กรรมอะไร?? ที่ต้องช่วยเหลือผู้อื่นตลอด

​

กรรมอะไร?? ที่ต้องช่วยเหลือผู้อื่นตลอด

1) กรรมอะไร? ที่ต้องช่วยเหลือแต่ผู้อื่นตลอดมักจะมีแต่คนมาขอความช่วยเหลือ ให้ทำโน่น นี่ นั่นตลอด ไม่ว่าจะขอความช่วยเหลือทางแรงกาย ช่วยเหลือทางความคิดแก้ไขปัญหาต่างๆ <O
2) กรรมอะไร? ที่ทำให้ต้องทำอาชีพงานบริการ บริการในที่นี้คือให้คำปรึกษา ช่วยแก้ไขปัญหา ต่างๆ ทางเทคนิดบ้าง วิธีการบ้าง
3) กรรมอะไร? ที่ทำให้เหมือนปิดทองหลังพระ คือ ส่วนใหญ่ก็มักจะมีคนเข้ามาขอความช่วยเหลือ พอได้รับการช่วยเหลือแล้วก็ทำเหมือนไม่รู้จักกันบ้าง แบบว่าพอได้รับผลประโยชน์แล้วก็ไป ไม่เห็นความดีที่เราทำให้ไป <O
4) กรรมอะไร? ที่ต้องช่วยเหลือแต่ตนเอง เมื่อมีปัญหาอะไรก็ต้องช่วยเหลือแต่ตนเอง คือเราให้ความช่วยเหลือเขาได้ พอเราจะขอให้เขาช่วยบ้างก็ช่างลำบากยากเย็น หรือไม่ก็เวลาที่เรามีปัญหาก็หาคนช่วยเหลือไม่ได้ ต้องช่วยเหลือตัวเองอยู่เรื่อยไป หรือไม่ก็ไม่กล้าไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เพราะเกรงใจเขา<O
5) กรรมอะไร? ที่ต้องทำแต่ความดี ไม่สามารถทำกรรมชั่วได้ เพราะหากทำกรรมชั่วเพียงนิดเดียว ผลกรรมก็จะตามกลับแบบติดจรวด คือสนองให้รู้ทันทีว่าที่ทำไปมันไม่ดีต้องได้รับผลทันตา [ก่อนหน้านี้ก็เห็นคนทำชั่วมากกว่าร้อยเท่าพันเท่าทำไมเขาไม่ได้รับผลสักที] แต่ตอนนี้ก็ไม่กล้าจะทำความชั่วเลยเพราะมันเห็นผล ก็เลยเปลี่ยนความคิดใหม่ ว่าใครจะทำชั่วยังไงก็เรื่องของเขาเราอย่าทำบ้างละกันเพราะว่าเราทำชั่วแล้วเห็นผลทันที เราไม่อยากเดือดร้อน<O
6) ช่วงนี้รู้สึกเหนื่อยใจมาก มีแต่คนเข้ามาขอความช่วยเหลือ มีแต่ปัญหามากมายที่ต้องแก้ไขให้คนอื่น พอแก้ไขไม่ทันก็มักจะมีคำถามว่าทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่โน่น นี่ นั่น ให้สักที อยากไปให้ไกลๆ ผู้คน อยากอยู่เงียบๆ เพื่อแก้ไขปัญหาของตัวเองบ้าง มีแต่ช่วยเหลือคนอื่น หาคนช่วยเหลือยากจัง <O
<O
สุดท้ายนี้ขอความอนุเคราะห์ จากผู้ใจบุญที่สามารถตอบปัญหาให้ด้วยครับ<O

 

การที่ท่านมีเจตนาในการช่วยเหลือใครๆจะด้วยแรงกายหรือให้คำปรึกษา เมื่อเป็นไปตามครรลองแห่งศีลย่อมเป็น"กุศลเจตนา"ที่เป็น"กรรมใหม่ ไม่ใช่ผลจากกรรมเก่าอะไรๆ..

