ความเมตตา ต่อสัตว์โลกย่อมนำสุข และผลบุญอันยิ่งใหญ่

ความทุกข์ยากกำลังครองโลก กำลังครองไทยแม้รู้สึกเช่นนี้ ก็ควรถือเป็นโอกาสดีที่จะได้อธิษฐานใจเป็นบุญเป็นกุศ ลช่วยตนเอง และช่วยประเทศชาติบุญมีจริง ผลบุญมีจริง กุศลมีจริง ผลแห่งกุศลมีจริง ก่อนอื่นขอให้พยายามทำใจให้เชื่อเสียก่อน

เชื่อเพื่อประโยชน์ของตนเอง อย่าไปห่วงว่าจะเป็นการงมงายโง่เขลาในการมาเชื่อสิ่ง ที่แลไม่เห็นด้วยสายตา เชื่อ แล้วก็ทำ ทำบุญทำกุศล ด้วยวิธีที่สบายมาก คือทำใจให้ยินดีในการจะไม่เบียดเบียนชีวิตทั้งหลายหม ด ที่เรียกว่าเป็นการปฏิบัติศีลข้อที่ ๑ นั่นเอง ศีลที่เป็นกำลังไม่มีที่เปรียบจริง.

ในสมัยพุทธกาลมีเรื่องเล่า ที่มีผู้เคยได้ยินได้ฟังได้รับรู้มาแล้วเป็นจำนวนมาก เป็นเรื่องกำลังยิ่งใหญ่น่าอัศจรรย์ของศีลข้อที่ ๑ นี้ คือข้อละเว้นไม่ทำลายชีวิตสัตว์การให้ชีวิตสัตว์นี้แ หละ

เรื่องก็คือ สามเณรรูปหนึ่งที่อยู่ปฏิบัติธรรมกับครูอาจารย์ มีความประสงค์จะไปเยี่ยมบ้าน ที่อยู่ห่างไกลออกไป ได้ไปกราบลาอาจารย์ท่านผู้เป็นอาจารย์นั้นปฏิบัติธรร มจริงจนได้อำนาจจิตอัศจรรย์ สามารถล่วงรู้เหตุการณ์ที่จะเกิดแก่ชีวิตของศิษย์สาม เณรได้ เมื่อสามเณรมาขออนุญาต ก็อนุญาตด้วยดี ด้วยความรู้ด้วยว่าสามเณรจะไม่ได้กลับมาอีกแล้ว เพราะหมดอายุแล้ว

แต่วันหนึ่งสามเณรก็กลับมาท่านผู้เป็นอาจารย์แปลกใจท ี่สิ่งที่รู้เห็นว่าจะจากไปไม่กลับมิได้เป็นความจริง จึงขอให้สามเณรเล่าเรื่องระหว่างการเดินทางกลับบ้านโ ดยตลอด สามเณรเล่าถึงเหตุการณ์ตอนหนึ่งว่า ขณะเดินไปนั้นพบปลาตัวหนึ่งเกยแห้งกำลังใกล้ตาย สามเณรได้ซ้อนไปปล่อยในน้ำ ปลาก็มีกำลัง มีชีวิตรอดอยู่ได้ และสามเณรเองก็พ้นจากความตาย

การให้ชีวิตจึงมีผลอัศจรรย์ทันที ถ้าเป็นการให้ชีวิต โดยไม่เป็นผู้ทำลายเสียเอง ผลย่อมยิ่งใหญ่กว่า กำลังของศีลย่อมปรากฏให้เห็นเป็นอัศจรรย์ยิ่งกว่าแน่นอน โดยเฉพาะการทำให้ชีวิตตนเองยืนยาวอยู่

ที่มา แสงส่องใจ ส.ค.ส. ๒๕๔๑
สมเด็จพระญารสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=15306