการทำสีผึ้งนี้ เหตุที่เรียกว่าสีผึ้งสามพราย รุ่น 2 ที่มาของเรื่องตำหรับสีผึ้งนี้ เกิดจากเมื่อครั้งที่ได้ไปเยี่ยมเยือนหลวงพี่พรหมฤทธิ์ ที่วัดของท่าน ที่ อำเภอปัว จังหวัดน่าน เมื่อช่วงก่อนวันลอยกระทงปีที่แล้ว พระอาจารย์พรหมฤทธิ์เป็นผู้ที่ชอบศึกษาในวิชชา เป็นอย่างยิ่ง และเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ในร่ำเรียนวิชาเป็นอย่างยิ่งท่านหนึ่ง ทราบว่าท่านเกิดวันวิสาขบูชา วันเพ็ญที่ตรงกับวันจันทร์ ซึ่งทางล้านนาเชื่อว่า มีความพิเศษในเรืองจะร่ำเรียนหรือกะทำวิชาทางเมตตา มหาเสน่ห์ มหาลาภ ขึ้นมาก เมื่อได้มีโอกาสไปเยี่ยมท่านที่วัด และว่างจากกิจกรรมประจำวันที่ต้องปฏิบัติแล้ว ท่านจึงได้ชวนให้ทำสีผึ้ง โดยท่านมีสีผึ้ง ว่านยาและของอาถรรพ์อยู่จำนวนหนึ่ง จึงได้ประกอบพิธีขึ้น และหุงสีผึ้งจนแล้วเสร็จ อันมีชื่อว่า สีผึ้งพรายตานีมหาเสน่ห์(เหตุที่เรียกอย่างนี้ เนื่องจากได้เอาปลีกล้วยตานีตายพลายใส่ลงไป แล้วชุบเจตภูติขึ้นมา เหมือนตำหรับวิชาการทำพรายนางจันทร์) ในคืนนั้นท่านก็ฝันเห็นผู้หญิงมากมาย มารุมล้อมมากมาย แต่ท่านก็ยังทรงจิตอยู่เฉยไว้ รุ่งเช้าท่านจึงมาเล่าถึงความฝันให้ฟังแล้วบอกว่า "ผมว่าสีผึ้งรุ่นนี้ใช้ได้แล้วนะ แต่ยังเป็นเมตตา มหานิยม" ผมก็เรียนท่านว่า "เป็นเช่นนั้นละครับ หลวงพี่ หลวงพี่ก็เสกไปเรื่อยล่ะกัน แต่ก่อนผมจะกลับหรือหลวงพี่ว่าง ก็ไปนั่งเสก นั่งอธิษฐานไปก็แล้วกัน"

พอดีผมนึกได้ว่าพอจะมีผู้ที่ช่วยตรวจสอบเรื่องนี้อีกหนึ่งท่าน ก็คือหลวงน้า น้องชายของท่านอาจารย์แทน จึงได้ต่อสายโทรไปสอบถามท่านเพื่อที่จะได้ให้ท่านตรวจสอบอิทธิคุณของสีผึ้งพลายตานี มาหเสน่ห์ ท่านก็เมตตาตรวจสอบให้และแจ้งว่า "สีผึ้งนี้ก็ดีมากแล้วนะ เป็นเมตตา มหานิยม พูดจาคนเชื่อ นิยมรักใคร่ เอ็นดู" เลยถามท่านต่อไปว่า "แล้วถ้าอยากให้เป็นเสน่ห์มากๆจะเป็นอย่างไร เพราะสีผึ้งกุมใจที่เคยให้หลวงน้าดู หลวงน้าบอกว่ามันเป็นเสน่ห์ แต่สีผึ้งนั้นเสกอธิษฐานไปหลายวิชาและไม่รีบ แต่สีผึ้งนี้ไม่มีเวลา เพราะพรุ่งนี้ต้องกลับแล้ว" หลวงน้าท่านจึงบอกว่า "จะให้เป็นเสน่ห์ต้องให้มีพรายช่วย หรือ ชุบเจตภูติขึ้นมา หรือ ให้ภูติพราย หรือ ผู้มีฤทธิ์ มาช่วยทำสีผึ้ง เดี๋ยวจะลองถามพวกพรายให้ดูนะว่า จะทำสีผึ้งให้เป็นเสน่ห์ต้องทำอย่างไร" และได้ขอให้ท่านได้ช่วยเติมพลังให้สีผึ้งให้อีกผ่านทางไกล และก็จบการสนทนากับหลวงน้าไป