ส่วนการถูกขอความช่วยเหลืิอจากใครๆ ก็มีเหตุปัจจัยที่มาได้หลายอย่างเช่น เหตุจากกรรมเก่าที่ตนเคยรบกวนขอความช่วยเหลือใครๆมา หรือเบียดเบียนใครๆด้วยการขอความช่วยเหลือเขามา แล้วโดยเอนกปริยาย หรือเหตุจากอุปธิและปโยคะใหม่ของท่าน เช่นเพราะท่านมีความสามารถ.มีร่างกายเเข็งแรง หรือดูภูมิฐาน...มีท่าทีเป็นมิตร มีความกระตือรือร้นในการช่วยใครๆด้วยเมตตาจิตโดยแท้ บุคคลทั้งหลายย่อมเล่าลือถึงคุณสมบัติของท่านไปโดยรอบ ..จึงเป็นแรงดึงดูดจากบุคคลรอบข้างให้เข้ามาขอความช่วยเหลือหรือมาจากปัจจัยปัจจุบันที่ท่านต้องทำงานในแผนกที่ต้องให้คำแนะนำด้านเทคนิคหรืออื่นๆแก่พนักงงานอื่นๆที่เกี่ยวข้องเป็นต้น...

มีทั้งเหตุไกลและเหตุใกล้ที่เป็นปัจจัยแก่อาชีพที่ตนทำอยู่เช่น..
เหตุไกล..อาศัยความคุ้นเคยในอาชีพที่ตนเคยทำมาแล้วในภพก่อนๆจนถึงความชำนาญ นิยมในการทำอาชีพลักษณะนี้มาแล้ว จิตใจที่เคยสั่งสมความนิยมยินดีอาชีพนี้ย่อม ดิ้นรนขวนขวายที่จะทำในสิ่งที่ตนนิยมมาแล้ว...หรือ เหตุใกล้ คืออาศัยตัณหาใหม่ในปัจจุบันที่เห็นว่าอาชีพนี้นำมาซึ่งรายได้ ชื่อเสียง เกียรติยศมาสู่ตนจึงเลือกทำงานหรืออาชีพนั้น ..

เรื่องนี้ พึงพิจารณาความคิดของตนที่มีในการเลือกทำอาชีพนี้ดูเพราะใครๆไม่อาจอ่านใจท่านได้ จึงให้ได้แต่หลักการคร่าวๆเพื่อการพิจารณาถึงเหตุผลที่มาที่ไปเท่านั้น..

เหตุไกลคือกรรมเก่าที่เคยประพฤติตนเช่นเดียวกันหรือทำนองคล้ายๆกับที่พวกเขาปฏิบัติกับท่านในเวลานี้..
เหตุใกล้คือการที่ต้องเกี่ยวข้องบุคคลผู้ไม่รู้จักบุญคุณใครๆ ..

เหตุผลทำนองเดียวกับข้อ 3

นี่เป็นกรรมใหม่ที่เกิดด้วยการมีความฉลาดคิด (โยนิโสมนัสสิการ) อันเป็นปัจจัยให้เกิดหิริโอตตัปปะ ไม่คิดทำชั่วบาปได้ นี่มิใช่ครั้งแรกที่เพิ่งเกิดมีความฉลาดคิด...แต่มาด้วยการสั่งสมอัธยาศัยที่ยาวนานมาแล้วในสังสารวัฏ จึงสามารถคิดละเว้นจากกรรมชั่วได้ ผลดีย่อมเป็นที่หวังได้..ขออนุโมทนาในจิตที่ตั้งไว้โดยชอบครับ..

ท่านจขกท มิใช่คนเดียวในโลกที่พบเจอเรื่องที่น่าท้อแท้นี้เลย ท่านพึงจัดการแยกแยะส่วนงาน ออกไปตามลำดับความสำคัญ อันใดที่ต้องทำก็ทำให้เสร็จ ไม่พะวงถึงกิจอื่น ลดความเกรงใจ พิจารณาความจำเป็นในการให้และงดการช่วยเหลือตามควร บางทีการเป็นคนดีจนเกินขอบเขตกลับเป็นที่มาแห่งทุกข์โทษแก่ตน ขอเป็นกำลังใจให้ท่านจขกทครับ..