ผมจึงได้เรียนให้หลวงพี่พรหมฤทธิ์ได้ไปตรวจสอบสีผึ้ง หลังจากที่ได้ไปสวดอธิษฐานและขอให้หลวงน้าได้ช่วยเพิ่มพลังให้ หลวงพี่ท่านถึงกับอุทานว่า "ทำไมสีผึ้งถึงได้แรงขึ้นมากๆๆๆๆ อย่างนี้ใช้ได้แล้ว ทำไมเปลี่ยนได้เร็วขนาดนี้" จึงได้เรียนให้ท่านทราบถึงที่มาที่ไปของการเปลี่ยนแปลง และก็เรียนให้ท่านสวดเสกอธิษฐานสีผึ้งไปเรื่อยจนกว่าจะพอใจ ท่านจะทดสอบโดยเอาสีผึ้งไปทาต้นไม้ แล้วหากมีนกมาอาศัยมากๆ จากเดิมที่ไม่มี ท่านก็ถือว่าใช้ได้ หรือไม่ก็ให้ลูกศิษย์ลูกหาเอาไปทดลองใช้ในการทำมาหากิน หรือให้กับลูกศิษย์ที่มีนิสัยใจคอที่เชือว่าเป็นคนดี คนใช้ได้ หรือให้กับคนที่มีปัญหาครอบครัว(ท่านจะพิจารณาความเหมาะสมเอง)

จนเมื่อท่านได้มีโอกาสไปฝากตัวเป็นศิษย์ท่านอาจารย์แทน และได้ร่ำเรียนตำหรับการทำสีผึ้งจากท่านอาจารย์แทน พร้อมด้วยวิชาสาริกา และเคล็ดลับอื่นๆ (เช้าหลังจากวันที่ทำสีผึ้งตำหรับ อาจารย์แทนจนเสร็จ อาจารย์แทนท่านก็ต้องเข้าโรงพญาบาล เรื่องของระบบปัสสาวะ ตามที่ได้ทราบกันนั้น)

พอเย็นของวันนั้น หลวงน้า(ผมเรียกหลวงน้าจนติดปาก จริงๆท่านสึกจากการเป็นพระแล้วนะครับ เพราะได้คุยกับท่านช่วงที่ท่านลาราชการไปบวชเมื่อปีที่แล้ว)น้องชายอาจารย์แทน (ซึ่งวันที่ผมมาถึงบ้านอาจารย์แทน ผมได้สอบถามท่านเรื่องที่เคยถามไว้ก่อนแล้ว) ท่านได้ถามผมว่าจะทำสีผึ้งมั้ย ผมก็ตอบไปทันทีว่า ทำครับ และได้เรียนให้หลวงพี่พรหมฤทธิ์ และน้องที่ไปด้วยให้ช่วยกันเตรียมของเพื่อที่จะทำสีผึ้ง ต้องบอกว่าเป็นความบังเอิญ หรือครูบาอาจารย์จัดสรรค์ก็ไม่ทราบได้ มวลสารที่ใช้ทำสีผึ้งก็มีว่านดอกทองตัวผู้ ตัวเมีย ที่ได้จากเมืองลาว เครือเขาหลงตัวผู้-เมีย ดอกว่านดอกทองป่า ดอกว่านหงษ์ทอง และน้ำมันทางเมตตตามหาเสน่ห์ที่อาจารย์แทนใช้ลงให้ลูกศิษย์ น้ำมันเมตตามหาเสน่ห์ของท่านอาจารย์พรหมฤทธิ์ น้ำมันยาโว พระอาจารย์พรสิทธิ์ (การทำสีผึ้งต้องมีน้ำมัน เพื่อละลายสีผึ้งและให้สีผึ้งอ่อนตัว) และสีผึ้งอาจารย์แทน ที่หุงไปเมื่อวานนี้ เป็นส่วนประกอบ เรียกได้ว่าแค่มวลสารก็ไม่ธรรมดาแล้ว โดยนัดหมายกับหลวงน้าในเวลาราวๆ สองทุ่ม และให้เตรียมเครื่องครูให้เรียบร้อย

เมื่อถึงเวลานัดหมายหลวงน้าก็ได้มาที่บ้านอาจารย์ และได้เล่ากรรมวิธีให้ฟังว่า ตำหรับการทำสีผึ้งนี้ ท่านได้สอบถามมาจากเหล่าผีพราย ทางสมาธิ และทางผีพรายได้บอกกรรมวิธีการจัดการ การใช้งานให้ท่านทราบ ท่านได้เคยจัดทำมาครั้งหนึ่ง เนื่องจากมีลูกศิษย์ท่านอาจารย์แทน ท่านหนึ่งมีปัญหาครอบครัว ได้เดินทางมาหาท่านอาจารย์แทน แต่ไม่พบ จึงได้ไปขอความช่วยเหลือจากหลวงน้า หลวงน้าจึงคิดว่างั้นเดี๋ยวทำสีผึ้งให้ไปใช้ดูแล้วกัน(โดยส่วนตัวหลวงน้าท่านไม่ได้เรียนวิชามา แต่ท่านจะฝึกกรรมฐาน สมาธิอย่างเดียว และท่านเป็นผู้สอนสมาธิให้ผมเป็นปฐมด้วย) หลังจากที่บอกให้เขาไปหาของมาเพื่อทำสีผึ้งมา ท่านก็ได้ทำสีผึ้งให้ (มวลสารที่ทำในครั้งนั้น มีเพียงว่านเล็กน้อย สีผึ้ง และ น้ำมันงา หรือน้ำมันมะพร้าว) ท่านก็ได้ทำสีผึ้งจนแล้วเสร็จ และได้มอบให้ลูกศิษย์ท่านอาจารย์แทนไป และได้ทราบผลว่า ได้ผลดีเป็นอย่างมาก อันนี้เป็นข้อมูลที่ได้รับฟังจากหลวงน้า

เมื่อถึงเวลาราวๆ สามถึงสี่ทุม ก็ได้นำเอาสิ่งของที่เตรียมไว้ ไปบริเวณที่จะทำการหุงสีผึ้ง ได้ทำการบอกกล่าวอัญเชิญพรายให้มาช่วยหุง ทำการจุดเทียนเชื้อ เอาฟืนใส่ แล้วเอาหม้อที่จะใช้หุงสีผึ้งขึ้นตั้ง สำหรับรายละเอียดพิธีกรรมจะไม่ขอกล่าวถึง

เมื่อสีผึ้งละลายดีแล้ว จึงได้เทน้ำมันหอมและมวลสารลง จากนั้นก็วางเครื่องครู และก็กลับไปรอที่บ้าน เมื่อได้เวลาราวเทียงคืน ก็ได้กลับไปเก็บหม้อสีผึ้งกลับมา เป็นอันเสร็จพิธี (ต้องบอกเลยว่า ของเขาแรงจริงครับ) ก็เอาผ้าขาวห่อหม้อสีผึ้งไว้และพักผ่อน

รุ่งเช้ามาก่อนที่จะกลับ หลวงน้าท่านก็บอกว่า สีผึ้งรุ่นนี้แรงจริงๆ อยากได้แรงก็ได้แรงสมใจ เหตุที่เรียกว่าสีผึ้งสามพราย ก็ด้วยพรายที่มาช่วยกระทำสีผึ้งนั้นมีสามตน และจะคอยอยู่ช่วยเหลือผู้ที่มีสีผึ้งนี้ จะเป็นว่าเป็นสีผึ้งตำหรับที่ไม่มีพรายแต่มีพรายคอยช่วยเหลือ และไม่มีโทษแต่อย่างใด เพราะวิชานี้เป็นเหมือนสิ่งที่ทางพรายได้รับรู้ รับทราบ และได้ลาหลวงน้ากลับ โดยก่อนกลับกรุงเทพ ก็ได้แวะเยี่ยมท่านอาจารย์แทนก่อน

ความรู้สึกหนึ่งที่ผมรับทราบได้เลยว่า สีผึ้งนี้มีพรายรักษา เพราะผมได้ถามหลวงพี่ว่า หลวงพี่ เอาหม้อสีผึ้งวางตรงนี้เหรอ ซึงท่านก็บอกว่าใช่ อืม...แปลกดี สีผึ้งตำหรับนี้

จนเมื่อมาถึงกรุงเทพ ผมได้ขอให้หลวงพี่ท่านพาไปเอาเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวและเอาของบางอย่างไปเก็บที่บ้าน เพราะคืนนั้นต้องพาหลวงพี่ไปครอบครูและจำวัดที่วัดหงส์

พอผมกลับจากบ้านมาขึ้นรถ หลวงพี่ท่านถามว่า "โยมเดินมากับผู้หญิง แล้วหายไปไหนแล้วล่ะ" ผมจึงบอกว่า "ผมเดินมาคนเดียวครับหลวงพี่" ผมจึงได้ต่อสายหาหลวงน้า เพื่อยืนยันสิ่งที่รู้สึกและสัมผัสได้ว่า เป็นอย่างที่คิดหรือเปล่า "หลวงน้าครับ ที่ผมรู้สึกได้ และที่หลวงพี่เห็นนี่มาจากสีผึ้งเหรอครับ" หลวงน้าก็ตอบว่า "ใช่ บอกกล่าวเขาเอานะ เขามาช่วยรักษา และช่วยเราตามที่อธิษฐาน"

ที่มาของชื่อสีผึ้งสามพราย นับตามการสร้างของหลวงน้าก็ถือว่าท่านทำเป็นครั้งที่สอง (เป็นการสอนให้สร้างให้ทำเป็น) สำหรับผมและหลวงพี่ ถือว่าเป็นครั้งแรก รุ่นแรก
แต่ก็เอาตามที่น้องหนุ่ยบอกมาก็แล้วกันครับว่า "สีผึ้งสามพราย รุ่นสอง"

ขอจบเรื่องเล่าของ สีผึ้งสามพราย รุ่นสองเพียงเท่านี้

ผมเล่าให้ฟังนะครับ ไม่ได้เล่าให้เชื่อ

 

สาธุ ขอบคุณทุกท่านด้วยครับ

 

อนุโมทนาด้วยครับ _/\_

 

จัดไปเลยครับ สำหรับ 2 ตลับที่เหลือ จะได้จบในงานประมูลเดียว ท่านเจ้าเมืองดำเนินการเลยครับ