 

ไม่ถือว่าเป็นกรรมที่ไม่ดีน่ะครับ เพราะการที่เราได้ช่วยเหลือผู้อื่นนั้นถือว่าเป็นการบุญน่ะครับ
และหากเราถูกขอให้ช่วยเหลือแสดงว่าเราเป็นที่ไว้ใจและเป็นที่พึ่งพาของคนอื่นได้
อีกอย่างการสร้างบุญในการช่วยเหลือผู้อื่นถือเป็นมหากุศล อาจทำให้เราเหน็ดเหนื่อยหรือลำบากบ้างแต่เราก็สามารถปฏิเสธหรือชี้ทางให้ไปหาคนอื่นช่วยแทนได้ครับ
​

 

ขออนุญาติตอบนะคะ เท่าที่อ่านมามีแต่บุญทั้งนั้นค่ะ แม้แต่การช่วยเหลือตัวเอง แม้จะบ่นว่าเหนื่อย แต่เห็นแต่กรรมดีทั้งนั้นค่ะ โมทนาค่ะ สาธุ

 

ขอบพระคุณครับ

ขอบคุณ คุณ ddman มากครับ ที่แก้ไขปัญหาให้โดยละเอียด มีทั้งเหตุไกล และเหตุใกล้ อ่านแล้วรู้สึกสบายใจขึ้นมากครับ จริงๆ แล้ว ผมก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้ช่วยเหลือคนอื่นนะครับ แต่ที่เหนื่อยๆ และท้อๆ ไปบ้าง ก็คงเพราะต้องการกำลังใจเพื่อจะได้มีแรงก้าวไปต่อ ขอขอบคุณ yimm คุณ ddman อีกครั้งนะครับ

 

ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณ คุณ DR-NOTH และคุณ rungdao มากนะครับ ความดีใดๆ ที่ผมได้เคยทำไว้ ขอให้ทุกท่านได้อนุโมทนาด้วยนะครับ แม้จะเหนื่อยแต่ถ้ารู้ว่าได้ทำความดีผมก็จะทำต่อไป และขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจนะครับ

 

ใครที่มีประการณ์ คล้่ายๆ แนวนี้ ขอช่วยแชร์ประสบการณ์หน่อยครับ

ใครที่มีประการณ์ คล้่ายๆ แนวนี้ ขอช่วยแชร์ประสบการณ์หน่อยครับ เผื่อจะเป็นประโยชน์และเพื่อเป็นกำลังใจให้กันครับ chearr

 

การกระทำที่เป็นลักษณะ "ปิดทองหลังพระ" แบบจริงใจนะได้พลังบุญสูงนะ
อัตราส่วน
100,000 : 1
เป็นอย่างน้อย คำกล่าวนี้ไม่เกินจริง

เจตนา ปิดทองหน้าองค์พระ คนทั่วไปเห็น ได้คำว่า "คุณเป็นคนดี, คุณเยี่ยมยอดจัง"
แต่ถ้า เจตนา ปิดทองหลังองค์พระ พระนิพพานท่านให้บารมีดีนะ
(ลองตรองดูเอง)

 

เจอแบบเดียวกันเป๊ะเลยยยยคร้าบบบผม

 

แม้แต่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านยังทรงตรัสสอนว่า
ถ้าเราไม่ปิดทองหลังพระ แล้วองค์พระจะสวยงามได้อย่างไร
ผมว่าเป็นบุญเยอะนะครับ

 

กรรมอะไร?? ที่ต้องช่วยเหลือผู้อื่นตลอด

1) กรรมอะไร? ที่ต้องช่วยเหลือแต่ผู้อื่นตลอดมักจะมีแต่คนมาขอความช่วยเหลือ ให้ทำโน่น นี่ นั่นตลอด ไม่ว่าจะขอความช่วยเหลือทางแรงกาย ช่วยเหลือทางความคิดแก้ไขปัญหาต่างๆ
ต้องช่วยสารพัด ให้ยืมตังค์ ทั้งแก้ไขปัญหาทั้งแรงกายอยู่ตลอด.. <O
2) กรรมอะไร? ที่ทำให้ต้องทำอาชีพงานบริการ บริการในที่นี้คือให้คำปรึกษา ช่วยแก้ไขปัญหา ต่างๆ ทางเทคนิดบ้าง วิธีการบ้าง
ทำงานทุ่มเททุกขั้นตอน เพื่อนร่วมงานขาดงานบ่อย ต้องเคลียร์งานและปัญหาให้ พอจะนิ่งดูดายอยากหยุดมั่งก็ทำไม่ลง..เดี๋ยวจะเป็นดินพอกหางหมูอีก..
3) กรรมอะไร? ที่ทำให้เหมือนปิดทองหลังพระ คือ ส่วนใหญ่ก็มักจะมีคนเข้ามาขอความช่วยเหลือ พอได้รับการช่วยเหลือแล้วก็ทำเหมือนไม่รู้จักกันบ้าง แบบว่าพอได้รับผลประโยชน์แล้วก็ไป ไม่เห็นความดีที่เราทำให้ไป
<Oช่วยซะจนเป็นเรื่องปกติเฉยๆ เดือดร้อนมา..ไม่เดือดร้อนก็ไม่มา ไม่เคยมีน้ำใจพูดขอช่วยไม่ขอบคุณ ยัดเยียดซะดื้อๆเลย..เป็นประจำ
4) กรรมอะไร? ที่ต้องช่วยเหลือแต่ตนเอง เมื่อมีปัญหาอะไรก็ต้องช่วยเหลือแต่ตนเอง คือเราให้ความช่วยเหลือเขาได้ พอเราจะขอให้เขาช่วยบ้างก็ช่างลำบากยากเย็น หรือไม่ก็เวลาที่เรามีปัญหาก็หาคนช่วยเหลือไม่ได้ ต้องช่วยเหลือตัวเองอยู่เรื่อยไป หรือไม่ก็ไม่กล้าไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เพราะเกรงใจเขา
ให้ใครช่วยล่ะ มองแล้วไม่เห็นมี..เลยช่วยตัวเองตลอด.. <O
5) กรรมอะไร? ที่ต้องทำแต่ความดี ไม่สามารถทำกรรมชั่วได้ เพราะหากทำกรรมชั่วเพียงนิดเดียว ผลกรรมก็จะตามกลับแบบติดจรวด คือสนองให้รู้ทันทีว่าที่ทำไปมันไม่ดีต้องได้รับผลทันตา [ก่อนหน้านี้ก็เห็นคนทำชั่วมากกว่าร้อยเท่าพันเท่าทำไมเขาไม่ได้รับผลสักที] แต่ตอนนี้ก็ไม่กล้าจะทำความชั่วเลยเพราะมันเห็นผล ก็เลยเปลี่ยนความคิดใหม่ ว่าใครจะทำชั่วยังไงก็เรื่องของเขาเราอย่าทำบ้างละกันเพราะว่าเราทำชั่วแล้วเห็นผลทันที เราไม่อยากเดือดร้อน
<Oพอเราเริ่มเฉยๆ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ไม่ช่วยเขา เราก็เดือดร้อนทันที..
6) ช่วงนี้รู้สึกเหนื่อยใจมาก มีแต่คนเข้ามาขอความช่วยเหลือ มีแต่ปัญหามากมายที่ต้องแก้ไขให้คนอื่น พอแก้ไขไม่ทันก็มักจะมีคำถามว่าทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่โน่น นี่ นั่น ให้สักที อยากไปให้ไกลๆ ผู้คน อยากอยู่เงียบๆ เพื่อแก้ไขปัญหาของตัวเองบ้าง มีแต่ช่วยเหลือคนอื่น หาคนช่วยเหลือยากจัง <O
ตรงกับความรู้สึกตอนนี้เลย..เบื่อและเหนื่อยจัง อยากไปไกลๆ ไหนๆก็หาคนช่วยเราไม่ได้ มีแต่ช่วยเขาตลอด แต่ก็ทำไม่ได้สักที..

โดนไปซะหมดทุกข้อ<O

 

จากที่กล่าวมา
ข้อ 1 - 5 นั่นน่ะ เหมือนผมเป๊ะ แต่ผมกลับรู้สึกว่า หาได้เป็นกรรมไม่
สิ่งที่รู้สึกได้คือ เราอยู่ในสถานะที่เป็นผู้ให้
เอางี๊สิ ลองนึกย้อนกลับกัน เราอยู่ในสภาพที่ลำบาก อยู่ในสถานะผู้ขอความช่วยเหลือ

ความรู้สึกมันผิดกันครับ มือของผู้ให้ อยู่สูงกว่ามือของผู้ขอ เสมอ

ข้อ 5 นี่โดนใจมาก ๆ หากทำชั่วปั๊บ กรรมไล่ตามทันที นั่นแสดงว่า อกุศลกรรมของเราน่ะ เบาบางแล้ว และเจ้ากรรมนายเวร ตามทวงทันที มีบุญสะสมไว้เยอะนี่คร๊าบ....

ข้อ 6 ไม่เหมือนกันกับผม ผมจะไม่เก็บมาเป็นทุกข์ เมื่อมีปัญหาผมถามตัวเอง "ทุกข์และว้าวุ่นใจทำไม แล้วยังงัยต่อ" ...... ให้ปล่อยวาง บ้าง ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเรา

แนะนำครับ หาที่เงียบ ๆ พิจารณาใจ และสร้างทรัพย์ภายใน โดยรักษาศีลอย่าให้พร่อง และ ทำภาวนา (ข้อ 1 -3 น่ะ เป็นการทำทานครับ)

 

ขออนุโมทนา สาธุ ๆ ๆ ครับ

ในข้อหนึ่งถึงห้า หลายท่านตอบแนะได้ดียิ่งแล้วครับ
ส่วนข้อสุดท้าย คุณสามารถให้คำตอบตนเองได้ ว่าควรแล้ว หรือเช่นไร

บุญ กุศล ก็เปรียบเสมือนดังต้นไม้ใหญ่ ที่ให้ร่มเงา อีกทั้งยังคงอุดมไปด้วย
ดอก ผล อันเอื้อประโยชน์สุข ทั้งแก่ตัวผู้ปลูกเอง และ ทั้งแก่ผู้อื่นที่ได้รับ

ความดีแท้ เป็นสิ่งที่ ควรทำแท้ ทำดีเพื่อดี จะไม่มี คำว่า ขาดทุน

 

ส่วนใหญ่เป็นกุศลกรรมครับ ถ้าเหนื่อยก็มองหากำลังใจจากคนดีนะครับ อาจจะแค่คำปรึกษา จากกัลยาณมิตร
แต่อย่าเพิ่งไปคิดว่าทำแล้วได้บุญมากน้อยเพียงไร นั่นยังติดในโลกและใช้หนี้ตอบแทนไม่รู้จักจบ

 

จิตที่คิดจะช่วยคนอื่นเป็นเมตตา ช่วยแบบหวังผลเป็นบุญ
เมตตาบารมีจะไม่หวังผลตอบแทน
กรุณาคือ ยื่นมือเข้าไปช่วยให้เขาพ้นจากทุกข์ เป็นกำลังของเมตตา
ทำให้ท่านใจเย็นขึ้น ละบาปอกุศลจากใจได้มากขึ้น

เสียใจทีหลังว่าไม่น่าช่วยเลย ก็ได้บุญครึ่ง ไม่ได้ครึ่ง เพราะตอนหลังจิตเป็นอกุศลไป
อกุศลตรงเสียใจที่ทำความดี

 

การช่วยเหลือให้คนอื่นหมดจากทุกข์
เป็นหัวใจของพระโพธิสัตว์นะ ท่านมีจิตใจเช่นนี้

 

ทำความดียังหวังสิ่งตอบแทน
เพราะยังไม่รู้จริงในสัจจะของชีวิต
ยังต้องเวียนว่ายเกิดดับต่อไป

จิตยังปรุงแต่ง ก่อภพชาติต่อไป

 

ช่วยเหลือตนเอง เป็นธรรมของพุทธะ
หลักพึ่งตนเอง มีเกียรติ ดีออก ไม่ต้องคอยขอจากใคร
ทำให้แกร่งขึ้น

 

กรรมชั่วมาเร็ว เหมือนติดจรวด ทำนิดหน่อย กรรมแสดงผลเลย
มาเร็วก็ดีแล้ว เตือนให้เราไม่ต้องทำชั่วอีก เกรงกลัวต่อบาป
ธรรมะ ที่นำไปเกิดเป็นเทวดา

 

ทุกคนมีกรรม วิบากกรรมด้วยกันทั้งสิ้น
เมื่อได้ใคร่ครวญพิจารณา ก็ได้ทางออก
ทุกข์ทำให้หลุดพ้น เพราะมันเบื่อทุกข์ไง
ไม่อยากเป็นทุกข์ ก็ไม่ควรเกิด
ทำอย่างไร ไม่ต้องเกิด ได้ นั่นแหละทางพ้นจากวังวน

ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป
สาธุการ
แสนสวาท